کێ لە شانشینی ئاسماندا پایەبەرزترە؟
1لەو کاتەدا قوتابییەکان هاتنە لای عیسا و گوتیان: «کێ لە شانشینی ئاسماندا پایەبەرزترە؟»
2ئەویش منداڵێکی بانگکرد و لە ناوەڕاستیاندا ڕایگرت، 3فەرمووی: «ڕاستیتان پێ دەڵێم: ئەگەر نەگۆڕێن و وەک منداڵتان لێنەیەت، هەرگیز ناچنە ناو شانشینی ئاسمانەوە. 4بۆیە ئەوەی وەک ئەم منداڵە خۆی نزم بکاتەوە، لە شانشینی ئاسماندا پایەبەرزترە. 5ئەوەی بە ناوی منەوە پێشوازی لە منداڵێکی وەک ئەمە بکات، پێشوازی لە من دەکات.
ئاگادارکردنەوە لە کەوتنە ناو گوناه
6«ئەوەی یەکێک لەم بچووکانەی کە باوەڕیان بە من هەیە تووشی گوناه بکات، باشترە بۆی بەرداشێکی گەورە بە ملیەوە هەڵبواسرێت و نوقومی بنی دەریا بکرێت. 7قوڕبەسەر جیهان لەبەر ئەو شتانەی کە خەڵکی تووشی گوناه دەکەن، چونکە گوناهکردن هەر دەبێت هەبێت، بەڵام قوڕبەسەر ئەوەی کە دەبێتە هۆکار بۆ کەوتنە نێو گوناه. 8ئەگەر دەستت یان پێت تووشی گوناهی کردیت، بیبڕەوە و فڕێیبدە.18:8 لێرەدا مەبەست لە بڕینی ئەندامی لەش نییە، بەڵکو مەبەستی ئەوەیە کە باوەڕدار ئامادەبێت ئەندامی لەشی خۆی ببڕێت، بەڵام گوناه نەکات. بۆ تۆ باشترە بێ دەست یان بێ پێ بچیتە ناو ژیانەوە، لەوەی کە بە دوو دەست یان دوو پێوە فڕێبدرێیتە ناو ئاگری هەتاهەتاییەوە. 9ئەگەر چاوت تووشی گوناهی کردیت، دەریبهێنە و فڕێیبدە. بۆ تۆ باشترە بە یەک چاوەوە بچیتە ناو ژیانەوە لەوەی بە دوو چاوەوە فڕێبدرێیتە ناو ئاگری دۆزەخەوە.
نموونەی مەڕی ونبوو
10«ئاگاداربن! بە سووکی مەڕواننە یەکێک لەم بچووکانەی کە باوەڕیان بە من هەیە، چونکە پێتان دەڵێم فریشتەکانیان لە ئاسماندا بەردەوام ڕووی باوکم دەبینن کە لە ئاسماندایە. [ 11کوڕی مرۆڤ هاتووە بۆ ئەوەی ونبووان ڕزگار بکات.]
12«ڕاتان چییە؟ ئەگەر یەکێک سەد سەر مەڕی هەبێت و دانەیەکی لێ ون بێت، ئایا نەوەد و نۆیەکە لە چیادا بەجێناهێڵێت تاکو بچێت بەدوای ونبووەکەدا بگەڕێت؟ 13ڕاستیتان پێ بڵێم: ئەگەر دۆزییەوە، لە نەوەد و نۆیەکەی تر کە بزر نەببوون زیاتر پێی دڵخۆش دەبێت! 14بە هەمان شێوە باوکتان لە ئاسمان نایەوێت یەکێک لەم بچووکانە لەناوبچێت.
گلەیی برایانە
15«ئەگەر خوشک یان براکەت خراپەی لەگەڵ کردیت، بڕۆ بە تەنها لەنێوان خۆت و خۆی گلەیی لێ بکە. ئەگەر گوێی لێگرتی، ئەوا براکەت بەدەستدەهێنیتەوە. 16خۆ ئەگەر گوێی نەگرت، یەک یان دوو کەس لەگەڵ خۆت ببە، تاکو ﴿هەر بابەتێک لەسەر زاری دوو یان سێ شایەت ڕاستییەکەی بسەلمێنرێت.﴾18:16 دواوتار 19:15 17ئەگەر بەگوێی نەکردن، بە کڵێسا بڵێ، ئەگەر بەگوێی کڵێساشی نەکرد، ئەوا بە بتپەرست و باجگری دابنێ.
18«ڕاستیتان پێ دەڵێم: ئەوەی ئێوە لەسەر زەوی دایبخەن، لە ئاسمانیش داخراو دەبێت، ئەوەی لەسەر زەوی بیکەنەوە، لە ئاسمانیش کراوە دەبێت.
