کۆکراوەی بەشی دووەم
زەبوورەکانی 42–72
زەبووری 42
بۆ سەرۆکی کۆمەڵی مۆسیقاژەنان، هۆنراوەیەکی کوڕانی قۆرەح
1چۆن ئاسک بە پەرۆشە بۆ ئاوی ڕووبار،
ئەی خودایە، گیانی منیش بە پەرۆشە بۆ تۆ.
2گیانم تینووی خودایە، خودای زیندوو.
کەی دێم و بە دیداری خودا شاد دەبم42:2 لە ئەمادەگی خودا لە پەرستگا دەبم.؟
3بە شەو و ڕۆژ فرمێسکەکانم بوون بە خۆراکم،
لە کاتێکدا بە درێژایی ڕۆژ پێم دەڵێن: «کوا خوداکەت؟»
4هەناوم دەتوێتەوە ئەو کاتەی دێتەوە یادم:
چۆن لەگەڵ کۆمەڵانی خەڵکدا دەڕۆیشتین،
بەرەو ماڵی خودا پێشڕەویانم دەکرد،
بە هەلهەلە و ستایشکردنەوە لەناو کۆمەڵی جەژنگێڕان.
5ئەی گیانی من بۆچی خەمباریت؟
بۆ لە ناخمدا پەرێشانیت؟
ئومێدت بە خودا هەبێت،
چونکە هەر ستایشی ئەو دەکەم،
ئەو ڕزگارکەر و خودامە.
6گیانم خەمبارە لە ناخم،
بۆیە یادت دەکەمەوە
لە لای ڕووباری ئوردون،
لە بەرزاییەکانی حەرمۆنەوە42:6 بەرزترین شاخە لە سوریا، نزیکە 75 کم لە باکووری دەریاچەی جەلیل بووە.، لە کێوی میچعارەوە.
7قووڵایی بانگی قووڵایی دەکات،
بە دەم خوڕەی تاڤگەکانتەوە،
هەموو شەپۆلەکانت و تەوژمەکانت بەسەرمدا کەوتوون.
8بە ڕۆژ یەزدان خۆشەویستییە نەگۆڕەکەی ئاراستە دەکات،
بە شەویش سروودی ئەو لەسەر لێومە،
نوێژێکە بۆ خودای ژیانم.
9خودا، کە تاشەبەردی منە، پێی دەڵێم:
«بۆچی لە یادت کردووم؟
بۆچی دەبێت بناڵێنم،
بچەوسێمەوە بە دەست دوژمنانم؟»
10بە تێکشکانی ئێسقانەکانم
ناحەزانم توانجم تێدەگرن،
بە درێژایی ڕۆژ پێم دەڵێن: «کوا خوداکەت؟»
11ئەی گیانی من بۆچی خەمباریت؟
بۆ لە ناخمەوە پەرێشانیت؟
ئومێدت بە خودا هەبێت،
چونکە من هەر ستایشی ئەو دەکەم،
ئەو ڕزگارکەر و خودامە.
Cartea II
(Psalmii 42–72)
Psalmul 42
Pentru dirijor. Un maschilTitlu. Vezi Ps. 32. al fiilor lui Korah.
1Cum tânjește cerbul
după izvoarele de apă,
așa tânjește sufletul meu
după Tine, Dumnezeule!
2Sufletul meu însetează după Dumnezeu,
după Dumnezeul cel Viu!
Când voi veni și voi vedea
fața lui Dumnezeu?
3Lacrimile‑mi sunt hrană
zi și noapte,
când toată ziua mi se spune:
„Unde este Dumnezeul tău?“
4Mi se întristează sufletul
când îmi aduc aminte
cum treceam prin mulțime,
mergând spre Casa lui Dumnezeu,4 Sau: aminte / cum mergeam, alături de mulțimea numeroasă, / spre Casa lui Dumnezeu; sau: aminte / cum mergeam împreună cu mulțimea / pășind spre Casa lui Dumnezeu,
în mijlocul strigătelor de bucurie și de mulțumire
ale mulțimii aflate la sărbătoare.
5Suflete al meu, de ce te mâhnești
și gemi înăuntrul meu?
Nădăjduiește în Dumnezeu,
căci iarăși Îi voi mulțumi
pentru izbăvirile Lui.
6Dumnezeul meu, sufletul meu se mâhnește înăuntrul meu;
de aceea îmi amintesc de Tine,
din țara Iordanului, înălțimile Hermonului,
din muntele Mițar.
7La vuietul cascadelor Tale,
un adânc cheamă un alt adânc.
Toate talazurile și valurile Tale
au trecut peste mine.
8Ziua, Domnul îmi face parte de îndurarea Sa,
iar noaptea am cu mine cântarea Lui
și rugăciunea către Dumnezeul vieții mele.
9Îi zic lui Dumnezeu, Stânca mea:
„De ce m‑ai uitat?
De ce să umblu întristat,
asuprit de dușman?“
10Ca zdrobirea oaselor
este batjocura prigonitorilor mei,
când îmi zic toată ziua:
„Unde este Dumnezeul tău?“
11Suflete al meu, de ce te mâhnești
și de ce gemi înăuntrul meu?
Nădăjduiește în Dumnezeu,
căci iarăși Îi voi mulțumi
pentru izbăvirea mea și pentru că este Dumnezeul meu!
