Abrahammi punta crij cashca
1Shina cajpica, ¿ima nishuntaj? Aichamanta ñucanchij ñaupa yaya Abrahamca, ¿imatashi japirca? 2Abraham allicunata rurashcamanta Dios ima juchachina illajta rurashca cajpica, chaimanta jatun tucunata charinmanmi carca. Chashna cashpapish Taita Diospaj ñaupajpica, mana jatun tucui tucunchu. 3Abrahammantaca Dios Quillcachishcapica, ¿imatataj nin? «Taita Diosca Abrahamtaca, paita crijpimi ima juchachina illajta rurashpa chasquirca» ninmi.
4Ima mingashcata rurajpi cullquita cushpaca, mana cʼuyashcallamanta cunchu, cunataj cajllapimi cun. 5Ashtahuanpish ima allita mana rurai tucushpatajmari, juchayujta ima juchachina illajta ruraj Taita Diostaca crincuna. Diosca, chashna Paita crishcatami, cashcata rurashcata ricun. 6Ima allita mana rurajpipish, ima juchachina illajta rurashpa Taita Dios chasquishca runaca cushicunmi. Chai jahuaca Davidpish cashnami nishca:
7«¡Millaita rurashcacunata Dios perdonashpa,
juchacunatapish anchuchishcacunaca cushicuchun!
8¡Mandaj Dios juchamanta mana imata nishpa saquijpica,
paica cushicuchun!» nircami.
9«Cushicuchun» nishpaca, ¿charishca aicha punta carata pʼitichishcacunallatachu chashnaca nishca canga? Mana cashpaca, ¿mana chaita rurashcacunatapishchu chashnaca nishca canga? Illu, ‘Abrahamtaca crijllapimi, Diosca ima juchachina illajta rurashca’ nircanchijmari. 10Shinashpaca, ¿pai charishca aicha punta carata pʼitichishca qʼuipachu, mana cashpaca chaita manaraj rurachishca cajpichu, chashna chasquishca canga, imashi? Pai charishca aicha punta carata manaraj pʼitichijpimari, Diosca paitaca chasquirca. 11Diosca Abrahamtaca, crijllapimi paipaj aicha punta carata manaraj pʼitichishca cajpi, ima juchachina illajta rurashpa chasquirca. Chashna chasquishcata ricuchij cachun, paipaj aicha punta carata pʼitichichun nijpimi, chaita rurachirca. Chaimantami Abrahamca, charishca aicha punta carata mana pʼitichishca crijcunapajpish yaya tucurca. Paicunatapish crijllapi ima juchachina illajta rurashpa chasquina cashcata ricuchunmi, chashna rurarca. 12Abrahamca, charishca aicha punta carata pʼitichishcacunapajpish yayami. Charishca aicha punta carata pʼitichishcacunapajllaca, mana yaya canchu. Ashtahuanpish ñucanchij yaya Abraham, paipaj aicha punta carata manaraj pʼitichishpa, crishca shinallataj crijcunapajpish yayallatajmi.
13Abrahammanpish, paipaj huahua huahuamanpish, Diosca ‘Cai pachata cushami’ nircami. Chaitaca, mana Mandashcata caźushcamantachu cuna tucurca. Ashtahuanpish Abraham crishcallamantami, Diosca ima juchachina illajta rurashpa, cusha nirca. 14Mandashcata pajtachijcunalla Diospajta chasquina cajpica, crishcapish yangallami canman. Dios imata cusha nishcapish, mana cusha nishca shinallatajmi canman. 15Mandashcaca, Dios pʼiñarishpa llaquichinatami ricuchicun. Shina cajpipish Mandashca mana tiyanpica, Mandashcata pʼaquishcapish mana yacharinmanchu.
16Chashna cajpica, Abrahampaj tucui huahua huahuacunallataj, mana cʼuyaipaj cajpipish Dios cʼuyashpalla cusha nishcata japichunmi, pai crijllapi, ‘Cushami’ nirca. Chaitaca, mana Mandashcata caźujcunallamanchu cusha nirca. Ashtahuanpish tucui ñucanchijpaj yaya Abraham crishca shinallataj, crijcunamanpishmi cusha nirca. 17(Dios Quillcachishcapipish: «Cantaca, achca llajtacunapi causajcunapaj yaya cachunmi churarcani» ninmi). Abraham Taita Diosta crishpa causacujpimi, chashnaca nirca. Diosca, huañushcacunatapish causachijmi, ima mana tiyajcunatapish ‘Tiyachun’ nijmi.
