دەستنیشانکردنی داود لەلایەن ساموئێل
1جا یەزدان بە ساموئێلی فەرموو: «هەتا کەی شیوەن بۆ شاول دەگێڕیت، چونکە من ڕەتم کردووەتەوە پاشای ئیسرائیل بێت؟ قۆچەکەت پڕ بکە لە زەیت و بڕۆ، دەتنێرم بۆ لای یەسای بێت‌لەحمی، لەنێو کوڕەکانیدا پاشایەکم بۆ خۆم هەڵبژاردووە.»
2ساموئێلیش گوتی: «چۆن بڕۆم؟ ئەگەر شاول ئەمە ببیستێتەوە دەمکوژێت.»
یەزدانیش فەرمووی: «گوێرەکەیەکی مێینەی سێ ساڵە16:2 مەبەست لە گوێرەکەیەکی مێینەی سێ ساڵەیە، پێش تەمەنی کەڵگرتن. لەگەڵ دەستت دەبەیت و دەڵێیت: ”بۆ قوربانی سەربڕین بۆ یەزدان هاتووم.“ 3جا یەسا بۆ قوربانییە سەربڕدراوەکە بانگهێشت دەکەیت و من فێرت دەکەم چی بکەیت و ئەو کەسەم بۆ دەستنیشان16:3 بە زمانی عیبری پێی دەگوترێ مەشیخ یان مەشیح، کە بە واتای چەورکردن بە زەیت دێت وەک دەستنیشانکردنی کەسێک بۆ لەئەستۆگرتنی بەرپرسیاریێتییەک و پێ سپاردنی لەلایەن خوداوە. دەکەیت کە پێت دەفەرمووم.»
4ساموئێل ئەوەی کرد کە یەزدان پێی فەرموو، هات بۆ بێت‌لەحم و پیرانی شارۆچکەکە بە ترسەوە پێشوازییان کرد و گوتیان: «بە ئاشتی هاتوویت؟»
5ساموئێلیش وەڵامی دایەوە: «بە ئاشتییە، هاتووم بۆ سەربڕینی قوربانی بۆ یەزدان، خۆتان تەرخان بکەن و لەگەڵمدا وەرن بۆ قوربانییەکە.» ئینجا یەسا و کوڕەکانی تەرخان کرد و بۆ قوربانییەکە بانگهێشتی کردن.
6کاتێک هاتن، ساموئێل تەماشای ئەلیابی کرد و لەبەرخۆیەوە گوتی: «بە دڵنیاییەوە ئەوەیە یەزدان دەستنیشانی کردووە، لەبەردەمیەتی.»
7بەڵام یەزدان بە ساموئێلی فەرموو: «تەماشای ڕوخسار و باڵای مەکە، چونکە ڕەتم کردووەتەوە. یەزدان وەک مرۆڤ تەماشا ناکات، چونکە مرۆڤ تەماشای ڕوخسار دەکات، بەڵام یەزدان تەماشای دڵ دەکات.»
8دوای ئەوەی یەسا ئەبینادابی بانگکرد و بە بەردەم ساموئێلدا تێپەڕی کرد، ساموئێلیش گوتی: «یەزدان ئەمەشی هەڵنەبژاردووە.» 9ئینجا یەسا شەممای تێپەڕاند و ساموئێلیش گوتی: «یەزدان ئەمەشی هەڵنەبژاردووە.» 10یەسا هەر حەوت کوڕەکەی لەبەردەم ساموئێلدا تێپەڕاند. ساموئێلیش بە یەسای گوت: «یەزدان لەمانەی هەڵنەبژاردووە.» 11لە یەسای پرسی: «ئایا هەموو کوڕەکانت لێرەن؟»
ئەویش گوتی: «بچووکترینیان هێشتا ماوە و مەڕ دەلەوەڕێنێت.»
ساموئێلیش گوتی: «بنێرە بەدوایدا و بیهێنە، چونکە دانانیشین هەتا ئەو دێتە ئێرە.»
12ئەویش بەدوایدا ناردی و هێنای، سوورەیەکی چاوجوانی قۆز بوو.
ئینجا یەزدان فەرمووی: «هەستە و دەستنیشانی بکە، چونکە ئەمە خۆیەتی.»
13ساموئێل قۆچە زەیتەکەی برد و لەنێو براکانیدا دەستنیشانی کرد و لەو ڕۆژە بەدواوە ڕۆحی یەزدان بە تواناوە هاتە سەر داود. پاشان ساموئێل هەستا و چوو بۆ ڕامە.
داود لە خزمەتی شاولدا
14ڕۆحی یەزدانیش لە شاول جیا بووەوە و بە فەرمانی یەزدان ڕۆحێکی بەد هەراسانی کرد.
15جا خزمەتکارەکانی شاول پێیان گوت: «ئەوەتا ئێستا ڕۆحێکی بەد لەلایەن خوداوە هەراسانت دەکات. 16با ئێستا گەورەمان فەرمان بە خزمەتکارەکانی بەردەمی بکات بەدوای پیاوێکدا بگەڕێن کە شارەزایی لە قیسارە ژەنین هەبێت، جا هەر کاتێک ئەو ڕۆحە بەدەی لەلایەن خوداوەیە بێتە سەرت، قیسارە بژەنێت تۆ باش دەبیت.»
17شاولیش بە خزمەتکارەکانی گوت: «ئێستا پیاوێکم بۆ ببیننەوە قیسارە بە چاکی بژەنێت و بۆ منی بهێنن.»
