መዝሙር 69 – NASV & NVI

New Amharic Standard Version

መዝሙር 69:1-36

መዝሙር 69

እንጕርጕሮ

ለመዘምራን አለቃ፤ “በጽጌረዳ” ዜማ፤ የዳዊት መዝሙር።

1አምላክ ሆይ፤ አድነኝ፤

ውሃ እስከ ዐንገቴ ደርሶብኛልና።

2የእግር መቆሚያ በሌለው፣

በጥልቅ ረግረግ ውስጥ ሰጥሜአለሁ፤

ወደ ጥልቅ ውሃ ገባሁ፤

ሞገዱም አሰጠመኝ።

3በጩኸት ደከምሁ፤

ጉረሮዬም ደረቀ፤

አምላኬን በመጠባበቅ፣

ዐይኖቼ ፈዘዙ።

4ያለ ምክንያት የሚጠሉኝ፣

ከራሴ ጠጕር በዙ፤

ሕይወቴን ለማጥፋት የሚፈልጉ፣

በከንቱም የሚጠሉኝ ብዙዎች ሆኑ፤

ያልሰረቅሁትን ነገር፣

መልሰህ አምጣ ተባልሁ።

5እግዚአብሔር ሆይ፤ አንተ ሞኝነቴን ታውቃለህ፤

በደሌም ከአንተ የተሰወረ አይደለም።

6ጌታ የሰራዊት አምላክ ሆይ፤

አንተን ተስፋ የሚያደርጉ፣

በእኔ ምክንያት አይፈሩ፤

የእስራኤል አምላክ ሆይ፤

አንተን አጥብቀው የሚሹ፣

ከእኔ የተነሣ አይዋረዱ።

7ስለ አንተ ስድብን ታግሻለሁና፤

ዕፍረትም ፊቴን ሸፍኗልና።

8ለወንድሞቼ እንደ ባዕድ፣

ለእናቴም ልጆች እንደ እንግዳ ሆንሁባቸው።

9የቤትህ ቅናት በላችኝ፤

የሚሰድቡህም ስድብ በላዬ ዐርፏል።

10ነፍሴን በጾም ባስመረርሁ ጊዜ፣

እነርሱ ሰደቡኝ።

11ማቅ በለበስሁ ጊዜ፣

መተረቻ አደረጉኝ።

12በቅጥሩ ደጅ ለሚቀመጡት የመነጋገሪያ ርእስ፣

ለሰካራሞችም መዝፈኛ ሆንሁ።

13እግዚአብሔር ሆይ፤ እኔ ግን በወደድኸው ሰዓት፣

ወደ አንተ እጸልያለሁ፤

አምላክ ሆይ፤ በታላቅ ምሕረትህ፣

በማዳንህም ርግጠኝነት መልስልኝ።

14ከረግረግ አውጣኝ፤

እሰጥም ዘንድ አትተወኝ፤

ከጥልቅ ውሃ፣

ከእነዚያ ከሚጠሉኝ ታደገኝ።

15ጐርፍ አያጥለቅልቀኝ፤

ጥልቅ ውሃም አይዋጠኝ፤

ጕድጓዱም ተደርምሶ አይዘጋብኝ።

16እግዚአብሔር ሆይ፤ ምሕረትህ በጎ ናትና ስማኝ፤

እንደ ርኅራኄም ብዛት መለስ በልልኝ።

17ፊትህን ከባሪያህ አትሰውር፤

ጭንቅ ውስጥ ነኝና ፈጥነህ መልስልኝ።

18ወደ እኔ ቀርበህ ታደገኝ፤

ስለ ጠላቶቼም ተቤዠኝ።

19የደረሰብኝን ስድብ፣ ዕፍረትና ውርደት ታውቃለህ፤

ጠላቶቼንም አንድ በአንድ ታውቃቸዋለህ።

20ስድብ ልቤን ጐድቶታል፤

ተስፋዬም ተሟጥጧል፤

አስተዛዛኝ ፈለግሁ፤ አላገኘሁምም፤

አጽናኝም ፈለግሁ፤ አንድም አልነበረም።

21ምግቤን ከሐሞት ቀላቀሉ፤

ለጥማቴም ሆምጣጤ ሰጡኝ።

22የቀረበላቸው ማእድ ወጥመድ ይሁንባቸው፤

ለማኅበራቸውም አሽክላ ይሁን።

23ዐይኖቻቸው እንዳያዩ ይጨልሙ፤

ጀርባቸውም ዘወትር ይጕበጥ።

24መዓትህን በላያቸው አፍስስ፤

የቍጣህም መቅሠፍት ድንገት ይድረስባቸው።

25ሰፈራቸው ባድማ ይሁን፤

በድንኳኖቻቸው የሚኖር አይገኝ፤

26አንተ የመታሃቸውን አሳድደዋልና፤

ያቈሰልሃቸውንም ሥቃያቸውን አባብሰዋል።

27በበደላቸው በደል ጨምርባቸው፤

ወደ ጽድቅህም አይግቡ።

28ከሕይወት መጽሐፍ ይደምሰሱ፤

ከጻድቃንም ጋር አይጻፉ።

29ነገር ግን እኔ በሥቃይና በጭንቅ ላይ እገኛለሁ፤

አምላክ ሆይ፤ ማዳንህ ደግፎ ይያዘኝ።

30የእግዚአብሔርን ስም በዝማሬ አወድሳለሁ፤

በምስጋናም ከፍ ከፍ አደርገዋለሁ።

31ከበሬ ይልቅ፣

ቀንድና ጥፍር ካበቀለ እንቦሳ ይልቅ ይህ እግዚአብሔርን ደስ ያሰኘዋል።

32ድኾች ይህን ያያሉ፤ ደስም ይላቸዋል፤

እናንተ እግዚአብሔርን የምትሹ ልባችሁ ይለምልም!

