زەبووری 41
بۆ سەرۆکی کۆمەڵی مۆسیقاژەنان، زەبوورێکی داود.
1خۆزگە دەخوازرێ بەوەی ئاوڕ لە هەژار دەداتەوە،
یەزدان لە ڕۆژی تەنگانەدا ڕزگاری دەکات.
2یەزدان دەیپارێزێت و ژیانی دەبووژێنێتەوە،
لەسەر زەوی خۆشحاڵی دەکات و
نایداتە دەست حەزی دوژمنەکانی.
3یەزدان لە کاتی لاوازی پاڵپشتی دەکات و
لە کاتی نەخۆشی دەیبووژێنێتەوە.
4گوتم: «ئەی یەزدان، لەگەڵم میهرەبان بە،
چارەسەرم بکە، چونکە گوناهم دەرهەق بە تۆ کردووە.»
5دوژمنەکانم دەربارەی من قسەی خراپ دەکەن:
«کەی دەمرێت و ناوی دەسڕێتەوە؟»
6کاتێک یەکێکیان بۆ دیدەنیم بێت،
بە درۆ قسە دەکات، بوختان لە دڵی کۆدەکاتەوە،
کە دەچێتە دەرەوەش بڵاوی دەکاتەوە.
7هەموو دوژمنەکانم چرپەچرپ دەکەن،
پیلان دژم دەگێڕن، دەڵێن:
8«دەردێکی کوشندە تەنگی پێ هەڵچنیوە،
لەکوێ بکەوێ هەستانەوەی نابێت.»
9تەنانەت ئەو برادەرە نزیکەشم کە متمانەم پێی هەبوو،
ئەوەی نمەکی کردووم، ناپاکی لەگەڵم کرد.41:9 ناپاکی لەگەڵم کرد: لە زمانی عیبری نووسراوە: (پاژنەپێی لێ بەرز کردمەوە)، کە دەربڕینێکی عیبرییە بە واتای ناپاکی.
10بەڵام تۆ ئەی یەزدان، لەگەڵم میهرەبان بە،
هەڵمستێنەوە بۆ ئەوەی تۆڵەیان لێ بکەمەوە.
11بەمە دەزانم تۆ لێم ڕازیت،
چونکە دوژمنەکەم هاواری سەرکەوتن ناکات بەسەرمدا.
12بەهۆی ئەوەی من دروستم، تۆ پاڵپشتیم دەکەیت و
لەپێش خۆت ڕامدەگریت، هەتاهەتایە.
13ستایش بۆ یەزدانی پەروەردگاری ئیسرائیل،
لە ئەزەلەوە هەتا هەتاهەتایە.
ئامین و ئامین.
Книга 2
Псалом 41
1Дирижеру хора. Наставление41:1 Евр.: «маскил». Это слово можно означать «псалом размышления/наставления» или «мастерски написанные стихи». Также в Пс. 41; 43; 46:8; 51–54; 73; 77; 87; 88; 141. потомков Кораха41:1 Во многих рукописях псалмы 41 и 42 объединены в один псалом..
2Как стремится лань к воде,
так стремится душа моя к Тебе, Боже.
3Душа моя жаждет Бога, живого Бога.
Когда я приду и пред Богом предстану?
4Слезы были мне пищей и днем, и ночью,
когда постоянно говорили мне:
«Где твой Бог?»
5Сердце мое болит, когда я вспоминаю,
как ходил в многолюдстве к дому Божьему,
в шествии народ предваряя,
ходил в праздничной толпе
с криками радости и хвалы.
6Что унываешь, моя душа?
Зачем тревожишься?
Возложи надежду на Бога,
ведь я еще буду славить Его –
моего Спасителя и моего Бога.
7Душа моя унывает во мне,
поэтому я вспоминаю Тебя
с земли иорданской,
с высот Хермона, с горы Мицар.
8Бездна бездну зовет
шумом Твоих водопадов;
все волны Твои, все Твои валы
прошли надо мною.
9Днем Господь являет мне Свою милость,
ночью я пою Ему песню –
молитву Богу моей жизни.
10Скажу я Богу, моей скале:
«Почему Ты меня забыл?
Почему я скитаюсь, плача,
оскорбленный моим врагом?»
11Как от раны смертельной, страдает плоть,
когда враг надо мной издевается,
каждый день спрашивая меня:
«Где твой Бог?»
12Что унываешь, моя душа?
Зачем тревожишься?
Возложи надежду на Бога,
ведь я еще буду славить Его –
моего Спасителя и моего Бога.
