1چۆن ئەم شارە بەجێهێڵراوە،
ئەوەی پڕبوو لە خەڵک!
چۆن وەک بێوەژنی لێهات،
ئەوەی لەناو نەتەوەکان مەزن بوو!
ئەوەی لەنێو هەرێمەکان شاژن بوو
ئێستا بووەتە کەنیزە!
2بە شەو بەکوڵ دەگریێت،
فرمێسکی لەسەر گۆناکانییەتی.
لەناو هەموو دۆستانی
کەس نییە دڵنەوایی بکات.
هەموو دڵدارانی ناپاکییان لەگەڵ کرد،
بوون بە دوژمنی.
3لەدوای زەلیلی و کۆیلایەتی سەخت،
یەهودا ڕاپێچ کرا،
لەنێو نەتەوەکان نیشتەجێ دەبێت،
شوێنی ئارام نابینێتەوە.
ئەوانەی ڕاوی دەنێن
لە ناوەڕاستی تەنگانەدا پێی دەگەن.
4ئەو ڕێگایانەی بەرەو سییۆنن شین دەگێڕن،
لەبەر ئەوەی کەس بۆ جەژنەکان نایەت.
هەموو دەروازەکانی چۆڵ دەکرێن،
کاهینەکانی دەناڵێنن،
پاکیزەکانی خەمبارن،
ئەویش تاڵی دەچێژێت.
5ناحەزەکانی بوونە بە گەورەی ئەو،
دوژمنەکانی سەرکەوتوون،
چونکە یەزدان خەمباری کرد،
لەبەر زۆری گوناهەکانی
منداڵەکانی بەرەو خاکی غەریبی بردران،
دوژمنەکانیان ڕاپێچیان کردن.
6سییۆنی کچ1:6 دەربڕینێکی خوازەیە بۆ پایتەخت، مەبەست لە هەموو دانیشتووانی شارەکەیە.
هەموو جوانییەکەی ڕۆیشت.
میرەکانی وەک ئاسکیان لێهاتووە
لەوەڕگایان دەست ناکەوێت،
بە بێهێزی دەڕۆن
لەبەردەم ئەوانەی ڕاویان دەنێن.
7لە ڕۆژانی زەلیلی و سەرگەردانی،
ئۆرشەلیم هەموو خۆشییەکانی خۆی بەبیر هاتەوە،
کە لە دێرزەمانەوە بوون.
کاتێک گەلەکەی کەوتنە دەستی دوژمن،
کەس نەبوو بە هانایەوە بێت.
دوژمنان تەماشایان کرد،
بە ڕووخانەکەی پێکەنین.
8ئۆرشەلیم بە تەواوی گوناهی کرد
لەبەر ئەوە گڵاو بوو.
هەموو ئەوانەی ڕێزیان لێی دەگرت سووکایەتی پێ دەکەن،
چونکە ڕووتی ئەویان بینی.
ئەویش دەناڵێنێت
بەرەو دواوە ڕوو وەردەگێڕێت.
9گڵاوییەکەی بە دامێنییەوە بوو،
بیری لە چارەنووسی خۆی نەکردەوە.
کەوتنەکەی سامناک بوو،
کەس نەبوو دڵنەوایی بکات.
«ئەی یەزدان، تەماشای زەلیلیم بکە،
چونکە دوژمن سەرکەوت.»
10دوژمن دەستی درێژکردووە
بۆ سەر هەموو گەنجینەکانی،
نەتەوەکانی بینی
هاتنە ناو پیرۆزگاکەیەوە،
ئەوانەی تۆ فەرمانت دا
نەیێنە ناو کۆمەڵەکەی تۆوە.
11سەراپای خەڵکەکەی دەناڵێنن و
بەدوای ناندا دەگەڕێن،
گەنجینەکانی خۆیان بە خواردن دەدەن
بۆ ئەوەی گیانیان بەبەردا بێتەوە.
«ئەی یەزدان، تەماشا بکە و ببینە،
چونکە سووک بووم.»
12«ئایا هیچ بۆ ئێوە نییە، ئەی هەموو ڕێبوارەکان؟
تەماشای دەوروبەر بکەن و ببینن.
هیچ ئازارێک هەیە وەک ئازارەکەی من،
ئەوەی کە تووشی منی کرد،
ئەوەی کە یەزدان بەسەری هێنام،
لە ڕۆژی جۆشانی تووڕەییەکەی.
