1 Samuel 2 – NVI & APSD-CEB

Nueva Versión Internacional

1 Samuel 2:1-36

Oración de Ana

1Ana elevó esta oración:

«Mi corazón se alegra en el Señor;

en él radica mi poder.2:1 poder. Lit. cuerno; también en v. 10.

Puedo celebrar su salvación

y burlarme de mis enemigos.

2»Nadie es santo como el Señor;

no hay roca como nuestro Dios.

¡No hay nadie como él!

3»Dejen de hablar con tanto orgullo y altivez;

¡no profieran palabras soberbias!

El Señor es un Dios que todo lo sabe,

y él es quien juzga las acciones.

4»El arco de los poderosos se quiebra,

pero los débiles se arman de valor.

5Los que antes tenían comida de sobra se venden por un pedazo de pan;

los que antes sufrían hambre ahora viven saciados.

La estéril ha dado a luz siete veces,

pero la que tenía muchos hijos languidece.

6»Del Señor vienen la muerte y la vida;

a unos hace bajar al sepulcro2:6 al sepulcro. Lit. al Seol. y a otros los levanta.

7El Señor nos da la riqueza y la pobreza;

nos humilla, pero también nos enaltece.

8Levanta del polvo al desvalido

y saca del basurero al pobre

para sentarlos en medio de príncipes

y darles un trono esplendoroso.

»Del Señor son los fundamentos de la tierra;

sobre ellos afianzó el mundo.

9Él guardará los pasos de sus fieles,

pero los malvados se perderán entre las sombras.

»¡Nadie triunfa por sus propias fuerzas!

10El Señor destrozará a sus enemigos;

desde el cielo lanzará truenos contra ellos.

El Señor juzgará los confines de la tierra,

fortalecerá a su rey

y enaltecerá el poder de su ungido».

11Elcaná volvió a su casa en Ramá, pero el niño se quedó para servir al Señor, bajo el cuidado del sacerdote Elí.

Perversidad de los hijos de Elí

12Los hijos de Elí eran unos perversos que no tomaban en cuenta al Señor. 13La costumbre de estos sacerdotes era la siguiente: Cuando alguien ofrecía un sacrificio, el asistente del sacerdote se presentaba con un tenedor de tres dientes en la mano y, mientras se cocía la carne, 14metía el tenedor en la olla, en el caldero, en la cacerola o en la cazuela; y el sacerdote tomaba para sí mismo todo lo que se enganchaba en el tenedor. De esta forma trataban a todos los israelitas que iban a Siló. 15Además, antes de quemarse la grasa, solía llegar el ayudante del sacerdote para decirle al que estaba por ofrecer el sacrificio: «Dame carne para el asado del sacerdote, pues no te la va a aceptar cocida, sino cruda».

16Y, si el hombre contestaba: «Espera a que se queme la grasa, como es debido; luego podrás tomar lo que desees», el asistente replicaba: «No, dámela ahora mismo; de lo contrario, te la quito por la fuerza».

17Así que el pecado de estos jóvenes era gravísimo a los ojos del Señor, pues trataban con desprecio las ofrendas que le pertenecían.

18El niño Samuel, por su parte, vestido con un efod de tela de lino, seguía sirviendo en la presencia del Señor. 19Cada año su madre hacía una pequeña túnica y se la llevaba cuando iba con su esposo para ofrecer su sacrificio anual. 20Elí entonces bendecía a Elcaná y a su esposa, diciendo: «Que el Señor te conceda hijos de esta mujer, a cambio del niño que ella pidió para dedicárselo al Señor». Luego regresaban a su casa. 21El Señor bendijo a Ana, de manera que ella concibió y dio a luz tres hijos y dos hijas. Durante ese tiempo, Samuel crecía en la presencia del Señor.

