فەرمانی پاشا سەبارەت بە جولەکەکان
1لەو ڕۆژە ئەحەشوێرۆشی پاشا سامانی هامانی دوژمنی جولەکەکانی دایە ئەستێری شاژن. مۆردەخای هاتە بەردەم پاشا، چونکە ئەستێر پێی گوتبوو کە خزمی ئەوە. 2هەروەها پاشا ئەنگوستیلەکەی لە دەستی خۆی داکەند کە لە هامانی سەندبووەوە و دایە مۆردەخای. ئەستێریش مۆردەخای کردە بریکاری سامانەکەی هامان.
3ئەستێر جارێکی دیکە لەگەڵ پاشا قسەی کرد. خۆی خستە بەر پێیەکانی و گریا و لێی پاڕایەوە بۆ ئەوەی پیلانەکەی هامانی ئەگاگی هەڵبوەشێنێتەوە کە لە دژی جولەکەکان دایڕشتبوو. 4ئینجا پاشا داردەستە زێڕینەکەی بۆ ئەستێر درێژکرد، ئەستێر هەستا و لەبەردەم پاشا ڕاوەستا.
5گوتی: «ئەی پاشا، ئەگەر تۆ ڕازی بیت، ئەگەر منت بە دڵە و دەبینیت کە داواکارییەکەم ڕەوایە، ئەگەر من لەلای تۆ پەسەندم، تکایە داوای نووسینی فەرمانێک بکە بۆ هەڵوەشاندنەوەی ئەو پیلانەی هامانی کوڕی هەمەداسای ئەگاگی دایڕشتبوو. ئەو نامەی نووسیبوو بۆ ئەوەی جولەکەکان لە هەموو هەرێمەکانی پاشا لەناوببردرێن. 6ئەوسا چۆن دەتوانم تەماشای ئەو کارەساتە بکەم کە تووشی نەتەوەکەم دەبێت؟ چۆن دەتوانم تەماشای لەناوچوونی ڕەگەزەکەم بکەم؟»
7ئەحەشوێرۆش پاشا وەڵامی شاژنە ئەستێر و مۆردەخای جولەکەی دایەوە: «لەبەر ئەوەی هامان دەستدرێژی کردە سەر جولەکە، سامانەکەی ئەوم دایە ئەستێر، لە داریان دا. 8ئێوەش ئەوەی پێتان باشە بە ناوی پاشاوە بۆ جولەکەکانی بنووسن، بە ئەنگوستیلەکەی پاشا مۆری بکەن، چونکە ئەو نووسینەی بە ناوی پاشاوە دەنووسرێت و بە ئەنگوستیلەکەی مۆر بکرێت هەڵناوەشێنرێتەوە.»
9لەو کاتە، لە بیست و سێی سێ، واتا مانگی سیڤان، خامەی نهێنییەکانی8:9 ڕازپۆشەکانی. پاشا بانگ کران. هەموو ئەو شتانەی کە مۆردەخای فەرمانی پێ کردن بۆ جولەکە و میر و پارێزگار و سەرکردەکانی هەرێمەکان نووسییان، سەد و بیست و حەوت هەرێم بوون، لە هیندستانەوە هەتا کوش، بۆ هەر هەرێمێک بە زمان و ڕێنووسی خۆی، بۆ جولەکەکانیش بە زمان و ڕێنووسی خۆیان. 10مۆردەخای ئەو نامانەی بە ناوی ئەحەشوێرۆش پاشاوە نووسی و بە ئەنگوستیلەکەی پاشا مۆری کردن، بە پەیامبەرەکاندا ناردی، کە سواری ئەسپە تیژڕەوە ڕەسەنەکانی پاشا ببوون.
11ئەو فەرمانەی پاشا مافی ئەوەی بە جولەکەکانی هەموو شارێک دابوو کۆببنەوە بۆ ئەوەی بەرگری لە خۆیان بکەن و هەر هێزێکی چەکدار لە هەر نەتەوە و هەرێمێک بێت هێرشیان بکاتە سەر لەناوی ببەن، بیانکوژن و قڕیان بکەن، بە ژن و منداڵەکانیشیانەوە، ئەوەی هەشیانە تاڵانی بکەن. 12ئەو ڕۆژە لەناو هەموو هەرێمەکانی ئەحەشوێرۆشی پاشا دیاریکراوە، لە سێزدەی دوازدە، واتا لە مانگی ئادار. 13وێنەیەک لەو فەرمانە کە وەک یاسا دەرکرابوو لەنێو هەموو هەرێم و گەلەکان بڵاو کرایەوە، بۆ ئەوەی جولەکەکان ئامادە بن بۆ ئەو ڕۆژە تاکو تۆڵە لە دوژمنەکانیان بستێننەوە.