13«لە سەرەوە ئاگری نارد،
بۆ ناو ئێسکەکانم دایبەزاند،
تۆڕی بۆ قاچەکانم دانایەوە
منی بەرەو پاش گەڕاندەوە.
منی وێران کرد،
داهێزراو بە درێژایی ڕۆژ.
14«گوناهەکانم وەک نیر1:14 مەبەستی لە بارگرانییە. خرانە سەرم،
بە دەستەکانی ئەو هۆنرانەوە.
گوناهەکانم خرانە سەر ملم و
خودا هێزی لێ بڕیم.
پەروەردگار منی ڕادەستی کەسانێک کرد
کە ناتوانم بەرەنگاریان ببمەوە.
15«پەروەردگار هەموو پاڵەوانەکانی ڕەتکردەوە
کە لەناو مندا بوون.
لەشکرێکی لە دژی من بانگکرد
بۆ تێکشکاندنی گەنجەکانم.
پەروەردگار یەهودای کچە پاکیزەی
لەناو گوشەر پڵیشاندەوە.
16«لەسەر ئەمەیە من دەگریێم،
چاوەکانم فرمێسک دەڕێژن،
ئەوەی دڵنەواییم دەکات لێم دوور کەوتووەتەوە،
کەس نییە گیان ببوژێنێتەوە.
کوڕەکانم وێران بوون،
لەبەر ئەوەی دوژمن زاڵ بوو.»
17سییۆن دەستەکانی پان دەکاتەوە،
بەڵام کەس نییە دڵنەوایی بکات.
یەزدان فەرمانی دا لە دژی یاقوب
کە دراوسێکانی دوژمنی ئەو بن.
ئۆرشەلیم لەناویاندا
گڵاو بوو.
18«یەزدان ڕاستودروستە،
بەڵام من لە دژی فەرمانی ئەو یاخی بووم.
ئەی هەموو گەلان، گوێ بگرن،
تەماشای ئازارەکانم بکەن.
پاکیزە و لاوەکانم
ڕاپێچ کران.
19«هاوارم بردە لای هاوپەیمانەکانم،
بەڵام هەڵیانخەڵەتاندم.
کاهین و پیرەکانم
لە شاردا لەناوچوون
لەو کاتەی بەدوای خۆراکدا دەگەڕان
بۆ ئەوەی لە ژیانیان بەردەوام بن.
20«ئەی یەزدان، ببینە، من لە تەنگانەدام!
دڵم توندە،
من لە ناخەوە پەستم،
چونکە زۆر یاخی بووم.
لە دەرەوە شمشێر دەستبەکارە،
لە ماڵەوەش تەنها مردن هەیە.
21«خەڵک ناڵەی منیان بیست،
بەڵام کەس نییە دڵنەواییم بکات.
هەموو دوژمنەکانم بەڵای منیان بیست،
دڵخۆش بوون بەوەی تۆ بە منت کردووە.
خۆزگە ئەو ڕۆژەت بەسەردەهێنان کە باست کرد،
ئینجا وەک منیان لێدێت.
22«با هەموو خراپەکانیان بێنە بەردەمت،
وایان بەسەربهێنە
وەک ئەوی بەسەر منت هێنا
لەسەر هەموو گوناهەکانم.
زۆر دەناڵێنم و
دڵم لاواز بووە.»
Álef
Lm 1 Este capítulo es un poema acróstico, que sigue el orden del alfabeto hebreo. 1¡Cuán solitaria se encuentra
la que fue ciudad populosa!
¡Tiene apariencia de viuda
la que fue grande entre las naciones!
¡Hoy es esclava de las provincias
la que fue gran señora entre ellas!
Bet
2Amargamente llora por la noche;
corren las lágrimas por sus mejillas.
No hay entre sus amantes
uno solo que la consuele.
Todos sus amigos la traicionaron;
se volvieron sus enemigos.
Guímel
3En aflicción y con trabajos forzados
Judá marchó al exilio.
Habita entre las naciones
sin encontrar reposo.
Todos sus perseguidores la acosan,
la ponen en aprietos.
Dálet
4Los caminos a Sión están de duelo;
ya nadie asiste a sus fiestas solemnes.
Las puertas de la ciudad se ven desoladas:
sollozan sus sacerdotes,
se turban sus doncellas,
¡toda ella es amargura!
He
5Sus enemigos se volvieron sus amos;
tranquilos se ven sus adversarios.
El Señor la ha acongojado
por causa de sus muchos pecados.