19«دیسان ڕاستیتان پێ دەڵێم: ئەگەر دووان لە ئێوە لەسەر زەوی لەسەر هەر شتێک ڕێک بکەون، هەرچی داوا بکەن، باوکم کە لە ئاسمانە بۆتان جێبەجێ دەکات، 20چونکە لە هەرکوێیەک دوو یان سێ کەس بە ناوی منەوە کۆببنەوە، من لەوێ لەنێوانیاندا دەبم.»
گەردن ئازادکردن
21ئینجا پەترۆس هات و پێی گوت: «گەورەم، دەبێ چەند جار گەردنی براکەم ئازاد بکەم کە خراپەم لەگەڵ دەکات؟ تاکو حەوت جار؟»
22عیساش پێی فەرموو: «من پێت ناڵێم حەوت جار، بەڵکو حەفتا کەڕەت حەوت جار!
23«لەبەر ئەوە پاشایەتی ئاسمان لە پاشایەک دەچێت ویستی حیساب لەگەڵ خزمەتکارەکانی بکات. 24کاتێک دەستی پێکرد، یەکێکیان بۆ هێنا دە هەزار کیسە زێڕ18:24 کیسە زێڕ: یۆنانی: تالنت، هەر تالنتێک نزیکەی 34 کگم بووە؛ یەک تالنت زێڕ دەیکردە کرێی 15 ساڵی کرێکارێک. قەرزار بوو. 25کە هیچی نەبوو بیداتەوە، گەورەکەی فەرمانی دا، خۆی و ژن و منداڵ و هەرچی هەیەتی بفرۆشرێت و قەرزەکە بداتەوە.
26«لەبەر ئەوە خزمەتکارەکە لەبەردەمی چۆکی دادا و گوتی: ”لەسەرم ڕابوەستە، هەمووت دەدەمەوە.“ 27گەورەی ئەو خزمەتکارە دڵی پێی سووتا، ئازادی کرد و لە قەرزەکە خۆشبوو.
28«ئەم خزمەتکارە ڕۆیشت، خزمەتکارێکی هاوکاری خۆی بینی کە سەد دینار18:28 یەک دینار کرێی ڕۆژانەی کرێکارێک بووە. قەرزاری بوو، ملی گرت و گوتی: ”ئەوەی بەسەرتەوەیە بمدەرەوە!“
29«خزمەتکارە هاوکارەکەی لەبەرپێی چۆکی دادا و لێی پاڕایەوە: ”لەسەرم ڕابوەستە، دەتدەمەوە.“
30«بەڵام ڕازی نەبوو، چوو فڕێیدایە زیندانەوە، هەتا قەرزەکەی بداتەوە. 31کاتێک خزمەتکارە هاوکارەکانیان ڕووداوەکەیان بینی، زۆریان پێ ناخۆش بوو، هاتن و هەموو ئەوەی ڕوویدابوو بۆ گەورەکەیان گێڕایەوە.
32«ئەوسا گەورەکە خزمەتکارەکەی بانگ کرد و پێی گوت: ”خزمەتکاری بەدکار، لە هەموو ئەو قەرزە خۆشبووم، چونکە لێم پاڕایتەوە. 33ئایا نەدەبوو تۆش بەزەییت بە خزمەتکارە هاوکارەکەتدا بێتەوە، هەروەک چۆن من بەزەییم پێتدا هاتەوە؟“ 34جا گەورەکەی تووڕە بوو و دایە دەست جەلادەکانەوە، هەتا هەموو قەرزەکەی بداتەوە.
35«باوکی ئاسمانیشم واتان لێدەکات، ئەگەر هەریەکەتان لە دڵەوە گەردنی خوشکی یان براکەی ئازاد نەکات.»
Самый великий в Небесном Царстве
(Мк. 9:33-37; Лк. 9:46-48; 17:1-2)
1Тогда же ученики подошли к Иисусу и спросили:
– Кто важнее всех в Небесном Царстве?
2Иисус подозвал маленького ребенка и поставил его посреди них.
3– Говорю вам истину, – сказал Иисус, – если вы не изменитесь и не станете такими, как маленькие дети, вы никогда не войдете в Небесное Царство. 4Поэтому, кто смирит себя и станет таким, как этот ребенок, тот и самый великий в Небесном Царстве. 5Кто ради Меня принимает такого ребенка, тот принимает и Меня. 6Но если же кто введет в грех одного из этих малых, верующих в Меня, то для него было бы лучше, если бы ему повесили на шею мельничный жернов и утопили в море.
