ሚክያስ 4 – NASV & PCB

New Amharic Standard Version

ሚክያስ 4:1-13

የእግዚአብሔር ተራራ

1በመጨረሻው ዘመን፣

የእግዚአብሔር ቤተ መቅደስ ተራራ፣

ከተራሮች ልቆ ይታያል፤

ከኰረብቶች በላይ ከፍ ይላል፤

ሕዝቦችም ወደ እርሱ ይጐርፋሉ።

2ብዙ አሕዛብ መጥተው እንዲህ ይላሉ፤

“ኑ፤ ወደ እግዚአብሔር ተራራ፣

ወደ ያዕቆብ አምላክ ቤት እንሂድ፤

በመንገዱ እንድንሄድ፣

መንገዱን ያስተምረናል።”

ሕግ ከጽዮን ይመጣል፤

የእግዚአብሔርም ቃል ከኢየሩሳሌም።

3እርሱ በብዙ ሕዝብ መካከል ይፈርዳል፤

በሩቅና በቅርብ ባሉ ኀያላን መንግሥታት መካከል ያለውን ግጭት ያቆማል፤

ሰይፋቸውን ማረሻ፣

ጦራቸውንም ማጭድ ያደርጉታል።

አንዱ መንግሥት በሌላው መንግሥት ላይ ሰይፍ አያነሣም፤

ከእንግዲህም የጦርነት ትምህርት አይማሩም።

4እያንዳንዱ ሰው በገዛ ወይኑ ሥር፣

ከገዛ በለሱም ሥር ይቀመጣል፤

የሚያስፈራቸው አይኖርም፤

የእግዚአብሔር ጸባኦት አፍ ተናግሯልና።

5አሕዛብ ሁሉ፣

በአማልክታቸው ስም ይሄዳሉ፤

እኛ ግን በአምላካችን በእግዚአብሔር ስም፣

ከዘላለም እስከ ዘላለም እንሄዳለን።

የእግዚአብሔር ዕቅድ

6እግዚአብሔር እንዲህ ይላል፤

“በዚያች ቀን ሽባውን እሰበስባለሁ፤

ስደተኞችንና ለሐዘን ያደረግኋቸውን፣

ወደ አንድ ቦታ አመጣለሁ።

7የሽባዎችን ትሩፍ፣

የተገፉትንም ብርቱ ሕዝብ አደርጋለሁ፤

ከዚያች ቀን አንሥቶ እስከ ዘላለም፣

እግዚአብሔር በጽዮን ተራራ በእነርሱ ላይ ይነግሣል።

8አንተ የመንጋው መጠበቂያ ማማ ሆይ፤

የጽዮን ሴት ልጅ ዐምባ4፥8 ወይም ኰረብታ ሆይ፤

የቀድሞው ግዛትህ ይመለስልሃል፤

የመንግሥትም ሥልጣን ለኢየሩሳሌም ሴት ልጅ ይሆናል።”

9አሁንስ እንደዚህ የምትጮኺው ለምንድን ነው?

ንጉሥ የለሽምን?

ምጥ እንደ ያዛት ሴት የተጨነቅሽው፣

መካሪሽ ስለ ጠፋ ነውን?

10የጽዮን ሴት ልጅ ሆይ፤

ምጥ እንደ ያዛት ሴት ተጨነቂ፤

አሁንስ ከከተማ ወጥተሽ፣

በሜዳ ላይ መስፈር አለብሽና፤

ወደ ባቢሎን ትሄጃለሽ፤

በዚያ ከጠላት እጅ ትድኛለሽ።

እግዚአብሔር በዚያ፣

ከጠላቶችሽ ይታደግሻል።

11አሁን ግን ብዙ አሕዛብ፣

በአንቺ ላይ ተሰብስበዋል፤

እነርሱም፣ “የረከሰች ትሁን፤

ዐይናችንም ጽዮንን መዘባበቻ አድርጎ ይያት” ይላሉ።

12ነገር ግን የእግዚአብሔርን ሐሳብ አያውቁም፤

በዐውድማ ላይ እንደ ነዶ የሚሰበስባቸውን፣

የእርሱን ዕቅድ አያስተውሉም።

13“የጽዮን ልጅ ሆይ፤ ተነሥተሽ አበራዪ፤

የብረት ቀንድ እሰጥሻለሁና፤

የናስ ሰኰና እሰጥሻለሁ፤

አሕዛብንም ታደቅቂአቸዋለሽ።”

