قسەی دووەمی ئەیوب
1ئەیوبیش وەڵامی دایەوە:
2«خۆزگە دەتوانرا خەم و پەژارەکەم بکێشن و
هەموو دەرد و بەڵاکەم بخەنە تای تەرازووەوە!
3بێگومان لە لمی دەریا قورستر دەبوو،
لەبەر ئەوە بە هەڵەشەیی قسەم کرد.
4تیرەکانی خودای هەرە بەتوانا لە مندان و
ڕۆحم لە ژەهراوەکەیان دەخواتەوە؛
بەڵا تۆقێنەرەکانی خودا لە دژی من ڕیزیان بەستووە.
5ئایا کەرەکێوی کە گیای هەبێت دەزەڕێنێت،
یان گا لەسەر ئالیکەکەی دەقۆڕێنێت؟
6ئایا خواردنێکی بێ تام بەبێ خوێ دەخورێت،
یان لینجاوی پاڵپینە تامی هەیە؟
7من قێز لەو خواردنانە دەکەمەوە،
نەفسم ڕەتیان دەکاتەوە دەستیان لێ بدەم.
8«خۆزگە داواکارییەکەم دەهاتە دی و
ئەوەی چاوەڕێم دەکرد خودا پێی دەدام،
9کە خودا ڕازی بێت وردوخاشم بکات و
دەستی لێم بکاتەوە تاوەکو ژیانم ببڕێتەوە!
10هەرچەندە ئازارەکانم دەستم لێ ناپارێزن،
بەڵام هەتا ئێستاش دڵنەواییەکەم ئەمەیە،
کە نکۆڵیم لە وشەکانی خودا پیرۆزەکە نەکردووە.
11«هێزی من چییە هەتا چاوەڕوان بم و
کۆتاییم چییە هەتا دانبەخۆمدا بگرم؟
12ئایا هێزم هێزی بەردە؟
یان گۆشتم بڕۆنزە؟
13سەرکەوتن لە من دوور کەوتووەتەوە،
ئایا هیچ لە دەسەڵاتی مندا هەیە؟
14«ئەگەر کەسێک خۆشەویستی بۆ هاوڕێکەی دەرنەبڕێت،
ئەوا ڕێزی خودای هەرە بەتواناشی نەگرتووە.
15بەڵام براکانم وەک جۆگەی ئاو پشتیان لێکردم،
وەک جۆگەی ناو دۆڵەکان پڕن و بەسەر کەنارەکانیاندا دەڕژێن.
16کاتێک لێڵن لەبەر شەختە
بەفر تێیاندا دەتوێتەوە،
17بەڵام کە دەڕۆن کۆتاییان پێ دێت،
کە گەرما داهات لە شوێنی خۆیان وشک دەبن.
18کاروانەکان لە ڕێگای خۆیان لا دەدەن،
دەچنە ناو چۆڵەوانی و لەناودەچن.
19کاروانەکانی تێما بۆی دەگەڕێن،
بازرگانەکانی شەبا هیوادارن کە بیدۆزنەوە،
20کە هاتنە لای بێ ئومێد بوون،
بێزار بوون، چونکە متمانەیان پێی کردبوو.
21ئێستا ئێوەش وەک ئەوتان لێهاتووە، سوودتان نییە،
بینیتان کە چیم بەسەرهاتووە ئێوە تۆقین.
22ئایا هیچ کاتێک پێم گوتن: ”لە پێناوی من شتێک بدەن،
بە سامانی خۆتان بمکڕنەوە،
23لە دەستی دوژمن دەربازم بکەن،
لە دەستی ستەمکار بمکڕنەوە؟“
24«فێرم بکەن، من بێدەنگ دەبم،
تێمبگەیەنن لە چ شتێک گومڕا بووم!
25ئای، قسەی ڕاست چەند بریندارکەرە!
بەڵام ئەو بەڵگانەی کە دەیانهێننەوە چی دەسەلمێنن؟
26ئایا لەسەر قسەکانم سەرزەنشتم دەکەن،
ئەوەی دەیڵێم بە با دەڕوات؟
27بەڵکو ئێوە هەتیو دەفرۆشن و
چاڵ بۆ هاوڕێی خۆتان هەڵدەکەنن.
28«ئێستا باش تێم بڕوانن،
چونکە من لە ڕووی ئێوەدا درۆ ناکەم.
29تکایە پاشگەز بنەوە! ستەمم لێ مەکەن،
ئەگینا ڕاستودروستییەکەم دەخەنە گومانەوە.
30ئایا بەدکاری لەسەر زاری منە،
یان زمانم تامی خراپەکاری جیا ناکاتەوە؟
Jobs anden tale: Et svar til Elifaz
1Hertil svarede Job:
2„Hvis min frustration kunne måles,
hvis min ulykke kunne vejes på en vægt,
3da ville den være tungere end sandet på stranden.
Det er grunden til min bitterhed.
4Den Almægtiges pile har ramt mig,
giften trænger ind i mit indre,
jeg føler mig omringet af en mægtig hær.
5Brøler en ko, når krybben er fuld?
Skryder et æsel, når græsset er grønt?
6Jeg spiser ikke smagløs mad uden salt,
og dine smagløse ord kan jeg ikke sluge.
7Jeg får kvalme af at høre på dem,
har ikke appetit på mere af den slags.
8Gid Gud ville høre min bøn
og give mig det, jeg længes efter!
9Det eneste, jeg ønsker, er at dø,
at han skærer min livstråd over.
10Jeg har kun én trøst i mine pinsler:
Jeg har altid troet på Guds ord.
11Men jeg har ikke styrke til at udholde mere,
jeg ser ingen mening med livet længere.
12Min krop er ikke lavet af bronze,
jeg er ikke så hård som en sten.
13Nej, der er intet at stille op,
jeg har mistet min livskraft og styrke.
14Den, der er hård imod en fortvivlet ven,
har ingen respekt for den almægtige Gud.
15Mine venner har svigtet mig,
de er som en bjergbæk, hvis vand er tørret ud.
16Om foråret er den fuld af is,
og smeltevandet får den til at svulme.
17Men når varmen sætter ind, tørrer den ud,
dens vand er sporløst forsvundet.
18En karavane satser på at finde en oase,
men går til af tørst, hvis den er tørret ud.
19Karavaner fra Tema spejder efter vand,
rejsende fra Saba håber at få øje på en oase,
20men når de kommer derhen, skuffes de,
alle deres forhåbninger var forgæves.
21Sådan har I skuffet mig nu.
I vender jer fra mig i afsky.
22Har jeg bedt jer om at komme med gaver
eller dele jeres rigdomme med mig?
23Har jeg bedt jer om at redde mig fra fjendens hånd
eller betale løsesum for at sætte mig i frihed?
24Hvis I giver mig et fornuftigt svar,
skal jeg nok høre efter.
Hvis I kan sige mig, hvor jeg har fejlet,
lytter jeg gerne til jer.
25Det kan godt gøre ondt at få sandheden at vide,
men jeres udgydelser gavner mig intet.
26Måske er mit ordvalg kritisabelt,
men tænk dog på, hvor desperat jeg er!
27I ville udnytte et forældreløst barn
eller sælge jeres venner som slaver.
28Prøv at se på mig!
Tror I, jeg lyver jer op i ansigtet?
29Hvorfor går I ud fra, at jeg er skyldig,
når jeg intet forkert har gjort?
30Aldrig er en løgn kommet over mine læber.
Tror I ikke, jeg kender forskel på godt og ondt?”
