1 Samuel 2 – NVI & HLGN

Nueva Versión Internacional

1 Samuel 2:1-36

Oración de Ana

1Ana elevó esta oración:

«Mi corazón se alegra en el Señor;

en él radica mi poder.2:1 poder. Lit. cuerno; también en v. 10.

Puedo celebrar su salvación

y burlarme de mis enemigos.

2»Nadie es santo como el Señor;

no hay roca como nuestro Dios.

¡No hay nadie como él!

3»Dejen de hablar con tanto orgullo y altivez;

¡no profieran palabras soberbias!

El Señor es un Dios que todo lo sabe,

y él es quien juzga las acciones.

4»El arco de los poderosos se quiebra,

pero los débiles se arman de valor.

5Los que antes tenían comida de sobra se venden por un pedazo de pan;

los que antes sufrían hambre ahora viven saciados.

La estéril ha dado a luz siete veces,

pero la que tenía muchos hijos languidece.

6»Del Señor vienen la muerte y la vida;

a unos hace bajar al sepulcro2:6 al sepulcro. Lit. al Seol. y a otros los levanta.

7El Señor nos da la riqueza y la pobreza;

nos humilla, pero también nos enaltece.

8Levanta del polvo al desvalido

y saca del basurero al pobre

para sentarlos en medio de príncipes

y darles un trono esplendoroso.

»Del Señor son los fundamentos de la tierra;

sobre ellos afianzó el mundo.

9Él guardará los pasos de sus fieles,

pero los malvados se perderán entre las sombras.

»¡Nadie triunfa por sus propias fuerzas!

10El Señor destrozará a sus enemigos;

desde el cielo lanzará truenos contra ellos.

El Señor juzgará los confines de la tierra,

fortalecerá a su rey

y enaltecerá el poder de su ungido».

11Elcaná volvió a su casa en Ramá, pero el niño se quedó para servir al Señor, bajo el cuidado del sacerdote Elí.

Perversidad de los hijos de Elí

12Los hijos de Elí eran unos perversos que no tomaban en cuenta al Señor. 13La costumbre de estos sacerdotes era la siguiente: Cuando alguien ofrecía un sacrificio, el asistente del sacerdote se presentaba con un tenedor de tres dientes en la mano y, mientras se cocía la carne, 14metía el tenedor en la olla, en el caldero, en la cacerola o en la cazuela; y el sacerdote tomaba para sí mismo todo lo que se enganchaba en el tenedor. De esta forma trataban a todos los israelitas que iban a Siló. 15Además, antes de quemarse la grasa, solía llegar el ayudante del sacerdote para decirle al que estaba por ofrecer el sacrificio: «Dame carne para el asado del sacerdote, pues no te la va a aceptar cocida, sino cruda».

16Y, si el hombre contestaba: «Espera a que se queme la grasa, como es debido; luego podrás tomar lo que desees», el asistente replicaba: «No, dámela ahora mismo; de lo contrario, te la quito por la fuerza».

17Así que el pecado de estos jóvenes era gravísimo a los ojos del Señor, pues trataban con desprecio las ofrendas que le pertenecían.

18El niño Samuel, por su parte, vestido con un efod de tela de lino, seguía sirviendo en la presencia del Señor. 19Cada año su madre hacía una pequeña túnica y se la llevaba cuando iba con su esposo para ofrecer su sacrificio anual. 20Elí entonces bendecía a Elcaná y a su esposa, diciendo: «Que el Señor te conceda hijos de esta mujer, a cambio del niño que ella pidió para dedicárselo al Señor». Luego regresaban a su casa. 21El Señor bendijo a Ana, de manera que ella concibió y dio a luz tres hijos y dos hijas. Durante ese tiempo, Samuel crecía en la presencia del Señor.

