2 Corintios 12 – MTDS & HOF

Mushuj Testamento Diospaj Shimi

2 Corintios 12:1-21

Pabloca jahua pachaman chayagrishcatami parlashca

1Imalla tucushcata parlashpa, cʼari tucushpa, ima allita mana surcushpapish, ashitahuan cʼari tucusharaj ninimi. Cunanca, Apunchij Jesús muscuipi shina imallata ñucaman ricuchishcatapish parlasha. 2Ñucaca, Cristota crij shuj runatami rijsini. Chai runataca, quimsa jahua pachacamami apashca carca. Chaica, ñami chunga chuscu huata tucun. (Chai runataca aichandijtachu, aicha illajllatachu apashca carca imachari, chaitaca mana yachanichu, Taita Diosllami yachan. 3Chai ñuca rijsishca runataca aichandijtachu, mana cashpaca aicha illajllatachu apashca carca, imachari. Chaitaca mana yachanichu, Taita Diosllami yachan). 4Chai runataca, Paraisomanmi apashca carca. Chaipimi pi manaraj uyashca, runapaj shimihuanca ima shina mana parlaipaj rimashcata uyarca. 5Chai runamantami cʼari tucusha. Ñuca quiquinmantaca mana cʼari tucushachu, ashtahuanpish ñucaca imata mana rurai tucuj cashcallamantami cushicusha. 6Chaimanta cʼari tucusha nishpapish, cashcallatataj parlacushcamantaca, mana upa shina yanga cʼari tucuimanchu. Shina cajpipish ñuca rurashcata ricushca shinalla, ñuca rimashcata uyashca shinalla yuyashpa, ama yallihuan yuyachunmi mana cʼari tucuni.

7Dios ñucaman chashnacunata ricuchishcamanta ama yallitaj cʼari tucuchunca, aujahuan tujsij shinami ñuca aichapi nanaita churarca. Satanás cachashcamari ñucataca, quijadospi huajtaj shina llaquichicun. 8Chaimantami, ‘Ñucamanta cai jatun nanaita anchuchipai’ nishpa, Apu Jesusta quimsa cutin mañarcani. 9Chashna mañajpipish Apu Jesusca: «Mana cʼuyaipaj cajpipish cʼuyashcaca chaillataj pajtamari. Imata mana rurai tucuj cajpimi, ñuca tucuita rurai tucuj cashcata ricuchini» nircami. Chashna ñuca aichapi cajpipish, Cristomari pai tucuita rurai tucuj cashcataca ñucapi ricuchicun. Chaimantaca, ¿maitataj mana cushicushpa cʼari tucushari? 10Chaimanta Cristota cʼuyashcamantami, imata mana rurai tucuj cashpapish, cʼamishpa rimajpipish, ima illaj cashpapish, pʼiñashpa llaquichijpipish, ima llaqui japijpipish cushicuni. Ñucaca, aichapi irqui cashpami, imatapish rurai tucuni.

Pabloca Corinto crijcunataca yallitajmi llaquishca

11Ñucallataj alabarishpaca, rumi shungumi tucushcani. Cancunamantamari chashnaca rimarini. Cancunamari ñucataca, ‘Allimari’ nina carcanguichij. Ñuca, yanga shinalla cajpipish, huillagrichun mingashca chai jatun huillajcunaca, ñucataca mana imapi yallinchu. 12Ñuca cancunahuan cashpaca, señalcunatapish, mancharinacunatapish, milagrocunatapish achcata rurashpami, huillagrichun mingashca cashcata ricuchircani. 13Caishuj crij tandanacushcacuna shinallataj cangapajca, cancunaca mana ima illaj canguichijchu. Cancunataca, imata mañana cashcallatami mana mañarcani. ¡Chashna mana pʼiñachishcamantaca, perdonahuanguichijlla!

