መዝሙር 44 – NASV & NVI

New Amharic Standard Version

መዝሙር 44:1-26

መዝሙር 44

ብሔራዊ ሰቈቃ

ለመዘምራን አለቃ፤ የቆሬ ልጆች ትምህርት44 የሥነ ጽሑፉን ቅርጽ ወይም የመዝሙሩን ሁኔታ የሚያሳይ ሊሆን ይችላል።

1አምላክ ሆይ፤ በጆሯችን ሰምተናል፤

አባቶቻችን በቀድሞ ዘመን፣

እነርሱ በነበሩበት ዘመን፣

ያደረግኸውን ነግረውናል።

2ሕዝቦችን በእጅህ አሳድደህ አወጣሃቸው፤

አባቶቻችንን ግን ተከልሃቸው፤

ሕዝቦችን አደቀቅህ፤

አባቶቻችንን ግን ነጻ አወጣሃቸው።

3ምድሪቱን የወረሱት በሰይፋቸው አልነበረም፤

ድልንም የተጐናጸፉት በክንዳቸው አይደለም፤

አንተ ወድደሃቸዋልና ቀኝ እጅህ፣

ክንድህና የፊትህ ብርሃን ይህን አደረገ።

4እግዚአብሔር ሆይ፤ አንተ ንጉሤ ነህ፤44፥4 የሰብዓ ሊቃናት ትርጕም የሱርስቱ ቅጅ ንጉሤ ነህ፤ አምላኬም ነህ ይላሉ፤ ዕብራይስጡ ደግሞ፣ ንጉሤ እግዚአብሔር ሆይ፤ ይላል።

ያዕቆብም ድል እንዲያደርግ የወሰንህ አንተ ነህ።

5በአንተ ጠላቶቻችን በመጡበት እንዲመለሱ እናደርጋለን፤

በስምህም ባላጋራዎቻችንን ከእግራችን በታች እንረግጣለን።

6በቀስቴ አልተማመንም፤

ሰይፌም አያስጥለኝም።

7አንተ ግን በጠላቶቻችን ላይ ድልን ትሰጠናለህ፤

ባላንጣዎቻችንንም ታሳፍራለህ።

8ዘወትር በእግዚአብሔር እንመካለን፤

ስምህንም ለዘላለም እንወድሳለን። ሴላ

9አሁን ግን እነሆ ትተኸናል፤ አሳፍረኸናልም፤

ከሰራዊታችንም ጋር አትወጣም።

10ከጠላት ፊት እንድናፈገፍግ አደረግኸን፤

ባላንጣዎቻችንም ዘረፉን።

11እንደሚታረዱ በጎች አደረግኸን፤

በሕዝቦችም መካከል በተንኸን።

12ሕዝብህን በርካሽ ዋጋ ሸጥኸው፤

ከሽያጩም ያገኘኸው ትርፍ የለም።

13ለጎረቤቶቻችን ስድብ፣

በዙሪያችን ላሉትም መሣቂያና መዘበቻ አደረግኸን።

14በሕዝቦች ዘንድ መተረቻ፣

በሰዎች መካከል በንቀት ራስ መነቅነቂያ አደረግኸን።

15ውርደቴ ቀኑን ሙሉ በፊቴ ነው፤

ፊቴም ዕፍረትን ተከናንቧል።

16ይህም ከሚዘልፍና ከሚያላግጥ ሰው ድምፅ የተነሣ፣

ከጠላትና ከተበቃይ ሁኔታ የተነሣ ነው።

17አንተን ሳንረሳ፣

ለኪዳንህም ታማኝነታችንን ሳናጓድል፣

ይህ ሁሉ ደረሰብን።

18ልባችን ወደ ኋላ አላለም፤

እግራችንም ከመንገድህ አልወጣም።

19አንተ ግን ተኵላዎች በሚውሉበት ቦታ ሰባብረህ ጣልኸን፤

በሞት ጥላም ሸፈንኸን።

20የአምላካችንን ስም ረስተን፣

እጃችንንም ወደ ባዕድ አምላክ ዘርግተን ቢሆን ኖሮ፣

21እግዚአብሔር ይህን ማወቅ ይሳነዋልን?