22Elí, que ya era muy anciano, se enteró de todo lo que sus hijos estaban haciendo al pueblo de Israel, incluso de que se acostaban con las mujeres que servían a la entrada de la Tienda de reunión. 23Les dijo: «¿Por qué se comportan así? Todo el pueblo me habla de su mala conducta. 24No, hijos míos; no es nada bueno lo que se comenta en el pueblo del Señor. 25Si alguien peca contra otra persona, Dios servirá de árbitro; pero si peca contra el Señor, ¿quién podrá interceder por él?». No obstante, ellos no hicieron caso a la advertencia de su padre, pues la voluntad del Señor era quitarles la vida.

26Por su parte, el niño Samuel seguía creciendo y ganándose el aprecio del Señor y de la gente.

Profecía contra la familia de Elí

27Un hombre de Dios fue a ver a Elí y dijo:

«Así dice el Señor: “Bien sabes que yo me manifesté a tus antepasados levitas cuando estaban en Egipto bajo el poder del faraón. 28De entre todas las tribus de Israel, escogí a Aarón para que fuera mi sacerdote, es decir, para que en mi presencia se acercara a mi altar, quemara el incienso y se pusiera el efod. Además, a su familia concedí las ofrendas puestas al fuego que los israelitas queman en mi honor. 29¿Por qué, pues, tratan ustedes con tanto desprecio los sacrificios y las ofrendas que yo he ordenado traer a mi santuario? ¿Por qué honras a tus hijos más que a mí, y los engordas con lo mejor de todas las ofrendas de mi pueblo Israel?”.

30»Por lo tanto —dice el Señor, Dios de Israel—, de ninguna manera permitiré que tus parientes me sirvan, aun cuando yo había prometido que toda tu familia, tanto tus antepasados como tus descendientes, me servirían siempre. Yo, el Señor, lo afirmo. Yo honro a los que me honran y humillo a los que me desprecian. 31En efecto, se acerca el día en que acabaré con tu poder y con el de tu familia; ninguno de tus descendientes llegará a viejo. 32Verás angustia en mi morada. Y aunque a Israel se le hará el bien, ninguno de tus descendientes llegará a viejo. 33Si permito que alguno de los tuyos continúe sirviendo en mi altar, será para arruinarte la vista y abatirte la vida; todos tus descendientes morirán en la flor de la vida.

34»Y te doy esta señal: tus dos hijos, Ofni y Finés, morirán el mismo día. 35Pero yo levantaré a un sacerdote fiel que hará mi voluntad y cumplirá mis deseos. Jamás le faltará descendencia y vivirá una larga vida en presencia de mi ungido. 36Y los familiares tuyos que sobrevivan vendrán y se postrarán rogando que les regale una pieza de plata o un pedazo de pan. Suplicarán: “¡Dame algún trabajo sacerdotal para mi sustento!”».

Ang Pulong Sa Dios

1 Samuel 2:1-36

Ang Pag-ampo ni Hana

1Unya nagaampo si Hana nga nagaingon:

“Nagakalipay ug nagadayeg ako sa Ginoo

kay tungod sa iyang gihimo nawala ang akong kaulawan.

Gikataw-an ko karon ang akong mga kaaway.

Nagakalipay ako sa pagluwas mo kanako.

2Wala gayoy balaan nga sama sa Ginoo.

Wala gayoy sama kaniya.

Wala gayoy salipdanan nga bato nga sama sa atong Dios.

3Undangi na ninyo ang pagkamapasigarbohon ug pagkamapahitas-on kay ang Ginoo Dios nga nahibalo sa tanan, ug ginatimbang-timbang niya ang mga binuhatan sa tawo.

4Nangapukan na ang mga gamhanan, apan ang mga maluya nangalig-on.

5Ang mga haruhay kaniadto nagapasuhol na karon aron lang makakaon.

Apan ang mga gutom kaniadto haruhay na karon.

Ang baog kaniadto karon daghan na ug anak.

Apan ang daghan ug mga anak kaniadto nagainusara na karon.

6Ang Ginoo ang nagakuha ug nagahatag sa kinabuhi sa tawo.

Siya ang nagabutang kanila didto sa dapit sa mga patay ug ang nagakuha kanila gikan didto.

7Gihimo niyang kabos ang uban, ug ang uban gihimong adunahan.