14Riquichij, cai cutihuanca ñami quimsa cutin cancunata ricuj shamungapaj allichiricuni. Cunan shamushpapish, cancunataca imata mana mañashachu. Cancunapaj maquimanta imata japina yuyailla mana canichu, ashtahuanpish cancunallatami ricusha nini. Alli yuyarijpica, mana huahuacunachu yaya mamapaj mashcarin, yaya mamamari huahuacunapajca mashcarin. 15Chaimanta cancunamantaca, ñuca imalla charishcacunatapish, mana llaquishpa, achcata cushicushpa tucuchishallami. Cancunapaj alma quishpirichunca, ñucallataj imapish tucushallami. Cancunata chashna yallitaj cʼuyajpipish, ñucataca ashallata cʼuyanata yachashpapish chashna rurashallami. 16Cancunataca ima shinapish pʼiñachishcami yuyachini. ¿Mana jahualla yachaj tucushca cashpachu, imata quichungapaj umarcani imatagari? 17¿Maijanta cancunapajman cachashpachu, cancunataca imata quichurcani, imatagari? 18Titotami cancunapajman ‘Ripai’ nishpa, caishuj huauquindij cacharcani. ¿Titochu cancunataca umashpa, imata quichurca? ¿Manachu ñucanchijca, ishquindijtaj chai shinallataj yuyarcanchij, chai shinallataj purircanchij?

19Ñuca cʼuyashca crijcuna, cancuna ñucanchijta, ‘Ama imata nichun nishpami, chashna nicun’ yuyanguichijchari. Ashtahuanpish ñucanchijca Taita Dios ricucujpi, Cristo rimachun nishca shinami, cancuna ashtahuan alli crijcuna tucuchun, tucui caicunataca chashna rimanchij. 20Ñuca shamushpaca cancunataca, manapish ñuca munashca shina puricujta japishallachari. Cancunapish cancuna munashca shina ñucata mana japinata manchacunimi. Cancunapuraca pʼiñanacushpa, shujtajcunapajta munashpa, pʼiñarishpa, chaupirinacushpa, ‘Imapish tucushca canman’ nishpa, huashalla parlarishpa, cʼari tucushpa, tucuillataj quiquin munaita rurashpa puricujta japishallapishchari yuyashpa manchacunimi. 21Ñuca cancunapajman cutin shamujpica, Taita Dios ñucata cancunamanta pingachinata manchanimi. Cancunapuramanta achcacuna, sarunman millaita rurashcata, huainayashcata, imapish millai munaicunata rurashpa causacushcamantapish, mana Diospajman cutirishca cajpica, achcata huacanapish cangachari.

Hoffnung für Alle

2. Korinther 12:1-21

Gottes Kraft und unsere Schwachheit

1Freilich ist solches Eigenlob im Grunde Unsinn und nützt niemandem. Aber ihr lasst mir ja keine Wahl. Deshalb will ich jetzt diesen Gedanken zu Ende führen und von Visionen und Offenbarungen berichten, die der Herr schenkt. 2Ich kenne einen Menschen, der mit Christus eng verbunden ist.12,2 Paulus spricht hier und in den folgenden Versen von sich selbst. Vor vierzehn Jahren wurde er in den dritten Himmel entrückt. Gott allein weiß, ob dieser Mensch leibhaftig oder mit seinem Geist dort war. 3Und wenn ich auch nicht verstehe, ob er sich dabei in seinem Körper befand oder außerhalb davon – das weiß allein Gott –, 4er wurde ins Paradies versetzt und hat dort Worte gehört, die für Menschen unaussprechlich sind12,4 Oder: die kein Mensch aussprechen darf.. 5Was dieser Mensch erlebt hat, das will ich rühmen. Bei mir selbst aber lobe ich nur meine Schwachheit. 6Doch auch wenn ich mich selbst loben würde, wäre ich noch lange nicht verrückt, schließlich entspräche es der Wahrheit. Ich verzichte aber darauf, denn niemand soll mich überschätzen, sondern mich nur nach dem beurteilen, was er an meinem Leben sehen und aus meinen Worten hören kann. 7Gott selbst hat dafür gesorgt, dass ich mir auf die unbeschreiblichen Offenbarungen, die ich empfangen habe, nichts einbilde. Deshalb hat er mir ein quälendes Leiden auferlegt.12,7 Wörtlich: Deshalb ist mir ein Stachel ins Fleisch gegeben worden. – Es ist nicht sicher, was gemeint ist, vielleicht ein körperliches Leiden oder persönliche Anfeindungen. Ein Engel des Satans darf mich mit Fäusten schlagen, damit ich nicht überheblich werde. 8Dreimal schon habe ich den Herrn angefleht, mich davon zu befreien. 9Aber er hat zu mir gesagt: »Meine Gnade ist alles, was du brauchst! Denn gerade wenn du schwach bist, wirkt meine Kraft ganz besonders an dir.« Darum will ich vor allem auf meine Schwachheit stolz sein. Dann nämlich erweist sich die Kraft von Christus an mir. 10Und so trage ich für Christus alles mit Freude – die Schwachheiten, Misshandlungen und Entbehrungen, die Verfolgungen und Ängste. Denn ich weiß: Gerade wenn ich schwach bin, bin ich stark.

