መዝሙር 142
የሚታደን ሰው ጸሎት
ዋሻ ውስጥ በነበረ ጊዜ፤ የዳዊት ትምህርት፤142 ርእሱ ላይ ሥነ ጽሑፋዊ ወይም የዜማ ቃል ሊሆን ይችላል። ጸሎት።
1ድምፄን ከፍ አድርጌ ወደ እግዚአብሔር እጮኻለሁ፤
ድምፄን ከፍ አድርጌ ወደ እግዚአብሔር ልመና አቀርባለሁ።
2ብሶቴን በፊቱ አፈስሳለሁ፤
ችግሬንም በፊቱ እናገራለሁ።
3መንፈሴ በውስጤ ሲዝል፣
መንገዴን የምታውቅ አንተ ነህ፤
በመተላለፊያ መንገዴ ላይ፣
ወጥመድ በስውር ዘርግተውብኛል።
4ወደ ቀኜ ተመልከት፤ እይም፤
ስለ እኔ የሚገድደው የለም፤
ማምለጫም የለኝም፤
ስለ ነፍሴም ደንታ ያለው የለም።
5እግዚአብሔር ሆይ፤ ወደ አንተ እጮኻለሁ፤
ደግሞም፣ “አንተ መጠጊያዬ ነህ፤
በሕያዋንም ምድር ዕድል ፈንታዬ ነህ” እላለሁ።
6እጅግ ተስፋ ቈርጫለሁና፣
ጩኸቴን ስማ፤
ከዐቅም በላይ ሆነውብኛልና፣
ከሚያሳድዱኝ አድነኝ።
7ስምህን አመሰግን ዘንድ፣ ነፍሴን ከወህኒ አውጣት፤
ከምታደርግልኝም በጎ ነገር የተነሣ፣
ጻድቃን በዙሪያዬ ይሰበሰባሉ።
Псалам 142
Давидова поучна песма, кад је био у пећини. Молитва.
1Гласом својим ја Господу вапим,
гласом својим ја Господа за милост преклињем.
2Жалопојку своју пред њега изливам,
муку своју њему образлажем.
3Када дух ми на измаку беше,
ти си знао стазу моју;
пут којим сам ишао,
на коме су ми замку поставили.
4Удесно погледај па види
да нико на ме не обраћа пажњу;
мени више уточишта нема,
нема никог да за мене мари.
5О, Господе, теби вапим! Говорим ти:
„Уточиште моје ти си
и наследство моје у земљи живих!“
6Јецај мој пажљиво почуј,
јер сам јадан преко сваке мере;
од тлачитеља ме ослободи,
јер за мене су прејаки.
7Душу моју из тамнице вади
па да хвалим име твоје;
па нека ме окруже праведни,
јер си мени благонаклон био!
