1 Samuel 30 – NVI & APSD-CEB

Nueva Versión Internacional

1 Samuel 30:1-31

David derrota a los amalecitas

1Al tercer día David y sus hombres llegaron a Siclag, pero se encontraron con que los amalecitas habían invadido la región del Néguev y que, luego de atacar e incendiar a Siclag, 2habían tomado cautivos a las mujeres y a todos los que estaban allí, desde el más grande hasta el más pequeño. Sin embargo, no habían matado a nadie.

3Cuando David y sus hombres llegaron, encontraron que la ciudad había sido quemada y que sus esposas, hijos e hijas habían sido llevados cautivos. 4David y los que estaban con él se pusieron a llorar y a gritar hasta quedarse sin fuerzas. 5También habían caído prisioneras dos esposas de David, la jezrelita Ajinoán y Abigaíl, la viuda de Nabal de Carmel.

6David se angustió, pues la tropa hablaba de apedrearlo; y es que todos se sentían amargados por la pérdida de sus hijos e hijas. Pero cobró ánimo y puso su confianza en el Señor su Dios. 7Entonces dijo al sacerdote Abiatar, hijo de Ajimélec:

—Tráeme el efod.

Tan pronto como Abiatar se lo trajo, 8David consultó al Señor:

—¿Debo perseguir a esa banda de saqueadores? ¿Los voy a alcanzar?

—Persíguelos —respondió el Señor—. Vas a alcanzarlos y rescatarás a los cautivos.

9David partió con sus seiscientos hombres hasta llegar al arroyo de Besor. Allí se quedaron rezagados 10doscientos hombres que estaban demasiado cansados para cruzar el arroyo. Así que David continuó la persecución con los cuatrocientos hombres restantes.

11Los hombres de David se encontraron en el campo con un egipcio, y se lo llevaron a David. Le dieron de comer y de beber, 12y le ofrecieron una torta de higo y dos tortas de uvas pasas, pues hacía tres días y tres noches que no había comido ni bebido nada. En cuanto el egipcio comió, recobró las fuerzas.

13—¿A quién perteneces? —preguntó David—. ¿De dónde vienes?

—Soy egipcio —respondió—, esclavo de un amalecita. Hace tres días caí enfermo, y mi amo me abandonó. 14Habíamos invadido la región sur de los quereteos, de Judá y de Caleb; también incendiamos Siclag.

15—Guíanos adonde está esa banda de saqueadores —dijo David.

—Júreme usted por Dios —suplicó el egipcio—, que no me matará ni me entregará a mi amo. Con esa condición, lo llevo adonde está la banda.

16El egipcio los guio hasta los amalecitas, los cuales estaban dispersos por todo el campo, comiendo, bebiendo y festejando el gran botín que habían conseguido en el territorio filisteo y en el de Judá. 17David los atacó al amanecer y los combatió hasta la tarde del día siguiente. Los únicos que lograron escapar fueron cuatrocientos muchachos que huyeron en sus camellos. 18David pudo recobrar todo lo que los amalecitas se habían robado, y también rescató a sus dos esposas. 19Nada les faltó del botín, ni grande ni pequeño, ni hijos ni hijas, ni ninguna otra cosa de lo que les habían quitado. 20David también se apoderó de todas las ovejas y vacas. La gente llevaba todo al frente y pregonaba: «¡Este es el botín de David!».

21Luego David regresó al arroyo de Besor, donde se habían quedado los doscientos hombres que estaban demasiado cansados para seguirlo. Ellos salieron al encuentro de David y su gente, y David, por su parte, se acercó para saludarlos. 22Pero entre los que acompañaban a David había gente mala y perversa que reclamó:

—Estos no vinieron con nosotros, así que no vamos a darles nada del botín que recobramos. Que tome cada uno a su esposa y a sus hijos y que se vaya.

23—No hagan eso, mis hermanos —respondió David—. Fue el Señor quien nos lo dio todo, quien nos protegió y puso en nuestras manos a esa banda de saqueadores que nos había atacado. 24¿Quién va a estar de acuerdo con ustedes? Del botín participan tanto los que se quedan cuidando el bagaje como los que van a la batalla.

25Aquel día David estableció ese estatuto como ley en Israel, la cual sigue vigente hasta el día de hoy.

26Después de llegar a Siclag, David envió parte del botín a sus amigos que eran jefes de Judá, con este mensaje: «Aquí tienen un regalo del botín que rescatamos de los enemigos del Señor».

27Recibieron ese regalo los ancianos de Betel, Ramot del Néguev, Jatir, 28Aroer, Sifmot, Estemoa, 29Racal, las ciudades de Jeramel, las ciudades quenitas 30de Jormá, Borasán, Atac, 31y Hebrón, y los ancianos de todos los lugares donde David y sus hombres habían vivido.

Ang Pulong Sa Dios

1 Samuel 30:1-31

Gilaglag ni David ang mga Amalekanhon

1Sa ikatulo ka adlaw, miabot si David ug ang iyang mga tawo sa Ziklag. Nasayran nila nga gisulong sa mga Amalekanhon ang Negev, apil na ang Ziklag. Gisunog nila ang Ziklag 2ug gipangbihag ang mga babaye ug mga kabataan niadto nga lungsod. Wala nila sila pangpatya kondili gipangbihag lang nila. 3Nakita ni David ug sa iyang mga tawo nga nasunog ang ilang dapit, ug wala na ang ilang mga asawa ug mga kabataan. 4Busa nanghilak sila sa hilabihan hangtod nangaluya sila. 5Gibihag usab ang duha ka asawa ni David nga si Ahinoam nga taga-Jezreel ug si Abigail nga asawa kaniadto ni Nabal nga taga-Carmel. 6Misamot pa gayod ang problema ni David tungod kay nasuko ang iyang mga tawo kaniya tungod sa pagkabihag sa ilang mga kabataan, ug nagplano sila sa pagbato kaniya. Apan gilig-on si David sa Ginoo nga iyang Dios.

