وتاری ستیفانۆس
1سەرۆکی کاهینان لێی پرسی: «ئایا ئەو تۆمەتانە ڕاستن؟»
2ئەویش گوتی: «برایان و باوکان گوێ بگرن، خودای شکۆمەندی بۆ ئیبراهیمی باوکمان دەرکەوت کاتێک لە میسۆپۆتامیا بوو، پێش ئەوەی لە حاران نیشتەجێ بێت، 3پێی فەرموو: ﴿خاک و کەسوکارت بەجێبهێڵە و بڕۆ بۆ ئەو خاکەی پیشانت دەدەم.﴾7:3 پەیدابوون 12:1
4«خاکی کلدانییەکانی بەجێهێشت و لە حاران نیشتەجێ بوو. دوای مردنی باوکی، خودا لەوێوە گواستییەوە بۆ ئەم خاکەی ئێوە ئێستا تێیدا نیشتەجێن. 5لێرەدا هیچ میراتێکی نەدایێ، تەنانەت شوێن پێیەکیش. بەڵام خودا بەڵێنی پێدا کە بە موڵک بیداتە خۆی و وەچەکەی لەدوای خۆی، هەرچەندە هێشتا منداڵی نەبوو. 6خوداش ئاوای فەرموو: ﴿نەوەکانت لە خاکێک نامۆ دەبن کە هی خۆیان نییە، دەبنە کۆیلەیان و چوار سەد ساڵ دەیانچەوسێننەوە. 7بەڵام ئەو نەتەوەیەش حوکم دەدەم، کە ئەوان وەک کۆیلە خزمەتیان دەکەن،﴾ خودا فەرموویەتی، ﴿دوای ئەوە دێنە دەرەوە و لەم شوێنە دەمپەرستن.﴾7:7 پەیدابوون 15:13، 14 8خوداش پەیمانی خەتەنەکردنی لەگەڵ ئیبراهیم بەست. ئاوا ئیسحاقی بوو، لە تەمەنی هەشت ڕۆژیدا خەتەنەی کرد. ئیسحاقیش یاقوبی بوو، یاقوبیش دوازدە باوکانی یەکەمینی7:8 مەبەستی لە دوازدە سەرۆک هۆزەکەیە، یەهودا و لێڤی و یوسف و هتد. بوو.
9«باوکانیش چاویان بە یوسف هەڵنەهات، فرۆشتیانە میسر. بەڵام خودای لەگەڵ بوو، 10لە هەموو ناخۆشییەکانی ڕزگاری کرد، لەبەردەم فیرعەونی پاشای میسردا نیعمەت و دانایی پێدا. ئەویش کردی بە فەرمانڕەوای میسر و سەرپەرشتیاری هەموو ماڵەکەی خۆی.
11«ئینجا قاتوقڕی و تەنگانە بەسەر هەموو میسر و کەنعاندا هات، باوباپیرانمان خواردنیان دەست نەدەکەوت. 12یاقوب بیستی لە میسر دانەوێڵە هەیە، جاری یەکەم باوکانمانی نارد. 13بۆ جاری دووەم یوسف بە برایانی ناسرا، بنەماڵەی یوسفیش بۆ فیرعەون دەرکەوت. 14ئیتر یوسف ناردی یاقوبی باوکی بە هەموو کەسوکاریەوە بۆ میسر بانگکرد، کە حەفتا و پێنج کەس بوون. 15جا یاقوب بۆ میسر دابەزی و مرد، خۆی و باوباپیرانمان. 16ئینجا بۆ شەخەم گەڕاندیانەوە و لەو گۆڕە ناشتییان کە ئیبراهیم لە شەخەم بە بڕێک زیو لە کوڕەکانی حەمۆری کڕی.
17«بەڵام ئەو کاتەی بەڵێنەکە نزیک دەبووەوە کە خودا بە ئیبراهیمی دا، گەل لە میسر پەرەیان دەسەند و زۆردەبوون، 18تاکو ﴿لە میسر پاشایەکی نوێ هاتە سەر تەخت کە یوسفی نەدەناسی.﴾7:18 دەرچوون 1:7-8 19لەگەڵ گەلەکەمان بە فێڵ دەجوڵایەوە و خراپەی لەگەڵ باوباپیرانمان کرد، ناچاری دەکردن منداڵە ساواکانیان دووربخەنەوە تاکو بمرن.