22Elí, que ya era muy anciano, se enteró de todo lo que sus hijos estaban haciendo al pueblo de Israel, incluso de que se acostaban con las mujeres que servían a la entrada de la Tienda de reunión. 23Les dijo: «¿Por qué se comportan así? Todo el pueblo me habla de su mala conducta. 24No, hijos míos; no es nada bueno lo que se comenta en el pueblo del Señor. 25Si alguien peca contra otra persona, Dios servirá de árbitro; pero si peca contra el Señor, ¿quién podrá interceder por él?». No obstante, ellos no hicieron caso a la advertencia de su padre, pues la voluntad del Señor era quitarles la vida.

26Por su parte, el niño Samuel seguía creciendo y ganándose el aprecio del Señor y de la gente.

Profecía contra la familia de Elí

27Un hombre de Dios fue a ver a Elí y dijo:

«Así dice el Señor: “Bien sabes que yo me manifesté a tus antepasados levitas cuando estaban en Egipto bajo el poder del faraón. 28De entre todas las tribus de Israel, escogí a Aarón para que fuera mi sacerdote, es decir, para que en mi presencia se acercara a mi altar, quemara el incienso y se pusiera el efod. Además, a su familia concedí las ofrendas puestas al fuego que los israelitas queman en mi honor. 29¿Por qué, pues, tratan ustedes con tanto desprecio los sacrificios y las ofrendas que yo he ordenado traer a mi santuario? ¿Por qué honras a tus hijos más que a mí, y los engordas con lo mejor de todas las ofrendas de mi pueblo Israel?”.

30»Por lo tanto —dice el Señor, Dios de Israel—, de ninguna manera permitiré que tus parientes me sirvan, aun cuando yo había prometido que toda tu familia, tanto tus antepasados como tus descendientes, me servirían siempre. Yo, el Señor, lo afirmo. Yo honro a los que me honran y humillo a los que me desprecian. 31En efecto, se acerca el día en que acabaré con tu poder y con el de tu familia; ninguno de tus descendientes llegará a viejo. 32Verás angustia en mi morada. Y aunque a Israel se le hará el bien, ninguno de tus descendientes llegará a viejo. 33Si permito que alguno de los tuyos continúe sirviendo en mi altar, será para arruinarte la vista y abatirte la vida; todos tus descendientes morirán en la flor de la vida.

34»Y te doy esta señal: tus dos hijos, Ofni y Finés, morirán el mismo día. 35Pero yo levantaré a un sacerdote fiel que hará mi voluntad y cumplirá mis deseos. Jamás le faltará descendencia y vivirá una larga vida en presencia de mi ungido. 36Y los familiares tuyos que sobrevivan vendrán y se postrarán rogando que les regale una pieza de plata o un pedazo de pan. Suplicarán: “¡Dame algún trabajo sacerdotal para mi sustento!”».

Ang Pulong Sang Dios

1 Samuel 2:1-36

Ang Pangamuyo ni Hana

1Dayon nagpangamuyo si Hana,

“Nagakalipay ako sa Ginoo

kay tungod sa iya ginhimo nadula ang akon kahuy-anan.

Ginakadlawan ko subong ang akon mga kaaway.

Nagakalipay ako sa pagluwas niya sa akon.

2Wala gid sing balaan nga pareho sa Ginoo.

Wala gid sing pareho sa iya.

Wala gid sing palalipdan nga bato nga pareho sa aton Dios.

3Wala sing bisan sin-o nga makapabugal ukon makapahambog tungod kay ang Ginoo Dios nga nakahibalo sang tanan, kag ginabinagbinag niya ang mga ginahimo sang tawo.

4Ginalaglag niya ang mga gamhanan, pero ginapabaskog niya ang mga maluya.

5Ang mga bugana anay nagatrabaho na karon para lang mabuhi.

Pero ang mga gutom anay bugana na karon.

Ang baw-as anay may madamo na karon sang bata.

Pero ang may madamo sang bata nawad-an.

6“May gahom ang Ginoo sa pagpatay kag sa pagbuhi sa tawo.

May gahom siya sa pagbutang sa ila sa lugar sang mga patay kag sa pagkuha sa ila didto.

7Ginapaimol niya ang iban, kag ang iban ginapamanggaranon niya.

Ginapaubos niya ang iban, kag ang iban ginapadunggan niya.

