لەدایکبوونی ساموئێل
1پیاوێک هەبوو لە ڕاماتەیمی چوفییەکان لە ناوچە شاخاوییەکانی ئەفرایم، ناوی ئەلقانەی کوڕی یەرۆحامی کوڕی ئەلیهوی کوڕی تۆحوی کوڕی چوفی ئەفرایمی بوو. 2دوو ژنی هەبوو، یەکێکیان ناوی حەنا و ئەوی دیکەیان ناوی پەنینا بوو، پەنینا منداڵی هەبوو، بەڵام حەنا منداڵی نەبوو.
3ئەم پیاوە هەموو ساڵێک لە شارۆچکەکەیەوە دەچوو بۆ کڕنۆشبردن و سەربڕینی قوربانی بۆ یەزدانی سوپاسالار لە شیلۆ و لەوێ دوو کوڕەکەی عێلی کاهینی یەزدان بوون، کە یەکێکیان ناوی حۆفنی و ئەوی دیکەیان ناوی فینەحاس بوو. 4جا کە ڕۆژی ئەوە هات ئەلقانە قوربانی سەرببڕێت و بەشی پەنینای ژنی و هەموو کوڕ و کچەکانی بدات، 5بەڵام دوو بەشی دایە حەنا، چونکە حەنای خۆشدەویست هەرچەندە یەزدان منداڵدانی بەستبوو. 6هەوێیەکەشی بەردەوام پەستی دەکرد بۆ ئەوەی بێزاری بکات، چونکە یەزدان وەجاخی کوێر کردبوو. 7ساڵ لەدوای ساڵ هەر کاتێک حەنا دەچووە ماڵی یەزدان، هەوێیەکەی وای دەکرد و ئاوا پەستی دەکرد، بۆیە حەنا دەستی بە گریان کرد و نانی نەخوارد. 8ئیتر ئەلقانەی مێردی پێی گوت: «حەنا، بۆچی دەگریت و نان ناخۆیت؟ بۆچی دڵگرانیت؟ ئایا من لە دە کوڕ چاکتر نیم بۆت؟»
9لەدوای ئەوەی لە شیلۆ نانیان خوارد و خواردییانەوە، حەنا هەستا، عێلی کاهینیش لەسەر کورسییەک لەلای چوارچێوەی دەرگای چادری پەرستنی یەزدان دانیشتبوو. 10حەناش بە پەژارەوە نوێژی بۆ یەزدان کرد و دایە پڕمەی گریان. 11حەنا نەزرێکی1:11 واتا پابەندکردنی مرۆڤ خۆیەتی بە مەرجێکەوە، لە کاتێکدا کە داخوازییەک بەرز دەکاتەوە بۆ خودا و بە ئەرێ وەڵام دەدرێتەوە لەلایەن خوداوە. بڕوانە سەرژمێری 21:2. کرد و گوتی: «یەزدانی سوپاسالار، ئەگەر بەڕاستی تەماشای داماوی کارەکەرەکەت بکەیت و بە یادی خۆتم بهێنیتەوە، کارەکەرەکەت لەبیر نەکەیت و کوڕێکی پێبدەیت، ئەوا من ژیانی کوڕەکە بە یەزدان دەبەخشم و گوێزان بەسەر سەریدا نایەت.»
12ئەوە بوو کە لەبەردەم یەزدان زۆر نوێژی کرد و عێلیش سەیری دەمی دەکرد، 13حەناش لە دڵی خۆیدا دەیگوت و تەنها لێوەکانی دەجوڵانەوە و دەنگی نەدەبیسترا، عێلی وای زانی سەرخۆشە. 14جا پێی گوت: «هەتا کەی سەرخۆش دەبیت؟ شەرابەکەت لە خۆت دووربخەرەوە.»
15حەناش وەڵامی دایەوە و گوتی: «نەخێر گەورەم، من ژنێکی دڵتەنگم، شەراب و خواردنەوەی مەستیم نەخواردووەتەوە، بەڵکو دەردی دڵی خۆم لەبەردەم یەزدان هەڵدەڕێژم. 16کارەکەرەکەت بە کچێکی بەدکار مەزانە، لەبەر خەم و خەفەتی زۆرم، هەتا ئێستا قسەم دەکرد.»
