زیندووبوونەوەی عیسای مەسیح
1لە یەکەم ڕۆژی هەفتەدا24:1 ڕۆژی یەکشەممە.، بەیانی زوو، ژنەکان ئەو بۆنوبەرامەی ئامادەیان کردبوو هێنایان و هاتنە سەر گۆڕەکە. 2بینییان بەردەکە لەسەر گۆڕەکە گلۆر کراوەتەوە. 3چوونە ژوورەوە، بەڵام تەرمەکەی عیسای خاوەن شکۆیان نەدۆزییەوە. 4هێشتا لەمە سەرسام بوون، لەپڕ دوو پیاو بە جلی بریسکەدارەوە لەتەنیشتیان ڕاوەستان. 5ترسان و کڕنۆشیان برد و سەریان خستە سەر زەوی، پیاوەکان پێیان گوتن: «بۆچی لەنێو مردووان بەدوای زیندووەکەدا دەگەڕێن؟ 6ئەو لێرە نییە، بەڵکو هەستایەوە! بیهێننەوە بیرتان کە هێشتا لە جەلیل بوو چۆن قسەی بۆ کردن، 7فەرمووی: ”کوڕی مرۆڤ دەبێت بدرێتە دەست خەڵکی گوناهبار، لە خاچ بدرێت و لە ڕۆژی سێیەم هەستێتەوە.“» 8ئینجا قسەکانیان هاتەوە یاد.
9کاتێک لە گۆڕەکە هاتنەوە، هەواڵی هەموو ئەم شتانەیان بە یازدە قوتابییەکە و هەموو ئەوانی دیکە دا. 10مریەمی مەجدەلی و یوەنا و مریەمی دایکی یاقوب و ئەوانی دیکەی لەگەڵیان بوون، ئەم شتانەیان بە نێردراوان گوت. 11قسەکەیان لەلای ئەوان وەک وڕێنە بوو، باوەڕیان پێ نەکردن. 12بەڵام پەترۆس هەستا و بەرەو گۆڕەکە ڕایکرد. کە دانەوییەوە، بینی کەتانەکە بە تەنها دانراوە، ئینجا ڕۆیشت و سەرسام بوو لەوەی ڕوویدابوو.
دووان لە قوتابییەکان عیسا دەبینن
13هەر لەو ڕۆژەدا دووان لەوان دەچوونە گوندێک بە ناوی ئەمواس کە شەست تیرهاوێژ24:13 نزیکەی 11 کیلۆمەتر. لە ئۆرشەلیم دوور بوو. 14لەگەڵ یەکتری باسی هەموو ئەو شتانەیان دەکرد کە ڕوویدابوو. 15کاتێک قسە و گفتوگۆیان دەکرد، عیسا خۆی لێیان نزیک بووەوە و لەگەڵیان دەڕۆیشت، 16بەڵام چاویان لە ناسینی بەسترا.
17پێی فەرموون: «ئەوە بەڕێوە باسی چی دەکەن؟»
بە ڕووێکی خەمناکەوە ڕاوەستان. 18یەکێکیان ناوی کلیۆپاس بوو وەڵامی دایەوە: «ئایا تەنها تۆ لە ئۆرشەلیم نامۆیت و ئاگات لەو شتانە نییە کە لەم ڕۆژانەدا تێیدا ڕوویداوە؟»
19پێی فەرموون: «چی ڕوویداوە؟»
وەڵامیان دایەوە: «باسی عیسای ناسیرەیی، کە پێغەمبەرێکی توانادار بوو لە قسە و کرداردا، لەلای خودا و هەموو گەل، 20چۆن کاهینانی باڵا و فەرمانڕەواکانمان دایانە دەست سزای مردن و لە خاچیان دا. 21بەڵام ئێمە هیوادار بووین کە ئەمە ئەو کەسە بێت کە ئیسرائیل دەکڕێتەوە24:21 مەبەست لە ڕزگاریی ئیسرائیلە لەژێر دەسەڵاتی ڕۆمانی.. لەگەڵ هەموو ئەمانەشدا ئەمڕۆ سێیەم ڕۆژە ئەمە ڕوویداوە. 22کەچی هەندێک لە ژنانمان سەرسامیان کردین، بەیانی زوو لەسەر گۆڕەکە بوون و 23تەرمەکەیان نەبینیبوو، هاتنەوە گوتیان، فریشتەمان بینیوە دەڵێن ئەو زیندووە. 24هەندێک لە ئێمە چوونە سەر گۆڕەکە و بینییان وایە، وەک ژنەکان گوتیان، بەڵام ئەویان نەبینیبوو.»
