1بارگرانییەکم لەسەر زەوی بینیوە کە ئادەمیزاد خراپ گیرۆدە بوون بە دەستیەوە، 2کەسێک خودا دەوڵەمەندی و سامان و ڕێزی پێدابێت و هیچ کەمی نەبێت لەوەی گیانی ئارەزووی دەکات، بەڵام خودا دەسەڵاتی پێنەداوە بۆ ئەوەی بیخوات، بەڵکو بێگانە دەیخوات، ئەمە بێ واتایە و دەردێکی خراپە.
3ئەگەر کەسێک سەد منداڵی هەبێت و ساڵانێکی زۆر بژیێت و تەمەنی زۆر بێت، بەڵام گیانی تێر خۆشی نەبێت و هەروەها ناشتنی بۆ نەبێت، دەڵێم: لەبارچووێک لەو باشترە، 4چونکە بێ واتایانە دێت و بە تاریکیدا دەڕوات، ناویشی بە تاریکی دادەپۆشرێت. 5هەروەها نە خۆری بینی و نە دەشزانێت، ئەم ئاسوودەترە لەو کەسە. 6ئەگەر هەزار ساڵ دووبارەش بژیێت بەڵام خۆشی نەبینێت، ئایا هەمووان بۆ یەک شوێن ناڕۆن؟
7هەموو ماندووبوونی مرۆڤ بۆ دەمییەتی،
بەڵام هەرگیز تێر ناخوات.
8دانا چی لە گێل زیاترە؟
چی یارمەتی هەژار دەدات
کە ئەو بزانێت چۆن هەڵسوکەوت بکات
لەگەڵ ئەوانەی کە لە ژیاندان؟
9ئەوەی هەتە و لەبەرچاوتە
باشترە لەوەی کە نیتە و ئارەزووت لێیەتی.
ئەمەش بێ واتایە و گڤەی بایە.
10ئەوەی هەبووە لە کۆنەوە ناوی لێنراوە و
زانراوە.
مرۆڤ ناتوانێت ململانێ لەگەڵ یەکێک بکات
کە لە خۆی بەهێزترە.
11ئەوەندە قسە زیاد دەبێت،
ئەوەندە سوودی کەم دەبێتەوە،
جا مرۆڤ چی بۆ دەمێنێتەوە؟
12کێ دەزانێت چی باشە بۆ مرۆڤ لە ژیاندا کە درێژی تەمەنی بێ واتا وەک سێبەر بەسەردەچێت؟ کێ بە مرۆڤ ڕادەگەیەنێت پاش ئەو لەسەر زەوی چی ڕوودەدات؟
1И другое зло я видел под солнцем, и оно часто встречается среди людей: 2Всевышний даёт человеку богатство, имущество и славу, так что у него есть всё, чего бы он ни пожелал, но Всевышний не даёт ему пользоваться этим – вместо него пользуется чужой. Это – пустое, это – ужасное зло.
3У человека может быть сотня детей, и он может прожить много лет, но сколько бы он ни прожил, если он не мог насладиться своим счастьем и не был даже погребён, то я сказал бы, что выкидыш счастливее его,
4потому что он приходит напрасно
и уходит во тьму,
и во тьме скрывается имя его.
5Выкидыш даже солнца не видел и не знал, но ему покойнее, чем тому человеку, 6который не насладился своим счастьем, хоть бы он и прожил две тысячи лет. В итоге они оба пойдут в одно и то же место.
7Все усилия человека, чтобы наполнить свой желудок,
но голод возвращается вновь и вновь.
8Какое же тогда преимущество у мудрого над глупым,
и что приобретает бедняк,
даже если он знает как вести себя с другими?
9Лучше радоваться тому, что имеешь,
чем желать того, что не имеешь.
И это тоже пустое,
это – погоня за ветром.
10Всему, что существует, уже дано имя6:10 Ср. Нач. 2:19; Ис. 40:26.,
и что такое человек, уже давно известно.
Он не может препираться с Тем,
Кто сильнее его.
11Чем больше слов,
тем меньше смысла,
и какая в этом польза человеку?
12Ведь кто знает, что хорошо для человека в течение немногих и пустых дней его жизни, которые проходят словно тень? И кто может сказать человеку, что будет после него под солнцем?
