1 Samuel 9 – NVI & HLGN

Nueva Versión Internacional

1 Samuel 9:1-27

Samuel unge a Saúl

1Había un hombre de la tribu de Benjamín, muy respetado, cuyo nombre era Quis, hijo de Abiel, hijo de Zeror, hijo de Becorat, hijo de Afía, también benjamita. 2Quis tenía un hijo llamado Saúl, que era buen mozo y apuesto como ningún otro israelita, tan alto que los demás apenas le llegaban al hombro.

3En cierta ocasión se perdieron las burras de su padre Quis, y este dijo a Saúl: «Toma a uno de los criados y ve a buscar las burras». 4Saúl y el criado se fueron y cruzaron la región montañosa de Efraín, hasta pasar por la región de Salisá, pero no las encontraron. Pasaron también por la región de Salín, y después por el territorio de Benjamín, pero tampoco allí las encontraron. 5Cuando llegaron al territorio de Zuf, Saúl dijo al criado que lo acompañaba:

—Vámonos. Debemos regresar, no sea que mi padre comience a preocuparse más por nosotros que por las burras.

6El criado contestó:

—En este pueblo vive un hombre de Dios que es muy respetado. Todo lo que dice se cumple sin falta. ¿Por qué no vamos allá? A lo mejor nos indica el camino que debemos seguir.

7—Pero si vamos, ¿qué le podemos llevar? —preguntó Saúl—. En las alforjas no nos queda nada de comer ni tenemos ningún regalo que ofrecerle al hombre de Dios. ¡Qué tenemos!

8—Aquí tengo un cuarto de siclo9:8 Es decir, aprox. 3 g. de plata —respondió el criado—. Se los puedo dar al hombre de Dios para que nos indique el camino.

9(Antiguamente, cuando alguien en Israel iba a consultar a Dios, solía decir: «Vamos a ver al vidente», porque así se llamaba entonces al que ahora se le llama profeta).

10—Muy bien —dijo Saúl—, vamos.

Dicho esto, se dirigieron al pueblo donde vivía el hombre de Dios. 11Subían por la cuesta de la ciudad cuando se encontraron con unas jóvenes que iban a sacar agua. Les preguntaron:

—¿Se encuentra por aquí el vidente?

12—Sí, está más adelante —contestaron ellas—. Dense prisa, que acaba de llegar a la ciudad y el pueblo va a ofrecer un sacrificio en el lugar alto. 13Cuando entren en la ciudad lo encontrarán, si llegan antes de que suba al altar que estaba en el lugar alto para comer. La gente no empezará a comer hasta que él llegue, pues primero tiene que bendecir el sacrificio, y luego los invitados comerán. Así que vayan de inmediato, que hoy mismo lo van a encontrar.

14Saúl y su criado se dirigieron entonces a la ciudad. Iban entrando cuando Samuel se encontró con ellos, camino al altar que estaba en el lugar alto.

15Un día antes de que Saúl llegara, el Señor había hecho esta revelación a Samuel: 16«Mañana, a esta hora, te voy a enviar un hombre de la tierra de Benjamín. Lo ungirás como gobernante de mi pueblo Israel, para que lo libre del poder de los filisteos. Me he compadecido de mi pueblo, pues sus gritos de angustia han llegado hasta mí».

17Cuando Samuel vio a Saúl, el Señor dijo: «Ahí tienes al hombre de quien te hablé; él gobernará a mi pueblo».

18Al llegar a la puerta de la ciudad, Saúl se acercó a Samuel y preguntó:

—¿Podría usted indicarme dónde está la casa del vidente?

19—Yo soy el vidente —respondió Samuel—. Acompáñame al santuario, que hoy comerán ustedes conmigo. Ya mañana, cuando te deje partir, responderé a todas tus inquietudes. 20En cuanto a las burras que se te perdieron hace tres días, ni te preocupes, que ya las encontraron.

Y agregó:

—Lo que Israel más desea, ¿no tiene que ver contigo y con toda la familia de tu padre?

21—¿Por qué me dices eso? —respondió Saúl—. ¿No soy yo de la tribu de Benjamín, que es la más pequeña de Israel? ¿Y no es mi familia la más insignificante de la tribu de Benjamín?