25ئەویش پێی فەرموون: «ئەی گێل و دڵخاوەکان لە باوەڕکردن بە هەموو ئەوەی پێغەمبەران باسیان کردووە! 26نەدەبووایە مەسیح ئەم شتانە بچێژێت و بچێتە ناو شکۆمەندییەکەی خۆی؟» 27ئەوسا دەستی کرد بە ڕوونکردنەوەی ئەو شتانەی دەربارەی خۆی بوو لە هەموو نووسراوە پیرۆزەکاندا، هەر لە تەوراتی موساوە هەتا هەموو پەڕتووکەکانی پێغەمبەران.
28کاتێک نزیکی ئەو گوندە بوون کە بۆی دەچوون، عیسا وای نیشان دا کە بۆ شوێنێکی دوورتر دەچێت. 29ئەوانیش زۆر لێی پاڕانەوە و گوتیان: «لەلامان بمێنەرەوە، چونکە وا ئێوارەیە و ڕۆژ لە ئاوابوونە.» جا چووە ژوورەوە تاکو لەگەڵیان بمێنێتەوە.
30کاتێک لەگەڵیان دانیشتبوو، نانێکی هەڵگرت، سوپاسی خودای کرد، پاشان لەتی کرد و پێیدان. 31ئینجا چاویان کرایەوە و ناسیانەوە، ئیتر لەبەرچاویان نەما. 32بە یەکتریان گوت: «ئەرێ کاتێک لە ڕێگا قسەی بۆ دەکردین و نووسراوە پیرۆزەکانی بۆمان ڕوون دەکردەوە، دڵمان لە ناخماندا گڕی نەگرتبوو؟»
33ئینجا دەستبەجێ هەستان و هاتنەوە ئۆرشەلیم، بینییان یازدە قوتابییەکە و ئەوانەی لەگەڵیاندان کۆبوونەتەوە و 34دەڵێن: «بە ڕاستی مەسیحی خاوەن شکۆ هەستاوەتەوە و بۆ شیمۆن دەرکەوتووە.» 35ئەمانیش باسی ئەو شتانەیان کرد کە لە ڕێگا بەسەریان هاتبوو، هەروەها لە کاتی نانلەتکردنەکەدا چۆن مەسیحیان ناسییەوە.
عیسا بۆ نێردراوان دەردەکەوێ
36کە باسی ئەمەیان دەکرد، عیسا خۆی لە ناوەڕاستیان ڕاوەستا و پێی فەرموون: «سڵاوتان لێ بێت.»
37سام دایگرتن و ترسان، وایان دەزانی خێو دەبینن. 38پێی فەرموون: «بۆچی شێواون؟ بۆچی گومان دەکەوێتە دڵتان؟ 39سەیری دەست و پێم بکەن. بڕوا بکەن، منم! دەستم لێ بدەن و ببینن، چونکە خێو گۆشت و ئێسقانی نییە وەک دەبینن من هەمە.»
40کە ئەمەی فەرموو، دەست و پێی نیشاندان. 41لە خۆشی و سەرسوڕماندا هێشتا باوەڕیان نەدەکرد، پێی فەرموون: «لێرە خواردنتان هەیە؟» 42ئەوانیش پارچەیەک ماسی برژاویان دایێ. 43وەریگرت و لەبەرچاویان خواردی.
44ئینجا پێی فەرموون: «ئەم قسانەم بۆ کردن کاتێک لەگەڵتان بووم: پێویستە هەموو ئەوانەی لە تەوراتی موسا و پێغەمبەران و زەبووردا دەربارەی من نووسراون بێنە دی.»
45ئینجا مێشکی کردنەوە، تاکو نووسراوە پیرۆزەکان تێبگەن. 46پێی فەرموون: «ئاوا نووسراوە، کە مەسیح ئازار دەچێژێت و لە ڕۆژی سێیەم لەنێو مردووان هەڵدەستێتەوە، 47بە ناوی ئەویش تۆبەکردن بۆ لێخۆشبوونی گوناه بۆ هەموو گەلان جاڕبدرێت، ئەمەش لە ئۆرشەلیمەوە دەستپێدەکات. 48ئێوە شایەتی ئەم شتانەن. 49وا من بەڵێنەکەی باوکمتان بۆ دەنێرم. بەڵام لە شار بمێننەوە، هەتا لە ئاسمانەوە پڕ دەکرێن لە هێز.»
گەڕانەوەی عیسا بۆ ئاسمان
50ئینجا ئەوانی بۆ گوندی بێت‌عەنیا بردە دەرەوە، دەستی بەرز کردەوە و بەرەکەتداری کردن. 51کاتێک بەرەکەتداری دەکردن، لێیان جیا بووەوە و بەرزکرایەوە بۆ ئاسمان. 52ئەوانیش کڕنۆشیان بۆ برد و بە شادییەکی گەورەوە گەڕانەوە ئۆرشەلیم. 53بەردەوام لە پەرستگا بوون و ستایشی خودایان دەکرد.