18جا یەکێک لە خزمەتکارەکان وەڵامی دایەوە و گوتی: «کوڕێکی یەسای بێت‌لەحمیم بینیوە، دەزانێت قیسارە بژەنێت. هەروەها قارەمانێکی بەهێزە و جەنگاوەرە، زمان ڕەوانە و پیاوێکی قۆزە، یەزدانیشی لەگەڵدایە.»
19شاولیش نێردراوی بۆ لای یەسا نارد و گوتی: «داودی کوڕتم بۆ بنێرە، ئەوەی مەڕ دەلەوەڕێنێت.» 20یەساش گوێدرێژێکی هێنا، نان و مەشکەیەک شەراب و کارەبزنێکی لێ بارکرد، بە دەستی داودی کوڕیدا بۆ شاولی نارد.
21ئیتر داود هاتە لای شاول و دەستی بە خزمەتکردنی کرد. شاولیش داودی زۆر خۆشویست و کردییە یەکێک لە هەڵگری تفاقەکانی. 22شاول بۆ یەسای نارد و گوتی: «تکایە با داود لە خزمەتی مندا بمێنێتەوە، چونکە لەلام پەسەندە.»
23هەر کاتێک ڕۆحەکە لەلایەن خوداوە بۆ سەر شاول دەهات، داود قیسارەکەی بەدەستەوە دەگرت و دەیژەند، شاولیش دڵی دەکرایەوە و باش دەبوو، ڕۆحە بەدەکە وازی لێ دەهێنا.
Самуил помазывает Давида
1Господь сказал Самуилу:
– Сколько ты еще будешь скорбеть по Саулу? Я отверг его как царя над Израилем. Наполни рог маслом и отправляйся в путь. Я посылаю тебя к Иессею из Вифлеема. Я выбрал Себе в цари одного из его сыновей.
2Но Самуил спросил:
– Как же я пойду? Саул услышит об этом и убьет меня.
Господь ответил:
– Возьми с собой телицу и скажи: «Я пришел, чтобы принести жертву Господу». 3Пригласи Иессея к жертве, и Я укажу тебе, что делать. Ты должен помазать Мне того, кого Я укажу.
4Самуил сделал, как сказал Господь. Когда он пришел в Вифлеем, старейшины города с трепетом вышли ему навстречу. Они спросили:
– Ты пришел с миром?
5Самуил ответил:
– Да, с миром. Я пришел, чтобы принести жертву Господу. Освятитесь и идите к жертве со мной.
Затем он освятил Иессея и его сыновей и пригласил их к жертве. 6Когда они пришли, Самуил увидел Элиава и подумал: «Конечно, это помазанник Господа стоит здесь перед Господом»16:6 Букв.: «перед Ним».. 7Но Господь сказал Самуилу:
– Не смотри на его внешность и на высокий рост, потому что Я отверг его. Господь смотрит не так, как человек. Человек смотрит на внешний вид, а Господь смотрит на сердце.
8Тогда Иессей позвал Авинадава и провел его перед Самуилом. Но Самуил сказал:
– Господь не выбрал и этого.
9Тогда Иессей провел Шамму, но Самуил сказал:
– Господь не выбрал и этого.
10Иессей провел перед Самуилом семерых своих сыновей, но Самуил сказал ему:
– Господь не выбрал их.
11Он спросил Иессея:
– Все ли твои сыновья здесь?
– Есть еще самый младший, – ответил Иессей, – но он пасет овец.
Самуил сказал:
– Пошли за ним и приведи его. Мы не сядем, пока он не придет сюда.
12Он послал за ним, и его привели. Он был румяным16:12 Слово, стоящее в тексте оригинала, может относиться как к цвету волос, так и к цвету кожи. Точно не известно, какой именно это был цвет., с красивыми глазами и приятной внешностью. Господь сказал:
– Встань и помажь его – это он.
13Самуил взял рог с маслом и помазал Давида в присутствии братьев. Тогда Дух Господень сошел на Давида и с того дня пребывал на нем. Самуил же вернулся в Раму.
Давид на службе у Саула
14Дух Господа отошел от Саула, и злой дух от Господа мучил его.
15Слуги Саула сказали ему:
– Злой дух от Бога мучит тебя. 16Пусть наш господин велит своим слугам найти кого-нибудь, кто умеет играть на арфе. Он будет играть, когда злой дух от Бога будет находить на тебя, и тебе будет лучше.
17Саул сказал слугам:
– Найдите кого-нибудь, кто хорошо играет на арфе, и приведите его ко мне.
18Один из его слуг ответил:
– Я видел сына Иессея из Вифлеема. Он умеет играть на арфе. Он храбрый человек и воин, благоразумен в речах, хорошо выглядит, и Господь с ним.
19Саул послал вестников к Иессею и сказал:
– Отошли ко мне своего сына Давида, который пасет овец.
20Иессей взял осла, навьючил на него лепешки, взял козленка и бурдюк с вином и послал все это вместе со своим сыном Давидом к Саулу.
21Давид явился к Саулу и поступил к нему на службу. Саул очень полюбил его, и Давид стал одним из его оруженосцев. 22Саул послал сказать Иессею:
– Позволь Давиду остаться у меня на службе, потому что я им доволен.
23Всякий раз, когда дух от Бога находил на Саула, Давид брал свою арфу и играл. Саулу становилось легче, и злой дух оставлял его.