Paulus wirbt um Vertrauen

11Ihr habt mich gezwungen, mich wie ein Narr aufzuführen. Denn nicht ich sollte mich loben, sondern ihr solltet es tun. Obwohl ich ein »Nichts« bin, kann ich es mit euren ach so großartigen Aposteln in jeder Hinsicht aufnehmen. 12Denn ich habe bewiesen, dass ich wirklich ein Apostel bin: durch meine unermüdliche Arbeit bei euch – trotz zahlreicher Schwierigkeiten –, durch Zeichen, Wunder und andere machtvolle Taten. 13Inwiefern habe ich euch denn schlechter behandelt als die anderen Gemeinden? Etwa indem ich kein Geld für meinen Unterhalt von euch verlangt habe? Dann verzeiht mir dieses »Unrecht«!

14Ich werde jetzt zum dritten Mal zu euch kommen und auch diesmal nicht auf eure Kosten leben. Schließlich geht es mir nicht um euer Geld, sondern um euch selbst. Außerdem versorgen in der Regel nicht die Kinder ihre Eltern, sondern die Eltern ihre Kinder. 15Für euch würde ich gerne alles hingeben, sogar mein Leben. Sollte ich tatsächlich von euch weniger geliebt werden, weil ich euch so sehr liebe?

16Nun gut, ich habe von euch kein Geld genommen. Aber vielleicht denkt ihr sogar, ich sei ganz besonders listig gewesen und hätte euch auf hinterhältige Weise ausgenutzt. 17Habe ich euch etwa durch meine Mitarbeiter ausgebeutet, die ich zu euch schickte? 18Ich habe ja Titus beauftragt, zu euch zu reisen, zusammen mit dem Bruder, den die Gemeinden entsandt haben. Hat sich Titus nun etwa auf eure Kosten bereichert? Natürlich nicht, das ist ausgeschlossen! Denn wir beide teilen dieselbe Überzeugung und gehen denselben Weg. 19Ihr meint wohl schon die ganze Zeit, wir wollen uns durch diesen Brief vor euch nur verteidigen. Ganz und gar nicht; denn als Menschen, die zu Christus gehören, sind wir allein Gott verantwortlich. Mit allem, was wir euch geschrieben haben, liebe Brüder und Schwestern, wollen wir euch doch nur im Glauben weiterhelfen. 20Denn ich befürchte, dass ich euch bei meiner Ankunft nicht so antreffen werde, wie ich es erhoffe. Und dann – fürchte ich – werdet auch ihr mich auf eine Weise erleben, wie ihr es nicht wollt. Hoffentlich erwarten mich bei euch nicht wieder Streit, Eifersucht, Wutausbrüche und Intrigen! Hoffentlich gibt es nicht wieder Verleumdungen und bösartiges Gerede, Hochmut und Unfrieden! 21Ich habe Angst, dass Gott mich aufs Neue bei euch demütigen könnte und ich über viele von euch traurig sein müsste, die nicht bereit waren, von ihrem zügellosen, ausschweifenden Leben umzukehren.