20«لەو کاتەدا موسا لەدایک بوو. لەبەرچاوی خودا جوان بوو، سێ مانگ لە ماڵی باوکی بەخێوکرا، 21کاتێک دوورخرایەوە7:21 بۆ پاراستنی لە مردن لەناو سەبەتەیەک خرایە ناو ڕووباری نیل، بڕوانە دەرچوون 2:4.، کچی فیرعەون هەڵیگرتەوە و کردییە کوڕی خۆی و بەخێوی کرد. 22موساش لەناو هەموو دانایی میسرییەکاندا پەروەردە کرا، بە توانا لە قسە و کرداردا.
23«کاتێک تەمەنی بووە چل ساڵ، بڕیاری دا سەردانی برا ئیسرائیلییەکانی بکات. 24یەکێکیانی بینی ستەمی لێ دەکرێت، بەرگری لێکرد و دادوەریی بۆ ستەملێکراو کرد، میسرییەکەی کوشت. 25وایزانی برایانی تێدەگەن کە خودا لەسەر دەستی ئەو ڕزگاریان دەکات. بەڵام تێنەگەیشتن. 26بۆ بەیانی دوو لە برا عیبرانییەکانی بینی کە شەڕیان دەکرد، هەوڵی دەدا ئاشتیان بکاتەوە، گوتی: ”ئێوە بران، بۆچی دەست بۆ یەکتری درێژ دەکەن؟“
27«بەڵام ئەوەی ستەمی لە نزیکەکەی دەکرد، پاڵێکی پێوەنا و گوتی: ﴿کێ تۆی کردووە بە گەورە و دادوەر بەسەرمانەوە؟ 28ئایا دەتەوێ بمکوژیت هەروەک دوێنێ میسرییەکەت کوشت؟﴾7:28 دەرچوون 2:14 29موساش بەهۆی ئەم قسەیەوە هەڵهات، لە خاکی میدیان بووە بێگانە و لەوێ دوو کوڕی بوو.
30«دوای ئەوەی چل ساڵ تەواوبوو، ﴿فریشتەیەک لە بیابانی شاخی سینا لەنێو دەوەنێکی داگیرساودا بۆی دەرکەوت.﴾7:30 دەرچوون 3:2 31موساش ئەمەی بینی و لە دیمەنەکە سەرسام بوو، دەچووە پێش تاکو لە نزیکەوە سەیر بکات، دەنگی یەزدان هات: 32﴿من خودای باوکانت، خودای ئیبراهیم و ئیسحاق و یاقوبم.﴾7:32 دەرچوون 3:6 بەڵام موسا لەرز گرتی و نەیوێرا سەیر بکات.
33«﴿جا یەزدان پێی فەرموو: پێڵاوەکانت لە پێت دابکەنە، چونکە ئەو شوێنەی تۆ لەسەری وەستاویت خاکێکی پیرۆزە. 34بەڕاستی من ئەزیەتی گەلەکەی خۆمم لە میسر بینی و گوێم لە ناڵەیان بوو، هاتمە خوارەوە تاکو دەربازیان بکەم. ئێستاش وەرە، دەتنێرمە میسر.﴾7:34 دەرچوون 3:5-10.
35«ئەو موسایەی ڕەتیان کردەوە و گوتیان: ﴿کێ تۆی کردووە بە گەورە و دادوەر بەسەرمانەوە؟﴾7:35 دەرچوون 2:14 هەر ئەو بوو خودا وەک گەورە و ئازادکەر بە دەستی ئەو فریشتەیە ناردی کە لە دەوەنەکەدا بۆی دەرکەوت. 36جا موسا گەلەکەی لە میسر هێنایە دەرەوە، پەرجوو و نیشانەی کرد لە خاکی میسر، لە دەریای سوور، هەروەها لە ماوەی چل ساڵدا لە چۆڵەوانی.
