1«یەزدان دەفەرموێت: ”لەو کاتەدا، ئێسکی پاشا و پیاوە گەورەکانی یەهودا، ئێسکی کاهین و پێغەمبەران، ئێسکی دانیشتووانی ئۆرشەلیم لە گۆڕەکانیان دەردەهێنن. 2بۆ خۆر و مانگ و هەموو ئەستێرەکانی ئاسمان دەریدەخەن، ئەوانەی خۆشیان ویستن و ئەوانەی پەرستنیان و دوایان کەوتن و ڕاوێژیان پێ کردن و کڕنۆشیان بۆ بردن. کۆناکرێنەوە و نانێژرێن، بەڵکو دەبنە زبڵ بەسەر ڕووی خاکەکەوە. 3هەموو ئەوانەی لەم نەتەوە بەدکارە ماونەتەوە، لە هەر شوێنێک کە دەرمکردن بۆی، مردنیان پێ لە ژیان چاکتر دەبێت. ئەمە فەرمایشتی یەزدانی سوپاسالارە.“
گوناه و سزا
4«پێیان بڵێ: ”یەزدان ئەمە دەفەرموێت:
«”ئایا کەسێک بکەوێت هەڵناستێتەوە؟
یان کەسێک هەڵبگەڕێتەوە، ناگەڕێتەوە؟
5بۆچی ئەم گەلە هەڵگەڕایەوە؟
بۆچی خەڵکی ئۆرشەلیم بە بەردەوامی هەڵدەگەڕێنەوە؟
دەستیان بە فرتوفێڵ گرتووە،
ڕەتیانکردەوە بگەڕێنەوە.
6بە ئاگاییەوە گوێم شل کرد،
بەڵام ڕاستی ناڵێن.
کەس نییە لە خراپەی خۆی پەشیمان بێتەوە و
بڵێت: ’چیم کرد؟‘
هەریەکە و گەڕاوەتەوە سەر ڕێڕەوەکەی خۆی،
وەک ئەسپێکی بە تاو بۆ ناو جەنگ.
7تەنانەت لەقلەق لە ئاسمان
کاتی خۆی دەزانێت،
کۆتر و پەڕەسێلکە و ڕیشۆڵەش
کاتی هاتنی خۆیان ڕەچاو دەکەن،
بەڵام گەلەکەی من نازانن
یەزدان داوای چییان لێ دەکات.
8«”ئێوە چۆن دەڵێن: ’ئێمە داناین،
چونکە فێرکردنی یەزدانمان لەلایە،‘
لە کاتێکدا پێنووسی درۆی مامۆستایانی تەورات
بۆ درۆ دەستبەکار بوو؟
9داناکان ڕیسوا دەبن،
دەتۆقن و پێوە دەبن.
ئەوەتا فەرمایشتی یەزدانیان ڕەتکردەوە،
ئیتر چ داناییەکیان هەیە؟
10لەبەر ئەوە ژنەکانیان دەدەمە خەڵکی دیکە،
کێڵگەکانیان بەوانەی میراتگریانن،
چونکە لە بچووکەوە هەتا گەورە
هەموو پەرۆشی قازانجن،
لە پێغەمبەرەوە هەتا کاهین
هەموو ساختە دەکەن.
11برینی گەلەکەم بە سووکیەوە چاک دەکەنەوە و
دەڵێن، ’ئاشتی، ئاشتی!‘
بەڵام ئاشتی نییە.
12ئایا شەرمەزار بوون کاتێک کاری قێزەونیان کرد؟
نەخێر! شەرمەزار نەبوون،
هەروەها نەیانزانی شەرمەزاری چییە.
لەبەر ئەوە دەکەونە ناو کوژراوان،
لە کاتی سزادانیان تێکدەشکێن.“»
ئەوە فەرمایشتی یەزدانە.
13یەزدان دەفەرموێت: «”دروێنەکەیان لێ دەبەم،
نە ترێ بە مێوەوە دەمێنێت،
نە هەنجیر بە دار هەنجیرەوە،
گەڵاکانیش سیس دەبن.
ئەوەی دەیاندەمێ لەلایان نامێنێت.“»
14«ئێمە بۆچی دانیشتووین؟
با کۆببینەوە!
با هەڵبێین بۆ شارە قەڵابەندەکان و
لەوێ لەناوبچین!
یەزدانی پەروەردگارمان بڕیاری لەناوچوونی ئێمەی داوە،
ئاوی ژەهراویمان دەرخوارد دەدات،
لەبەر ئەوەی لە دژی یەزدان گوناهمان کرد.
15چاوەڕێی ئاشتی بووین،
بەڵام چاکە نەبوو.
چاوەڕێی کاتی چاکبوونەوە بووین،
بەڵام ئەوەتا تۆقین.
16پڕمەی ئەسپەکانی ئەو
لە دانەوە دەبیسترێت،
لە دەنگی حیلەی ئەسپە بەهێزەکانی
هەموو زەوی دەلەرزێت،
جا هاتن بۆ ئەوەی بخۆن،
زەوی و هەرچی تێیدایە،
شار و دانیشتووانەکەی.»