18Taita Diosmi Abrahamtaca: ‘Canmanta mirai huahuacunaca chashnami canga’ nishca carca. Chaitaca paica ña mana yuyaipaj shina cajpipish crishpami, chai yuyailla shuyarca. Chaimantami achca llajtacunapaj yaya tucurca. 19Abrahamca, ña patsaj huatayuj, yuyaj yayami carca. Paipaj huarmi Sarapish mana huachajmi carca. Chai tucuita yuyaricushpapish crishpa catircallami. 20Taita Dios cusha nishcataca ‘¿Chaichu cunga, mana cunga?’ mana yuyarcachu. Ashtahuanpish ‘Chasquishatajmi’ nishpami, Taita Diostaca sumajyachishpa cricurcalla. 21Diosca tucuita rurai tucujmi, Pai cusha nishcataca pajtachingatajmi nishpa, chai yuyailla shuyarcallami. 22Chashna crijpimi Diosca paitaca, ima juchachina illajta rurashpa chasquirca. 23Chashna «Crishcallamanta chasquishca cashcataca» mana Abrahamllamantachu quillcashca. 24Ashtahuanpish ñucanchijmantapishmari, chashna nishpa quillcashca. Huañushcacunapaj chaupimanta Apunchij Jesusta causachij Diosta crishcamantami, ñucanchijtapish chasquin. 25Apunchij Jesustaca, ñucanchij juchacunamantami, Paipaj quiquin causaita cushpa huañuchun cacharca. Ñucanchijta ima juchachina illajta rurangapajmi paitaca causachirca.
Abraham vertrouwde op God en werd vrijgesproken
1Hoe staat het dan met Abraham, die de stamvader van ons Joodse volk is? 2Als hij door zijn eigen inspanning vrij voor God stond, zou hij reden hebben om trots te zijn. Maar tegenover God kun je niet trots zijn. 3In de Boeken staat het zo: ‘Abraham geloofde God en daarom beschouwde God hem als een rechtvaardig mens.’ 4Wie werkt voor een beloning, krijgt die niet omdat het een gunst is, maar omdat hij er recht op heeft. 5Als iemand zich echter zonder eigen inspanning toevertrouwt aan God, die de goddeloze vrijspreekt, verklaart Hij hem onschuldig op grond van zijn vertrouwen in Hem. 6David zegt toch ook dat u gelukkig bent als God u vrijspreekt zonder dat u er iets voor hebt gedaan. 7‘Gelukkig is hij wiens misstap vergeven en zonden niet meer gezien worden,’ staat er. 8‘Gelukkig is hij aan wie de Here zijn zonde niet toerekent.’
9Geldt dit alleen voor de Joden, die besneden zijn, of ook voor wie niet besneden zijn? Ik heb toch gezegd dat Abraham als rechtvaardig mens werd beschouwd, omdat hij God geloofde! 10Wanneer gebeurde dat? Toen hij besneden werd of daarvoor? Daarvoor! Pas nadat hij door God rechtvaardig was verklaard, werd hij besneden. 11Dat was het teken waarmee bezegeld werd dat hij rechtvaardig was verklaard. Dus is Abraham de voorvader van allen die op God vertrouwen, ook van hen die niet besneden zijn. 12Zij zijn pas echt kinderen van Abraham, als zij net zo op God vertrouwen als hij, toen hij nog niet besneden was.
13God beloofde dat Hij de wereld aan Abraham en zijn nakomelingen zou geven, niet omdat Abraham zich zo goed aan Gods wet had gehouden, maar omdat hij God geloofde en daardoor met God in het reine was. 14Als Gods beloften alleen gelden voor mensen die zich aan de wet houden, dan zou daarmee het geloof overbodig zijn en Gods belofte niets te betekenen hebben. 15Als de wet overtreden wordt, volgt daarop straf. Maar als er geen wet is, kan die ook niet overtreden worden.
16Wat God ons door zijn genade wil geven, wordt alleen ons eigendom als wij in Hem geloven. En Gods belofte aan al Abrahams nakomelingen is vast en zeker. Zij geldt niet alleen voor hen die volgens Gods wet leven, maar ook voor hen die, net als Abraham, alleen op God vertrouwen. Want als het om geloof gaat, is Abraham de vader van ons allemaal. 17In de Boeken staat immers dat God tegen hem zei: ‘U zult de vader zijn van vele volken.’ En hij is dat voor God, op wie hij vertrouwde, die de doden levend maakt en door zijn woord doet ontstaan wat niet bestond. 18Hoewel alle hoop vervlogen was, bleef Abraham verwachten en geloven dat hij de stamvader van vele volken zou worden, want God had het gezegd! 19Hij besefte maar al te goed dat hij op honderdjarige leeftijd te oud was om nog een kind te verwekken. En zijn vrouw Sara was ook al veel te oud om nog een kind te krijgen. Toch werd zijn vertrouwen daardoor niet minder. Hij ging niet twijfelen. Integendeel! 20Hij hield zich vast aan de belofte van God. Zijn vertrouwen bleef sterk en hij gaf God alle eer. 21Hij was er absoluut van overtuigd dat God in staat was te doen wat Hij beloofd had.
22Daarom verklaarde God hem rechtvaardig. 23Dat ‘rechtvaardig verklaard worden’ heeft niet alleen betrekking op Abraham. 24Het is ook geschreven met het oog op ons. Wij worden immers ook rechtvaardig verklaard, want wij vertrouwen op God, die onze Here Jezus uit de dood heeft laten terugkomen.
25Hij heeft Jezus voor onze zonden laten sterven en Hem uit de dood laten terugkomen om ons rechtvaardig te verklaren.