37«ئەمە ئەو موسایەیە کە بە نەوەی ئیسرائیلی گوت: ﴿خودا لەنێو براکانتان پێغەمبەرێکی وەک منتان بۆ دادەنێت.﴾7:37 دواوتار 18:15 38هەر ئەویش بوو لە چۆڵەوانی لەناو کڵێساکەدا7:38 یۆنانی: ئێکلێسیا: بانگکراوان بۆ کۆبوونەوە. مەبەستی لەو ڕۆژەیە کە لە سەردەمی موسا لە شاخی سینا خودا گەلی خۆی کۆکردەوە بۆ ئەوەی قسەیان لەگەڵ بکات، بڕوانە دواوتار 4:10 و دەرچوون 19 و 20. بوو، لەگەڵ ئەو فریشتەیەی لە شاخی سینا قسەی لەگەڵی دەکرد، لەگەڵ باوباپیرانیشمان، ئەوەی وشە زیندووەکانی وەرگرت تاکو بمانداتێ.
39«بەڵام باوباپیرانمان نەیانویست گوێڕایەڵی بن. ئەویان ڕەتکردەوە و دڵیان بۆ میسر لێی دەدا. 40بە هارونیان گوت: ﴿چەند خوداوەندێکمان بۆ دروستبکە تاکو پێشڕەویمان بکەن، چونکە ئەم موسایە، ئەو پیاوەی ئێمەی لە خاکی میسرەوە دەرهێنا نازانین چی لێهات.﴾7:40 دەرچوون 32:1 41لەو ڕۆژانەدا بتێکیان لە شێوەی گۆلک دروستکرد و قوربانییان بۆ کرد، بە دەستکردی خۆیان دڵشاد بوون. 42بەڵام خودا ڕووی لێ وەرگێڕان و وازی لێ هێنان ئەستێرەکانی ئاسمان7:42 یۆنانی: سوپای ئاسمان. بپەرستن، وەک لە پەڕتووکی پێغەمبەراندا نووسراوە:
«﴿ئەی بنەماڵەی ئیسرائیل، ئایا بۆ ماوەی چل ساڵ لە چۆڵەوانی
قوربانی سەربڕاو و پێشکەشکراوتان بۆ هێنام؟
43نەخێر، بەڵکو نزرگەی بتی مۆلەختان7:43 خوداوەندێکی کەنعانییە بتپەرستەکان بووە، خەڵکی بۆ پەرستنی هەستاون بە تێپەڕاندنی منداڵەکانیان بەناو ئاگردا. بڕوانە دووەم هەواڵی ڕۆژان 28: 3.
لەگەڵ ئەستێرەی خوداوەندەکەتان هەڵگرت، ڕێفان7:43 خوداوەندێکی میسرییەکان بوو.،
ئەو پەیکەرانەی دروستتان کرد تاکو بیانپەرستن.
لەبەر ئەوە من بۆ شوێنێک ڕاپێچتان دەکەم کە لە بابل دوورترە.﴾7:43 ئامۆس 5:25-27.
44«چادری پەرستنی شایەتیش لە چۆڵەوانیدا لەگەڵ باوباپیرانمان بوو، هەروەک ئەوەی خودا فەرمانی بە موسا کرد لەسەر ئەو نموونەیە دروستی بکات کە بینیویەتی. 45جا باوباپیرانمان چادری پەرستنیان وەرگرت و لەگەڵ یەشوع بردیانە ناو موڵکی ئەو گەلانەی خودا لەبەردەمی باوکانمان دەریکردن هەتا ڕۆژانی داود، 46ئەوەی لەلای خودا ڕەزامەندی بەدەستهێنا، ئەویش هەوڵی دا نشینگەیەک بۆ خودای یاقوب دروستبکات. 47کەچی ئەوە سلێمان بوو کە ماڵێکی بۆ دروستکرد.
48«بەڵام خودای هەرەبەرز لە ماڵی دەستکرد نیشتەجێ نابێت، هەروەک پێغەمبەر ئیشایا گوتوویەتی:
49«﴿ئاسمان تەختی منە و زەویش تەختەپێمە،
چ ماڵێکم بۆ بنیاد دەنێن؟
یەزدان دەفەرموێ،
لەکوێیە شوێنی حەوانەوەم؟
50ئایا دەستی من هەموو ئەم شتانەی دروستنەکردووە؟﴾7:50 ئیشایا 66:1-2.
