1هەروەها یەزدان بە موسای فەرموو: 2«ئەگەر یەکێک گوناهی کرد و ناپاکی لە یەزدان کرد، بەوەی فێڵی لە کەسێک کرد، لە شتێک کە لەلای دانرابێت یان ئەمانەتێک یان دزینێک یان دەست بەسەرداگرتنی شتێکی نزیکەکەی، 3یان شتێکی بزربووی دۆزییەوە و سەبارەت بەوە نکۆڵی کرد، یان بە درۆ سوێندی لەسەر ئەمانە خوارد یان هەر شتێک کە مرۆڤ گوناهی تێدا بکات، 4ئەگەر گوناهی کرد و تاوانبار بوو، پێویستە شتەکان بگەڕێنێتەوە، ئەوا ئەوەی دزیویەتی یان ئەوەی دەستی بەسەردا گرتووە یان ئەوەی لەلای دانراوە یان ئەوەی بزر ببوو و دۆزییەوە، 5یان هەر شتێک کە بە درۆ سوێندی لەسەر خواردبێت. سەر بەسەر قەرەبووی دەکاتەوە و پێنج یەکیشی بۆ زیاد دەکات. لە ڕۆژی قوربانی تاوانەکەی دەیداتەوە دەست خاوەنەکەی. 6لەبری تاوانەکە دەبێت قوربانییەک بۆ کاهین بهێنێت، ئەمە بۆ یەزدانە، قوربانی تاوانەکە بەرانێکی ساغی مێگەل بێت، بەو نرخەی بۆی دادەنێیت، 7کاهینەکە لەبەردەم یەزدان کەفارەتی بۆ دەکات و لێخۆشبوونی بۆ دەبێت لە هەر شتێک کە کردوویەتی و پێی تاوانبارە.»
قوربانی سووتاندن
8هەروەها یەزدان بە موسای فەرموو: 9«ئەم فەرمانە بە هارون و کوڕەکانی ڕابگەیەنە: ”ئەمانە ڕێنماییەکانن دەربارەی قوربانی سووتاندن. قوربانی سووتاندن دەبێت بە درێژایی شەو هەتا بەیانی لەسەر ئاگردانەکە بێت لەسەر قوربانگاکە. پێویستە ئاگری قوربانگاکەش بە داگیرساوی بمێنێتەوە. 10کاهینەکە جلەکانی و دەرپێکەی کە لە کەتانن لەبەر دەکات و خۆڵەمێشی ئەو قوربانی سووتاندنەی کە ئاگرەکە هەڵیلووشی هەڵدەگرێت و لەتەنیشت قوربانگاکە دایدەنێت. 11ئینجا جلەکانی دادەکەنێت و جلی دیکە لەبەر دەکات و خۆڵەمێشەکە دەباتە دەرەوەی ئۆردوگاکە بۆ شوێنێک بەپێی ڕێوڕەسم پاک بێت. 12پێویستە ئاگری سەر قوربانگاکەش بە داگیرساوی بمێنێتەوە و نەکوژێتەوە. کاهینەکەش هەموو بەیانییەک داری لەسەر دەسووتێنێت و قوربانی سووتاندنی لەسەر ڕێک دەخات و پیوی قوربانییەکانی هاوبەشی لەسەر دەسووتێنێت. 13ئاگرێکی بەردەوامە لەسەر قوربانگاکە کراوەتەوە و ناکوژێتەوە.