22No obstante, Samuel tomó a Saúl y a su criado, los llevó al salón y les dio un lugar especial entre los invitados, que eran unos treinta. 23Luego Samuel dijo al cocinero:

—Trae la ración de carne que te pedí que apartaras y que yo mismo te entregué.

24El cocinero sacó la ración entera y la sirvió a Saúl. Entonces Samuel dijo:

—Ahí tienes lo que estaba reservado para ti. Come, pues antes de invitar a los otros, tu ración ya había sido apartada para esta ocasión.

Así fue como Saúl comió aquel día con Samuel.

25Luego bajaron del altar que estaba en el lugar alto a la ciudad, y Samuel conversó con Saúl en la azotea de su casa. 26Al amanecer, a la hora de levantarse, Samuel habló con Saúl en ese mismo lugar:

—¡Levántate! —dijo—; ya debes partir.

Saúl se levantó, y salieron de la casa juntos. 27Mientras se dirigían a las afueras de la ciudad, Samuel dijo a Saúl:

—Dile al criado que se adelante, pero tú quédate un momento, que te voy a dar un mensaje de parte de Dios.

El criado se adelantó.

Ang Pulong Sang Dios

1 Samuel 9:1-27

Ginpili ni Samuel si Saul nga Hari

1May isa ka manggaranon kag kilala nga tawo sa tribo ni Benjamin. Ang iya ngalan si Kish, kag anak siya ni Abiel. Si Abiel anak ni Zeror. Si Zeror anak ni Becorat. Kag si Becorat anak ni Afia nga kaliwat ni Benjamin. 2Si Kish may anak nga si Saul. Bataon pa si Saul, kag siya ang pinakaguwapo kag pinakamataas sa Israel.

3Karon, nadula ang mga asno ni Kish, gani nagsiling siya sa iya anak nga si Saul, “Upda ang isa sa mga suluguon kag pangitaa ang mga asno.” 4Gani naglakat si Saul kag ang suluguon. Nagkadto sila sa kabukiran sang Efraim hasta sa lugar sang Shalisha, pero wala nila makita ang mga asno. Gani nagkadto sila sa lugar sang Shaalim kag sa mga lugar sang Benjamin, pero wala man nila makita didto. 5Sang nakaabot sila sa lugar sang Zuf, nagsiling si Saul sa iya suluguon, “Dali, mabalik na lang kita, kay basi kita na ang kabalak-an ni tatay imbes ang mga asno.” 6Pero nagsabat ang suluguon, “Hulat anay! May isa ka propeta sang Dios9:6 propeta sang Dios: ukon, alagad sang Dios. Sa literal, tawo sang Dios. sa malapit nga banwa. Ginatahod gid siya sang mga tawo, kag ang tanan niya nga ginasiling nagakatabo gid. Makadto kita sa iya subong, kay basi kon masugiran niya kita kon sa diin ta makita ang mga asno.” 7Nagsiling si Saul sa iya suluguon, “Kon makadto kita sa iya, ano ang ihatag ta sa iya? Wala kita sing pagkaon nga nabilin. Wala kita sing iregalo sa iya.” 8Nagsabat ang suluguon, “Ari, may sensilyo ako nga pilak.9:8 pilak: sa English, silver. Ihatag ko ini sa propeta sang Dios agod sugiran niya kita kon sa diin ta makita ang mga asno.” 9-10Nagsiling si Saul sa iya, “Maayo gid! Dali, makadto kita sa manalagna.” (Sang una sa Israel, kon may tawo nga gusto nga makabaton sang mensahi halin sa Dios, nagasiling siya, “Dali, makadto kita sa manalagna,” kay ang ginatawag subong nga propeta ginatawag sadto nga manalagna.)

Nagkadto si Saul kag ang suluguon sa banwa nga sa diin ara ang propeta sang Dios. 11Sang nagapataklad sila sa bukid pakadto sa banwa, may nasugata sila nga mga dalaga nga nagapaguwa sa banwa sa pagsag-ob. Nagpamangkot sila sa mga dalaga, “Ari bala diri ang manalagna?” 12Nagsabat sila, “Huo, ari siya. Una-una lang siya sa inyo. Bag-o pa lang siya nag-abot sa amon banwa sa pagpanguna sa mga tawo sa ila paghalad didto sa simbahan sa mataas nga lugar. Dalia ninyo! 13Hingabuti ninyo siya antes siya magkadto didto agod magkaon. Indi magsugod kaon ang mga tawo nga gin-imbitar kon indi pa siya makaabot, tungod nga kinahanglan nga bendisyunan niya anay ang halad. Gani taklad na kamo subong, kay maabtan ninyo siya samtang adlaw pa.”