17«ئاگاداربن، ماری ژەهراوی دەنێرمە سەرتان،
کە نوشتەیان لێ ناکرێت،
ئینجا پێتانەوە دەدەن.»
ئەوە فەرمایشتی یەزدانە.
18ئەی خودایە، تۆ دڵنەوایی خەمی منیت،
دڵم دەردەدارە.
19ئەوەتا دەنگی هانای گەلەکەم
لە خاکێکی دوورەوە دێت:
«ئایا یەزدان لە سییۆن نییە؟
یان پاشاکەی تێیدا نییە؟»
«بۆچی بە پەیکەرە داتاشراوەکانیان پەستیان کردم،
بە بتە هیچوپووچە بێگانەکان؟»8:19 ئەمە بەشێکە لە فەرمایشتی خودا.
20«دروێنە تێپەڕی،
هاوین تەواو بوو،
ئێمەش ڕزگارمان نەبوو.»8:20 ئەمە قسەی گەلی خودایە.
21لەبەر وردوخاشبوونی گەلەکەم وردوخاش بووم،
خەمبارم، تۆقین دەستی بەسەردا گرتووم.
22ئایا لە گلعاد هەتووان8:22 مەرهەم بۆ ساڕێژبوونی برین. نییە؟
ئایا پزیشک لەوێ نییە؟
ئیتر بۆچی برینی گەلەکەم
ساڕێژ نابێت؟
1В то время, – возвещает Вечный, – кости царей и правителей Иудеи, кости священнослужителей, пророков и жителей Иерусалима будут выброшены из могил. 2Их раскидают под солнцем, луной и звёздами, которые они любили, которым служили и следовали, которые вопрошали и которым поклонялись. Их не соберут и не захоронят; они будут, как отбросы, валяться на земле. 3Куда бы Я ни изгнал всех уцелевших из этого злого народа, они смерть предпочтут жизни, – возвещает Вечный, Повелитель Сил.
Грех и наказание
4– Скажи им: Так говорит Вечный:
«Разве те, кто упал, не пытаются встать?
Разве те, кто сбился с пути, не возвращаются?
5Почему же этот народ отвернулся от Меня?
Почему же Иерусалим всегда отворачивается от Меня?
Они крепко держатся за ложь
и отказываются вернуться.
6Я внимал и слушал,
но они не говорят правды.
Никто не кается в беззаконии,
говоря: „Что я сделал?“
Каждый держится своего пути,
точно конь, мчащийся на битву.
7Даже аист в небе
знает свои сроки,
и горлица, и ласточка, и журавль
знают время перелёта.
Но Мой народ не знает
Закона Вечного.
8Как вы можете говорить: „Мы мудры,
и Закон Вечного у нас“,
когда на самом деле в ложь превращает его
лживое перо писарей?
9Опозорятся мудрецы,
ужаснутся и запутаются в силках.
Если они отвергли слово Вечного,
то в чём же их мудрость?
10За это Я отдам их жён другим
и их поля – новым владельцам.
Все они, от малого до великого,
жаждут наживы;
от пророка и до священнослужителя –
все поступают лживо.
11Лечат серьёзную рану Моего народа так,
как будто это простая царапина.
„Мир, мир“, – говорят,
а мира нет.
12Не стыдно ли им за их мерзости?
Нет, им ни капли не стыдно,
и они не краснеют.
За это падут они среди павших,
будут повержены, когда Я накажу их, –
говорит Вечный. –
13Я уничтожу их урожай, –
возвещает Вечный. –
Ни гроздьев не останется на лозе,
ни плодов – на инжире,
и увянут их листья.
То, что Я дал им,
будет у них отобрано».
14Что же мы сидим?
Собирайтесь!
Побежим в укреплённые города;
там и погибнем!
Вечный, наш Бог, обрёк нас на погибель
и поит нас водой отравленной,
потому что мы согрешили против Него.
15Ждём мы мира,
а ничего доброго нет;
ждём времени исцеления,
а вместо этого – ужасы.
16Уже в Дане слышен
храп вражьих коней;
от ржания их жеребцов
содрогается земля.
Враг пришёл разрушить
страну и всё, что в ней есть,
город и всех, кто живёт в нём.
17– Вот Я насылаю на вас гадюк,
ядовитых змей, против которых нет заклинаний,
и они будут вас жалить, –
возвещает Вечный.
18Нет мне утешения в скорби,
изнемогает сердце моё.
19Слышен вопль моего народа
из далёкой страны:
«Неужели Вечный не на Сионе?
Неужели там больше нет Царя?»
– Зачем они досаждали Мне своими идолами,
ничтожными, чужеземными? – говорит Вечный.
20– Жатва прошла,
кончилось лето,
а мы всё не спасены.
21Из-за страданий моего народа я страдаю;
я скорблю, и объял меня ужас.
22Неужели нет бальзама в Галааде?8:22 Галаад славился своим целебным бальзамом из смолы мастикового дерева.
Неужели там нет врача?
Так почему же не исцеляются
раны моего народа?
