بانگکردنی ئەبرام لەلایەن خوداوە
1یەزدان بە ئەبرامی فەرموو: «خاک و کەسوکار و ماڵی باوکت بەجێبهێڵە و بڕۆ بۆ ئەو خاکەی پیشانت دەدەم.
2«جا دەتکەمە نەتەوەیەکی مەزن،
بەرەکەتدارت دەکەم،
ناوت مەزن دەکەم،
دەبیتە بەرەکەت.
3ئەوانەی داوای بەرەکەتت بۆ دەکەن بەرەکەتداریان دەکەم،
نەفرەتیش لە نەفرەتکارانت دەکەم.
هەموو نەتەوەکانی سەر زەویش
لە ڕێگەی تۆوە بەرەکەتدار دەبن.»
4ئیتر ئەبرام ڕۆیشت، هەروەک یەزدان پێی فەرموو، لوتیش لەگەڵی چوو. ئەبرام لە تەمەنی حەفتا و پێنج ساڵیدا بوو کە حەڕانی بەجێهێشت. 5ئەبرام سارایی ژنی و لوتی برازای و هەموو ئەو دەستکەوتانەی دەستیان کەوتبوو، لەگەڵ ئەو کەسانەی لە حەڕان بەدەستیان هێنابوو، لەگەڵ خۆیدا بردنی و بەرەو خاکی کەنعان چوون و گەیشتنە ئەوێ.
6ئەبرام بە خاکەکەدا تێپەڕی هەتا گەیشتە دار بەڕووەکەی مۆرە لە شەخەم. لەو کاتەدا کەنعانییەکان لە خاکەکەدا بوون. 7یەزدان بۆ ئەبرام دەرکەوت و فەرمووی: «ئەم خاکە دەدەمە نەوەی تۆ.» ئەویش لەوێ قوربانگایەکی بۆ یەزدان دروستکرد کە بۆی دەرکەوتبوو.
8لەوێشەوە گواستییەوە بۆ چیاکەی ڕۆژهەڵاتی بێت‌ئێل و چادرەکەی خۆی هەڵدا. بێت‌ئێل کەوتبووە ڕۆژئاوایەوە و عای لە ڕۆژهەڵاتییەوە بوو. لەوێ قوربانگایەکی بۆ یەزدان دروستکرد و بە ناوی یەزدانەوە نزای کرد.
9پاشان ئەبرام ڕووەو نەقەب12:9 عیبری: نەگەڤ. لەو ڕۆژانەدا خاکێکی نیمچە وشک بووە لە باشووری کەنعان. بەردەوام بوو لە کۆچکردن.
ئەبرام لە میسر
10لەو کاتەدا قاتوقڕی لە خاکەکەدا هەبوو، جا ئەبرام چوو بۆ میسر، تاکو بۆ ماوەیەک لەوێ بژیێت، چونکە قاتوقڕییەکە زۆر بوو. 11کاتێکیش نزیک بوو بچێتە ناو میسر، بە سارایی ژنی گوت: «بەڕاستی من دەزانم کە تۆ ژنێکی ڕوخسار جوانیت. 12کاتێک میسرییەکان دەتبینن، دەڵێن: ”ئەمە ژنەکەیەتی.“ ئەو کاتە من دەکوژن بەڵام تۆ دەهێڵنەوە. 13بڵێ کە تۆ خوشکی منیت، بۆ ئەوەی بەهۆی تۆوە بە چاکی ڕەفتارم لەگەڵ بکەن، لەبەر تۆش گیانم بە زیندوویی دەمێنێتەوە.»
14کاتێک ئەبرام هاتە میسر، میسرییەکان بینییان کە سارای زۆر جوانە. 15کە کاربەدەستانی فیرعەون بینییان، لەلای فیرعەون ستایشیان کرد، ئیتر ژنەکەیان بردە ماڵی فیرعەون. 16ئەویش بەهۆی ژنەکە بە باشی ڕەفتاری لەگەڵ ئەبرام کرد. ئیتر بووە خاوەنی مەڕ و مانگا و نێرەکەر و ماکەر و کۆیلە و کەنیزە و وشتر.
17بەڵام یەزدان بەهۆی سارایی ژنی ئەبرامەوە فیرعەون و ماڵەکەی تووشی دەردی گران کرد. 18ئیتر فیرعەون بەدوای ئەبرامدا ناردی و گوتی: «ئەمە چییە تۆ بە منت کرد؟ بۆچی پێت ڕانەگەیاندم کە ئەو ژنی تۆیە؟ 19بۆچی گوتت ”ئەو خوشکمە،“ تاکو بیبەم بۆ ئەوەی ببێتە ژنم؟ ئێستاش ئەوەتا ژنەکەت. بیبە و بڕۆ!» 20ئینجا فیرعەون هەندێک پیاوی ڕاسپارد بۆ بەڕێکردنی ئەبرام و ژنەکەی و هەرچییەکی هەیانبوو.
God Chooses Abram
1The Lord had said to Abram, “Go from your country, your people and your father’s family. Go to the land I will show you.
2“I will make you into a great nation.
And I will bless you.
I will make your name great.
You will be a blessing to others.
3I will bless those who bless you.
I will put a curse on anyone who puts a curse on you.
All nations on earth
will be blessed because of you.”
4So Abram went, just as the Lord had told him. Lot went with him. Abram was 75 years old when he left Harran. 5He took his wife Sarai and his nephew Lot. They took all the people and possessions they had acquired in Harran. They started out for the land of Canaan. And they arrived there.
6Abram traveled through the land. He went as far as the large tree of Moreh at Shechem. At that time the Canaanites were living in the land. 7The Lord appeared to Abram at Shechem. He said, “I will give this land to your family who comes after you.” So Abram built an altar there to honor the Lord, who had appeared to him.
8From there, Abram went on toward the hills east of Bethel. He set up his tent there. Bethel was to the west, and Ai was to the east. Abram built an altar there and called on the name of the Lord.
9Then Abram left and continued south toward the Negev Desert.
Abram Goes to Egypt
10At that time there was not enough food in the land. So Abram went down to Egypt to live there for a while. 11As he was about to enter Egypt, he spoke to his wife Sarai. He said, “I know what a beautiful woman you are. 12The people of Egypt will see you and say, ‘This is his wife.’ Then they will kill me. But they will let you live. 13Tell them you are my sister. Then I’ll be treated well and my life will be spared because of you.”
14Abram arrived in Egypt. The Egyptians saw that Sarai was a very beautiful woman. 15When Pharaoh’s officials saw her, they told Pharaoh how beautiful she was. So she was taken into his palace. 16Pharaoh treated Abram well because of her. So Abram gained more sheep and cattle and male and female donkeys. He also gained more male and female servants and some camels.
17But the Lord sent terrible sicknesses on Pharaoh and everyone in his palace. The Lord did it because of Abram’s wife Sarai. 18So Pharaoh sent for Abram. “What have you done to me?” he said. “Why didn’t you tell me she was your wife? 19Why did you say she was your sister? That’s why I took her to be my wife. Now then, here’s your wife. Take her and go!” 20Then Pharaoh gave orders to his men about Abram. They sent him on his way. So he left with his wife and everything he had.