14Gani nagtaklad sila sa banwa. Kag sang nagapasulod sila, nakita nila si Samuel nga nagapadulong sa ila sa pagkadto sa simbahan sa mataas nga lugar.

15Sang nagligad nga adlaw antes mag-abot si Saul, nagsiling na nga daan ang Ginoo kay Samuel, 16“Buwas, sa amo sini nga oras, pakadtuon ko sa imo ang isa ka tawo nga halin sa lugar sang Benjamin. Haplasan mo sang lana ang iya ulo sa pagpakita nga siya ang pinili nga pangulo sang akon katawhan nga mga Israelinhon. Luwason niya ang akon katawhan sa kamot sang mga Filistinhon, kay nakita ko ang mga pag-antos sang akon katawhan, kag nabatian ko ang ila pagpangayo sang bulig.”

17Sang makita ni Samuel si Saul, nagsiling ang Ginoo kay Samuel, “Siya ang tawo nga ginsiling ko sa imo. Magadumala siya sa akon katawhan.”

18Nagpalapit si Saul kay Samuel sa may puwertahan sang banwa kag nagpamangkot, “Sa diin bala ang balay sang manalagna?” 19Nagsabat si Samuel, “Ako ang manalagna. Mag-una kamo sa akon sa simbahan sa mataas nga lugar, kay sa sini nga adlaw magakaon kamo upod sa akon. Kag buwas sa aga, isugid ko sa imo ang imo ginahunahuna, kag dayon palakton ko kamo. 20Kon parte sa mga asno nga nadula tatlo na ka adlaw ang nagligad, indi ka magkabalaka kay nakita na sila. Kag karon sugiran ko ikaw nga ikaw kag ang panimalay sang imo amay amo ang ginahandom sang mga Israelinhon nga magapangulo sa ila.” 21Nagsabat si Saul, “Pero naghalin lang ako sa tribo ni Benjamin, ang pinakagamay nga tribo sang Israel, kag ang amon pamilya amo ang pinakakubos sa amon tribo. Ngaa nagasiling ka sina sa akon?”

22Sang didto na sila sa simbahan sa mataas nga lugar, gindala ni Samuel si Saul kag ang suluguon sa dako nga kuwarto nga sa diin nagapungko ang 30 ka tawo nga ginpang-imbitar. Dayon ginpapungko niya si Saul kag ang suluguon sa pulungkuan nga para sa dungganon nga mga bisita. 23Nagsiling si Samuel sa manugluto, “Dal-a diri ang karne nga ginpapain ko sa imo.” 24Gani ginkuha sang manugluto ang paa kag ginbutang sa atubangan ni Saul. Nagsiling si Samuel kay Saul, “Sige, kauna, kay ginpain ko ina para sa imo sa sini nga okasyon, upod sa mga tawo nga akon ginpang-imbitar.” Gani nagkaon si Saul upod kay Samuel sa sina nga adlaw.

25Pagbalik nila sa banwa halin sa simbahan sa mataas nga lugar, ginpreparahan ni Samuel sang hiligdaan si Saul didto sa matapan nga atop sang iya balay, 26kag didto nagtulog si Saul. Pagkaaga,9:25-26 ginpreparahan… Pagkaaga: Amo ini sa Septuagint. Sa Hebreo, nagpakigsugilanon si Samuel kay Saul didto sa atop sang iya balay. 26 Pagkaaga, nagbugtaw sila. gintawag ni Samuel si Saul didto sa atop. Siling niya, “Magpanghimos ka na, kay papaulion ko na ikaw.” Sang nakapanghimos na si Saul, nagguwa sila ni Samuel. 27Sang nagapaguwa na sila sa banwa, nagsiling si Samuel kay Saul, “Paunaha ang imo suluguon kay maestorya kita dali lang. Isiling ko sa imo ang ginsiling sang Dios.” Gani nag-una ang suluguon.