መዝሙር 68
ብሔራዊ የድል መዝሙር
ለመዘምራን አለቃ የዳዊት መዝሙር፤ ማሕሌት።
1እግዚአብሔር ይነሣ፤ ጠላቶቹ ይበተኑ፤
የሚጠሉትም ከፊቱ ይሽሹ።
2ጢስ እንደሚበንን፣
እንዲሁ አብንናቸው።
ሰም በእሳት ፊት እንደሚቀልጥ፣
ክፉዎችም እንዲሁ ከእግዚአብሔር ፊት ይጥፉ።
3ጻድቃን ግን ደስ ይበላቸው፤
በእግዚአብሔር ፊት ሐሤት ያድርጉ፤
ደስታንና ፍሥሓን የተሞሉ ይሁኑ።
4ለእግዚአብሔር ዘምሩ፤ ለስሙም ተቀኙ፤
በደመናት ላይ የሚሄደውን ከፍ አድርጉት፤68፥4 ወይም በምድረ በዳ ለሚሄደው መንገድን አዘጋጁለት።
ስሙ እግዚአብሔር በተባለው ፊት፣
እጅግ ደስ ይበላችሁ።
5እግዚአብሔር በተቀደሰ ማደሪያው፣
ለድኻ ዐደጉ አባት፣ ለባልቴቲቱም ተሟጋች ነው።
6እግዚአብሔር ብቸኞችን በቤተ ሰብ መካከል ያኖራል፤68፥6 ወይም ብቸኞችን በገዛ ምድራቸው
እስረኞችን ነጻ አውጥቶ ያስፈነድቃል፤
ዐመፀኞች ግን ምድረ በዳ ይኖራሉ።
7እግዚአብሔር ሆይ፤ በሕዝብህ ፊት በወጣህ ጊዜ፣
በምድረ በዳም በተጓዝህ ጊዜ፣ ሴላ
8በሲና አምላክ፣ በእግዚአብሔር ፊት፣
በእስራኤል አምላክ፣ በእግዚአብሔር ፊት፣
ምድር ተንቀጠቀጠች፤
ሰማያትም ዶፍ አወረዱ።
9እግዚአብሔር ሆይ፣ በቂ ዝናብ አዘነብህ፤
ክው ብሎ የደረቀውን ርስትህን አረሰረስህ።
10መንጋህ መኖሪያው አደረጋት፤
እግዚአብሔር ሆይ፤ ከበረከትህ ለድኾች ሰጠህ።
11ጌታ እንዲህ ሲል ቃሉን አስተላለፈ፤
ትእዛዙን የሚያውጁትም ብዙ ሰራዊት ናቸው፤
12“የሰራዊት ነገሥታት ፈጥነው ይሸሻሉ፤
በሰፈር የዋሉ ሴቶችም ምርኮን ተካፈሉ።
13በበጎች በረት መካከል68፥13 ወይም በኮርቻ ማስቀመጫዎች ብትገኙ እንኳ፣
ከብር እንደ ተሠሩ የርግብ ክንፎች፣
በቅጠልያ ወርቅ እንደ ተለበጡ ላባዎች ናችሁ።”
14ሁሉን ቻዩ68፥14 ዕብራይስጡ ሻዳይ ይላል። በዚያ የነበሩትን ነገሥታት በበተነ ጊዜ፣
በሰልሞን እንደሚወርድ በረዶ አደረጋቸው።
15አንተ ብርቱ ተራራ፣ የባሳን ተራራ ሆይ፤
አንተ ባለ ብዙ ጫፍ ተራራ፣ የባሳን ተራራ፤
16እናንተ ባለ ብዙ ጫፍ ተራሮች ሆይ፤
እግዚአብሔር ሊኖርበት የመረጠውን ተራራ፣
በርግጥ እግዚአብሔር ለዘላለም የሚኖርበትን ተራራ ለምን በቅናት ዐይን ታያላችሁ?
