ምሳሌ 29 – NASV & NVI

New Amharic Standard Version

ምሳሌ 29:1-27

1ከብዙ ተግሣጽ በኋላ ዐንገቱን የሚያደነድን ሰው፣

በድንገት ይጠፋል፤ መዳኛም የለውም።

2ጻድቃን ሥልጣን ሲይዙ ሕዝብ ሐሤት ያደርጋል፤

ክፉዎች ሲገዙ ግን ሕዝብ ያቃስታል።

3ጥበብን የሚወድድ ሰው አባቱን ደስ ያሰኛል፤

የአመንዝራዎች ወዳጅ ግን ሀብቱን ያባክናል።

4ፍትሕን በማስፈን ንጉሥ አገርን ያረጋጋል፤

ጕቦ ለማግኘት የሚጐመጅ ግን ያፈራርሳታል።

5ባልንጀራውን የሚሸነግል፣

ለገዛ እግሩ መረብ ይዘረጋል።

6ክፉ ሰው በራሱ ኀጢአት ይጠመዳል፤

ጻድቅ ግን ይዘምራል፤ ደስም ይለዋል።

7ጻድቅ ለድኾች ፍትሕ ይጨነቃል፤

ክፉ ሰው ግን ደንታ የለውም።

8ተሳዳቢዎች ከተማን ያውካሉ፤

ጠቢባን ግን ቍጣን ያበርዳሉ።

9ጠቢብ ሰው ከተላላ ጋር ወደ ሸንጎ ቢሄድ፣

ተላላ ይቈጣል፤ ያፌዛል፤ ሰላምም አይኖርም።

10ደም የተጠሙ ሰዎች ሐቀኛን ሰው ይጠላሉ፤

ቅን የሆነውንም ለመግደል ይሻሉ።

11ተላላ ሰው ቍጣውን ያለ ገደብ ይለቅቀዋል፤

ጠቢብ ሰው ግን ራሱን ይቈጣጠራል።

12ገዥ የሐሰት ወሬ የሚሰማ ከሆነ፣

ሹማምቱ ሁሉ ክፉዎች ይሆናሉ።

13ድኻውና ጨቋኙ የጋራ ነገር አላቸው፤

እግዚአብሔር ለሁለቱም የዐይን ብርሃንን ሰጥቷቸዋል።

14ንጉሥ ለድኻ ትክክለኛ ፍርድ ቢሰጥ፣

ዙፋኑ ዘላለም ጸንቶ ይኖራል።

15የተግሣጽ በትር ጥበብን ታጐናጽፋለች፤

መረን የተለቀቀ ልጅ ግን እናቱን ያሳፍራል።

16ክፉዎች ሥልጣን ሲይዙ ኀጢአት ይበዛል፤

ጻድቃን ግን የእነርሱን ውድቀት ያያሉ።

17ልጅህን ቅጣው፤ ሰላም ይሰጥሃል፤

ነፍስህንም ደስ ያሰኛታል።

18ራእይ በሌለበት ሕዝብ መረን ይሆናል፤

ሕግን የሚጠብቅ ግን የተባረከ ነው።

19አገልጋይ በቃል ብቻ ሊታረም አይችልም፤

ቢያስተውለውም እንኳ በጀ አይልም።

20በችኰላ የሚናገርን ሰው ታያለህን?

ከእርሱ ይልቅ ተላላ ተስፋ አለው።

21ሰው አገልጋዩን ከልጅነቱ ጀምሮ ቢያቀማጥል፣

የኋላ ኋላ ሐዘን29፥21 በዕብራይስጡ የዚህ ቃል ትርጓሜ በርግጠኝነት አይታወቅም። ያገኘዋል።

22ቍጡ ሰው ጠብን ይጭራል፤

ግልፍተኛም ብዙ ኀጢአት ይሠራል።

23ሰውን ትዕቢቱ ያዋርደዋል፤

ትሑት መንፈስ ያለው ግን ክብርን ይጐናጸፋል።

24የሌባ ግብረ አበር የገዛ ራሱ ጠላት ነው፤

የመሐላውን ርግማን እየሰማ ጭጭ ይላል።

25ሰውን መፍራት ወጥመድ ነው፤

በእግዚአብሔር የሚታመን ግን በሰላም ይኖራል።

26ብዙዎች በገዥ ፊት ተደማጭነት ማግኘት ይሻሉ፤

ሰው ፍትሕ የሚያገኘው ግን ከእግዚአብሔር ዘንድ ነው።

27ጻድቃን አታላዮችን ይጸየፋሉ፤

ክፉዎችም ቅኖችን ይጠላሉ።

Nueva Versión Internacional

Proverbios 29:1-27

1El que es reacio a las reprensiones

será destruido de repente y sin remedio.

2Cuando los justos prosperan, el pueblo se alegra;

cuando los impíos gobiernan, el pueblo gime.

3El que ama la sabiduría alegra a su padre;

el que frecuenta rameras pierde su fortuna.

4Con justicia el rey da estabilidad al país;

cuando lo abruma con tributos, lo destruye.

5El que adula a su prójimo

le tiende una trampa ante sus pies.

6Al malvado lo atrapa su propia maldad,

pero el justo puede cantar de alegría.

7El justo se ocupa de la causa del desvalido;

el malvado ni sabe de qué se trata.

8Los insolentes agitan la ciudad,

pero los sabios aplacan la ira.

9Cuando el sabio entabla pleito contra un necio,

aunque se enoje o se ría, no logrará la paz.

10Los asesinos aborrecen a los íntegros

y tratan de matar a los justos.

11El necio da rienda suelta a su ira,

pero el sabio sabe dominarla.

12Cuando un gobernante se deja llevar por mentiras,

todos sus oficiales se corrompen.

13Algo en común tienen el pobre y el opresor:

a los dos el Señor les ha dado la vista.

14El rey que juzga al pobre según la verdad

afirma su trono para siempre.

15La vara de la disciplina imparte sabiduría,

pero el joven malcriado avergüenza a su madre.

16Cuando aumentan los impíos, también aumenta el pecado,

pero los justos presenciarán su caída.

17Disciplina a tu hijo, y te traerá tranquilidad;

te dará muchas satisfacciones.

18Donde no hay visión, el pueblo se extravía;

¡dichosos los que son obedientes a la ley!

19No solo con palabras se corrige al siervo;

aunque entienda, no obedecerá.

20¿Te has fijado en los que hablan sin pensar?

¡Más se puede esperar de un necio que de gente así!

21El criado consentido desde niño

se convertirá en una persona insolente.

22El hombre iracundo provoca peleas;

el hombre violento multiplica sus crímenes.

23El altivo será humillado,

pero el de espíritu humilde será enaltecido.

24El cómplice del ladrón atenta contra sí mismo;

aunque esté bajo juramento,29:24 bajo juramento. Alt. bajo maldición. no testificará.

25Temer a los hombres resulta una trampa,

pero el que confía en el Señor sale bien librado.

26Muchos buscan el favor del gobernante,

pero solo el Señor hace justicia.

27Los justos aborrecen a los malvados

y los malvados aborrecen a los justos.