پێشکەشکراوی دانەوێڵە
14«”ئەمانەش ڕێنماییەکانن دەربارەی پێشکەشکراوی دانەوێڵە، کوڕانی هارون لەبەردەم یەزدان پێشکەشی دەکەن بۆ پێش قوربانگاکە. 15بە مستی هەندێک ئاردی پێشکەشکراوی دانەوێڵەکە و زەیتەکەی و هەموو بخوورە سادەکەی کە لەسەر پێشکەشکراوە خۆراکەکەیە لێ دەبات و بەشی یادەوەرییەکە لەسەر قوربانگاکە دەسووتێنێت، ئەمەش وەک بۆنی خۆشییە بۆ یەزدان. 16ئەوەی لێشی دەمێنێتەوە هارون و کوڕانی دەیخۆن. بەڵام بەبێ هەویرترش لە شوێنێکی پیرۆز دەخورێت. لە حەوشەی چادری چاوپێکەوتن دەیخۆن. 17بە هەویرترش ناکرێت بە نان. کردوومە بە بەشی ئەوان لە قوربانییە بە ئاگرەکانم، ئەوە هەرەپیرۆزە وەک قوربانی گوناه و قوربانی تاوان. 18هەموو نێرینەیەک لە نەوەی هارون لێی دەخوات، بەشێکی چەسپاوە بۆ نەوەکانتان لە قوربانییە بە ئاگرەکان بۆ یەزدان، هەر شتێکی بەر بکەوێت پیرۆز دەبێت.“»
19هەروەها یەزدان بە موسای فەرموو: 20«ئەمە قوربانی هارون و کوڕەکانییەتی کە لە ڕۆژی دەستنیشانکردن بۆ یەزدانی دەهێنن: دەیەکی ئێفەیەک6:20 نزیکەی 1,6 کیلۆگرام. لە باشترین ئارد لە پێشکەشکراوی دانەوێڵە، بە بەردەوامی نیوەی لە بەیانییان و نیوەی لە ئێواران. 21لەسەر ساج دروستکراو و بە زەیت شێلراو ساز دەکەیت و دەیهێنیت، بە پارچەپارچەکراوی پێشکەشکراوە دانەوێڵەکە پێشکەش دەکەیت، ئەو بۆنەی یەزدان پێی خۆشە. 22ئەو کوڕەی جێگەی دەگرێتەوە وەک کاهینی دەستنیشانکراو هەڵدەستێت بەو کارە، بەشێکی چەسپاوە بۆ یەزدان، بە تەواوی دەسووتێنرێ. 23هەموو پێشکەشکراوێکی دانەوێڵەی کاهین بە تەواوی دەسووتێنرێت و ناخورێت.»
قوربانی گوناه
24هەروەها یەزدان بە موسای فەرموو: 25«لەگەڵ هارون و کوڕەکانی بدوێ و بڵێ: ”ئەمانە ڕێنماییەکانن دەربارەی قوربانی گوناه، لەو شوێنەی قوربانی سووتاندن سەردەبڕدرێت لەوێش قوربانی گوناه لەبەردەم یەزدان سەردەبڕیت، ئەوە هەرەپیرۆزە. 26ئەو کاهینەی قوربانییەکە بۆ کەفارەتی گوناه دەکات لێی دەخوات، لە شوێنێکی پیرۆز دەخورێت، لە حەوشەی چادری چاوپێکەوتن. 27هەر شتێک بەر کەلاکەکە بکەوێت ئەوا پیرۆز دەبێت، ئەگەر پرژەیەک لە خوێنەکە بەر جلێک کەوت، ئەوا پێویستە جلەکە لە شوێنێکی پیرۆز بشۆیت. 28بەڵام ئەو مەنجەڵە گڵینەی تێیدا لێنراوە، ئەوا دەشکێنرێت، ئەگەر لە مەنجەڵێکی بڕۆنز لێنرا، ئەوا سپی دەکرێتەوە و ئاوی پێدا دەکرێت. 29هەموو نێرینەیەک لە کاهینەکان لێی دەخوات، ئەوە هەرەپیرۆزە. 30بەڵام هەموو قوربانییەکی گوناه لە خوێنەکەی دەبردرێتە ناو چادری چاوپێکەوتن و بۆ کەفارەتکردن لە شوێنی پیرۆز، ناخورێت بەڵکو بە ئاگر دەسووتێنرێ.
