سروودی موسا و مریەم
1ئینجا موسا و نەوەی ئیسرائیل ئەم سروودەیان بۆ یەزدان گوت:
«سروود بۆ یەزدان دەڵێم،
چونکە شکۆمەندانە سەرکەوت،
ئەسپ و سوارەکەی
فڕێدایە ناو دەریا.
2«هێز و سروودم یەزدانە،
بووە بە ڕزگاری بۆم.
ئەمە خودامە و شکۆداری دەکەم،
خودای باوکمە و بە گەورەی دەزانم.
3یەزدان پاڵەوانە،
ناوی یەزدانە.
4گالیسکەکانی فیرعەون و سوپاکەی
فڕێدایە ناو دەریا،
هەڵبژاردەی ئەفسەرەکانی
لە دەریای سوور نوقوم بوون،
5قووڵایی دایپۆشین،
کەوتنە بنەوە وەک بەرد.
6دەستی ڕاستت، ئەی یەزدان،
بەتوانایە بۆ شکۆمەندیت.
دەستی ڕاستت، ئەی یەزدان،
دوژمن تێکدەشکێنێت.
7«بە مەزنی و پایەبەرزیت
بەرهەڵستەکانت پێشێل دەکەیت،
جۆشی تووڕەییت دەبارێنیت
وەک پووش دەیانخوات.
8بە بای لووتت
ئاوەکان گرد بوونەوە،
ئاوەڕۆکان وەک گرد وەستان،
قووڵاییەکان لەناو دەریا بەستیان.
9دوژمن گوتی:
”دوایان دەکەوم، پێیان دەگەم،
تاڵان دابەش دەکەم،
گیانم لێیان تێر دەبێت،
شمشێرەکەم ڕادەکێشم،
دەستم لەناویان دەبات.“
10بەڵام بە بای خۆت فووت کرد،
دەریا دایپۆشین،
ڕۆچوون وەک قورقوشم،
لە ئاوێکی مەزن.
11ئەی یەزدان، کێ لەنێو خوداوەندەکان وەک تۆیە؟
کێ وەک تۆ
پایەبەرزە لە پیرۆزی،
سامناک لە شکۆمەندی،
دروستکەری کاری سەرسوڕهێنەر؟
12«دەستی ڕاستت درێژکرد،
زەوی قووتی دان.
13ئەو گەلەی کڕیتەوە،
بە خۆشەویستییە نەگۆڕەکەت ڕابەرایەتی دەکەیت،
بە هێزی خۆت ڕێنمایی دەکەیت،
بۆ نشینگەی پیرۆزت.
14گەلان گوێیان لێ دەبێت و دەلەرزن،
دانیشتووانی فەلەستیە ژان دەیانگرێت.
15سەرکردەکانی ئەدۆم سەرسام دەبن،
ڕابەرەکانی مۆئاب لەرز دەیانگرێت،
هەموو دانیشتووانی کەنعان دەتوێنەوە.
16سامناکی و تۆقین دێتە سەریان.
ئەی یەزدان، بە هێزی بازووت
وەک بەرد لە شوێنی خۆیان دەچەقن،
هەتا ئەوەی گەلەکەت دەپەڕێتەوە،
هەتا ئەو گەلەی کڕیوتە دەپەڕێتەوە.
17ئەی یەزدان، دەیانهێنیت و
دەیانچێنیت لە کێوی میراتت،
ئەو شوێنەی بۆ نیشتەجێی خۆت دروستت کرد،
ئەی پەروەردگار، ئەو پیرۆزگایەی کە دەستەکانت دایمەزراند.
18«یەزدان پاشایەتی دەکات
بۆ هەتاهەتایە.»
19کاتێک ئەسپی فیرعەون بە گالیسکە و سوارەکانیەوە بۆ ناو دەریا هات، یەزدانیش ئاوی دەریای هێنایەوە سەریان، بەڵام نەوەی ئیسرائیل بەسەر وشکانیدا بە ناوەندی دەریادا ڕۆیشتن. 20ئینجا مریەمی پێغەمبەر کە خوشکی هارون بوو، دەستی دایە دەف و هەموو ئافرەتەکانیش بە دەف و سەماوە بەدوایەوە ڕۆیشتن. 21مریەمیش سروودی بۆ گوتن:
«سروود بۆ یەزدان بڵێ،
چونکە شکۆمەندانە سەرکەوت،
ئەسپ و سوارەکانی
فڕێدایە ناو دەریا.»
مێرگەکانی مارا و ئێلیم
22ئینجا موسا کۆچی بە نەوەی ئیسرائیل کرد و لە دەریای سوورەوە پەڕینەوە بۆ چۆڵەوانی شوور، سێ ڕۆژ بە چۆڵەوانیدا ڕۆیشتن و ئاویان نەدۆزییەوە. 23کاتێک هاتنە مارا، نەیانتوانی ئاوەکەی ئەوێ بخۆنەوە، چونکە تاڵ بوو، هەر لەبەر ئەم هۆیەشە ناونراوە مارا.15:23 مارا: مەبەستی تاڵە. 24جا گەل بۆڵەبۆڵیان لەسەر موسا کرد و گوتیان: «چی بخۆینەوە؟»
25موساش هاواری بۆ یەزدان کرد، یەزدانیش دارێکی پیشان دا و ئەویش فڕێیدایە ناو ئاوەکە، ئیتر ئاوەکە سازگار بوو.