17عێلیش وەڵامی دایەوە و گوتی: «بڕۆ بە سەلامەتی و با خودای ئیسرائیل ئەو داواکارییەت پێبدات کە لێت داوا کردووە.»
18حەناش گوتی: «با کەنیزەکەت لەبەرچاوانت پەسەند بێت.» ئینجا حەنا بە ڕێگای خۆیدا ڕۆیشت و نانی خوارد و خەم لە ڕووی ڕەوییەوە.
19بەیانی زوو لە خەو هەستان و لەبەردەم یەزدان کڕنۆشیان برد و گەڕانەوە، هاتنەوە ماڵەکەی خۆیان لە ڕامە. ئیتر ئەلقانە لەگەڵ حەنای ژنی جووت بوو و یەزدانیش بە یادی خۆی هێنایەوە. 20ئەوە بوو لەو ساڵەدا حەنا سکی پڕ بوو، کوڕێکی بوو و ناوی لێنا ساموئێل و گوتی: «داوام لە یەزدان کرد.»
حەنا ساموئێل تەرخان دەکات
21ئینجا ئەلقانە و سەرجەم ماڵەکەی چوون بۆ سەربڕینی قوربانی ساڵانە بۆ یەزدان و بەجێهێنانی نەزرەکەی. 22بەڵام حەنا نەچوو و بە مێردەکەی گوت: «پاش ئەوەی کوڕەکە لە شیر دەبڕدرێتەوە، دەیبەم هەتا لەبەردەم یەزدان پێشکەش بکرێت و هەتاهەتایە لەوێ بمێنێتەوە.»
23ئەلقانەی مێردیشی پێی گوت: «خۆت چی بە باش دەزانیت ئەوە بکە و بمێنەوە هەتا لە شیری دەبڕیتەوە، تەنها با یەزدان وشەی خۆی بچەسپێنێت.» جا حەنا مایەوە و شیری بە منداڵەکەی دا هەتا ئەو کاتەی لە شیری بڕییەوە.
24پاش ئەوەی لە شیری بڕییەوە، لەگەڵ خۆی سەری خست لەگەڵ گایەکی سێ ساڵان و یەک ئێفە1:24 نزیکەی شازدە کیلۆیە. ئارد و مەشکەیەک شەراب و هێنای بۆ ماڵی یەزدان لە شیلۆ، کوڕەکەش هێشتا منداڵ بوو. 25ئینجا گایەکەیان سەربڕی و کوڕەکەیان هێنایە لای عێلی، 26حەنا گوتی: «گەورەم! منت لە یادە؟ دڵنیابە من ئەو ژنەم کە لێرە لەلای تۆ وەستام و نوێژم کرد بۆ یەزدان، 27لە پێناوی ئەم منداڵە نوێژم کرد و یەزدانیش داواکارییەکەی پێدام کە لێم داوا کرد. 28لەبەر ئەوە منیش دەیدەمەوە یەزدان، بۆ ئەوەی بە درێژایی ژیانی تەرخان بکرێت بۆ یەزدان.»
ئیتر ساموئێل لەوێ مایەوە و یەزدانی پەرست.
Семья Элканы
1Был некий человек из Раматаима, цуфит1:1 Или: «из Раматаим-Цофима». из нагорий Ефрема, которого звали Элкана. Он был сыном Иерохама, сына Элигу, сына Тоху, сына Цуфа, ефремит. 2У Элканы было две жены. Одну звали Анна, а другую – Фенанна. У Фенанны были дети, у Анны же их не было.
3Из года в год этот человек ходил из своего города в Шило, чтобы поклоняться и приносить жертву Господу Сил1:3 Евр.: «ЙГВГ Цеваот».. Хофни и Пинехас, два сына Илия, были там священниками Господа. 4Всякий раз, когда Элкана приносил жертву, он давал часть мяса своей жене Фенанне и всем ее сыновьям и дочерям. 5Но Анне он давал двойную часть1:5 Смысл этого места в еврейском тексте неясен., потому что любил ее, хотя Господь закрыл ее чрево1:5 Смысл этого выражения: не давал ей иметь детей.. 6Оттого что Господь закрыл чрево Анны, ее соперница жестоко изводила и унижала ее. 7Так продолжалось из года в год. Всякий раз, когда Анна ходила в дом Господа, соперница изводила ее, и та плакала и не ела.