7Unya miingon si David kang Abiatar nga pari, nga anak ni Ahimelec, “Dad-a dinhi ang efod. Busa gidala kadto ni Abiatar kaniya.” 8Unya nangutana si David sa Ginoo, “Gukdon ba namo ang nagsulong kanamo? Mapildi ba namo sila?” Mitubag ang Ginoo, “Sige, gukda ninyo sila kay mapildi gayod ninyo sila, ug maluwas ninyo ang mga gipangbihag.” 9Busa milakaw si David ug ang iyang 600 ka mga tawo hangtod nga nakaabot sila sa Lugut sa Besor. Nagpabilin didto 10ang 200 niya ka mga tawo kay dili na sila makatabok sa lugut tungod sa labihang kakapoy. Apan nagpadayon si David ug ang 400 niya ka mga tawo sa paggukod.

11Unya, may nakita ang mga tawo ni David nga usa ka Ehiptohanon sa uma, ug gidala nila kini kang David. Gihatagan nila kinig tubig ug pan, 12ug usa ka hakop nga binulad nga igos ug duha ka hakop nga pasas, tungod kay wala gayod siya makakaon o makainom sulod sa tulo ka adlaw. Pagkahuman niya ug kaon, mibaskog siya. 13Gipangutana siya ni David, “Kinsa ang imong agalon ug taga-asa ka?” Mitubag siya, “Usa ako ka Ehiptohanon ug ulipon ako sa usa ka Amalekanhon. Gipasagdan ako sa akong agalon tulo na ka adlaw ang milabay, tungod kay nagsakit ako. 14Gisulong namo ang bahin sa Negev nga ginapuy-an sa mga Keretnon, sa teritoryo sa Juda, ug apil usab ang bahin sa Negev nga ginapuy-an sa mga kaliwat ni Caleb. Ug gisunog namo ang Ziklag.” 15Nangutana si David kaniya, “Magiyahan mo ba kami sa ilang kampo?” Mitubag siya, “Isaad una kanako sa presensya sa Dios nga dili mo ako patyon o itugyan sa akong agalon, ug unya giyahan ko kamo didto.”

16Busa misaad si David, ug unya gikuyogan sila sa Ehiptohanon didto sa gikampohan sa mga nanulong. Ug didto nakita nila ang mga Amalekanhon nga nagkatag sa pagpangaon, pag-inom, ug paglipay tungod kay daghan ang ilang nailog gikan sa mga Filistihanon ug gikan sa yuta sa Juda. 17Gisulong sila ni David ug sa iyang mga tawo, ug nagsangka sila tibuok gabii ug hangtod sa sunod pang gabii. Walay nakaikyas sa mga Amalekanhon gawas lang sa 400 ka mga pamatan-on nga nagsakay ug mga kamelyo. 18Nabawi ni David ang tanang gipanguha sa mga Amalekanhon apil na ang iyang duha ka asawa. 19Wala gayoy nawala, bata o tigulang, lalaki o babaye, o bisan unsa sa gipanguha sa mga Amalekanhon. Nabawi kining tanan ni David, 20apil na ang tanang mga karnero ug mga baka. Samtang giabog sa mga tawo ni David ang tanang mga mananap sa pag-una kanila, miingon sila, “Mga nailog kini ni David!”

21Sa dihang nakabalik na sila si David sa Lugut sa Besor, gitagbo sila niadtong 200 niya ka mga tawo nga nagpabilin tungod sa labihang kakapoy. Nagpaduol sila si David sa ila ug gipangumusta niya sila. 22Apan ang mga daotan ug badlongon nga mga tawo ni David miingon, “Dili nato sila bahinan sa atong mga nailog sa mga Amalekanhon tungod kay wala sila mouban kanato. Ibalik lang kanila ang ilang mga asawa ug mga anak, ug palakwa na sila.” 23Mitubag si David, “Mga igsoon, ayaw kamo paghinakog sa gihatag sa Ginoo kanato. Gipanalipdan niya kita ug gipadaog sa mga nanulong kanato. 24Wala gayoy mosugot nianang inyong gisulti. Angayng bahinan ang tanan! Ang bahin sa mga nagpabilin sa pagbantay sa atong mga gamit kinahanglan nga sama usab sa mga miadto sa gira.” 25Sukad niadto, gihimo na kini ni David nga tulumanon ug lagda alang sa mga Israelinhon ug ginatuman pa kini hangtod karong panahona.

26Sa pag-abot nila ni David sa Ziklag, gipadala niya ang uban nilang nailog sa mga tigdumala sa Juda nga iyang mga higala, uban niining mensahe: “Ania ang gasa ko kaninyo gikan sa mga nailog namo sa mga kaaway sa Ginoo.” 27Ang gipadad-an niya mao ang mga tigdumala sa mosunod nga mga lungsod: Betel, Ramot Negev, Jatir, 28Aroer, Sifmot, Eshtemoa, 29Racal, sa mga lungsod sa mga Jerameelinhon ug mga Kenihanon, 30sa Horma, Bor Ashan, Atak, 31Hebron, ug sa uban pang mga dapit nga naadtoan ni David ug sa iyang mga tawo.