پاشگەزبوونەوە لە باوەڕ
1بۆیە کە وازمان لە فێرکردنی سەرەتایی لەبارەی مەسیح هێنا، با بەرەو پێگەیشتن بڕۆین، دیسان بناغەڕێژی ناکەین بۆ تۆبەکردن لەو کارانەی کە دەبنە هۆی مردن و باوەڕهێنان بە خودا، 2فێرکردن دەربارەی لەئاوهەڵکێشان و دەست لەسەر دانان و هەستانەوەی مردووان و لێپرسینەوەی هەتاهەتایی. 3ئەگەر خودا ڕێگا بدات، ئەمەش دەکەین.
4ناکرێ ئەوانەی جارێک ڕووناک کراونەتەوە و تامی بەهرەی ئاسمانییان کردووە و بەشدار بوونە لە ڕۆحی پیرۆز، 5هەروەها تامی باشی وشەی خودا و هێزەکانی جیهانی داهاتوویان کردووە، 6ئەگەر هەڵگەڕانەوە6:6 یۆنانی: کەوتن.، بۆ تۆبەکردن نوێ بکرێنەوە، چونکە بۆ خۆیان کوڕی خودا لە خاچ دەدەنەوە و ڕیسوای دەکەن.
7لەبەر ئەوەی زەوی لەو بارانە دەخواتەوە کە چەندین جار دێتە سەری، ڕووەکێکی بە سوود دەدات بۆ ئەوانەی بۆیان کێڵدراوە، لە خوداشەوە بەرەکەتدار دەبێت. 8بەڵام ئەگەر دڕک و داڵی6:8 بڕوانە پەیدابوون 3:18. بەرهەم هێنا، ئەوا پووچە و نزیکە لە نەفرەت، کۆتاییەکەشی سووتانە.
9خۆشەویستان، هەرچەندە ئاوا قسە دەکەین، دڵنیا بووین لەبارەی ئێوەوە ڕەوشێکی باشتر هەیە کە تایبەتە بە ڕزگاری. 10خودا زۆردار نییە کاری ئێوە لەبیر بکات، هەروەها ئەو خۆشەویستییەتان لەبیر ناکات کە بۆ خودا لە خزمەتکردنی گەلی پیرۆزی خۆی دەرتانبڕی و هەتا ئێستا بەردەوامن. 11ئێمەش خوازیارین هەر یەکێکتان هەمان دڵگەرمی دەربخات بۆ دڵنیایی تەواوی هیوا هەتا کۆتایی، 12بۆ ئەوەی تەمبەڵ نەبن، بەڵکو لاسایی ئەوانە بکەنەوە کە بە باوەڕ و ئارامگرتن میراتگری بەڵێنەکانن.
خودا بەڵێنی خۆی دەباتەسەر
13کاتێک خودا بەڵێنی بە ئیبراهیم دا، سوێندی بەخۆی خوارد، چونکە کەسی پایەبەرزتری نەبوو سوێندی پێ بخوات، 14فەرمووی: ﴿بێگومان بەرەکەتدارت دەکەم و نەوەکەت زۆر دەکەم.﴾6:14 پەیدابوون 22:17. 15بەم شێوەیە ئیبراهیم ئارامی گرت هەتا بەڵێنەکەی بەدەستهێنا.
16خەڵک سوێند بە گەورەتر دەخۆن، کۆتایی هەموو دەمەقاڵەیەک بۆ چەسپاندن سوێندە. 17خودا سوێندی خوارد، چونکە ویستی خواستی نەگۆڕی خۆی بە میراتگری بەڵێن پیشان بدات. 18خودا ئەمەی کرد تاکو لە ڕێگەی دوو شتی نەگۆڕەوە6:18 بەڵێن و سوێند. کە مەحاڵە خودا تێیاندا درۆ بکات، دەیەوێت ئێمە زۆر هانبدرێین، کە پەنامان بۆ ئەو بردووە بۆ ئەوەی دەستبگرین بەو هیوایەی کە پێمان دراوە. 19ئەم هیوایەمان هەیە کە وەک لەنگەرە بۆ دەروونمان، چەسپاو و ڕاگرە. دەچێتە ناو شوێنی هەرەپیرۆز لە پشت پەردەکە، 20لەوێدا عیسا پێشتر و لەبری ئێمە چووە ناوی، هەتاهەتایە بووە سەرۆکی کاهینان، لە پلەی مەلکیسادق.