8Ginapabangon niya ang mga imol sa ila kaimulon.

Ginapapungko niya sila upod sa mga halangdon kag ginahatagan sang kadungganan.

Siya ang tag-iya sang pundasyon nga sa diin napasad ang kalibutan.

9Ginabantayan niya ang iya matutom nga katawhan, pero ang mga malaot pagalaglagon niya.

Wala sing tawo nga magamadinalag-on sa iya kaugalingon nga ikasarang.

10Pagalaglagon niya ang mga nagakontra sa iya.

Padaguobon niya ang langit kontra sa ila.

Ang Ginoo ang magahukom sa bug-os nga kalibutan.2:10 bug-os nga kalibutan: sa literal, pinakapunta sang kalibutan.

Tungod sa iya mangin gamhanan kag madinalag-on ang iya pinili nga hari.”

11Dayon nagpauli si Elkana kag si Hana sa Rama. Pero ginbilin nila si Samuel agod mag-alagad sa Ginoo sa idalom sang pag-atipan ni Eli nga pari.

Ang Sala sang Duha ka Anak ni Eli

12Ang duha ka anak ni Eli mga malaot nga mga tawo. Wala sila nagatuman sa Ginoo 13tungod kay wala nila ginasunod ang mga pagsulundan parte sa bahin nga mabaton sang mga pari halin sa halad sang mga tawo. Amo ini ang ila ginahimo kon may nagahalad: Samtang ginapabukalan ang ginahalad nga mga karne, ginapakadto nila didto ang ila suluguon nga may dala nga dako nga tinidor nga may tatlo ka ngipon. 14Dayon ginatuslok sang suluguon ang mga karne sa sulod sang kaldero ukon kolon. Ang madala sang tinidor amo ang bahin nila nga mga pari. Amo ini ang ila ginahimo kada halad sang mga Israelinhon sa Shilo. 15Kag bisan antes pa sunugon ang tambok sang karne, nagapalapit ang ila suluguon sa tawo nga nagahalad kag nagasiling, “Hatagi sang karne ang pari para sugbahon. Indi siya magbaton sang ginpabukalan; gusto niya ang hilaw.” 16Kon magsiling gani ang nagahalad nga hulaton anay nga mahalad ang tambok sang karne antes siya magkuha sang gusto niya, amo ini ang iya ginasiling, “Indi puwede! Kinahanglan ihatag mo subong gid, kay kon indi, agawon ko ina sa inyo.” 17Dako gid ini nga sala nga nahimo sang mga anak ni Eli sa panulok sang Ginoo, kay wala nila ginatahod ang halad para sa Ginoo.

18Karon, ang bata nga si Samuel padayon nga nagaalagad sa Ginoo. Nagasul-ob siya sang espesyal nga panapton2:18 espesyal nga panapton: sa Hebreo, efod. nga linen. 19Kada tuig ginahimuan ni Hana si Samuel sang pangsampaw nga bayo, kag iya ini ginadala sa iya kon maglakat siya upod sa iya bana sa paghalad sang tuigan nga halad. 20Kag didto, ginabendisyunan ni Eli si Elkana kag ang iya asawa. Nagasiling siya kay Elkana, “Kabay pa nga hatagan ka sang Ginoo sang mga kabataan paagi sa sining imo asawa bilang baylo sa isa nga ginpangayo niya kag iya man nga ginhatag sa Ginoo.” Dayon nagpauli sila.

21Ginkaluoyan sang Ginoo si Hana. Nakabata pa siya sang tatlo ka lalaki kag duha ka babayi. Si Samuel iya padayon nga nagadako nga ara sa Ginoo.

Si Eli kag ang Iya mga Anak

22Karon si Eli tigulang na gid. Nabatian niya ang tanan nga malain nga ginahimo sang iya mga anak sa mga Israelinhon. Kag nabatian man niya ang ila pagpakighilawas sa mga babayi nga nagaalagad sa may puwertahan dampi sang Tolda nga Ginapakigkitaan. 23Gani ginsilingan niya sila, “Nabatian ko sa mga tawo ang tanan nga kalautan nga ginahimo ninyo. Ngaa ginahimo ninyo ina? 24Untati na ninyo ina, mga anak, kay indi maayo ining mga nabatian ko sa katawhan sang Ginoo.”