لەوێ یەزدان فەرز و یاسای بۆ دانان و لەوێش تاقی کردنەوە. 26فەرمووی: «ئەگەر بە باشی گوێ لە دەنگی یەزدانی پەروەردگارت بگریت و ئەوەی ڕاستە لەبەرچاوی بیکەیت و گوێ بۆ فەرمانەکانی شل بکەیت و هەموو فەرزەکانی بەجێبهێنیت، هیچ نەخۆشییەک لەوانەی خستمە سەر میسرییەکان نایخەمە سەر تۆ، چونکە من یەزدانم، ئەوەی چاکت دەکاتەوە.»
27ئینجا هاتنە ئێلیم، لەوێ دوازدە کانیاو و حەفتا دار خورمای لێبوو، ئیتر لەوێ لەلای ئاوەکان لایاندا.
Песнь Мусы и Марьям
1Тогда Муса с исраильтянами воспели Вечному эту песню:
«Вечному буду петь –
Он высоко вознесён.
Коня и всадника
бросил Он в море.
2Вечный – моя сила и песнь;
Он стал мне спасением.
Он – мой Бог, я восславлю Его;
Он – Бог отца моего: я Его превознесу.
3Вечный – это воин;
Вечный – имя Ему.
4Колесницы и войско фараона
бросил Он в море.
Лучшие воины египтян
утоплены в Тростниковом море.
5Пучина сомкнулась над ними,
и они канули в бездну, как камень.
6Правая рука Твоя, Вечный,
мощью прославилась.
Правая рука Твоя, Вечный,
сокрушила врага.
7Величием Своей славы
Ты поверг восставших против Тебя.
Возгорелся Твой гнев –
он их, как солому, пожрал.
8Дохнул Ты на воды –
вздыбились они,
встали как стена;
сгустилась пучина морская.
9Хвастался враг:
„Погонюсь, настигну их.
Разделю добычу,
натешусь ею.
Вытащу меч –
истребит их моя рука“.
10Но дохнул Ты Своим вихрем,
и накрыло их море.
Утонули они, как свинец,
в могучих водах.
11Кто из богов подобен Тебе, о Вечный?
Кто подобен Тебе,
величественному в святости,
достойному славы,
творящему чудеса?
12Простёр Ты правую руку,
и поглотила врагов земля.
13Своей нетленной любовью
поведёшь Ты народ, который спас.
Своей силой Ты его направишь
к Своему святому жилищу.
14Народы услышат и затрепещут;
ужас охватит филистимских жителей.
15Устрашатся вожди Эдома,
правители Моава затрепещут,
скроются жители Ханаана –
16страх и ужас падут на них.
Силой Твоей руки
они станут как камень –
пока не пройдёт Твой народ, о Вечный,
пока не пройдёт народ, который Ты приобрёл15:16 Или: «сотворил»..
17Ты приведёшь и поселишь их
на горе Своего достояния –
на том месте, Вечный, которое Ты сделал Себе жилищем,
в том святилище, Владыка, которое Твои руки основали.
18Вечный будет царствовать вовеки!»
19Когда лошади, колесницы и всадники фараона вошли в море, Вечный обрушил на них морские воды. А исраильтяне прошли через море, как по суше. 20Пророчица Марьям, сестра Харуна, взяла бубен, и женщины с бубнами, танцуя, пошли за ней. 21Марьям им пела:
«Вечному пойте –
Он высоко вознесён.
Коня и наездника
бросил Он в море».
Воды Мары и Елима
22Муса повёл исраильтян от Тростникового моря, и они вошли в пустыню Сур. Три дня они шли по пустыне, не находя воды. 23Придя в Мару, они не могли пить воду: она была горькой. (Вот почему это место называется Мара («горечь»).) 24Народ стал роптать на Мусу, говоря: «Что нам пить?»
25Муса взмолился к Вечному, и Вечный показал ему кусок дерева. Муса бросил его в воду, и вода стала пригодной для питья.
Там Вечный дал им установленный закон, чтобы испытать их. 26Он сказал:
– Если вы будете внимательно слушать Мой голос, голос Вечного, вашего Бога, и делать то, что Я хочу, если будете послушны Моим повелениям и сохраните Мои установления, то Я не нашлю на вас ни одного из тех недугов, которые наслал на египтян. Ведь Я – Вечный, Который исцеляет вас.
27Они пришли в Елим, где было двенадцать источников воды и семьдесят пальм. Там они расположились лагерем у воды.
