1ئەی لوبنان، دەرگاکانت بکەرەوە،
تاکو ئاگر دار ئورزەکانت بخوات!
2ئەی دار سنەوبەر، واوەیلا بکە، چونکە دار ئورز کەوت،
دارە گەورەکان تێکشکێنران!
ئەی دار بەڕووەکانی باشان، واوەیلا بکەن،
چونکە دارستانە چڕەکان تێکدران!
3گوێ لە واوەیلای شوانەکان بگرن،
چونکە لەوەڕگا دەوڵەمەندەکانیان وێران بوون!
گوێ لە نەڕەی شێرەکان بگرن،
چونکە دەوەنەکانی ڕووباری ئوردون وێران بوون.
دوو شوان
4یەزدانی پەروەردگارم ئەمە دەفەرموێت: «ئەو مێگەلەی بۆ سەربڕینە بیلەوەڕێنە. 5ئەوانەی دەیانکڕن و سەریان دەبڕن، سزاش نادرێن. فرۆشیارەکانیان دەڵێن: ”ستایشی یەزدان دەکەم، کە دەوڵەمەندی کردم!“ شوانەکانیان بەزەییان پێیاندا نایەتەوە.» 6یەزدان دەفەرموێت: «لەبەر ئەوە ئیتر بەزەییم بە دانیشتووانی خاکەکەدا نایەتەوە، بەڵکو هەریەکەیان دەدەمە دەست نزیکەکەی و پاشاکەی. ئەوان خاکەکە وێران دەکەن، کەسیش لە دەستی ئەوان دەرباز ناکەم.»
7ئەو مێگەلەم لەوەڕاند کە بۆ سەربڕینە، بە تایبەتی کڵۆڵترینی مەڕەکان. ئینجا دوو گۆچانم بۆ خۆم برد، یەکێکیانم ناو نا «پەسەندی» و ئەوی دیکەشم ناو نا «یەکگرتن» و مێگەلەکەم لەوەڕاند. 8لە یەک مانگدا هەر سێ شوانەکەم دەرکرد.
مێگەلەکە ڕقی لێم بووەوە، من ئارامیم لێیان نەما و 9فەرمووم: «ناتانلەوەڕێنم. ئەوەی مردار دەبێتەوە، با مردار ببێتەوە؛ ئەوەی لەناودەچێت، با لەناوبچێت؛ ئەوانەش کە دەمێننەوە، با گۆشتی یەکتری بخۆن.»
10ئینجا ئەو گۆچانەم برد کە ناوی «پەسەندی» بوو و شکاندم، تاکو ئەو پەیمانەم هەڵوەشێنمەوە کە لەگەڵ هەموو گەلاندا بەستم. 11لەو ڕۆژەدا پەیمانەکە هەڵوەشایەوە، بەو شێوەیە کڵۆڵترینی مەڕەکان، ئەوانەی چاویان تێبڕیبووم زانییان کە ئەوە فەرمایشتی یەزدان بووە.
12ئینجا پێم گوتن: «ئەگەر پێتان باشە، کرێیەکەم بدەنێ، ئەگەر نا لێیگەڕێن.» ئینجا سی پارچە زیوی کرێیەکەی منیان کێشا.
13یەزدان پێی فەرمووم: «فڕێیبدە بۆ گۆزەکەرەکە.» ئەو نرخە بەهادارەی کە منیان پێی هەڵسەنگاند! منیش سی پارچە زیوەکەم وەرگرت و فڕێمدا بۆ گۆزەکەرەکەی ناو ماڵی یەزدان.
14ئینجا گۆچانەکەی دیکەم شکاند، کە ناوی «یەکگرتن» بوو، تاکو برایەتی نێوان یەهودا و ئیسرائیل هەڵبوەشێنمەوە.
15جا یەزدانم پێی فەرمووم: «جارێکی دیکە کەلوپەلی شوانێکی گێل بۆ خۆت ببە، 16چونکە من شوانێک لە خاکەکە هەڵدەستێنمەوە کە گرنگی بە ونبووەکان نادات، لە ساواکان ناگەڕێت، بریندارەکان چارەسەر ناکات، ئەوانەی تەندروستییان باشە نایانلەوەڕێنێت، بەڵام گۆشتی قەڵەوەکان دەخوات و سمیان دەردێنێت.
17«قوڕبەسەر شوانی هیچوپووچ،
ئەوەی وازی لە مێگەلەکە هێناوە!
با شمشێر لەسەر قۆڵ و چاوی ڕاستی بێت!
با قۆڵی بە تەواوی وشک بێت و
چاوی ڕاستی بە تەواوی کۆرە بێت!»
1Распахни свои двери, Ливан,
пусть огонь пожрёт твои кедры!
2Плачь, кипарис, потому что рухнул кедр;
погибли величественные деревья.
Плачьте, дубы Башана:
вырублен непроходимый лес.
3Слышен плач пастухов:
их богатые выгоны разорены.
Слышен рёв молодых львов:
вырублены их чащи у реки Иордан.
Хороший и плохой пастухи
4Так говорит Вечный, мой Бог:
– Паси овец, обречённых на убой. 5Покупатели безнаказанно убивают их; те, кто продал их, говорят: «Слава Вечному, я разбогател!» – и пастухи о них не жалеют. 6Ведь Я больше не стану жалеть обитателей страны, – возвещает Вечный. – Я отдам всякого в руки ближнего его и в руки его царя; они будут опустошать страну, а Я не стану спасать никого от их рук.
7Я пас беднейших овец отары, обречённых на убой. Я взял два посоха и назвал один «Милостью», а другой «Единством», и пас отару. 8За месяц я прогнал троих пастухов. Отара возненавидела меня, а я устал от них 9и сказал: «Я не буду больше вашим пастухом. Пусть умирающий умрёт, а гибнущий погибнет. Пусть оставшиеся поедают друг друга».
10Я взял свой посох, называвшийся «Милостью», и сломал его, расторгнув соглашение, которое я заключил со всеми народами. 11Оно было расторгнуто в тот день, и беднейшие из отары, которые наблюдали за мной, узнали, что таково было слово Вечного.
12Я сказал им:
– Если хотите, дайте мне мою плату, а нет, так и не платите.
Тогда они отвесили мне тридцать серебряных монет.
13И Вечный сказал мне:
– Брось их горшечнику – высоко же они Меня оценили!
Я взял тридцать серебряных монет и бросил их в доме Вечного для горшечника11:12-13 Ср. Мат. 27:3-10.. 14Затем я сломал второй посох, называвшийся «Единством», разорвав узы братства между Иудеей и Исраилом11:4-14 В этом символическом отрывке пророк Закария служит прообразом Самого Исы аль-Масиха, Пастуха, отверженного Своим народом (см. Ин. 1:11; 10:11-15)..
15Вечный сказал мне:
– Возьми снова орудия плохого пастуха. 16Я дам этой стране пастуха, который не будет беспокоиться о пропавших, искать потерявшихся, лечить увечных и кормить здоровых, а будет есть мясо отборных овец, отрывая даже копыта.
17Горе скверному пастуху,
оставляющему отару!
Пусть меч поразит его руку и правый глаз!
Пусть рука его совсем иссохнет,
и правый глаз совершенно ослепнет!