Иисус предупреждает об искушениях
(Мк. 9:43-47)
7Горе миру от всего, что ведет людей ко греху! И хотя в этом мире неизбежны соблазны, но горе тому человеку, кто будет этому содействовать! 8Если же твоя рука или нога влечет тебя ко греху, отсеки ее и выбрось вон. Лучше войти в жизнь калекой, чем с двумя руками и двумя ногами быть брошенным в вечный огонь. 9Если твой глаз влечет тебя ко греху, вырви его и отбрось. Лучше тебе войти в жизнь с одним глазом, чем с двумя глазами быть брошенным в огонь ада. 10Смотрите, не презирайте никого из этих малых. Говорю вам, что их ангелы18:10 Их ангелы – иудеи верили, что у каждого человека есть свой ангел-хранитель. Новый Завет говорит об ангелах-хранителях у детей и у последователей Иисуса Христа (см. Евр. 1:14; см. также Пс. 33:8; 90:11). на небе всегда видят лицо Моего Небесного Отца.
Притча о потерянной овце
(Лк. 15:4-7)
11– Сын Человеческий пришел спасти погибших, – продолжал Иисус. – 12Как вы думаете? Если у человека есть сто овец и одна из них заблудится, то разве он не оставит девяносто девять на холмах и не пойдет искать пропавшую? 13И если он найдет ее, то, говорю вам истину: он будет рад этой одной больше, чем девяноста девяти, которые не терялись. 14Так и ваш Небесный Отец не хочет, чтобы потерялся хоть один из этих меньших.
Согрешающий брат
(Лк. 17:3)
15Если твой брат согрешил против тебя, то пойди и с глазу на глаз скажи ему, в чем он не прав. Если он послушает тебя, то ты приобрел своего брата. 16Если же он не будет тебя слушать, то возьми с собой еще одного или двух человек, чтобы «каждое слово было подтверждено показаниями двух или трех свидетелей»18:16 Втор. 19:15.. 17Если он и их не захочет слушать, то скажи об этом церкви, и если он не послушается и церкви, то тогда пусть он будет для тебя как язычник или как сборщик налогов.
18Говорю вам истину: что вы запретите на земле, то будет запрещено и на небесах, и что вы разрешите на земле, то будет разрешено и на небесах18:18 Здесь говорится о том, что Церковь Христа может принимать решения, которые соответствуют воле Бога, и быть уверенной, что ее решения будут поддержаны и на небесах.. 19Еще раз говорю вам, что если двое из вас здесь, на земле, согласятся вместе просить о чем-либо, то Мой Небесный Отец непременно сделает для вас все, о чем вы просите. 20Потому что там, где двое или трое собраны вместе во имя Мое, там и Я нахожусь вместе с ними.
Притча о непрощающем слуге
(Лк. 17:4)
21Тогда Петр подошел к Иисусу и спросил:
– Господи, сколько раз я должен прощать своего брата, если тот согрешит против меня? Семь раз?
22Иисус ответил:
– Не семь, а семьдесят раз по семь18:22 Или: «семьдесят семь раз».. 23Царство Небесное можно сравнить с царем, который решил рассчитаться со своими слугами. 24Когда царь начал расчет, то первым к нему привели того, кто был должен ему десять тысяч талантов18:24 То есть 340 т.. 25Так как у должника не было чем расплатиться, то царь повелел продать для уплаты долга самого должника, его жену, детей и все их имущество. 26Слуга пал и, поклонившись ему, стал просить: «Дай мне еще немного времени, и я все выплачу». 27Царь пожалел слугу, простил ему весь долг и отпустил его.
28Тот вышел и, встретив такого же слугу, который должен был ему всего сто динариев18:28 Динарий – римская монета, примерно равная дневному заработку наемного работника (см. 20:2). Согласно Тациту, динарий, также, был ежедневной платой солдату во времена императора Тиберия., схватил его и начал душить. «Верни сейчас же все, что ты мне должен», – требовал он. 29Должник пал ему в ноги и стал умолять: «Дай мне еще немного времени, и я все выплачу». 30Но тот не захотел ждать и бросил его в темницу, пока не будет выплачен весь его долг. 31Другие слуги видели, что произошло, и это их возмутило. Они пошли и рассказали все царю.
32Тогда царь позвал слугу. «Ах ты, негодный слуга, – сказал он, – я по твоей просьбе простил тебе все долги, 33так неужели и ты не мог простить своего товарища, как и я простил тебя?» 34Разгневавшись, царь отдал его в руки истязателей до тех пор, пока тот не выплатит весь свой долг.
35Так и Мой Небесный Отец поступит с вами, если не простите брата от всего сердца.