Gipaubos niya ang uban, ug ang uban iyang gipasidunggan.

8Gihaw-as niya ang mga kabos sa ilang kawalad-on

ug gipalingkod niya sila uban sa mga halangdon ug gihatagag kadungganan.

Siya ang tag-iya sa patukoranan diin gipahimutang ang kalibotan.

9Gibantayan niya ang iyang matinumanong katawhan, apan ang mga daotan iyang laglagon.

Walay tawo nga magmadaogon pinaagi sa iyang kaugalingong katakos.

10Laglagon niya ang nagasupak kaniya.

Ipadalogdog niya ang langit batok kanila.2:10 Posible nga ang buot ipasabot, Ipatagamtam niya ang iyang labihan nga kasuko batok kanila.

Ang Ginoo ang magahukom sa tibuok kalibotan.2:10 tibuok kalibotan: sa literal, kinatumyan sa kalibotan.

Tungod kaniya mahimong gamhanan ug magmadaogon ang iyang pinili nga hari.”

11Unya mipauli si Elkana ug si Hana sa Rama. Apan gibilin nila si Samuel aron moalagad sa Ginoo ubos sa pag-atiman ni Eli nga pari.

Ang Sala sa Duha ka Anak ni Eli

12Ang duha ka anak ni Eli mga daotang tawo. Wala silay pagtahod sa Ginoo 13tungod kay wala nila sunda ang mga tulumanon mahitungod sa bahin nga madawat sa mga pari gikan sa halad sa mga tawo. Mao kini ang ilang ginahimo kon adunay nagahalad: Samtang gipabukalan pa ang hinalad nga mga karne, paadtoon na nila didto ang ilang sulugoon nga may dalang dako nga tinidor nga may tulo ka ngipon. 14Unya tuslokon sa sulugoon ang mga karne sulod sa kaldero o kolon. Ang madala sa tinidor mao ang bahin sa pari. Mao kini ang ilang ginahimo sa ginahalad sa mga Israelinhon nga moadto didto sa Shilo. 15Ug sa dili pa sunogon ang tambok sa karne, moduol na ang sulugoon sa pari ngadto sa tawo nga nagahalad ug moingon, “Paghatag ug karne aron sugbahon alang sa pari kay dili siya modawat ug pinabukalan; gusto niya hilaw pa.” 16Kon moingon gani ang nagahalad nga hulaton una nga masunog ang tambok sa karne ayha siya mokuha sa iyang gusto, mao kini ang iyang itubag, “Dili mahimo! Kinahanglang ihatag mo gayod karon dayon, kay kon dili, ilogon ko kana.” 17Dako kaayo ang sala nga nahimo sa mga anak ni Eli sa presensya sa Ginoo, kay wala nila tahora ang halad alang sa Ginoo.

18Unya, ang bata nga si Samuel nagpadayon sa pag-alagad sa Ginoo. Nagasul-ob siya sa efod nga hinimo sa linen. 19Matag tuig himoan ni Hana si Samuel ug pangsapaw nga bisti, ug iya kining dad-on inig-adto niya sa templo uban sa iyang bana alang sa tinuig nga paghalad ngadto sa Ginoo. 20Ug didto, bendisyonan ni Eli si Elkana ug ang iyang asawa nga nagaingon, “Hinaut pa nga hatagan ikaw sa Ginoo ug dugang mga anak pinaagi niining imong asawa puli sa usa nga iyang gipangayo ug iya ra usab nga gihatag sa Ginoo.” Ug unya namauli sila.

21Gikaloy-an sa Ginoo si Hana. Nanganak pa siya ug tulo ka lalaki ug duha ka babaye. Si Samuel nagdako nga nagaalagad sa Ginoo.

