یەرمیا لە بەندیخانە
1ئینجا نەبوخودنەسری پاشای بابل سدقیا کوڕی یۆشیای لە خاکی یەهودا کردە پاشا، لە جێی یەهۆیاکینی کوڕی یەهۆیاقیم. 2بەڵام نە خۆی و نە خزمەتکارەکانی و نە گەلی خاکەکە گوێیان لە پەیامەکەی یەزدان نەگرت کە لە ڕێگەی یەرمیای پێغەمبەرەوە فەرمووی.
3جا سدقیای پاشا یەهوخەلی کوڕی شەلەمیاهو و سەفەنیای کوڕی مەعسێیاهوی کاهینی بۆ لای یەرمیای پێغەمبەر نارد و گوتی: «تکایە لە پێناوی ئێمە لە یەزدانی پەروەردگارمان بپاڕێوە.»
4لەو کاتەدا یەرمیا بە ئازادی هاتوچۆی ناو خەڵکی دەکرد، چونکە هێشتا نەیانخسبووە بەندیخانەوە. 5سوپاکەی فیرعەونیش لە میسرەوە بەڕێکەوتبوون، کاتێک ئەو بابلییانەی کە گەمارۆی ئۆرشەلیمیان دابوو هەواڵی ئەوانیان بیست، لە ئۆرشەلیم کشانەوە.
6ئینجا فەرمایشتی یەزدان بۆ یەرمیای پێغەمبەر هات، پێی فەرموو: 7«یەزدانی پەروەردگاری ئیسرائیل ئەمە دەفەرموێت: پاشای یەهودا کە ئێوەی ناردووە بۆ لام تاکو لێم بپرسێت، پێی بڵێن: ”ئەوەتا سوپاکەی فیرعەون کە بۆ یارمەتیتان بەڕێکەوتوون، دەگەڕێتەوە خاکەکەی خۆی، میسر. 8بابلییەکانیش دەگەڕێنەوە و شەڕ لەگەڵ ئەم شارە دەکەن، دەیگرن و بە ئاگر دەیسووتێنن.“
9«یەزدان ئەمە دەفەرموێت: خۆتان مەخەڵەتێنن و بڵێن: ”بابلییەکان بە تەواوی لە کۆڵمان دەبنەوە.“ لە کۆڵتان نابنەوە! 10تەنانەت ئەگەر هەموو سوپای بابلییەکانیش ببەزێنن کە لە دژتان دەجەنگن، تەنها چەند پیاوێکی برینداریان لێ بمێنێتەوە، ئەوا هەریەکە لە چادرەکەی خۆیانەوە هەڵدەستنەوە و ئەم شارە بە ئاگر دەسووتێنن.»
11دوای ئەوەی سوپای بابلییەکان لە ئۆرشەلیم بەرامبەر بە سوپاکەی فیرعەون کشانەوە، 12یەرمیاش دەستبەجێ ئۆرشەلیمی بەجێهێشت بۆ ئەوەی بچێتە خاکی بنیامین، تاکو لەوێ لەنێو گەل بەشی خۆی لە زەوی وەربگرێت. 13بەڵام کە گەیشتە ناو دەروازەی بنیامین، سەرکارێکی پاسەوانان لەوێ هەبوو، ناوی یرئیا ی کوڕی شەلەمیاهوی کوڕی حەنەنیا بوو، یەرمیای پێغەمبەری گرت و پێی گوت: «تۆ دەچیتە پاڵ بابلییەکان!»
14یەرمیاش گوتی: «درۆیە! من ناچمە پاڵ بابلییەکان.» بەڵام یرئیا گوێی لێ نەگرت، ئینجا یەرمیای گرت و هێنایە لای پیاوە گەورەکان. 15پیاوە گەورەکانیش لە یەرمیا تووڕە بوون، لێیاندا و لە ماڵی یۆناتانی خامەی نهێنی بەندیان کرد، چونکە ئەوێیان کردبووە بەندیخانە.
16یەرمیایان خستە کونجی زیندانەوە لە بەندیخانەکە، ماوەیەکی زۆر لەوێ مایەوە. 17ئینجا سدقیا پاشا ناردی و لەوێ دەریانهێنا، پاشا لە ماڵەکەی خۆی بەدزییەوە پرسیاری لێکرد و گوتی: «ئایا هیچ پەیامێک لەلایەن یەزدانەوە هەیە؟»
یەرمیاش وەڵامی دایەوە: «بەڵێ، هەیە. تۆ دەکەویتە دەست پاشای بابلەوە.»
18ئینجا یەرمیا بە سدقیا پاشای گوت: «تاوانی من دەرهەق بە تۆ و خزمەتکارەکانت و ئەم گەلە چییە، هەتا بمخەنە بەندیخانەوە؟ 19ئەی کوا پێغەمبەرەکانتان، ئەوانەی پێشبینییان بۆ کردیت و گوتیان: ”پاشای بابل نایەتە سەر ئێوە و ئەم خاکە“؟ 20ئێستاش، ئەی پاشای گەورەم، تکایە گوێ بگرە. تکایە با لەبەردەمت بپاڕێمەوە: مەمگەڕێنەوە بۆ ماڵەکەی یۆناتانی خامەی نهێنی، با لەوێ نەمرم.»