እርሱ ልብ የሰወረውን የሚረዳ ነውና።

22ይሁን እንጂ ቀኑን ሙሉ ስለ አንተ ሞትን እንጋፈጣለን፤

እንደሚታረዱ በጎችም ተቈጥረናል።

23ጌታ ሆይ፤ ንቃ! ለምንስ ትተኛለህ?

ተነሥ፤ ለዘላለምም አትጣለን።

24ፊትህን ለምን ትሰውራለህ?

መከራችንንና መጠቃታችንን ለምን ትረሳለህ?

25ነፍሳችን ዐፈር ውስጥ ሰጥማለች፤

ሆዳችንም ከምድር ጋር ተጣብቋል።

26ተነሥና እርዳን!

ስለ ምሕረትህ ስትል ተቤዠን።

Nueva Versión Internacional

Salmo 44:1-26

Salmo 44Sal 44 En el texto hebreo 44:1-26 se numera 44:2-27.

Al director musical. Masquil de los hijos de Coré.

1Oh Dios, nuestros oídos han oído

y nuestros antepasados nos han contado

las proezas que realizaste en sus días,

en aquellos tiempos pasados:

2Con tu propia mano expulsaste a las naciones

y en su lugar plantaste a nuestros antepasados;

aplastaste a aquellos pueblos,

y a nuestros antepasados los hiciste prosperar.44:2 los hiciste prosperar. Lit. los libraste.

3Porque no fue su espada la que conquistó la tierra

ni fue su brazo el que les dio la victoria:

fue tu brazo, tu mano derecha;

fue la luz de tu rostro, porque tú los amabas.

4Solo tú eres mi Rey y mi Dios.

¡Decreta las victorias de Jacob!

5Por ti derrotamos a nuestros enemigos;

en tu nombre aplastamos a nuestros agresores.

6Yo no confío en mi arco

ni puede mi espada darme la victoria;

7tú nos das la victoria sobre nuestros enemigos,

y dejas en vergüenza a nuestros adversarios.

8¡Por siempre nos gloriaremos en Dios!

¡Por siempre alabaremos tu nombre! Selah

9Pero ahora nos has rechazado y humillado;

ya no sales con nuestros ejércitos.

10Nos hiciste retroceder ante el enemigo;

nos han saqueado nuestros adversarios.

11Nos has entregado para que nos devoren como ovejas

nos has dispersado entre las naciones.

12Has vendido a tu pueblo por una miseria

y nada has ganado con su venta.

13Nos has dejado en ridículo ante nuestros vecinos;

somos la burla y el escarnio de los que nos rodean.

14Nos has hecho el hazmerreír de las naciones;

todos los pueblos se burlan de nosotros.

15La humillación no me deja un solo instante;

se me cae la cara de vergüenza

16por las burlas de los que me insultan y me ofenden,

por culpa del enemigo que está presto a la venganza.

17Todo esto nos ha sucedido,

a pesar de que nunca te olvidamos

ni faltamos jamás a tu pacto.

18Nuestro corazón no ha vuelto atrás

ni nos hemos apartado de tu senda.

19Pero tú nos arrojaste a una cueva de chacales;

¡nos envolviste en la más tenebrosa oscuridad!

20Si hubiéramos olvidado el nombre de nuestro Dios

o extendido nuestras manos a un dios extraño,

21¿acaso Dios no lo habría descubierto,

ya que él conoce los más íntimos secretos?

22Por tu causa siempre nos llevan a la muerte;

¡nos tratan como a ovejas para el matadero!

23¡Despierta, Señor! ¿Por qué duermes?

¡Levántate! No nos rechaces para siempre.

24¿Por qué escondes tu rostro

y te olvidas de nuestro sufrimiento y opresión?

25Estamos abatidos hasta el polvo;

nuestro cuerpo se arrastra por el suelo.

26¡Levántate, ven a ayudarnos!

¡Por tu gran amor, rescátanos!