Si Eli ug ang Iyang mga Anak

22Karon, tigulang na kaayo si Eli. Nadunggan niya ang tanang daotan nga gipanghimo sa iyang mga anak ngadto sa mga Israelinhon. Nadunggan usab niya ang ilang pagpakighilawas sa mga babaye nga nagaalagad didto sa may pultahan sa Tolda nga Tagboanan. 23Busa gisultihan niya sila, “Nadunggan ko gikan sa mga tawo ang tanang kadaotan nga ginahimo ninyo. Nganong ginahimo ninyo kini? 24Undangi na kana ninyo mga anak, kay dili maayo kining balita nga akong nadungog gikan sa mga katawhan sa Ginoo.”

25Miingon pa gayod si Eli, “Kon ang usa ka tawo makasala sa iyang isigka-tawo, mahimo nga ang Dios2:25 Dios: o, mga hukom. magpataliwala kanila. Apan kinsa ang magpataliwala kon ang tawo makasala batok sa Ginoo?” Apan wala mamati kaniya ang iyang mga anak tungod kay kabubut-on sa Ginoo nga patyon sila.

26Sa laing bahin, padayon nga midako si Samuel, ug nalipay pag-ayo kaniya ang Ginoo ug ang mga tawo.

Ang Panagna bahin sa Panimalay ni Eli

27Unya, may usa ka propeta sa Dios2:27 propeta sa Dios: sa literal, tawo sa Dios. nga miadto kang Eli ug miingon kaniya, “Mao kini ang gisulti sa Ginoo: Nagpadayag ako sa imong katigulangan nga si Aaron ug sa iyang pamilya sa dihang mga ulipon pa sila sa hari sa Ehipto.2:27 hari sa Ehipto: sa Hebreo, Faraon. 28Sa tanang tribo sa Israel, ang pamilya ni Aaron ang akong gipili nga mahimong akong mga pari aron sa pag-alagad diha sa akong halaran, sa pagsunog sa insenso, ug sa pagsul-ob sa efod diha sa akong presensya. Gihatag ko usab kanila ang tanang mga halad pinaagi sa kalayo2:28 halad pinaagi sa kalayo: Tan-awa usab ang Num. 15:3. nga ginahalad sa mga Israelinhon. 29Karon, nganong gihilabtan2:29 gihilabtan: o, gibugalbugalan. pa man ninyo ang mga halad nga alang kanako? Nganong mas gitahod mo pa man ang imong mga anak kay kanako? Gipasagdan mo sila nga magpatambok sa ilang kaugalingon sa mga pinakamaayo nga bahin sa mga halad gikan sa mga Israelinhon. 30Kaniadto, ako nga inyong Ginoo, ang Dios sa Israel, nagsaad kaninyo nga kamo lang gayod ug ang mga kaliwat sa inyong katigulangan ang makaalagad kanako isip mga pari hangtod sa kahangtoran. Apan dili na karon, kay pasidunggan ko ang nagapasidungog kanako, ug panghimaraoton ko ang nagatamay kanako. 31-32Timan-i kini, moabot ang panahon nga laglagon ko ang tanang pamatan-on sa inyong pamilya ug sa uban pang mga kaliwat sa inyong katigulangan. Magaantos kamo ug dili ninyo matilawan ang kadagaya2:31-32 Magaantos… kadagaya: o, Maglaway lang kamo sa kaibog sa kadagaya. nga ihatag ko sa Israel. Wala na gayoy magkinabuhi ug taas kaninyo. 33Dili ko papahawaon ang uban kaninyo sa pag-alagad kanako isip pari, apan moagi silag labihang kalisod, ug dili molungtad ug dugay ang ilang mga kinabuhi. 34Ug ingon nga timailhan niini, mangamatay ang imong duha ka anak nga si Hofni ug si Finehas sulod sa usa lang ka adlaw. 35Magpili akog matinumanon nga pari nga mosunod sa akong kabubut-on. Hatagan ko siyag mga kaliwat nga moalagad sa akong piniling hari hangtod sa kahangtoran. 36Ang mahibilin sa imong mga kaliwat magpakilooy sa mga kaliwat niini nga pari nga hatagan silag kuwarta ug pagkaon. Mohangyo sila kanila nga himuon silang katabang nga mga pari aron lang sila makakaon.”