وەڵامی سێیەمی بیلدەد
1بیلدەدی شوحیش وەڵامی دایەوە:
2«دەسەڵات و شکۆ لەلای خودایە؛
ئەو بەرزاییەکانی ئاسمان بەرقەرار دەکات.
3ئایا هێزەکانی دەتوانرێت بژمێردرێن؟
ڕووناکییەکەی بەسەر کێدا هەڵنایەت؟
4ئیتر چۆن مرۆڤ لەبەرچاوی خودا ڕاستودروست دەبێت؟
لەدایکبوو لە ژن چۆن بێتاوان دەبێت؟
5ئەگەر لەبەرچاوی خودا تەنانەت مانگ ڕۆشن نییە و
ئەستێرەکانیش بێگەرد نین،
6ئیتر چۆن مرۆڤ بێگەرد دەبێت کە مۆرانەیەکە،
ئادەمیزاد کە کرمێکە!»
Bildade
1Então Bildade, de Suá, respondeu:
2“O domínio e o temor pertencem a Deus;
ele impõe ordem nas alturas, que a ele pertencem.
3Seria possível contar os seus exércitos?
E a sua luz, sobre quem não se levanta?
4Como pode então o homem ser justo diante de Deus?
Como pode ser puro quem nasce de mulher?
5Se nem a lua é brilhante
e nem as estrelas são puras aos olhos dele,
6muito menos o será o homem,
que não passa de larva,
o filho do homem,
que não passa de verme!”