51«ئەی کەللەڕەقان، ئەی دڵ و گوێ خەتەنەنەکراوان! ئێوە وەک باوباپیرانتان هەمیشە بەربەرەکانێی ڕۆحی پیرۆز دەکەن! 52باوباپیرانتان چ پێغەمبەرێکیان نەچەوساندووەتەوە؟ ئەوانەشیان کوشت کە زوو باسی هاتنی ڕاستودروستەکەیان7:52 مەبەستی عیسای مەسیحە. دەکرد، ئەوەی ئێستا ئێوە بە گرتنتان دا و کوشتتان. 53ئێوە تەوراتتان بە ڕێنمایی فریشتەکان وەرگرت بەڵام پەیڕەوتان نەکرد.»
کوشتنی ستیفانۆس
54کاتێک ئەندامانی ئەنجومەنی باڵا گوێیان لەم قسانەی ستیفانۆس بوو، دڵیان پڕبوو لە قین و ددانیان لێی جیڕکردەوە. 55بەڵام ستیفانۆس پڕ ببوو لە ڕۆحی پیرۆز، چاوی بڕییە ئاسمان، شکۆی خودای بینی و عیساش لە دەستەڕاستی خودا وەستابوو. 56گوتی: «دەبینم ئاسمان کراوەتەوە و کوڕی مرۆڤیش لە دەستەڕاستی خودا ڕاوەستاوە.»
57بەمە گوێی خۆیان توند گرت و هەمووان بە دەنگێکی بەرز هاواریان کرد و تێکڕا پەلاماریان دا، 58بردیانە دەرەوەی شار و بەردبارانیان کرد. شایەتەکانیش جلەکانیان داکەند و خستیانە بەرپێی گەنجێک کە ناوی شاول بوو.
59کاتێک ستیفانۆسیان بەردباران دەکرد، نوێژی دەکرد: «عیسای خاوەن شکۆ، ڕۆحم وەربگرە!» 60ئینجا چۆکی دادا و بە دەنگێکی بەرز هاواری کرد: «ئەی مەسیحی خاوەن شکۆ، ئەم گوناهەیان لەسەر مەنووسە.» ئەمەی گوت و نوست7:60 مەبەستی لە مردنە. مەسیح بە مردن دەڵێت نوستن. بڕوانە مەتا 9:24 و یۆحەنا 11:11..
Речь Стефана перед Высшим Советом
1Затем верховный священнослужитель спросил Стефана:
– Это так?
2Стефан ответил:
– Братья и отцы! Выслушайте меня. Аллах, пребывающий в славе, явился нашему праотцу Ибрахиму, когда тот жил ещё в Месопотамии – до того, как он поселился в Харране. 3«Оставь свою страну и своих родственников, – сказал Он ему, – и иди в землю, которую Я тебе укажу»7:3 Нач. 12:1. Аллах повторил в Харране то повеление, которое Он уже дал в Уре Халдейском.. 4Ибрахим покинул страну халдеев и поселился в Харране. Оттуда, после смерти его отца, Аллах переселил Ибрахима в страну, в которой вы сейчас живёте7:4 См. Нач. 11:31-32; 12:4-5.. 5Он не дал ему здесь никакого наследия, не дал земли даже на ширину ступни. Но Аллах обещал дать эту землю во владение ему и его потомкам7:5 См. Нач. 17:8., хотя в то время у Ибрахима не было детей. 6Аллах говорил ему: «Твои потомки будут странниками в чужой земле; они будут обращены в рабство и будут терпеть зло четыреста лет. 7Но Я накажу народ, поработивший их, – сказал Аллах, – и тогда они выйдут из той страны и будут служить Мне на этом месте»7:6-7 Нач. 15:13-14; см. также Исх. 3:12. Эти слова Аллаха исполнились, когда Муса вывел свой народ из Египта (см. Исх. 14; Деян. 7:17-36).. 8Затем Он дал Ибрахиму обряд обрезания как знак священного соглашения7:8 См. Нач. 17:9-14.. Ибрахим стал отцом Исхака и обрезал его на восьмой день после рождения, Исхак же обрезал Якуба, а Якуб – двенадцать наших праотцев.