17የእግዚአብሔር ሠረገላዎች እልፍ አእላፍ ናቸው፤
ሺሕ ጊዜም ሺሕ ናቸው፤
ጌታ ከሲና ወደ መቅደሱ ገባ።
18ወደ ላይ ዐረግህ፤
ምርኮ አጋበስህ፤
እግዚአብሔር አምላክ ሆይ፤ አንተ68፥18 ወይም እናንተ በዚያ ትኖር ዘንድ፣
ከዐመፀኞችም ሳይቀር፣
ከሰዎች ስጦታን ተቀበልህ።
19ሸክማችንን በየዕለቱ የሚሸከምልን፣
አዳኝ አምላካችን፣ ጌታ ይባረክ። ሴላ
20አምላካችን የሚያድን አምላክ ነው፤
ከሞት ማምለጥ የሚቻለውም በጌታ በእግዚአብሔር ነው።
21በርግጥ እግዚአብሔር የጠላቶቹን ራስ፣
በኀጢአታቸውም የሚጸኑትን ሰዎች ጠጕራም ዐናት ይፈነካክታል።
22ጌታ እንዲህ ይላል፤ “ከባሳን መልሼ አመጣቸዋለሁ፤
ከባሕርም ጥልቀት አውጥቼ አመጣቸዋለሁ፤
23እግርህ በጠላትህ ደም ውስጥ እንዲጠልቅ፣
የውሻህም ምላስ ከጠላትህ ድርሻውን እንዲያገኝ ነው።”
24አምላክ ሆይ፤ የክብር አካሄድህ ታየ፤
ይህም አምላኬና ንጉሤ ወደ ቤተ መቅደሱ የሚያደርገው የክብር አካሄድ ነው።
25መዘምራን ከፊት፣ መሣሪያ የሚጫወቱ ከኋላ ሆነው ሲሄዱ፣
ከበሮ የሚመቱ ቈነጃጅትም በመካከላቸው ነበሩ።
26እግዚአብሔርን በጉባኤ አመስግኑት፤ ከእስራኤል ምንጭ የተገኛችሁ
እግዚአብሔርን አመስግኑ።
27የሚመራቸው ትንሹ ብንያም ነው፤
በዚያ በብዙ የሚቈጠሩ የይሁዳ መሳፍንት፣
እንዲሁም የዛብሎንና የንፍታሌም መሳፍንት ይገኛሉ።
28እግዚአብሔር ሆይ፤ ኀይልህን እዘዝ፤68፥28 ብዙ የዕብራይስጥ ቅጆች፣ የሰብዓ ሊቃናት ትርጕምና የሱርስቱ ቅጅ እግዚአብሔር ሆይ፤ ኀይልህን ጥራ ይላሉ። አብዛኞቹ የዕብራይስጥ ቅጆች ግን እግዚአብሔር ለአንተ ኀይል ይጠራልሃል ይላሉ።
አምላክ ሆይ ቀድሞ እንዳደረግህልን አሁንም ብርታትህን አሳየን።
29በኢየሩሳሌም ስላለው ቤተ መቅደስህ፣
ነገሥታት እጅ መንሻ ያመጡልሃል።
30በሸንበቆ መካከል ያሉትን አራዊት፣
በሕዝቡ ጥጆች መካከል ያለውንም የኰርማ መንጋ ገሥጽ፤
ብር ይገብር ዘንድም ይንበርከክ፤
ጦርነትን የሚወድዱ ሕዝቦችንም በትናቸው።
31መኳንንት ከግብፅ ይመጣሉ፤
ኢትዮጵያ እጆቿን ወደ እግዚአብሔር ትዘረጋለች።
32የምድር መንግሥታት ሆይ፤ ለእግዚአብሔር ዘምሩ፤
ለጌታ ተቀኙ። ሴላ
33ከጥንት ጀምሮ ከነበሩት ሰማያት በላይ ለወጣው፣
በኀያል ድምፁ ለሚያስገመግመው ዘምሩ።
34ግርማው በእስራኤል ላይ፣
ኀይሉም ከደመናት በላይ ነው፣
እግዚአብሔርን ብርታት የአንተ ነው በሉት።
35እግዚአብሔር ሆይ፤ አንተ በመቅደስህ ድንቅ ነህ፤
የእስራኤል አምላክ ለሕዝቡ ኀይልና ብርታትን ይሰጣል።
እግዚአብሔር ይባረክ!
سرود پيروزی
1ای خدا، برخيز و دشمنانت را پراكنده ساز. بگذار آنانی كه از تو نفرت دارند از حضور تو بگريزند. 2چنانكه دود در برابر باد پراكنده می‌شود، همچنان تو ايشان را پراكنده ساز؛ همانگونه كه موم در مقابل آتش گداخته می‌شود، همچنان بگذار گناهكاران در حضورت نابود شوند. 3اما نيكوكاران شادی كنند و در حضور تو خوشحال باشند؛ از شادی فرياد برآورند و خوش باشند.
4در وصف خدا سرود بخوانيد. نام او را ستايش كنيد. برای او كه بر ابرها سوار است، راهی درست كنيد. نام او خداوند است! در حضورش شادی كنيد!
5خدايی كه در خانهٔ مقدس خود ساكن است، پدر يتيمان و دادرس بيوه‌زنان می‌باشد. 6او بی‌كسان و آوارگان را در خانه‌ها ساكن می‌گرداند و اسيران را آزاد می‌سازد. اما ياغيان در زمين خشک و بی‌آب ساكن خواهند شد.