25Nagsiling pa gid si Eli, “Kon ang isa ka tawo makasala sa iya isigkatawo, mahimo nga ang Dios2:25 Dios: ukon, mga hukom. magapatunga sa ila; pero sin-o ang magapatunga kon ang tawo makasala sa Ginoo?” Pero wala nagpamati sa iya ang iya mga anak tungod nagdesisyon na ang Ginoo nga patyon sila.

26Sa pihak nga bahin, padayon nga nagadako si Samuel, kag nalipay gid sa iya ang Ginoo kag ang mga tawo.

Ang Tagna sa Panimalay ni Eli

27Karon, nagpalapit ang isa ka propeta sang Dios2:27 propeta sang Dios: ukon, alagad sang Dios. Sa literal, tawo sang Dios. kay Eli kag nagsiling sa iya, “Amo ini ang ginahambal sang Ginoo: Nagpahayag ako sa imo katigulangan nga si Aaron kag sa iya pamilya sang sila ulipon pa sang hari sang Egipto.2:27 hari sang Egipto: sa Hebreo, Faraon. 28Sa tanan nga tribo sang Israel, ang iya pamilya ang ginpili ko nga mangin akon mga pari sa pag-alagad sa halaran, sa pagsunog sang insenso, kag sa pagsul-ob sang espesyal nga panapton2:28 espesyal nga panapton: sa Hebreo, efod. sang pari sa akon presensya. Ginhatagan ko man sila sang mga parte sa mga halad nga paagi sa kalayo2:28 halad nga paagi sa kalayo: Tan-awa ang footnote sa Num. 15:3. nga ginahalad sang mga Israelinhon. 29Karon, ngaa ginahilabtan2:29 ginahilabtan: ukon, ginapakalain. pa ninyo ang mga halad nga para sa akon? Ngaa ginataha mo pa, Eli, ang imo mga kabataan sang sa akon? Kay ginapabay-an mo sila nga patambukon nila ang ila kaugalingon sang mga maayo nga parte sang mga halad nga halin sa akon katawhan nga mga Israelinhon. 30Sadto anay, ako nga inyo Ginoo, ang Dios sang Israel, nagpromisa nga kamo gid lang kag ang iban pa nga mga kaliwat sang inyo katigulangan ang makaalagad sa akon hasta san-o bilang mga pari. Pero indi na karon, kay padunggan ko ang nagapadungog sa akon, pero ang nagapakalain sa akon pakamalauton ko. 31-32Tandai ini, magaabot ang tion nga laglagon ko ang tanan nga pamatan-on sa inyo kag sa iban pa nga mga kaliwat sang inyo katigulangan. Magaantos kamo kag indi ninyo matilawan ang kabuganaan2:31-32 Magaantos… kabuganaan: ukon, Magatulok kamo nga may kahisa/kaibog sa kabuganaan. nga ihatag ko sa Israel. Wala gid sing may magkabuhi nga tigulang sa inyo. 33Indi ko pagpahalinon ang iban sa inyo sa pag-alagad sa akon bilang pari, pero magaagi sila sa puwerte nga pag-antos, kag indi maglawig ang ila kabuhi. 34Kag bilang tanda para sa imo nga matabo ini nga mga butang, mapatay ang imo duha ka anak nga si Hofni kag si Finehas sa isa lang ka adlaw. 35Magapili ako sang matutom nga pari nga magasunod sa akon kabubut-on. Hatagan ko siya sang mga kaliwat nga magaalagad sa akon pinili nga hari hasta san-o. 36Ang tanan nga mabilin sa imo mga kaliwat magapakitluoy sa mga kaliwat sang sini nga pari nga hatagan sila sang kuwarta ukon pagkaon. Magapangabay sila sa ila nga himuon sila nga kabulig nga mga pari para lang nga makakaon sila.”