33እግዚአብሔር ችግረኞችን ይሰማልና፤

በእስራት ያለውንም ሕዝቡን አይንቅም።

34ሰማይና ምድር፣ ባሕርም፣

በውስጣቸውም የሚንቀሳቀስ ሁሉ ያመስግኑት።

35እግዚአብሔር ጽዮንን ያድናታልና፤

የይሁዳንም ከተሞች መልሶ ይሠራቸዋልና፤

ሕዝቡም በዚያ ይሰፍራል፤ ይወርሳታልም።

36የባሪያዎቹም ዘሮች ይወርሷታል፤

ስሙንም የሚወድዱ በዚያ ይኖራሉ።

Nueva Versión Internacional

Salmo 69:1-36

Salmo 69Sal 69 En el texto hebreo 69:1-36 se numera 69:2-37.

Al director musical. Sígase la tonada de «Los lirios». De David.

1¡Sálvame, Dios mío,

porque las aguas ya me llegan al cuello!

2Me estoy hundiendo en un pantano profundo

y no tengo dónde apoyar el pie.

Estoy en medio de profundas aguas

y me arrastra la corriente.

3Cansado estoy de pedir ayuda;

tengo reseca la garganta.

Mis ojos languidecen,

esperando la ayuda de mi Dios.

4Más que los cabellos de mi cabeza

son los que me odian sin motivo;

muchos son los enemigos gratuitos

que se han propuesto destruirme.

¿Cómo voy a devolver lo que no he robado?

5Oh Dios, tú sabes lo insensato que he sido;

no te puedo esconder mis culpas.

6Señor Soberano de los Ejércitos,

que no sean avergonzados por mi culpa

los que en ti esperan;

oh Dios de Israel,

que no sean humillados por mi culpa

los que te buscan.

7Por ti yo he sufrido insultos;

mi rostro se ha cubierto de vergüenza.

8Soy como un extraño para mis hermanos;

soy un extranjero para los hijos de mi madre.

9El celo por tu casa me consume;

sobre mí han recaído las burlas de los que te insultan.

10Cuando lloro y ayuno,

tengo que soportar sus insultos;

11cuando me visto de luto,

soy objeto de burlas.

12Los que se sientan a la puerta murmuran contra mí;

los borrachos me dedican parodias.

13Pero yo, Señor, elevo a ti una oración

en el tiempo de tu buena voluntad.

Por tu gran amor, oh Dios, respóndeme;

por tu fidelidad, sálvame.

14Sácame del lodo;

no permitas que me hunda.

Líbrame de los que me odian

y de las aguas profundas.

15No dejes que me arrastre la corriente;

no permitas que me trague el abismo

ni que el foso cierre sus fauces sobre mí.

16Respóndeme, Señor, por tu bondad y tu gran amor;

por tu inmensa misericordia, vuélvete hacia mí.

17No escondas tu rostro de este siervo tuyo;

respóndeme pronto, que estoy angustiado.

18Ven a mi lado y rescátame;

redímeme, por causa de mis enemigos.

19Tú bien sabes cómo me insultan,

me avergüenzan y denigran;

sabes quiénes son mis adversarios.

20Los insultos me han destrozado el corazón;

para mí ya no hay remedio.

Esperé compasión y no la hubo;

busqué consuelo y no lo hallé.

21En mi comida pusieron hiel;

para calmar mi sed me dieron vinagre.

22Que se conviertan en trampa sus banquetes

y su prosperidad, en lazo.

23Que se les nublen los ojos para que no vean

y que se encorven sus espaldas para siempre.

24Descarga tu furia sobre ellos;

que tu ardiente ira los alcance.

25Que su campamento quede desierto

y que nadie habite sus tiendas de campaña.

26Pues al que has afligido lo persiguen

y se burlan del dolor del que has herido.

27Añade a sus pecados más pecados;

no los hagas partícipes de tu salvación.

28Que sean borrados del libro de la vida;

que no queden inscritos con los justos.

29Y a mí, que estoy pobre y adolorido,

que me proteja, Dios mío, tu salvación.

30Con cánticos alabaré el nombre de Dios;

con acción de gracias lo exaltaré.

31Esa ofrenda agradará más al Señor que la de un toro o un novillo

con sus cuernos y pezuñas.

32Los pobres verán esto y se alegrarán;

¡reanímense ustedes, los que buscan a Dios!

33Porque el Señor oye a los necesitados

y no desprecia a su pueblo cautivo.

34Que lo alaben los cielos y la tierra,

los mares y todo lo que se mueve en ellos,

35porque Dios salvará a Sión

y reconstruirá las ciudades de Judá.

Allí se establecerá el pueblo

y tomará posesión de la tierra.

36La heredarán los hijos de sus siervos;

la habitarán los que aman su nombre.