زەبووری 81
بۆ سەرۆکی کۆمەڵی مۆسیقاژەنان، لەسەر ئاوازی گتیت81:0 دەستەواژەیەکی بواری مۆسیقایە.. بۆ ئاساف.
1هەلهەلە لێدەن بۆ خودا ئەوەی هێزمانە،
بە خۆشییەوە هاوار بکەن بۆ خودای یاقوب.
2ئاوازێک بەرز بکەنەوە و دەف بهێنن،
سازێکی ناسک لەگەڵ قیسارە.
3لە جەژنی سەرەمانگ کەڕەنا لێدەن و
لە مانگی تابان، بۆ ڕۆژی جەژنەکانمان،
4چونکە ئەمە فەرزە لەسەر ئیسرائیل،
حوکمی خودای یاقوبە.
5لە بنەماڵەی یوسفدا کردی بە یاسا،
کە لە خاکی میسر دەریهێنا.
گوێمان لە دەنگێک بوو بە زمانێک کە لێی تێنەگەیشتین:
6«بارم لەسەر شانەکانی لادا،
دەستەکانی لە سەبەتە بەربوون.
7لە تەنگانەدا هاوارت کرد، دەربازم کردیت،
لەژێر سێبەری هەورەتریشقە وەڵامم دایتەوە،
لە مێرگی مەریبا81:7 کانییەکە نزیک ڕفیدیم لە بەردێکەوە هەڵقوڵا، کاتێک موسا بە فەرمانی خودا لە بەردەکەی دا. تاقیم کردیتەوە.81:7 لە دەقی عیبری لێرە وشەی سەلاە هەیە کە لەوانەیە ئاماژەیەکە بۆ وەستانی مۆسیقا و خوێندنەوە.
8ئەی گەلی من، گوێ بگرە، ئاگادارت دەکەمەوە.
ئەی ئیسرائیل، خۆزگە گوێت لە من دەگرت!
9لەنێو ئێوەدا خوداوەندێکی بێگانە نابێت،
کڕنۆش بۆ خوداوەندێکی بیانی نابەیت.
10من یەزدانی پەروەردگاری تۆم،
کە لە خاکی میسر دەرمهێنای،
دەمت بکەوە و پڕی دەکەم.
11«بەڵام گەلەکەم گوێی لە قسەم نەگرت،
ئیسرائیل منی نەویست.
12منیش ئەوانم دایە دەست کەللەڕەقییەکەی خۆیان،
بە ڕاوێژی خۆیان هەڵسوکەوت بکەن.
13«خۆزگە گەلەکەم بە قسەی منیان دەکرد،
ئەگەر ئیسرائیل ڕێگای منیان دەگرتەبەر،
14هەر زوو دوژمنەکانم بۆ زەلیل دەکردن،
دەستم درێژ دەکردە سەر ناحەزانیان!
15ئەوانەی ڕقیان لە یەزدانە، ملکەچی دەبن،
هەتاهەتایە کاتی سزایان دەبێت.
16باشترین گەنمم دەرخوارد دەدایت،
لە تاشەبەردەوە تێر هەنگوینم دەکردیت.»
Sang ved en festival
1Til korlederen: Brug et strengeinstrument.81,1 Der bruges et ukendt hebraisk ord: Gittit. En sang af Asaf.
2Lovpris vor Gud, som giver os styrke,
bryd ud i jubel for Israels Gud.
3Syng til lyden af tamburiner,
til skønne toner fra harper og lyrer.
4Vædderhornet indvarsler højtiderne,
både nymånefest og løvhyttefest.
5Det er fester, som Gud har forordnet,
de er beskrevet i Israels love.
6Han gjorde det til en regel i Israel,
da han førte os ud af Egypten.
Jeg hørte en ukendt stemme sige til mig:81,6 Teksten uklar.
7„Jeg fjernede byrden fra din skulder,
jeg befriede dig fra det hårde slid.
8Du råbte til mig i din nød, og jeg frelste dig.
Jeg talte til dig fra tordenskyen.
Jeg prøvede din tro ved Meriba.
9Lyt til mig, mit folk, for jeg advarer jer.
Åh, Israel, ville I dog bare adlyde mig.
10I må aldrig tilbede nogen anden gud
eller bøje jer for et billede af en afgud,
11for det var mig, jeres Herre og Gud,
som førte jer ud af Egyptens land.
Bed til mig, når I har brug for min hjælp,
og I skal opleve, hvor god og gavmild jeg er.
12Men mit folk nægtede at adlyde mig,
Israel ville ikke have med mig at gøre.
13Så lod jeg dem gå deres egne veje,
og de gjorde ganske som de ville.
14Bare mit folk dog ville adlyde mig,
gid de ville følge mine befalinger.
15Så ville jeg hurtigt besejre deres fjender,
feje alle deres modstandere bort.
16Alle fjenderne ville krybe sammen af skræk,
det ville være slut med dem for altid.
17Men jer ville jeg give den bedste hvede
og mætte jer med honning fra klippen.”
