زەبووری 88
گۆرانییەک. زەبوورێکی کوڕانی قۆرەح. بۆ گەورەی گۆرانیبێژان. بەگوێرەی «ماحەلەت لعەنۆت»88:0 ماحەلەت لعەنۆت: دەستەواژەیەکی مۆسیقییە، لەوانەیە بە واتای ئازاری ناخۆشی بێت.. هۆنراوەیەکی هێیمانی ئەزراحی.
1ئەی یەزدان، خودای ڕزگاریم،
شەو و ڕۆژ بەرامبەر بە تۆ هاوارم کرد.
2با نوێژەکانم بگاتە بەردەمت،
گوێ بۆ هاوارم شل بکە.
3گیانم پڕ خراپە بووە و
ژیانم لە جیهانی مردووان نزیک بووەتەوە.
4وەک ئەوانە دانراوم کە دەچنە نێو جیهانی مردووان،
وەک پیاوێکم لێهاتووە هێزی لەبەربڕابێت.
5لەناو مردووان وازلێهێنراو،
وەک کوژراوەکانی ناو گۆڕ ڕاکشاو،
ئەوانەی ئیتر یادیان ناکەیتەوە،
ئەوانەی دەستت لێیان شوشتووە.
6لەناو قووڵترین گۆڕ داتناوم،
لەناو جەرگەی تاریکی، لە قووڵایی.
7تووڕەییت قورسە بەسەرمەوە،
شەپۆلەکانت ڕامدەماڵن.88:7 لە دەقی عیبری لێرە و لە ئایەتی 10، وشەی سەلاە هەیە کە لەوانەیە ئاماژەیەکە بۆ وەستانی مۆسیقا و خوێندنەوە.
8ناسیاوەکانمت لێ دوورخستمەوە،
قێزم لێ دەکەنەوە.
گیراوم و دەربازبوونم بۆ نییە،
9بەهۆی ژێردەستەیی چاوم لە کزبوونە.
ئەی یەزدان، بە درێژایی ڕۆژ هاوار بۆ تۆ دەکەم،
دەستم لە تۆ پان دەکەمەوە.
10ئایا کاری سەرسوڕهێنەر بۆ مردووان دەکەیت؟
یان ڕۆحەکان هەڵدەستنەوە ستایشت بکەن؟
11ئایا لەناو گۆڕ باسی خۆشەویستییە نەگۆڕەکەت دەکرێت،
یان لە لەناوچوون88:11 لەناوچوون: عیبری: ئەبەدۆن. لە پەیمانی نوێ ئەم وشەیە بە واتای (لەناوبەر) هاتووە، بڕوانە ئاشکراکردن 11:9. باسی دڵسۆزییەکەت؟
12ئایا لە تاریکایی کارە سەرسوڕهێنەرەکانت دەناسرێت،
یان لە خاکی لەبیرچوون88:12 شوێنی مردووان، کە چیتر خودا گرنگییان پێ نادات. ڕاستودروستیت؟
13ئەی یەزدان، هاوار بۆ تۆ دەهێنم،
بەیانییان نوێژم بەرەو ڕووت دێت.
14ئەی یەزدان، بۆچی گیانم ڕەت دەکەیتەوە،
ڕووی خۆتم لێ دەشاریتەوە؟
15من لە منداڵییەوە کڵۆڵم و نزیکە مەرگم،
بەرگەی ترسەکانی تۆم گرت و سەرم لێ شێوا.
16تووڕەیی تۆ بەسەر مندا تێپەڕی،
ترسی بەڵاکانی تۆ وێرانی کردم.
17وەک لافاو بە درێژایی ڕۆژ دەوری داوم،
لە هەموو لایەکەوە دەوری گرتووم.
18دۆست و خۆشەویستەکانت لێ دوورخستمەوە،
تاریکی بووە بە نزیکترین هاوڕێم.
Prière d’un homme près de la mort
1Un psaume des Qoréites88.1 Voir note 42.1.. Cantique à chanter avec accompagnement de flûtes88.1 Sens incertain.. Au chef de chœur. Une méditation88.1 Sens incertain. d’Hémân88.1 Voir 1 Ch 6.18-22 ; 25.1, 4. l’Ezrahite.
2Eternel Dieu, toi qui me sauves,
je crie à toi, ╵pendant le jour, pendant la nuit, ╵en ta présence.
3Que ma prière ╵parvienne jusqu’à toi !
Veuille prêter attention à mes cris !
4Car je suis rassasié de maux,
et je suis tout près de la mort.
5Déjà je suis compté ╵parmi ceux qui s’en vont ╵dans le tombeau.
Je ressemble à un homme
qui a perdu ses forces.
6C’est au milieu des morts ╵que j’ai ma place,
comme ceux qui, ╵mortellement blessés, ╵sont couchés dans la tombe,
que tu as oubliés
et dont tu ne t’occupes plus.
7Tu m’as jeté ╵dans un gouffre sans fond,
dans les fonds ténébreux.
8Ta fureur me tenaille,
les flots de ta colère ╵ont déferlé sur moi.
Pause
9Tu as fait s’éloigner de moi mes proches,
tu as fait de moi un objet d’horreur pour eux.
Je suis emprisonné, ╵je ne peux m’en sortir.
10Mes yeux sont épuisés ╵à force d’affliction.
Je t’invoque, Eternel, ╵tout au long de mes jours,
je tends les mains vers toi.
11Feras-tu des prodiges ╵pour ceux qui ne sont plus ?
Verra-t-on se lever ╵les morts pour te louer ?
Pause
12Parle-t-on dans la tombe ╵de ton amour ?
De ta fidélité ╵dans le séjour des morts ?
13Connaît-on tes prodiges ╵là où sont les ténèbres,
et ta justice ╵au pays de l’oubli ?
14Pour moi, ô Eternel, ╵je crie à toi,
je te présente ma prière ╵chaque matin.
15Pourquoi, ô Eternel, ╵me rejeter,
me refuser ton attention ?
16Car je suis affligé, ╵près de la mort ╵depuis que je suis jeune ;
j’endure les terreurs ╵que tu m’imposes. ╵Je suis désemparé.
17Les flots de ta colère ╵ont déferlé sur moi,
je suis anéanti ╵par les angoisses ╵qui me viennent de toi.
18Comme des eaux qui me submergent,
de toutes parts, ╵elles m’assaillent tous les jours.
19Tu as fait s’éloigner de moi ╵tous mes amis, mes compagnons !
Ma seule compagnie ╵est celle des ténèbres.