በግፍ ያግበሰበሱትን ትርፍ ለእግዚአብሔር

ሀብታቸውንም ለምድር ሁሉ ጌታ ታቀርቢአለሽ።

Persian Contemporary Bible

ميكاه 4:1-13

صلح جهانی

1و اما در روزهای آخر، كوه خانهٔ خداوند مشهورترين كوه جهان خواهد شد و مردم از سراسر دنيا به آنجا آمده، 2خواهند گفت: «بياييد به ديدن كوه خداوند برويم و خانهٔ خدای اسرائيل را زيارت كنيم. او راههای خود را به ما خواهد آموخت و ما مطابق آن عمل خواهيم كرد؛ چون شريعت و كلام خداوند از اورشليم صادر می‌شود.»

3خداوند در ميان قومها داوری خواهد كرد و به اختلافات بين قدرتهای بزرگ در سرزمينهای دور دست پايان خواهد بخشيد. ايشان شمشيرها و نيزه‌های خود را در هم شكسته، از آنها گاوآهن و اره خواهند ساخت. دولتها ديگر به جان هم نخواهند افتاد و خود را برای جنگ آماده نخواهند كرد. 4هر کس در خانهٔ خود در صلح و امنيت زندگی خواهد كرد، زيرا چيزی كه باعث ترس شود وجود نخواهد داشت. اين وعده را خداوند قادر متعال داده است.

5قومهای جهان خدايان خود را عبادت می‌كنند و از آنها پيروی می‌نمايند، ولی ما تا ابد خداوند، خدای خود را عبادت خواهيم كرد و از او پيروی خواهيم نمود.

بازگشت قوم اسرائيل به وطن

6‏-7خداوند می‌فرمايد: «در آن روز قوم بيمار و لنگ خود را كه از سرزمين خود رانده شده و تنبيه گشته‌اند، دوباره در وطن خودشان به قدرت خواهم رسانيد و از آنها قوم نيرومندی بوجود خواهم آورد، و من تا ابد در اورشليم بر آنها سلطنت خواهم كرد. 8ای اورشليم، ای برج دیدبانی خدا، قوت و قدرت سلطنت خود را مثل سابق باز خواهی يافت!»

9ای اورشليم چرا فرياد برمی‌آوری؟ چرا مثل زنی كه می‌زايد، درد می‌كشی؟ آيا به اين علت است كه پادشاهی نداری و مشاورانت از بين رفته‌اند؟ 10ای مردم اورشليم از درد به خود بپيچيد و بناليد، چون بايد اين شهر را ترک نموده، در صحرا زندگی كنيد! شما به سرزمين دور دست بابل تبعيد می‌شويد؛ ولی در آنجا من به داد شما می‌رسم و شما را از چنگ دشمن رهايی بخشم.

11درست است كه قومهای زيادی بر ضد شما برخاسته‌اند و تشنهٔ خون شما هستند و می‌خواهند شما را نابود كنند، 12ولی آنها از قصد خداوند بی‌اطلاعند و نمی‌دانند كه روزی فرا می‌رسد كه خداوند آنها را مثل بافه‌ها در خرمنگاه جمع می‌كند.

13خداوند می‌فرمايد: «ای مردم اورشليم به پا خيزيد و اين خرمن را بكوبيد. من به شما شاخهای آهنين و سمهای برنجين خواهم داد تا قومهای بسياری را پايمال نماييد و اموالشان را كه به زور به چنگ آورده‌اند، به خداوند كه مالک تمامی زمين است تقديم كنيد.»