21سدقیای پاشاش فەرمانی دا کە یەرمیا بخرێتە حەوشەی پاسەوانەکان، ڕۆژانە یەک نانی لە بازاڕی نانەوایانەوە پێبدرێت، هەتا بە تەواوی نان لە شارەکە دەبڕدرێتەوە. یەرمیا لە حەوشەی پاسەوانەکان مایەوە.
Jérémie pendant le siège
Première consultation par le roi
1Sédécias37.1 Sur Sédécias (597 à 587 av. J.-C.), voir 2 R 24.17 à 25.7., fils de Josias, fut établi roi sur le pays de Juda par Nabuchodonosor, roi de Babylone, à la place de Konia, fils de Yehoyaqim. 2Ni lui, ni ses hauts fonctionnaires, ni la population du pays, n’obéissaient aux paroles que l’Eternel avait communiquées par l’intermédiaire du prophète Jérémie. 3Toutefois, le roi Sédécias envoya Yehoukal, fils de Shélémia, et le prêtre Sophonie37.3 Sophonie: le même que celui dont il est question en 21.1 et 29.25-29., fils de Maaséya, auprès du prophète Jérémie pour lui dire : Veuille intercéder pour nous auprès de l’Eternel notre Dieu.
4A cette époque, Jérémie n’avait pas encore été mis en prison, il pouvait circuler librement parmi le peuple. 5L’armée du pharaon37.5 Il s’agit du pharaon Hophra (44.30). Il est sans doute venu à la demande de Sédécias. avait quitté l’Egypte ; les Chaldéens, qui assiégeaient Jérusalem, avaient appris la nouvelle et avaient levé le siège. 6Alors l’Eternel adressa la parole au prophète Jérémie en ces termes : 7Voici ce que déclare l’Eternel, Dieu d’Israël : Tu répondras ainsi au roi de Juda qui vous a envoyés pour me consulter : L’armée du pharaon qui s’était mise en marche pour vous secourir va rentrer chez elle en Egypte37.7 L’Egypte, qui a été rapidement vaincue par Nabuchodonosor (Ez 30.21 et note)., 8et les Chaldéens reviendront attaquer cette ville ; ils s’en empareront et ils y mettront le feu. 9Voici ce que déclare l’Eternel : Ne vous faites pas d’illusions en vous imaginant que les Chaldéens vont se retirer définitivement de chez vous car ils ne partiront pas ! 10Et même si vous réussissiez à battre toute l’armée des Chaldéens qui vous font la guerre, et s’il n’en restait que quelques hommes atteints par les lances ou les flèches, chacun dans sa tente, eh bien, ils se relèveraient et mettraient le feu à cette ville.
Au cachot
11Lorsque l’armée des Chaldéens leva le siège de Jérusalem à l’approche des forces du pharaon, 12Jérémie voulut sortir de la ville pour se rendre dans le territoire de Benjamin afin de prendre possession d’un terrain37.12 Peut-être s’agit-il du terrain acheté à son cousin Hanaméel (voir 32.1-14). au milieu de la population locale.
13Mais quand il fut arrivé à la porte de Benjamin37.13 La porte de Benjamin était au nord de la ville., il fut arrêté par le chef de la garde nommé Yiriya, fils de Shélémia et petit-fils de Hanania, qui lui dit : Tu veux passer aux Chaldéens !
14Jérémie lui répondit : C’est faux, je n’ai aucune intention de passer aux Chaldéens.
Mais Yiriya ne voulut rien entendre, il se saisit de Jérémie et l’amena aux ministres. 15Ceux-ci s’emportèrent contre le prophète, le firent battre et incarcérer dans la maison de Jonathan le secrétaire, qui avait été transformée en prison.
16Jérémie fut jeté dans un cachot voûté et il y resta longtemps. 17Par la suite, le roi Sédécias l’envoya chercher pour l’interroger secrètement dans son palais. Il lui demanda : As-tu un message de la part de l’Eternel ?
– Il y en a un, répondit Jérémie : tu tomberas entre les mains du roi de Babylone.
18Puis Jérémie demanda au roi Sédécias : Quel crime ai-je commis contre toi, contre tes hauts fonctionnaires et contre ce peuple pour que vous m’ayez jeté en prison ? 19Que sont devenus vos prophètes qui vous prophétisaient que le roi de Babylone ne reviendrait plus ni contre vous, ni contre ce pays ? 20Maintenant, mon seigneur le roi, écoute-moi, je te prie, et veuille accéder à ma supplication : ne me renvoie pas dans la maison du secrétaire Jonathan, afin que je n’y trouve pas la mort.
21Alors le roi Sédécias ordonna de transférer Jérémie dans la cour du corps de garde et de lui fournir chaque jour une miche de pain de la rue des boulangers, jusqu’à ce qu’il n’y ait plus de pain dans la ville. Ainsi Jérémie demeura dans la cour du corps de garde.