8Элкана говорил ей:
– Анна, почему ты плачешь? Почему не ешь? Почему скорбит твое сердце? Разве я не значу для тебя больше, чем десять сыновей?
Молитва Анны и рождение Самуила
9Однажды, когда они поели и попили в Шило, Анна встала. Священник Илий сидел у дверей храма1:9 То есть скинии. Господа. 10Скорбя душой, Анна горько плакала и молилась Господу. 11Она дала обет, говоря:
– О Господь Сил, если Ты только посмотришь на горе Своей служанки и вспомнишь меня, если не забудешь Свою служанку, но дашь ей сына, то я отдам его Господу на всю жизнь, и бритва никогда не коснется его головы1:11 Анна обещала посвятить своего сына Господу, т. е. она дала за него обет назорейства, но не на время, как это обычно практиковалось, а на всю жизнь. Об обете назорейства см. Чис. 6:1-21..
12Пока она молилась Господу, Илий следил за ее губами. 13Анна молилась в сердце, ее губы двигались, но голоса слышно не было. Илий подумал, что она пьяна, 14и сказал ей:
– Долго ли ты еще будешь пьяной? Протрезвись от вина!
15– Нет, мой господин, – ответила Анна, – я глубоко скорблю. Я не пила ни вина, ни пива. Я изливала душу перед Господом. 16Не думай, что твоя служанка – нечестивая женщина; я молилась здесь из-за великой боли и печали.
17Илий ответил:
– Иди с миром, и пусть Бог Израиля даст тебе то, о чем ты Его просила.
18Она сказала:
– Пусть твоя служанка найдет расположение в твоих глазах.
Затем она пошла своей дорогой, поела, и лицо ее уже больше не было печально.
19На следующее утро они встали рано, поклонились Господу и пустились в обратный путь к себе домой, в Раму.
Элкана лег со своей женой Анной, и Господь вспомнил про нее. 20Через некоторое время Анна зачала и родила сына. Она назвала его Самуил1:20 Самуил (евр.: «Шмуэль») – это имя, которое по-еврейски, вероятно, означает «имя Бога», соотносится здесь с еврейским глаголом «просить»., говоря: «Я назвала его так, потому что я просила его у Господа».
Анна посвящает Самуила Господу
21В следующий раз, когда Элкана вместе со всей своей семьей отправился принести жертву Господу и исполнить обет, 22Анна не пошла. Она сказала мужу:
– После того как ребенок будет отнят от груди, я отведу его в Шило, чтобы он предстал перед Господом. Он останется там жить навсегда.
23– Поступай, как тебе угодно, – сказал ей муж. – Оставайся здесь, пока не отнимешь его от груди. И пусть Господь утвердит Свое1:23 Так в еврейском тексте; в некоторых древних переводах и рукописях: «твое». слово.
Она оставалась дома и кормила своего сына до тех пор, пока не отняла его от груди. 24После того как он был отнят от груди, она повела мальчика в Шило. Анна взяла с собой трехлетнего быка1:24 Так в одном из древних рукописях еврейского текста и в некоторых древних переводах; в нормативном еврейском тексте: «трех быков»., ефу1:24 Вероятно, около 22 кг. муки и мех вина.
25Заколов быка и взяв его, Анна с мальчиком пришли к Илию, 26и она сказала ему:
– Верно, как и то, что ты жив, мой господин, я – та самая женщина, которая стояла здесь, рядом с тобой, молясь Господу. 27Я молилась об этом ребенке, и Господь дал мне то, о чем я Его просила. 28Теперь я отдаю его Господу. Пусть он принадлежит Господу всю его жизнь.
И он поклонился1:28 В некоторых древних переводах и рукописях: «они». там Господу.