9Праотцы из зависти к Юсуфу продали его в Египет. Но Аллах был с ним 10и избавил его от всех бед. Он дал Юсуфу мудрость и расположение в глазах фараона, царя Египта. Тот сделал Юсуфа правителем всего Египта и поставил над всеми своими придворными. 11Затем во всём Египте и в Ханаане начался голод и великое бедствие, и наши праотцы не могли найти пищи. 12Когда Якуб услышал о том, что в Египте есть зерно, он послал туда наших праотцев в первый раз. 13Когда они пришли во второй раз, Юсуф открылся своим братьям, и фараон узнал о родственниках Юсуфа. 14После этого Юсуф послал за своим отцом Якубом и за всеми своими родственниками, которых насчитывалось семьдесят пять человек. 15Якуб пришёл в Египет. Там умер и он, и наши праотцы. 16Тела их были перенесены в Шехем и положены в могильную пещеру, которую Ибрахим купил за серебро у сыновей Еммора в Шехеме7:9-16 История жизни Юсуфа записана в Таурате, Нач. 37; 39–50..
17По мере того как приближалось время исполнения обещаний, данных Аллахом Ибрахиму, возрастала численность нашего народа в Египте. 18Так продолжалось, пока в Египте не начал править другой фараон, который ничего не знал о Юсуфе. 19Он притеснял наших предков, действуя с коварством против нашего народа: он заставлял их выбрасывать новорождённых младенцев, чтобы те умирали.
20В это время родился Муса; он был очень красивым ребёнком. Три месяца его вскармливали в отцовском доме, 21а когда вынуждены были расстаться с ним, его подобрала дочь фараона и воспитала, как своего собственного сына. 22Муса был научен всей египетской мудрости; он был силён и в слове, и в деле7:18-22 См. Исх. 1:1–2:10.. 23Когда ему было сорок лет, он решил навестить своих соплеменников-исраильтян. 24Увидев, что одного из них обижает египтянин, он вступился и отомстил, убив обидчика. 25Муса думал, его народ поймёт, что Аллах через него даёт им избавление от рабства, но они не поняли. 26На следующий день Муса увидел, как двое исраильтян дерутся. Он попытался помирить их. «Вы же братья, – говорил он, – зачем вы обижаете друг друга?» 27Тогда обидчик оттолкнул Мусу и сказал: «Кто поставил тебя начальником и судьёй над нами? 28Или ты хочешь убить и меня, как вчера убил египтянина?» 29Услышав такие слова, Муса бежал и поселился в Мадианской земле как чужеземец. Там у него родились два сына7:23-29 См. Исх. 2:11-25; 18:2-4..
30Через сорок лет Мусе явился Ангел в пламени горящего тернового куста в пустыне, недалеко от горы Синай. 31Муса был поражён, когда это увидел. Он подошёл ближе, чтобы лучше рассмотреть, и услышал голос Вечного: 32«Я – Бог твоих предков, Бог Ибрахима, Исхака и Якуба». Муса дрожал от страха и не решался поднять глаз. 33Вечный сказал ему: «Сними свою обувь, потому что место, на котором ты стоишь, – святая земля7:33 Это согласуется с древним обычаем, до сих пор распространённым во многих странах Востока, где перед молитвой к Святому Создателю принято разуваться.. 34Я увидел угнетение Моего народа в Египте и услышал их стоны. Я сошёл, чтобы освободить их. А теперь иди, Я посылаю тебя в Египет»7:30-34 См. Исх. 3:1-10..
35Того самого Мусу, которого они отвергли и о котором говорили: «Кто поставил тебя начальником и судьёй?»7:35 Исх. 2:14. – Аллах посылал теперь как вождя и избавителя через Ангела, Который явился ему в терновом кусте. 36Муса вывел народ, совершая чудеса и знамения в Египте, у Красного моря7:36 Красное море – в Таурате, Забуре и Книге Пророков это море названо Тростниковым (см., напр., Исх. 13:18). Среди современных специалистов существуют различные версии того, о каком водоёме здесь идёт речь. Тростниковым морем могли называть как цепи озёр, расположенных на Суэцком перешейке и, вероятно, соединявшихся тогда проливами с Красным морем, так и Суэцкий и Акабский заливы Красного моря (см. напр., 3 Цар. 9:26). и в пустыне на протяжении сорока лет. 37Этот же самый Муса сказал исраильтянам: «Из вашего народа Аллах поставит вам Пророка, подобного мне»7:37 Втор. 18:15.. 38Он – тот самый человек, который был с народом Исраила, собранным в пустыне; он был посредником между Ангелом, Который говорил с ним на горе Синай, и нашими отцами. Он принял живые слова, чтобы передать их нам.
