በረከትን ለማግኘት ንስሓ መግባት
1እስራኤል ሆይ፤ በኀጢአትህ ምክንያት ስለ ወደቅህ፣
ወደ አምላክህ ወደ እግዚአብሔር ተመለስ።
2የምትሉትን ቃል ይዛችሁ፣
ወደ እግዚአብሔር ተመለሱ፤
እንዲህም በሉት፤
“ኀጢአታችንን ሁሉ ይቅር በለን፤
የከንፈራችንንም ፍሬ እንድናቀርብ፣14፥2 ወይም እንደ ኮርማዎች መሥዋዕት የከንፈራችንን ፍሬ እንድናቀርብ
በምሕረትህ ተቀበለን።
3አሦር ሊያድነን አይችልም፤
በጦር ፈረሶችም ላይ አንቀመጥም፤
ከእንግዲህም የገዛ እጆቻችን የሠሯቸውን፣
‘አምላኮቻችን’ አንላቸውም፤
ድኻ ዐደጉ ከአንተ ርኅራኄ ያገኛልና።”
4“እኔ ከዳተኛነታቸውን እፈውሳለሁ፤
እንዲሁ እወድዳቸዋለሁ፤
ቍጣዬ ከእነርሱ ተመልሷልና።
5እኔ ለእስራኤል እንደ ጠል እሆናለሁ፤
እንደ ውብ አበባ ያብባል፤
እንደ ሊባኖስ ዝግባም፣
ሥር ይሰድዳል፤
6ቅርንጫፉ ያድጋል፤
ውበቱ እንደ ወይራ ዛፍ፣
ሽታውም እንደ ሊባኖስ ዝግባ ይሆናል።
7ሰዎች እንደ ገና ከጥላው በታች ያርፋሉ፤
እርሱም እንደ እህል ይለመልማል፤
እንደ ወይን ተክል ያብባል፤
ዝናውም እንደ ሊባኖስ የወይን ጠጅ ይወጣል።
8ኤፍሬም ሆይ፤ ከእንግዲህ ከጣዖት ጋር
ምን ጕዳይ አለኝ?14፥8 ወይም ከእንግዲህ ከጣዖት ጋር ኤፍሬም ሌላ ምን አለው?
የምሰማህና የምጠነቀቅልህ እኔ ነኝ፤
እኔ እንደ ለመለመ የጥድ ዛፍ ነኝ፤
ፍሬያማነትህም ከእኔ የተነሣ ነው።”
9ጥበበኛ የሆነ እነዚህን ነገሮች ያስተውላል፤
አስተዋይም እነዚህን ነገሮች ይረዳል።
የእግዚአብሔር መንገድ ቅን ነውና፤
ጻድቃን ይሄዱበታል፤
ዐመፀኞች ግን ይሰናከሉበታል።
توبهٔ اسرائيل باعث بركت او میشود
1ای قوم اسرائيل، به سوی خداوند، خدای خود بازگشت كنيد، زيرا در زير بار گناهانتان خرد شدهايد. 2نزد خداوند آييد و دعا كنيد و گوييد: «ای خداوند، گناهان ما را از ما دور كن، به ما رحمت فرموده، ما را بپذير تا قربانی شكرگزاری به تو تقديم كنيم. 3نه آشور میتواند ما را نجات دهد و نه قدرت جنگی ما. ديگر هرگز بتهايی را كه ساختهايم خدايان خود نخواهيم خواند؛ زيرا ای خداوند، يتيمان از تو رحمت میيابند.»
4خداوند میفرمايد: «شما را از بتپرستی و بیايمانی شفا خواهم بخشيد و محبت من حد و مرزی نخواهد داشت، زيرا خشم و غضب من برای هميشه فرو خواهد نشست. 5من همچون باران بر اسرائيل خواهم باريد و او مانند سوسن، خواهد شكفت و مانند سرو آزاد لبنان، در زمين ريشه خواهد دوانيد. 6شاخههايش به زيبايی شاخههای زيتون گسترده خواهد شد و عطر و بوی آن همچون عطر و بوی جنگلهای لبنان خواهد بود. 7مردم بار ديگر زير سايهاش استراحت خواهند كرد و او مانند باغی پر آب و مانند تاكستانی پر شكوفه و همچون شراب لبنان معطر خواهد بود.
8«اسرائيل خواهد گفت: مرا با بتها چه كار است؟ و من دعای او را اجابت كرده، مراقب او خواهم بود. من همچون درختی هميشه سبز، در تمام مدت سال به او ميوه خواهم داد.»
9هر كه داناست اين چيزها را درک كند. آن كه فهم دارد گوش دهد، زيرا راههای خداوند راست و درست است و نيكان در آن راه خواهند رفت، ولی بدكاران لغزيده، خواهند افتاد.