Sus hijos marcharon al cautiverio,
arrastrados por sus enemigos.
Vav
6La hija de Sión ha perdido
todo su esplendor.
Sus príncipes parecen ciervos
que vagan en busca de pastos.
Exhaustos, se dan a la fuga
frente a sus perseguidores.
Zayin
7Jerusalén trae a la memoria los tristes días de su peregrinaje;
se acuerda de todos los tesoros
que en el pasado fueron suyos.
Cuando su pueblo cayó en manos enemigas
nadie acudió en su ayuda.
Sus enemigos vieron su caída
y se burlaron de ella.
Jet
8Grave es el pecado de Jerusalén;
por eso se ha vuelto impura.
Los que antes la honraban ahora la desprecian,
pues han visto su desnudez.
Ella misma gime
y no se atreve a dar la cara.
Tet
9Sus vestidos están llenos de inmundicia;
no tomó en cuenta lo que le esperaba.
Su caída fue sorprendente;
no hubo nadie que la consolara.
«¡Mira, Señor, mi aflicción!
¡El enemigo ha triunfado!».
Yod
10El enemigo se adueñó
de todos sus tesoros.
Ella vio naciones paganas
entrar en su santuario,
a las que tú prohibiste
entrar en tu asamblea.
Caf
11Todo su pueblo solloza
y anda en busca de pan;
para mantenerse con vida
cambian por comida sus tesoros.
«¡Mira, Señor, date cuenta
de cómo me han despreciado!».
Lámed
12«Fíjense ustedes, los que pasan por el camino:
¿Acaso no les importa?
Miren si hay un sufrimiento comparable al mío,
como el que el Señor me ha hecho padecer,
como el que el Señor lanzó sobre mí
en el día de su furor.
Mem
13»Desde lo alto él envió un fuego
que penetró en mis huesos.
A mi paso tendió una trampa
y me hizo retroceder.
Me abandonó por completo;
a todas horas me sentía desfallecer.
Nun
14»Mis pecados fueron atados a un yugo;
sus manos los ataron juntos.1:14 a un yugo; … juntos. Texto de difícil traducción.
Me los ha colgado al cuello,
y ha debilitado mis fuerzas.
Me ha entregado en manos de gente
a la que no puedo ofrecer resistencia.
Sámej
15»En mi ciudad el Señor ha rechazado
a todos los guerreros.
Convocó un ejército contra mí,
para despedazar1:15 Convocó … despedazar. Alt. ha establecido mi tiempo, / cuando él despedazará. a mis jóvenes.
El Señor ha pisado como en un lagar
a la virginal hija de Judá.
Ayin
16»Todo esto me hace llorar;
mis ojos se inundan de lágrimas.
No tengo cerca a nadie que me consuele;
no tengo a nadie que me reanime.
Mis hijos quedaron abandonados
porque el enemigo salió victorioso».
Pe
17Sión clama pidiendo ayuda,1:17 clama pidiendo ayuda. Lit. extiende las manos.
pero no hay quien la consuele.
Por decreto del Señor
los vecinos de Jacob son ahora sus enemigos;
Jerusalén ha llegado a ser
inmundicia en medio de ellos.
Tsade
18«El Señor es justo,
pero yo me rebelé contra su palabra.
Escuchen, todos los pueblos,
y vean mi sufrimiento.
Mis doncellas y mis jóvenes
han marchado al destierro.
Qof
19»Llamé a mis amantes,
pero ellos me traicionaron.
Mis sacerdotes y mis ancianos
perecieron en la ciudad,
mientras buscaban alimentos
para mantenerse con vida.
Resh
20»¡Mírame, Señor, que me encuentro angustiada!
¡Siento una profunda agonía!1:20 ¡Siento … agonía! Lit. Mis entrañas se agitan.
Mi corazón se agita dentro de mí,
pues he sido muy rebelde.
Allá afuera, la espada me deja sin hijos;
dentro de la casa hay ambiente de muerte.
Shin
21»La gente ha escuchado mi gemir,
pero no hay quien me consuele.
Todos mis enemigos conocen mi pesar
y se alegran de lo que has hecho conmigo.
¡Manda ya tu castigo anunciado,
para que sufran lo que he sufrido!
Tav
22»¡Que llegue a tu presencia
toda su maldad!
¡Trátalos como me has tratado a mí
por causa de todos mis pecados!
Son muchos mis quejidos,
y mi corazón desfallece».