Jesus Rises From the Dead
1It was very early in the morning on the first day of the week. The women took the spices they had prepared. Then they went to the tomb. 2They found the stone rolled away from it. 3When they entered the tomb, they did not find the body of the Lord Jesus. 4They were wondering about this. Suddenly two men in clothes as bright as lightning stood beside them. 5The women were terrified. They bowed down with their faces to the ground. Then the men said to them, “Why do you look for the living among the dead? 6Jesus is not here! He has risen! Remember how he told you he would rise. It was while he was still with you in Galilee. 7He said, ‘The Son of Man must be handed over to sinful people. He must be nailed to a cross. On the third day he will rise from the dead.’ ” 8Then the women remembered Jesus’ words.
9They came back from the tomb. They told all these things to the 11 apostles and to all the others. 10Mary Magdalene, Joanna, Mary the mother of James, and the others with them were the ones who told the apostles. 11But the apostles did not believe the women. Their words didn’t make any sense to them. 12But Peter got up and ran to the tomb. He bent over and saw the strips of linen lying by themselves. Then he went away, wondering what had happened.
On the Road to Emmaus
13That same day two of Jesus’ followers were going to a village called Emmaus. It was about seven miles from Jerusalem. 14They were talking with each other about everything that had happened. 15As they talked about those things, Jesus himself came up and walked along with them. 16But God kept them from recognizing him.
17Jesus asked them, “What are you talking about as you walk along?”
They stood still, and their faces were sad. 18One of them was named Cleopas. He said to Jesus, “Are you the only person visiting Jerusalem who doesn’t know? Don’t you know about the things that have happened there in the last few days?”
19“What things?” Jesus asked.
“About Jesus of Nazareth,” they replied. “He was a prophet. He was powerful in what he said and did in the sight of God and all the people. 20The chief priests and our rulers handed Jesus over to be sentenced to death. They nailed him to a cross. 21But we had hoped that he was the one who was going to set Israel free. Also, it is the third day since all this happened. 22Some of our women amazed us too. Early this morning they went to the tomb. 23But they didn’t find his body. So they came and told us what they had seen. They saw angels, who said Jesus was alive. 24Then some of our friends went to the tomb. They saw it was empty, just as the women had said. They didn’t see Jesus’ body there.”
25Jesus said to them, “How foolish you are! How long it takes you to believe all that the prophets said! 26Didn’t the Messiah have to suffer these things and then receive his glory?” 27Jesus explained to them what was said about himself in all the Scriptures. He began with Moses and all the Prophets.
28They approached the village where they were going. Jesus kept walking as if he were going farther. 29But they tried hard to keep him from leaving. They said, “Stay with us. It is nearly evening. The day is almost over.” So he went in to stay with them.
30He joined them at the table. Then he took bread and gave thanks. He broke it and began to give it to them. 31Their eyes were opened, and they recognized him. But then he disappeared from their sight. 32They said to each other, “He explained to us what the Scriptures meant. Weren’t we excited as he talked with us on the road?”
33They got up and returned at once to Jerusalem. There they found the 11 disciples and those with them. They were all gathered together. 34They were saying, “It’s true! The Lord has risen! He has appeared to Simon!” 35Then the two of them told what had happened to them on the way. They told how they had recognized Jesus when he broke the bread.
Jesus Appears to the Disciples
36The disciples were still talking about this when Jesus himself suddenly stood among them. He said, “May you have peace!”
37They were surprised and terrified. They thought they were seeing a ghost. 38Jesus said to them, “Why are you troubled? Why do you have doubts in your minds? 39Look at my hands and my feet. It’s really me! Touch me and see. A ghost does not have a body or bones. But you can see that I do.”
40After he said that, he showed them his hands and feet. 41But they still did not believe it. They were amazed and filled with joy. So Jesus asked them, “Do you have anything here to eat?” 42They gave him a piece of cooked fish. 43He took it and ate it in front of them.
44Jesus said to them, “This is what I told you while I was still with you. Everything written about me in the Law of Moses, the Prophets and the Psalms must come true.”
45Then he opened their minds so they could understand the Scriptures. 46He told them, “This is what is written. The Messiah will suffer. He will rise from the dead on the third day. 47His followers will preach in his name. They will tell others to turn away from their sins and be forgiven. People from every nation will hear it, beginning at Jerusalem. 48You have seen these things with your own eyes. 49I am going to send you what my Father has promised. But for now, stay in the city. Stay there until you have received power from heaven.”
Jesus Is Taken Up Into Heaven
50Jesus led his disciples out to the area near Bethany. Then he lifted up his hands and blessed them. 51While he was blessing them, he left them. He was taken up into heaven. 52Then they worshiped him. With great joy, they returned to Jerusalem. 53Every day they went to the temple, praising God.