1Поэтому, давайте перейдём от основ учения об аль-Масихе к тому, что предназначено для зрелых. Мы не станем опять обосновывать необходимость покаяния в делах, которые ведут к смерти, необходимость веры в Аллаха, 2учение об обрядах омовения6:2 Или: «об обрядах погружения». См., напр., Мк. 7:3-4; Лк. 3:3, 16-17; Ин. 2:6; Деян. 22:16., о возложении рук6:2 Ритуал возложения рук преследовал различные цели в зависимости от обстоятельств. Он включал в себя и благословение другого лица, и передачу кому-либо власти, и наделение авторитетом, и исцеление, и др. (см., напр., Нач. 48:13-20; Мат. 19:13-15; Мк. 6:5; Деян. 6:6; 8:16-17; 13:3; 19:5-6; 28:8; 1 Тим. 5:22 со сноской; 2 Тим. 1:6)., о воскресении мёртвых и вечном Суде. 3И мы пойдём дальше в учении, если Аллах позволит6:3 Если Аллах позволит – это выражение широко распространено среди восточных народов, например: إن شاء الله («Иншалла», араб.), Qudai qalasa (каз.), Кудай кааласа (кырг.), Xudo xohlasa (узб.), Allah istәsә (азерб.), Hudaý halasa (турк.), Худо хоӽад (тадж.) и др..
4Потому что тех, кто уже был один раз просвещён Аллахом, кто лично познал вкус небесного дара и стал сопричастен Святому Духу, 5кто также лично познал вкус доброго слова Аллаха и действие силы будущего века 6и после этого отпал от веры, – невозможно опять обновлять покаянием, потому что6:6 Потому что – или: «когда». они сами заново распинают (вечного) Сына Всевышнего, предавая Его публичному позору.
7Земля, которая пьёт часто выпадающий на неё дождь и приносит урожай тому, кто её обрабатывает, благословенна Аллахом. 8А та, на которой растут лишь колючки и сорняки, ни на что не годна. Ей грозит проклятие, и концом её будет сожжение6:8 Ср. Нач. 3:17-18..
9Но, любимые, хоть мы и говорим так, мы уверены, что вы находитесь в лучшем состоянии и держитесь спасения6:9 Или: «что вы на лучшем пути, на пути спасения»; или: «что вы имеете благословения, которые сопровождают спасение».. 10Аллах не может быть несправедлив. Он не забудет ни ваших трудов, ни вашей любви к Нему, которую вы проявили и продолжаете проявлять, служа Его святому народу. 11Однако мы хотим, чтобы каждый из вас проявлял такую же прилежность до конца, ради исполнения вашей надежды. 12Мы хотим, чтобы вы не ленились, а подражали тем, кто своей верой и терпением наследует обещанное Аллахом.
Верность Аллаха Своим обещаниям
13Когда Аллах давал обещание Ибрахиму, Он клялся Самим Собой, так как нет никого большего, кем Он мог бы клясться. 14Он сказал: «Я непременно благословлю тебя и дам тебе много потомков»6:13-14 См. Нач. 22:16-17.. 15И Ибрахим, терпеливо ожидая, действительно получил обещанное.
16Люди клянутся чем-то большим, чем они сами; клятва подтверждает сказанное и кладёт конец всякому спору. 17Так и Аллах, когда хотел ясно показать тем, кому Он давал обещания, что намерения Его неизменны, то подтвердил их клятвой. 18И в этих двух неизменных вещах – в обещании и в клятве, которые у Аллаха не могут быть ложными, – мы, нашедшие у Него убежище и ухватившиеся за предстоящую нам надежду, получаем сильное ободрение. 19Эта надежда – крепкий и надёжный якорь для нашей души. Она позволяет нам войти во внутреннюю часть святилища, за разделяющую его завесу6:19 Ср. Лев. 16:12., 20туда, куда вошёл наш предшественник Иса, став навеки Верховным Священнослужителем, подобным Малик-Цедеку6:19-20 См. Заб. 109:4; Евр. 9:1-12..
