መቶ አርባ አራት ሺሑ መታተማቸው
1ከዚህ በኋላ አራት መላእክት በአራቱ የምድር ማእዘኖች ቆመው አየሁ፤ እነርሱም ነፋስ በምድር ወይም በባሕር፣ ወይም በማንኛውም ዛፍ ላይ እንዳይነፍስ አራቱን የምድር ነፋሶች ያዙ። 2ከዚያም የሕያው አምላክ ማኅተም ያለው ሌላ መልአክ ከምሥራቅ ሲመጣ አየሁ፤ እርሱም ምድርንና ባሕርን ለመጕዳት ሥልጣን የተሰጣቸውን አራቱን መላእክት በታላቅ ድምፅ እንዲህ አላቸው፤ 3“በአምላካችን አገልጋዮች ግንባር ላይ ማኅተም እስከምናደርግባቸው ድረስ ምድርን ወይም ባሕርን፣ ወይም ዛፎችን አትጕዱ።” 4የታተሙትንም ቍጥር ሰማሁ፤ እነርሱም ከእስራኤል ነገዶች ሁሉ መቶ አርባ አራት ሺሕ ነበሩ፤
5ከይሁዳ ነገድ ዐሥራ ሁለት ሺሕ፣
ከሮቤል ነገድ ዐሥራ ሁለት ሺሕ፣
ከጋድ ነገድ ዐሥራ ሁለት ሺሕ፣
6ከአሴር ነገድ ዐሥራ ሁለት ሺሕ፣
ከንፍታሌም ነገድ ዐሥራ ሁለት ሺሕ፣
ከምናሴ ነገድ ዐሥራ ሁለት ሺሕ፣
7ከስምዖን ነገድ ዐሥራ ሁለት ሺሕ፣
ከሌዊ ነገድ ዐሥራ ሁለት ሺሕ፣
ከይሳኮር ነገድ ዐሥራ ሁለት ሺሕ፣
8ከዛብሎን ነገድ ዐሥራ ሁለት ሺሕ፣
ከዮሴፍ ነገድ ዐሥራ ሁለት ሺሕ፣
ከብንያም ነገድ ዐሥራ ሁለት ሺሕ ታተሙ።
ነጭ ልብስ የለበሱ እጅግ ብዙ ሕዝብ
9ከዚህም በኋላ አየሁ፤ እነሆ፤ በዙፋኑና በበጉ ፊት ማንም ሊቈጥራቸው የማይችል ከሕዝብ፣ ከነገድ፣ ከወገን፣ ከቋንቋም ሁሉ እጅግ ብዙ ሕዝብ ቆመው ነበር፤ እነርሱም ነጭ ልብስ ለብሰው፣ የዘንባባ ዝንጣፊ በእጃቸው ይዘው ነበር። 10በታላቅ ድምፅም እንዲህ ብለው ጮኹ፤
“ማዳን በዙፋኑ ላይ የተቀመጠው፣
የአምላካችንና የበጉ ነው።”
11መላእክቱም ሁሉ በዙፋኑና በሽማግሌዎቹ፣ በአራቱም ሕያዋን ፍጡራን ዙሪያ ቆመው ነበር፤ በዙፋኑ ፊት በግንባራቸው ተደፍተው ለእግዚአብሔር ሰገዱ፤ 12እንዲህም ይሉ ነበር፤
“አሜን፤
ውዳሴና ክብር፣
ጥበብ፣ ምስጋናና፣ ሞገስ፣
ኀይልና ብርታትም፣
ከዘላለም እስከ ዘላለም ድረስ ለአምላካችን ይሁን፤
አሜን።”
13ከዚያም ከሽማግሌዎቹ አንዱ፣ “እነዚህ ነጭ ልብስ የለበሱት እነማን ናቸው? ከወዴትስ መጡ?” አለኝ።
14እኔም፣ “ጌታ ሆይ፤ አንተ ታውቃለህ” አልሁት።
እርሱም እንዲህ አለኝ፤ “እነዚህ ከታላቁ መከራ የመጡ ናቸው፤ ልብሳቸውንም በበጉ ደም ዐጥበው አንጽተዋል። 15ስለዚህ፣
“በእግዚአብሔር ዙፋን ፊት ሆነው፣
ቀንና ሌሊት በመቅደሱ ያገለግሉታል፤
በዙፋኑም ላይ የተቀመጠው ድንኳኑን
በላያቸው ይዘረጋል፤
16ከእንግዲህ ወዲህ አይራቡም፤
ከዚህም በኋላ አይጠሙም፤
ፀሓይ አይመታቸውም፤
ሐሩሩም ሁሉ አያቃጥላቸውም፤
17ምክንያቱም በዙፋኑ መካከል ያለው
በግ እረኛቸው ይሆናል፤
ወደ ሕይወት ውሃ ምንጭም ይመራቸዋል፤
እግዚአብሔር እንባን ሁሉ ከዐይናቸው ያብሳል።”
Opieczętowani przez Boga
1Po tym wszystkim zobaczyłem czterech aniołów, stojących na czterech krańcach ziemi i powstrzymujących cztery wiatry. Dzięki nim nie drgnęło żadne drzewo ani żadna inna rzecz na ziemi; nie poruszyło się nawet morze. 2Wtedy zobaczyłem innego anioła, przybywającego ze wschodu i niosącego wielką pieczęć żywego Boga. Głośno zawołał on do czterech aniołów, którym pozwolono niszczyć ziemię i morze: 3„Nie niszczcie ziemi i drzew oraz morza, dopóki nie postawimy Bożej pieczęci na czołach tych, którzy Mu służą”.
4I usłyszałem liczbę opieczętowanych—sto czterdzieści cztery tysiące osób ze wszystkich rodów Izraela.
5Opieczętowano więc po dwanaście tysięcy osób z poszczególnych rodów:
Judy, Rubena, Gada,
6Asera, Neftalego, Manassesa,
7Symeona, Lewiego, Issachara,
8Zabulona, Józefa oraz Beniamina.
Tłum w białych szatach
9Następnie zobaczyłem ogromny, niezliczony tłum ludzi pochodzących ze wszystkich narodów, plemion, ludów i języków. Stali oni przed tronem oraz przed Barankiem, ubrani w białe szaty. W rękach trzymali gałęzie palmy 10i głośno wołali:
„Zbawienie pochodzi od naszego Boga,
który zasiada na tronie,
oraz od Baranka!”.
11Wszyscy aniołowie zgromadzili się wokół tronu, starszych oraz czterech istot, a następnie upadli przed tronem na twarz i wielbili Boga, wołając:
12„Amen! Wieczne uwielbienie,
chwała i mądrość,
wdzięczność i cześć,
władza i moc
—wszystko to należy do naszego Boga! Amen!”.
13Wtedy jeden ze starszych zapytał mnie:
—Kim są ci ludzie w białych szatach? Skąd przybyli?
14—Panie, na pewno to wiesz—odparłem.
—Zanim tu przyszli, doświadczyli ogromnych prześladowań—odpowiedział. —Ich szaty są białe, ponieważ zostały oczyszczone dzięki przelanej krwi Baranka. 15Dlatego właśnie stoją przed tronem Boga, dniem i nocą służąc w Jego świątyni. W Jego obecności są bowiem na zawsze bezpieczni. 16Nigdy nie będą już cierpieć z powodu głodu, pragnienia czy upału. 17Baranek, który stoi przed tronem, zawsze będzie się o nich troszczył i zaprowadzi ich do źródła wody życia. Bóg zaś otrze z ich oczu wszelkie łzy.
