Zabbuli 2 – LCB & NAV

Luganda Contemporary Bible

Zabbuli 2:1-12

Zabbuli 2

12:1 Zab 21:11Lwaki amawanga geegugunga

n’abantu ne bateganira obwereere okusala enkwe?

22:2 a Zab 48:4 b Zab 74:18, 23; Yk 1:41; Bik 4:25-26*Bakabaka ab’ensi bakuŋŋaanye,

n’abafuzi ne bateeseza wamu

ku Mukama

ne ku Kristo we, nga bagamba nti,

32:3 Yer 5:5“Ka tukutule enjegere zaabwe,

era tweyambulemu ekikoligo kyabwe.”

42:4 Zab 37:13; 59:8; Nge 1:26Naye Katonda oyo atuula mu ggulu,

abasekerera busekerezi, n’enkwe zaabwe ezitaliimu zimusesa.

52:5 Zab 21:9; 78:49-50N’alyoka abanenya ng’ajjudde obusungu,

n’abatiisa nnyo ng’aswakidde.

6N’abagamba nti, “Ddala ddala nateekawo kabaka owange

ku lusozi lwange Sayuuni olutukuvu.”

72:7 Bik 13:33*; Beb 1:5*Nzija kulangirira ekiragiro kya Mukama:

kubanga yaŋŋamba nti, “Ggwe oli Mwana wange,

olwa leero nfuuse kitaawo.

82:8 Zab 22:27Nsaba,

nange ndikuwa amawanga gonna okuba obusika bwo,

era n’ensi yonna gy’ekoma okuba amatwale go.

92:9 a Kub 12:5 b Zab 89:23 c Kub 2:27*Olibafugisa omuggo ogw’ekyuma,

era olibabetenta ng’entamu y’omubumbi.”

10Kale nno mubeere n’amagezi mmwe bakabaka;

muyige okulabulwa mmwe abafuzi b’ensi.

112:11 a Beb 12:28 b Zab 119:119-120Muweereze Mukama nga mumutya,

era musanyuke n’okukankana.

122:12 a Yk 5:23 b Kub 6:16 c Zab 34:8; Bar 9:33Mwanirize Omwana, mumusembeze Mukama aleme okubasunguwalira

n’okubazikiriza nga muli mu kkubo lyammwe;

kubanga obusungu bwe bubuubuuka mangu.

Kyokka bonna abaddukira gy’ali balina omukisa.

Ketab El Hayat

مزمور 2:1-12

الْمَزْمُورُ الثَّانِي

1لِمَاذَا ضَجَّتِ الأُمَمُ؟ وَلِمَاذَا تَتَآمَرُ الشُّعُوبُ بَاطِلاً 2اجْتَمَعَ مُلُوكُ الأَرْضِ وَرُؤَسَاؤُهَا، وَتَحَالَفُوا لِيُقَاوِمُوا الرَّبَّ وَمَسِيحَهُ، قَائِلِينَ: 3«لِنُحَطِّمْ عَنَّا قُيُودَهُمَا، وَنَتَحَرَّرْ مِنْ نِيرِ عُبُودِيَّتِهِمَا». 4لَكِنَّ الْجَالِسَ عَلَى عَرْشِهِ فِي السَّمَاوَاتِ يَضْحَكُ. الرَّبُّ يَسْتَهْزِئُ بِهِمْ. 5عِنْدَئِذٍ يُنْذِرُهُمْ فِي حُمُوِّ غَضَبِهِ، وَيُرَوِّعُهُمْ بِشِدَّةِ سَخَطِهِ، 6قَائِلاً: «أَمَّا أَنَا فَقَدْ مَسَحْتُ مَلِكِي، وَأَجْلَسْتُهُ عَلَى صِهْيَوْنَ، جَبَلِي الْمُقَدَّسِ».

7وَهَا أَنَا أُعْلِنُ مَا قَضَى بِهِ الرَّبُّ: قَالَ لِيَ الرَّبُّ: «أَنْتَ ابْنِي، أَنَا اليَوْمَ وَلَدْتُكَ. 8اطْلُبْ مِنِّي فَأُعْطِيَكَ الأُمَمَ مِيرَاثاً، وَأَقَاصِيَ الأَرْضِ مُلْكاً لَكَ. 9فَتُكَسِّرَهُمْ بِقَضِيبٍ مِنْ حَدِيدٍ، وَتُحَطِّمَهُمْ كَآنِيَةِ الْفَخَّارِ».

10وَالآنَ تَعَقَّلُوا أَيُّهَا الْمُلُوكُ، وَاحْذَرُوا يَا حُكَّامَ الأَرْضِ. 11اعْبُدُوا الرَّبَّ بِخَوْفٍ، وَابْتَهِجُوا بِرِعْدَةٍ. 12قَبِّلُوا الابْنَ لِئَلّا يَغْضَبَ، فَتَهْلِكُوا فِي الطَّرِيقِ، لِئَلّا يَتَوَهَّجَ غَضَبُهُ سَرِيعاً. طُوبَى لِجَمِيعِ الْمُتَّكِلِينَ عَلَيْهِ.