7-8ای خدای اسرائيل، وقتی تو قوم برگزيدهٔ خود را هدايت كردی و از ميان بيابان عبور نمودی، زمين تكان خورد و آسمان باريد و كوه سينا از ترس حضور تو به لرزه افتاد. 9ای خدا، تو نعمتها بارانيدی و قوم برگزيدهٔ خود را كه خسته و ناتوان بودند، نيرو و توان بخشيدی. 10جماعت تو در زمين موعود ساكن شدند و تو ای خدای مهربان، حاجت نيازمندان را برآوردی.
11خداوند كلام را اعلان كرد و كسانی كه آن را بشارت دادند عدهٔ بی‌شماری بودند؛ كلام او اين است: 12«پادشاهان و سپاهيانشان بشتاب می‌گريزند! زنانی كه در خانه هستند غنايم جنگی را بين خود قسمت می‌كنند. 13آنها اگرچه روزی فقير و بينوا بودند، اما اينک خوشبخت و ثروتمندند و خود را مانند كبوتری كه بالهايش نقره‌فام و پرهايش طلايی است با زر و زيور آراسته‌اند.» 14خدای قادر مطلق پادشاهانی را كه دشمن اسرائيل بودند مانند دانه‌های برف كه در جنگلهای كوه صلمون آب می‌شود، پراكنده و محو ساخت.
15-16ای کوههای عظيم باشان، ای سلسله جبال بزرگ كه قله‌های بلند داريد، چرا با حسرت به اين كوهی كه خدا برای مسكن خود برگزيده است نگاه می‌كنيد؟ به يقين خداوند تا به ابد در آن ساكن خواهد بود.
17خداوند در ميان هزاران هزار عرابه از كوه سينا به خانهٔ مقدس خويش كه در كوه صهيون است، رفته است. 18او به عالم بالا صعود نموده عدهٔ زيادی را با خود به اسارت برده است. از ميان آدميان، حتی از كسانی كه زمانی ياغی بوده‌اند، بخشش‌ها گرفته است. خداوند در ميان ما ساكن خواهد شد.
19شكر و سپاس بر خداوندی كه هر روز متحمل بارهای ما می‌شود و خدايی كه نجات ماست. 20او نجات دهندهٔ ماست و ما را از مرگ می‌رهاند.
21خدا سر دشمنانش را كه در گناه زندگی می‌كنند، خرد خواهد كرد. 22-23خداوند می‌فرمايد: «دشمنان شما را از باشان و از اعماق دريا باز خواهم آورد تا در ميان خون ريخته شدهٔ آنان راه برويد و سگها خون ايشان را بخورند.»
24ای خدايی كه پادشاه و خداوند من هستی، همهٔ قومها حركت پيروزمندانهٔ تو را به سوی خانهٔ مقدست ديده‌اند. 25سرايندگان در پيش و نوازندگان در عقب و دوشيزگان در وسط آنان دف‌زنان حركت می‌كنند. 26همهٔ مردم اسرائيل خدا را حمد گويند. ای فرزندان يعقوب، خداوند را ستايش كنيد. 27قبيلهٔ كوچک «بنيامين» پيشاپيش ستايش‌كنندگان خدا در حركت است؛ بعد از او رهبران قبيلهٔ «يهودا» با دسته‌های خود، سپس بزرگان قبيلهٔ «زبولون» و «نفتالی» حركت می‌كنند.
28ای خدا، نيروی خود را برای ما به کار ببر، همانگونه كه در گذشته اين كار را كردی. 29به احترام خانهٔ تو در اورشليم، پادشاهان هدايا نزد تو خواهند آورد. 30مصر، آن حيوان وحشی را كه در ميان نيزارها ساكن است، توبيخ نما. قومهای جهان را كه همچون رمه‌های گاو و گوساله هستند، سرزنش كن تا به فرمان تو گردن نهند و نقره‌های خود را به تو تقديم كنند. اقوامی را كه جنگ را دوست می‌دارند، پراكنده ساز. 31مصر هدايا به دست سفيران خود خواهد فرستاد و حبشه دست دعا به سوی خداوند دراز خواهد كرد.
32-33ای سرزمينهای جهان، برای خدای ازلی و ابدی كه در آسمانها نشسته است، سرود بخوانيد؛ خداوند را كه با صدای بلند و نيرومند سخن می‌گويد، ستايش كنيد. 34قدرت خدا را توصيف نماييد خدايی كه شكوه و جلالش بر اسرائيل است و قوتش در آسمانها پابرجاست. 35چه سهمناک است خداوند در مكان مقدس خويش! خدای اسرائيل به قوم برگزيدهٔ خود قوت و عظمت می‌بخشد. او را شكر و سپاس باد!