14پەیامبەرەکان هەروەک پاشا فەرمانی پێ کردبوون، بە سواری ئەسپی شاهانە بە پەلە و خێرا ڕۆیشتن. هەروەها فەرمانەکە لە قەڵای شوشیش دەرچوو.
15ئینجا مۆردەخای بە بەرگی شاهانەی مۆر و سپییەوە لەبەردەم پاشا هاتە دەرەوە، تاجێکی گەورەی زێڕین لەسەر ناوچەوانی بوو، کەوایەکی ئەرخەوانی لە کشمیر دروستکراویشی لەسەر شان بوو. شادی و خۆشی شاری شوشی گرتەوە. 16ڕووناکی بۆ جولەکەکان درەوشایەوە، پڕبوون لە خۆشی و شادی و هەستکردن بە ڕێز. 17جا لە هەر هەرێم و شارێک کە فەرمانەکەی پاشا و یاساکەیان پێ دەگەیشت، دەبووە شادی و خۆشی بۆ جولەکەکان، خوانیان دەڕازاندەوە و ئاهەنگیان دەگێڕا. زۆریش لە نەتەوەکانی دیکە بوونە جولەکە، چونکە زۆر لە جولەکە دەترسان.
Царь разрешает иудеям защищаться
1В тот же день царь Ксеркс отдал царице Есфири поместье Амана, врага иудеев. А Мардохей предстал перед царем, потому что Есфирь рассказала, кем он ей приходится. 2Царь снял свой перстень, который он забрал у Амана, и подарил его Мардохею. А Есфирь назначила его смотрителем над поместьем Амана.
3Есфирь вновь умоляла царя, припадая к его ногам и плача. Она молила его пресечь злой план агагитянина Амана, который тот замыслил против иудеев. 4Царь протянул к Есфири золотой скипетр, и она поднялась и встала перед ним.
5– Если царю угодно, – сказала она, – если я нашла у него расположение, если он думает, что это правильно, и если я ему нравлюсь, то пусть прикажут отозвать письма, сочиненные агагитянином Аманом, сыном Аммедаты, которые он написал, чтобы погубить иудеев во всех царских провинциях. 6Как же я смогу безразлично смотреть на беду моего народа? Как я смогу смотреть на гибель моих сородичей?
7Царь Ксеркс ответил царице Есфири и иудею Мардохею:
– За то, что Аман преследовал иудеев, я отдал его поместье Есфири, а его самого повесили на виселице. 8А вы напишите от царского имени другой указ, в пользу иудеев, как вам будет угодно, и скрепите его царским перстнем, потому что никакого письма, написанного от лица царя и скрепленного его перстнем, отменить нельзя.
9И созваны были в то время – в двадцать третий день третьего месяца, месяца сивана8:9 25 июня 474 г. до н. э., – царские писари. Они записали все распоряжения Мардохея к иудеям, к наместникам провинций, наместникам и князьям ста двадцати семи провинций, простиравшихся от Индии до Куша. Эти распоряжения были написаны письменами каждой провинции и на языке каждого народа, и для иудеев – их письменами и на их языке. 10Мардохей написал от имени царя Ксеркса, скрепил письма царским перстнем и разослал их через конных гонцов, которые ездили на быстрых конях, специально выведенных для царя.
11Царский указ давал иудеям всякого города право собираться и защищать себя: губить, уничтожать и искоренять всякое войско любого народа или провинции, которое нападет на них, включая их женщин и детей, и расхищать имущество своих врагов. 12Днем, назначенным для этого иудеям во всех провинциях царя Ксеркса, был тринадцатый день двенадцатого месяца, месяца адара8:12 7 марта 473 г. до н. э.. 13Копия текста указа должна была быть оглашена как закон в каждой провинции и объявлена во всеуслышание людям всякого народа, чтобы иудеи были готовы в тот день отомстить за себя своим врагам.
14Гонцы, ездившие на царских конях, поспешили тронуться в путь, подгоняемые царским повелением. Указ же был оглашен и в крепости Сузы.
15Мардохей ушел от царя, облаченный в голубые и белые царские одежды, большой золотой венец и пурпурную мантию из тонкого льна. В городе Сузы начался веселый праздник. 16Для иудеев это было время света и веселья, радости и чести. 17В каждой провинции и в каждом городе, куда бы ни доходил царский указ, у иудеев было веселье и радость, пиршества и праздники. И многие из других народов сделались иудеями, потому что их объял страх перед ними.
