زەبووری 11
بۆ سەرۆکی کۆمەڵی مۆسیقاژەنان، زەبوورێکی داود.
1من پەنا دەبەمە بەر یەزدان،
ئیتر چۆن ئێوە پێم دەڵێن:
«وەک باڵدار بەرەو چیاکانت هەڵفرە،
2چونکە ئەوەتا بەدکاران کەوان ڕادەکێشن و
تیر دەخەنە بەر کەوان،
بۆ ئەوەی لە تاریکییەوە دڵڕاستان بپێکن.
3کاتێک بنچینەکان بڕووخێن،
کەسی ڕاستودروست چی دەکات؟»
4یەزدان لە پەرستگای پیرۆزی خۆیەتی،
تەختی یەزدان لە ئاسمانە،
تەماشای کوڕانی مرۆڤ دەکات و
چاوەکانی تاقییان دەکاتەوە.
5یەزدان کەسی ڕاستودروست تاقی دەکاتەوە،
بەڵام لە دڵەوە ڕقی لە خراپەکار و خۆشەویستانی توندوتیژییە.
6پشکۆی ئاگر و گۆگرد بەسەر بەدکارەکاندا دەبارێنێت،
گڕەی بای سووتێنەر بەشیانە.
7لەبەر ئەوەی یەزدان ڕاستودروستە و حەزی لە دادپەروەرییە،
کەسی سەرڕاست تەماشای ڕووی دەکات.
Un abri sûr
1Au chef de chœur. Un psaume de David.
Oui, j’ai fait mon refuge ╵de l’Eternel.
Pourquoi alors me répéter :
« Prends ton vol, comme un passereau, ╵afin de fuir dans les montagnes11.1 C’est-à-dire les montagnes de Judée qui ont servi de refuge à David et à ses amis lorsqu’ils étaient persécutés par Saül. Ce sont peut-être les amis de David qui lui donnent ce conseil assorti de sa justification (v. 2). » ?
2Vois les méchants bander leur arc,
poser leur flèche sur la corde
pour tirer dans l’obscurité ╵sur ceux dont le cœur est intègre.
3Lorsque les fondements vacillent,
que peut bien faire l’homme droit ?
4L’Eternel est dans son saint temple,
l’Eternel a son trône au ciel,
de ses yeux il observe :
il sonde les humains,
5l’Eternel sonde ╵ceux qui sont justes, ╵mais il déteste le méchant
et l’homme épris de violence.
6Il fait pleuvoir sur les méchants
du charbon11.6 Selon une version grecque. Le texte hébreu a : filets., du feu et du soufre.
Il les expose au vent brûlant11.6 Le simoun, vent chaud et violent du désert. : ╵voilà la part qu’il leur réserve.
7Car l’Eternel est un Dieu juste, ╵et il aime les actes ╵accomplis selon la justice.
Les hommes droits verront sa face.
