ئەلیهو
1ئیتر ئەو سێ پیاوە وازیان لە وەڵامدانەوەی ئەیوب هێنا، چونکە ئەو خۆی بە ڕاست دەزانی. 2بەڵام ئەلیهوی کوڕی بەرەخێلی بووزی لە هۆزی ڕام لە ئەیوب تووڕە بوو. تووڕەیی جۆشا، چونکە ئەیوب خۆی بە بێتاوان دادەنا و گلەیی لە خودا دەکرد. 3لە سێ هاوڕێکەشی تووڕە بوو، چونکە لەگەڵ ئەوەی نەیاندەتوانی بە هیچ شێوەیەک بەرپەرچی ئەیوب بدەنەوە، ئەیوبیان تاوانبار کرد. 4ئەلیهوش لەسەر ئەیوب ئارامی گرت، چونکە ئەوان لەو بە تەمەنتر بوون. 5کاتێک ئەلیهو بینی هیچ وەڵامێک لە دەمی ئەو سێ پیاوەدا نییە، تووڕە بوو.
6ئیتر ئەلیهوی کوڕی بەرەخێلی بووزی وەڵامی دایەوە:
«من تەمەنم کەمە و
ئێوەش پیرن؛
لەبەر ئەوە نەوێرام و ترسام
بیروڕای خۆمتان پێ بڵێم.
7گوتم: ”با تەمەن قسە بکات و
با زۆری ساڵان دانایی ڕابگەیەنن.“
8بەڵام ڕۆحی مرۆڤ هەناسەی خودای هەرە بەتوانایە،
ئەوە کە تێگەیشتن بە مرۆڤ دەبەخشێت.
9تەنها ئەوانەی تەمەن درێژن دانا نین و
تەنها پیران نین کە لە دادوەری تێدەگەن.
10«لەبەر ئەوە دەڵێم: گوێم لێ بگرن؛
منیش بیروڕای خۆم ڕادەگەیەنم.
11ئەوەتا من ئارامم گرت لەسەر قسەکانتان،
گوێم شل کرد بۆ بەهانەکانتان؛
هەتا قسەکانتان تاقی کردەوە
12لێتان وردبوومەوە.
بەڵام کەستان بەڵگەتان لە دژی بەهانەی ئەیوب نەهێنایەوە و
وەڵامی بەهانەکانی ئەوتان نەدایەوە.
13لەبەر ئەوە مەڵێن: ”داناییمان دۆزییەوە؛
با خودا بەرپەرچی ئەیوب بداتەوە، نەک مرۆڤ.“
14ئەیوب قسەکانی ئاراستەی من نەکردووە و
منیش بە قسەکانی ئێوە وەڵامی نادەمەوە.
15«واقیان وڕماوە و هیچ وەڵامیش نادەنەوە؛
قسەیان لێ داماڵرا.
16ئێستا کە بێدەنگن، ئایا دەبێت چاوەڕێ بکەم،
کە لەوێ ڕادەوەستن بەبێ وەڵام؟
17ئێستا منیش بەشی خۆم وەڵام دەدەمەوە؛
منیش بیروڕای خۆم ڕادەگەیەنم،
18چونکە پڕم لە قسەکردن و
ڕۆحی ناخم تەنگاوم دەکات؛
19ئەوەتا ناخم وەک شەرابێکە سەرەکەی نەکرابێتەوە،
وەک مەشکەیەکی نوێیە خەریکە بدڕێت.
20قسە دەکەم با ئاهێکم بەبەردا بێتەوە؛
لێوەکانم دەکەمەوە و وەڵام دەدەمەوە.
21لایەنگری کەس ناکەم و
مەرایی هیچ کەسێکیش ناکەم؛
22چونکە زمانلووسی نازانم
جارێ دروستکەرەکەم نامبات.
Eliú
1Então esses três homens pararam de responder a Jó, pois este se julgava justo. 2Mas Eliú, filho de Baraquel, de Buz, da família de Rão, indignou-se muito contra Jó, porque este se justificava diante de Deus. 3Também se indignou contra os três amigos, pois não encontraram meios de refutar Jó, e mesmo assim o tinham condenado.32.3 Uma antiga tradução de escribas hebreus diz Jó, e assim haviam condenado a Deus. 4Eliú tinha ficado esperando para falar a Jó porque eles eram mais velhos que ele. 5Mas, quando viu que os três não tinham mais nada a dizer, indignou-se.
6Então Eliú, filho de Baraquel, de Buz, falou:
“Eu sou jovem, vocês têm idade.
Por isso tive receio e não ousei dizer a vocês o que sei.
7Os que têm idade é que devem falar, pensava eu,
os anos avançados é que devem ensinar sabedoria.
8Mas é o espírito32.8 Ou Espírito; também no versículo 18. dentro do homem que lhe dá entendimento;
o sopro do Todo-poderoso.
9Não são só os mais velhos32.9 Ou muitos; ou ainda grandes, os sábios,
não são só os de idade que entendem o que é certo.
10“Por isso digo: Escutem-me;
também vou dizer o que sei.
11Enquanto vocês estavam falando, esperei;
fiquei ouvindo os seus arrazoados;
enquanto vocês estavam procurando palavras,
12escutei suas palavras com toda atenção.
Mas nenhum de vocês demonstrou que Jó está errado.
Nenhum de vocês respondeu aos seus argumentos.
13Não digam: ‘Encontramos a sabedoria;
que Deus o refute, não o homem’.
14Só que não foi contra mim que Jó dirigiu as suas palavras,
e não vou responder a ele com os argumentos de vocês.
15“Vejam, eles estão consternados e não têm mais o que dizer;
as palavras lhes fugiram.
16Devo aguardar,
agora que estão calados e sem resposta?
17Também vou dar a minha opinião,
também vou dizer o que sei,
18pois não me faltam palavras,
e dentro de mim o espírito me impulsiona.
19Por dentro estou como vinho arrolhado,
como odres novos prestes a romper.
20Tenho que falar; isso me aliviará.
Tenho que abrir os lábios e responder.
21Não serei parcial com ninguém
e a ninguém bajularei,
22porque não sou bom em bajular;
se fosse, o meu Criador em breve me levaria.
