1کێ باوەڕی بە پەیامەکەمان کرد و
هێزی یەزدان بۆ کێ دەرکەوت؟
2بەندەکە وەک چەکەرە لەبەردەمی باڵای کرد،
وەک ڕەگ لە خاکێکی تینوو گەشەی کرد.
نە جوانی هەبوو و نە پایەبەرزی تاوەکو سەرنجمان بۆی بچێت،
نە دیمەن تاوەکو ئارەزووی بکەین.
3ڕیسوا و سووک لەلایەن خەڵکەوە،
پیاوی ئازار و شارەزای ناخۆشی.
وەک یەکێک خەڵک ڕووی خۆیانی لێ بشارنەوە،
ڕیسوا بوو و بە هیچمان نەزانی.
4بە دڵنیاییەوە دەردەکانی ئێمەی هەڵگرت،
ئازارەکانی ئێمەی برد،
ئێمەش وامانزانی لەلایەن خوداوە گورزی بەرکەوتووە،
لێی دراوە و زەلیلە.
5بەڵام ئەو لەبەر یاخیبوونەکانمان بریندار بوو،
لەبەر تاوانەکانمان وردوخاشکرا.
ئەو لە پێناوی ئاشتبوونەوەی ئێمە سزای چێژت،
بە برینەکانی ئەو چاک بووینەوە.
6هەموومان وەک مەڕ وێڵ و سەرگەردان بووین،
هەریەکەمان ملی ڕێگای خۆی گرتووە،
بەڵام یەزدان هەموو تاوانەکانی ئێمەی
خستە سەر ئەو.
7زەلیل کرا و ستەمیان لێکرد،
بەڵام دەمی نەکردەوە.
ئەو وەک بەرخ بۆ سەربڕین بردرا،
وەک چۆن مەڕێک لەبەردەستی ئەوانەی خورییەکەی دەبڕنەوە بێدەنگە،
ئەو دەمی نەکردەوە.
8بە ستەم و حوکم بەسەردادان بردرا.
بەڵام کێ لە نەوەی سەردەمی خۆی لە دژی وەستایەوە؟
چونکە لە جیهانی زیندووان هەڵگیرا،
لەبەر یاخیبوونی گەلەکەم ئەو لێی درا.
9گۆڕی لەگەڵ بەدکاران دانرا،
دوای مردنی لە گۆڕی دەوڵەمەندێک نێژرا،
هەرچەندە ستەمکاری نەکرد و
فڕوفێڵی لەسەر زار نەبوو.
10بەڵام خواستی یەزدان بوو وردوخاشی بکات و ئازار بکێشێت،
لەگەڵ ئەوەشدا یەزدان ژیانی کرد بە قوربانیی تاوان،
نەوە و ڕۆژگاری درێژ دەبینێت،
خواستی یەزدان بە دەستی ئەو سەردەکەوێت.
11لەدوای ئەو ئازارەی بەرگەی گرت،
ڕووناکی ژیان دەبینێت و تێر دەبێت،
بەندە ڕاستودروستەکەم بە ئەزموونی خۆی زۆر کەس بێتاوان دەکات و
ئەو تاوانەکانیان هەڵدەگرێت.
12لەبەر ئەوە لەگەڵ مەزنەکان بەشی دەدەم،
لەگەڵ بەهێزەکان دەستکەوت بەش دەکات،
چونکە ژیانی خۆی بەخت کرد و
لەگەڵ یاخیبووان ژمێردرا،
لەبەر ئەوەی گوناهی زۆر کەسی هەڵگرت و
داکۆکی لە یاخیبووان کرد.
1Кто поверил слышанному от нас,
и кому открылась сила Вечного?
2Он пророс перед Ним, как нежный побег
и как корень из сухой земли.
Не было в Нём ни красы, ни величия,
чтобы нам смотреть на Него;
не было в Его облике ничего,
что привлекло бы нас.
3Он был презрен и отвергнут людьми,
человек скорбей, знакомый с недугом.
Как тот, от кого прячут лица, Он был презираем,
и мы ни во что не ставили Его.
4Но Он взял на Себя наши немощи
и понёс наши болезни.
Мы же думали: разит Его Аллах
за Его собственные грехи,
бьёт Его – вот Он и мучается.
5А Он был изранен за наши грехи,
сокрушаем за наши беззакония;
Он понёс наказание, чтобы мы получили мир,
и ранами Его мы исцелились.
6Все мы, как овцы, сбились с пути,
каждый из нас пошёл своей дорогой,
но на Него Вечный возложил
все грехи наши.
7Он был угнетаем и мучим,
но уст Своих не открывал.
Как ягнёнок, Он был ведён на заклание,
и как овца перед стригущими безмолвна,
так и Он не открывал уст Своих.
8Он был арестован и несправедливо судим.
Но кто из Его поколения подумал,
что53:8 Или: «Но кто может понять Его происхождение?»; или: «Разве Он оставил после Себя потомков?» Он был отторгнут от земли живых
за преступления Моего народа,
которому причиталась эта кара?
9Могилу Ему отвели с нечестивыми,
но Он был похоронен у богатого,
потому что Он не был жесток,
и в устах Его не было никакой лжи.
10Но Вечному было угодно сокрушить Его и предать мучению.
Когда же Его жизнь станет приношением за грех,
Он увидит Своё потомство и продлит Свои дни;
и свершится через Него воля Вечного.
11После страданий Своих Он увидит свет жизни
и порадуется.
Через познание Его53:11 Или: «Своим знанием». Мой праведный Раб многих оправдает
и понесёт их грехи.
12Поэтому Я дам Ему удел с великими,
и добычу разделит Он с сильными,
потому что Себя Он предал на смерть
и был причислен к преступникам,
тогда как Он понёс грех многих
и за преступников ходатайствовал.
