داود لە شاری نۆڤ
1داود هاتە نۆڤ بۆ لای ئەحیمەلەخی کاهین، ئەحیمەلەخ کە داودی بینی شڵەژا و پێی گوت: «بۆ بە تەنهایت و کەست لەگەڵ نییە؟»
2داودیش وەڵامی ئەحیمەلەخی کاهینی دایەوە: «پاشا فەرمانی ئەرکێکی پێکردووم، پێی گوتم: ”نابێت کەس هیچ شتێک لەبارەی ئەم ئەرکەوە بزانێت کە من تۆی بۆ دەنێرم و پێم سپاردوویت.“ سەبارەت بە پیاوەکانیشم، شوێنێکم بۆ دیاری کردوون بۆ ئەوەی لەوێ چاویان پێم بکەوێت. 3ئێستاش چیت لەبەردەستە؟ پێنج نان یان ئەوەی هەیە بمدەرێ.»
4کاهینەکەش وەڵامی داودی دایەوە: «نانی ئاساییم لەلا دەستناکەوێت، بەڵام نانی پیرۆز21:4 نانی پیرۆز هەمان نانی تەرخانکراوە کە لەپێش خودا لەسەر مێزەکە ئامادەکراوە. هەیە، بە مەرجێک پیاوەکان خۆیان پاراستبێت لە ژنان.»
5داودیش وەڵامی کاهینەکەی دایەوە: «بێگومان ژنمان لێ قەدەغەکراوە، وەک هەموو جارێک کە بۆ ئەرکێک چووبم، قاپوقاچاغەکانی پیاوەکانم پیرۆزن، تەنانەت ئەگەر ئەرکەکەش ئاسایی بووبێت، ئایا دەبێت ئەمڕۆ قاپوقاچاغەکانیان چەند پیرۆز بن؟» 6لەبەر ئەوە کاهینەکە نانە پیرۆزەکەی پێدا، چونکە هیچ نانێکی دیکە لەوێ نەبوو، جگە لە نانی تەرخانکراو، ئەوەی لەبەردەم یەزدان لابردرابوو، هەتا لە هەمان ڕۆژدا بە نانی گەرم جێی بگرێتەوە.
7لەو ڕۆژەدا پیاوێک لە خزمەتکارەکانی شاول لەبەردەم یەزداندا دەستبەسەر بوو، ناوی دۆئێگی ئەدۆمی بوو، گەورەی شوانەکانی شاول بوو.
8ئینجا داود بە ئەحیمەلەخی گوت: «ئایا لێرە ڕمێک یان شمشێرێکت لەبەردەستدا هەیە؟ نە شمشێرەکەم و نە هیچ چەکێکی دیکەم نەهێناوە، چونکە ئەرکەکەی پاشا زۆر بە پەلە بوو.»
9کاهینەکەش گوتی: «شمشێرەکەی گۆلیاتی فەلەستی، ئەوەی لە دۆڵی ئێلە کوشتت، ئەوەتا لە جلێکەوە پێچراوە لە پشت ئێفۆدەکە، ئەگەر ئەو بۆ خۆت دەبەیت، بیبە، چونکە جگە لەو هیچی دیکە لێرە نییە.»
داودیش گوتی: «لەوە باشتر نابێت، بمدەرێ.»
داود بۆ گەت هەڵدێت
10هەر لەو ڕۆژەدا داود هەستا و لەبەردەم شاول ڕایکرد، هات بۆ لای ئاخیشی پاشای گەت21:10 شارێکی فەلەستییەکان بوو.. 11خزمەتکارەکانی ئاخیش بە پاشایان گوت: «ئەرێ ئەمە داودی پاشای خاکەکە نییە؟ ئەی بۆ ئەم نەبوو بەدەم گۆرانی و سەماوە دەیانگوت:
«”شاول هەزارانی کوشت و
داودیش دەیان هەزار“؟»
12داود ئەم قسانەی خستە ناو دڵییەوە و زۆر لە ئاخیشی پاشای گەت ترسا، 13لەبەرچاویاندا هەڵسوکەوتی خۆی گۆڕی، لەبەردەستیان خۆی شێتکرد و دەستی بە ڕووشاندنی چوارچێوەی دەروازەکان کرد، لیک بە ڕیشیدا دەهاتە خوارەوە.
14ئینجا ئاخیش بە خزمەتکارەکانی گوت: «ئەوەتا دەبینن ئەم پیاوە شێتە؟ ئیتر بۆچی دەیهێننە لای من؟ 15ئایا من پێویستم بە شێت هەیە، هەتا ئەمەم بۆ بهێنن و لەبەردەمم شێتی بیگرێت؟ ئایا ئەمە بێتە ناو ماڵەکەمەوە؟»
David at Nob
1David went to Ahimelek the priest at Nob. Ahimelek trembled with fear when he met him. He asked David, “Why are you alone? Why isn’t anyone with you?”
2David answered Ahimelek the priest, “The king gave me a special job to do. He said to me, ‘I don’t want anyone to know what I’m sending you to do. So don’t say anything about it.’ I’ve told my men to meet me at a certain place. 3Do you have anything for us to eat? Give me five loaves of bread, or anything else you can find.”
4But the priest answered David, “I don’t have any bread that isn’t holy. I only have some holy bread here. But it’s for men who haven’t slept with women recently.”
5David replied, “Well, we haven’t slept with women recently. That’s the way it is every time I lead my men out to battle. We keep ourselves holy even when we do jobs that aren’t holy. And that’s even more true today.” 6So the priest gave him the holy bread. It was the only bread he had. It had been removed from the table that was in front of the Lord. On the same day, hot bread had been put in its place.
7One of Saul’s servants was there that day. He had been made to stay at the holy tent for a while. He was Doeg from Edom. Doeg was Saul’s chief shepherd.
8David asked Ahimelek, “Don’t you have a spear or sword here? I haven’t brought my sword or any other weapon. That’s because the job the king gave me to do had to be done right away.”
9The priest replied, “The sword of Goliath, the Philistine, is here. You killed him in the Valley of Elah. His sword is wrapped in a cloth. It’s behind the sacred linen apron. If you want it, take it. It’s the only sword here.”
David said, “There isn’t any sword like it. Give it to me.”
David at Gath
10That day David ran away from Saul. He went to Achish, the king of Gath. 11But the servants of Achish spoke to him. They said, “Isn’t this David, the king of the land? Isn’t he the one the Israelites sing about when they dance? They sing,
“ ‘Saul has killed thousands of men.
David has killed tens of thousands.’ ”
12David paid close attention to what the servants were saying. He became very much afraid of what Achish, the king of Gath, might do. 13So he pretended to be out of his mind when he was with them. As long as he was in Gath, he acted like a crazy person. He made marks on the doors of the city gate. He let spit run down his beard.
14Achish said to his servants, “Just look at the man! He’s out of his mind! Why are you bringing him to me? 15Don’t I have enough crazy people around me already? So why do you have to bring this fellow here? Just look at how he’s carrying on in front of me! Why do you have to bring this man into my house?”
