ማሕልየ መሓልይ 5 – NASV & NVI

New Amharic Standard Version

ማሕልየ መሓልይ 5:1-16

ሙሽራው

1እኅቴ ሙሽራዬ፣ ወደ አትክልት ቦታዬ መጥቻለሁ፤

ከርቤዬን ከቅመሜ ጋር ሰብስቤአለሁ፤

የማር እንጀራዬን ከነወለላው በልቻለሁ፤

ወይኔንና ወተቴንም ጠጥቻለሁ።

ባልንጀሮቿ

ወዳጆች ሆይ፤ ብሉ፤ ጠጡ፤

እናንት ፍቅረኞች ሆይ፤ እስክትረኩ ጠጡ።

ሙሽራዪቱ

2እኔ ተኝቻለሁ፤ ልቤ ግን ነቅቷል፤

ስሙ! ውዴ በር ያንኳኳል፤ እንዲህ ይላል፤

“እኅቴ ወዳጄ፣ ርግቤ፣

አንቺ እንከን የሌለብሽ፤ ክፈቺልኝ።

ራሴ በጤዛ፣

ጠጕሬም በሌሊቱ ርጥበት ረስርሷል።”

3ቀሚሴን አውልቄአለሁ፤

ታዲያ እንዴት እንደ ገና ልልበስ?

እግሬን ታጥቤአለሁ፤

እንዴት እንደ ገና ላቈሽሸው?

4ውዴ እጁን በበሩ ቀዳዳ አሾለከ፤

ልቤም ስለ እርሱ ይታወክ ጀመር።

5ለውዴ ልከፍትለት ተነሣሁ፤

በከርቤ ነጠብጣብ የራሱት እጆቼ፣

በከርቤም ፈሳሽ የተነከሩት ጣቶቼ፣

የመወርወሪያውን እጀታ ያዙ።

6ለውዴ ከፈትሁለት፤

ውዴ ግን አልነበረም፤ ሄዷል፤

በመሄዱም ልቤ ደነገጠ፤5፥6 ወይም በተናገረ ጊዜ ልቤ ወደ እርሱ ሄደ

ፈለግሁት፤ ነገር ግን አላገኘሁትም፤

ጠራሁት፤ ነገር ግን አልመለሰልኝም።

7የከተማዪቱም ጠባቂዎች፣

በከተማዪቱ ውስጥ ሲዘዋወሩ አገኙኝ፤

እነዚህ የቅጥሩ ጠባቂዎች፣

ደበደቡኝ፤ አቈሰሉኝ፤

ልብሴንም ገፈፉኝ።

8እናንት የኢየሩሳሌም ቈነጃጅት ሆይ፤

እማጠናችኋለሁ፤

ውዴን ካገኛችሁት፣

ምን ትሉት መሰላችሁ?

በፍቅሩ መታመሜን ንገሩት።

ባልንጀሮቿ

9አንቺ ከሴቶች ሁሉ የተዋብሽ ሆይ፤

ውድሽ ከሌሎች እንዴት ቢበልጥ ነው?

እስከዚህ የምትማጠኚንስ፣

ውድሽ ከሌሎች እንዴት ቢበልጥ ነው?

ሙሽራዪቱ

10ውዴ ፍልቅልቅና ደመ ግቡ ነው፤

ከዐሥር ሺሆችም የሚልቅ ነው።

11ራሱ የጠራ ወርቅ፣

ጠጕሩ ዞማ፣

እንደ ቍራም የጠቈረ ነው።

12ዐይኖቹ፣

በጅረት አጠገብ እንዳሉ ርግቦች፣

በወተት የታጠቡ፣

እንደ ዕንቍም ጕብ ጕብ ያሉ ናቸው።

13ጕንጮቹ የሽቱ መዐዛ የሚያመጡ፣

የቅመማ ቅመም መደቦችን ይመስላሉ፤

ከንፈሮቹም ከርቤ እንደሚያንጠባጥቡ፣

ውብ አበቦች ናቸው።

14ክንዶቹ በዕንፈርጥ ያጌጠ፣

የወርቅ ዘንግን ይመስላሉ፤

ሰውነቱም በሰንፔር ፈርጥ5፥14 ወይም ላፒስ ላዙሊ ያጌጠ፣

አምሮ የተሠራ የዝኆን ጥርስን ይመስላል።

15እግሮቹ በንጹሕ ወርቅ መቆሚያ ላይ የተተከሉ፣

የዕብነ በረድ ምሰሶዎችን ይመስላሉ፤

መልኩ እንደ ሊባኖስ ነው፤

እንደ ዝግባ ዛፎቹም ምርጥ ነው።

16አፉ ራሱ ጣፋጭ ነው፤

ሁለንተናውም ያማረ ነው።

እናንተ የኢየሩሳሌም ቈነጃጅት ሆይ፤

ውዴ ይህ ነው፤ ባልንጀራዬም እርሱ ነው።

Nueva Versión Internacional

Cantares 5:1-16

El amado

1He entrado ya en mi jardín,

hermana y novia mía,

y en él recojo mirra y bálsamo;

allí me sacio del panal y de su miel;

allí bebo mi vino y mi leche.

Los amigos

¡Coman y beban, amigos,

y embriáguense de amor!

Cuarto Canto

La amada

2Yo dormía, pero mi corazón velaba.

¡Y oí una voz!

¡Mi amado estaba a la puerta!

«Hermana, amada mía;

preciosa paloma mía,

¡déjame entrar!

Mi cabeza está empapada de rocío;

la humedad de la noche corre por mi pelo».

3Ya me he quitado la ropa;

¿cómo volver a vestirme?

Ya me he lavado los pies;

¿cómo ensuciarlos de nuevo?

4Mi amado pasó la mano por la abertura del cerrojo;

¡se estremecieron mis entrañas al sentirlo!

5Me levanté y le abrí a mi amado;

gotas de mirra corrían por mis manos.

Se deslizaban entre mis dedos

y caían sobre el cerrojo.

6Le abrí a mi amado,

pero ya no estaba allí.

Se había marchado

y tras su voz se fue mi alma.

Lo busqué y no lo hallé.

Lo llamé y no me respondió.

7Me encontraron los centinelas

mientras rondaban la ciudad;

los que vigilan las murallas

me hirieron, me golpearon;

¡me despojaron de mi manto!

8Yo les ruego, doncellas de Jerusalén,

que si encuentran a mi amado,

¿qué le dirán?

¡Díganle que estoy enferma de amor!

El coro

9Dinos, bella entre las bellas,

¿en qué aventaja tu amado a otros hombres?

¿En qué aventaja tu amado a otros hombres,

que nos haces tales ruegos?

La amada

10Mi amado es apuesto y trigueño,

y entre diez mil hombres se le distingue.

11Su cabeza es oro fino;

su cabellera es ondulada

y negra como un cuervo.

12Sus ojos parecen palomas

posadas junto a los canales de agua,

bañadas en leche,

montadas como joyas.

13Sus mejillas son como lechos de bálsamo,

como cultivos de hierbas aromáticas.

Sus labios son azucenas

por las que fluye mirra.

14Sus brazos son barras de oro

montadas sobre topacios.

Su cuerpo es pulido marfil

incrustado de zafiros.

15Sus piernas son pilares de mármol

que descansan sobre bases de oro puro.

Su porte es como el del Líbano,

esbelto como sus cedros.

16Su paladar es la dulzura misma;

¡él es todo un encanto!

¡Tal es mi amado, tal es mi amigo,

doncellas de Jerusalén!