1The Lord spoke to Moses. He said, 2“Suppose someone sins by not being faithful to me. They do it by tricking their neighbors. They trick them in connection with something their neighbors have placed in their care. They steal from their neighbors. Or they cheat them. 3Or they find something their neighbors have lost and then tell a lie about it. Or they go to court. They promise to tell the truth. But instead they tell a lie when they are a witness about it. Or they lie when they are witnesses about any other sin like those sins. 4When they sin in any of these ways and realize their guilt, they must return what they stole. They must give back what they took by cheating their neighbors. They must return what their neighbors placed in their care. They must return the lost property they found. 5They must return anything they told a lie about when they were witnesses in court. They must pay back everything in full. They must add a fifth of its value to it. They must give all of it to the owner on the day they bring their guilt offering. 6He must bring their guilt offering to the priest to pay for their sin. It is an offering to me. They must bring a ram from the flock. It must not have any flaws. It must be worth the required amount of money. 7The priest will sacrifice the ram to pay for their sin. He will do it in my sight. And they will be forgiven for any of the things they did that made them guilty.”
More Rules for Burnt Offerings
8The Lord spoke to Moses. He said, 9“Give Aaron and the priests in his family line a command. Tell them, ‘Here are some more rules for burnt offerings. The burnt offering must remain on the altar through the whole night. The fire on the altar must be kept burning until morning. 10The priest must put on his linen clothes. He must put on linen underwear next to his body. He must remove the ashes of the burnt offering that the fire has burned up on the altar. He must place them beside the altar. 11Then he must take his clothes off and put others on. He must carry the ashes outside the camp to a “clean” place. 12The fire on the altar must be kept burning. It must not go out. Every morning the priest must add more wood to the fire. He must place the burnt offering on the fire. He must burn the fat of the friendship offerings on it. 13The fire must be kept burning on the altar all the time. It must not go out.
More Rules for Grain Offerings
14“ ‘Here are some more rules for grain offerings. The priests in Aaron’s family line must bring the grain offering to the Lord in front of the altar. 15The priest must take a handful of the finest flour and olive oil. He must add to it all the incense on the grain offering. He must burn that part on the altar. It will remind him that all good things come from the Lord. Its smell pleases the Lord. 16Aaron and the priests in his family line will eat the rest of it. But they must eat it without yeast in the holy area. They must eat it in the courtyard of the tent of meeting. 17It must not be baked with yeast added to it. The Lord has given it to the priests as their share of the food offerings presented to him. It is very holy, just like the sin offering and the guilt offering. 18Any priests in Aaron’s family line can eat it. It is their share of the food offerings presented to the Lord. It is their share for all time to come. Anyone who touches these offerings will become holy.’ ”
19The Lord spoke to Moses. He said, 20“On the day each high priest in Aaron’s family line is anointed, he must bring an offering to me. He must bring three and a half pounds of the finest flour as a regular grain offering. He must bring half of it in the morning. He must bring the other half in the evening. 21Mix it with olive oil. Cook it on a metal plate. Break it in pieces. Bring it as a grain offering. Its smell pleases the Lord. 22The son of Aaron who will become the next high priest after him will prepare the grain offering. It is the share that must be given to the Lord for all time to come. It must be completely burned up. 23Every grain offering a high priest offers must be completely burned up. It must not be eaten.”
More Rules for Sin Offerings
24The Lord spoke to Moses. He said, 25“Speak to Aaron and the priests in his family line. Tell them, ‘Here are some more rules for sin offerings. You must kill the animal for the sin offering in the sight of the Lord. Kill it in the place where the burnt offering is killed. It is very holy. 26The priest who offers it will eat it. He must eat it in the holy area. He must eat it in the courtyard of the tent of meeting. 27Anyone who touches any of its meat will become holy. Suppose some of the blood is spilled on someone’s clothes. Then you must wash them in the holy area. 28Break the clay pot the meat is cooked in. But suppose you cook it in a bronze pot. Then you must scrub the pot and rinse it with water. 29Any male in a priest’s family may eat the meat. It is very holy. 30But suppose some of the blood of a sin offering is brought into the tent of meeting. And that blood is brought into the Holy Room to pay for sin. Then that sin offering must not be eaten. It must be burned up.
