زەبووری 5
بۆ سەرۆکی کۆمەڵی مۆسیقاژەنان، بە شمشاڵ. زەبوورێکی داود.
1ئەی یەزدان، گوێ لە قسەکانم بگرە،
لە ناڵەم وردبەرەوە.
2گوێ لە هاوارم بگرە، ئەی پاشا و خودام،
چونکە لێت دەپاڕێمەوە.
3ئەی یەزدان، بەیانییان گوێ لە دەنگم دەگریت،
بەیانییان خۆم ئامادە دەکەم بۆ نوێژکردن و چاوەڕێ دەکەم،
4چونکە تۆ خودایەک نیت خراپەت پێ خۆش بێت،
بەدکار لەگەڵت نیشتەجێ نابێت.
5لووتبەرزەکان لەبەرچاوت ناوەستن،
ڕقت لە هەموو بەدکارێک دەبێتەوە،
6ئەوانەی بە درۆ قسە دەکەن تۆ لەناویان دەبەیت،
یەزدان قێزی لە کەسی خوێنڕێژ و فێڵباز دەبێتەوە.
7بەڵام من، بەهۆی خۆشەویستییە نەگۆڕەکەت، دێمە ناو ماڵی تۆ،
بە ترسی تۆوە بەرەو پەرستگا پیرۆزەکەت کڕنۆش دەبەم.
8ئەی یەزدان، لەبەر دوژمنەکانم بە ڕاستودروستی خۆت ڕێنماییم بکە،
ڕێگای خۆت تەخت بکە لەپێشم،
9چونکە لەسەر زمانی ئەوان قسەی ڕاست نییە،
ناوەڕۆکیان لەناوچوونە،
قوڕگیان گۆڕێکی کراوەیە،
زمانیان فێڵی لێ دەڕژێت.
10ئەی خودایە، تاوانباریان بکە!
با بکەونە ناو تۆڕی پیلانی خۆیانەوە،
لەبەر زۆری گوناهەکانیان دەریانبکە،
چونکە لە دژی تۆ یاخی بوون.
11بەڵام با هەموو ئەوانەی پەنا بە تۆ دەگرن دڵخۆش بن،
با هەتاهەتایە گۆرانی شادی بڵێن.
دەیانخەیتە ژێر سێبەری خۆتەوە،
هەتا هەموو ئەوانەی ناوی تۆیان خۆشدەوێت بە تۆ شاد بن.
12بێگومان ئەی یەزدان، تۆ ڕاستودروستان بەرەکەتدار دەکەیت،
بە ڕەزامەندی خۆت وەک قەڵغان دەوریان دەدەیت.
Gott steht auf meiner Seite
1Ein Lied von David. Mit Flötenbegleitung zu singen.
2Höre doch, Herr, was ich dir sagen will,
verschließ deine Ohren nicht vor meinem Seufzen!
3Du bist mein König und mein Gott, zu dir schreie ich,
dich flehe ich an!
4Herr, schon früh am Morgen hörst du mein Rufen.
In aller Frühe bringe ich meine Bitten vor dich5,4 Oder: bereite ich ein Opfer für dich vor.
und warte sehnsüchtig auf deine Antwort.
5Denn zum Unrecht kannst du nicht schweigen.
Die Gottlosen duldest du nicht in deiner Nähe:
6Wer dich hochmütig verspottet, den stößt du von dir.
Wer deinen Willen missachtet, der ist dir verhasst.
7Lügner, Mörder und Betrüger bringst du um,
sie ekeln dich an!
8Ich aber darf zu dir kommen,
denn in deiner großen Gnade hast du mich angenommen.
Voller Ehrfurcht bete ich dich in deinem Heiligtum an.
9Zeige denen, die mich verleumden, dass du zu mir stehst!
Ebne mir den Weg, den ich gehen soll!
10Was meine Feinde von sich geben, ist nichts als Lüge.
Schlecht und verlogen, wie sie sind, können sie gar nicht anders:
Sie bringen Tod und Untergang,
auch wenn sie es hinter schmeichelnden Worten verbergen.
11O Gott, rechne mit ihnen ab!
Lass sie zu Fall kommen durch ihre eigenen Pläne!
Verstoße sie wegen all des Unrechts, das sie begangen haben –
gegen dich lehnen sie sich auf!
12Doch alle, die bei dir Zuflucht suchen, werden sich freuen.
Ihr Jubel kennt keine Grenzen, denn bei dir sind sie geborgen.
Ja, wer dich liebt,
darf vor Freude jubeln!
13Wer nach deinem Willen lebt, den beschenkst du mit deinem Segen,
deine Liebe umgibt ihn wie ein schützender Schild.