39Наши отцы, однако, отказались повиноваться ему. Напротив, они отвергли его и захотели вернуться в Египет. 40Они сказали Харуну: «Сделай нам богов, которые бы вели нас, потому что мы не знаем, что приключилось с этим Мусой, выведшим нас из Египта»7:40 Исх. 32:1, 23.. 41В те дни они сделали золотого тельца, принесли этому идолу жертву и радовались делу своих рук. 42Аллах же отвернулся от них и оставил их поклоняться небесным телам, как об этом написано в Книге Пророков:
«Приносили ли вы Мне заклания и жертвы
в течение сорока лет в пустыне, народ Исраила?
43Нет, вы взяли с собой святилище Молоха7:43 Молох – аммонитский бог, в жертву которому приносились дети. По Закону за поклонение Молоху исраильтянам грозила смертная казнь (см. Лев. 18:21; 20:2-5).,
звезду вашего бога Ремфана
и изображения, которые вы сделали для поклонения.
Поэтому Я пошлю вас в плен дальше Вавилона»7:42-43 См. Ам. 5:25-27 со сноской..
44У наших отцов в пустыне был шатёр со свидетельствами священного соглашения7:44 Букв.: «шатёр свидетельства». Под словом «свидетельство» имеются в виду свидетельства священного соглашения между Исраилом и Аллахом, которыми были две каменные плитки с написанными на них десятью повелениями и, возможно, сам шатёр.. Этот шатёр был сделан согласно указанию Аллаха соорудить его по образцу, который увидел Муса. 45Получив этот священный шатёр, наши отцы под предводительством Иешуа внесли его во владения народов, которых Аллах изгнал перед ними. И так было до времён царствования Давуда, 46который был любим Аллахом и просил у Него позволения построить жилище для Бога Якуба. 47Однако дом Ему построил Сулейман7:47 См. 3 Цар. 6; 8:20.. 48Но Высочайший не живёт в домах, построенных людьми. Пророк говорит об этом:
49«Небеса – престол Мой,
и земля – подножие для ног Моих!
Какой вы можете построить Мне дом? –
говорит Вечный. –
Где может быть место отдыха для Меня?
50Разве не Моей рукой всё это сотворено?»7:49-50 Ис. 66:1-2.
51Вы – упрямый народ7:51 См. Исх. 32:9; 33:3, 5. с необрезанными сердцами и ушами!7:51 Люди с необрезанными сердцами и ушами – образное выражение обозначает людей, непокорных Аллаху (см. Лев. 26:41; Иер. 6:10; 9:26). Вы всегда противитесь Святому Духу, как и ваши отцы! 52Кого из пророков ваши отцы не преследовали? Они убили тех, кто предсказывал пришествие Праведного, предателями и убийцами Которого стали теперь вы! 53Приняв Закон, переданный вам через ангелов, вы не соблюли его.
Убийство Стефана
54Услышав это, они пришли в ярость и начали скрежетать зубами от злости на Стефана. 55Стефан же, исполненный Святого Духа, поднял глаза к небу и увидел славу Аллаха и Ису, стоящего по правую руку от Аллаха7:55 См. Заб. 109:1..
56– Смотрите, – сказал он, – я вижу открытые небеса и Ниспосланного как Человек7:56 Ниспосланный как Человек (букв.: «Сын Человека») – один из титулов аль-Масиха, восходящий к книге пророка Данияла (см. Дан. 7:13-14; ср. Мат. 26:64). Иса всегда употреблял этот титул применительно к Себе. Так Он давал понять, что это о Нём говорится у Данияла, что Он и есть Тот Царь над всеми народами, Чьё Царство будет вечным.. Он стоит по правую руку от Аллаха!
57Тогда они все вместе, заткнув уши, с громким криком бросились на него. 58Они выволокли Стефана за пределы города и стали бросать в него камни. Свидетели обвинения оставили свои плащи у ног молодого человека по имени Шаул. 59Когда они бросали в Стефана камни, тот молился:
– Повелитель Иса, прими дух мой.
60Потом он пал на колени и громко воскликнул:
– Повелитель, не наказывай их за этот грех.
С этими словами он умер.
