ئیشایا 23 – KSS & TNCV

คำพยากรณ์กล่าวโทษไทระ

1พระดำรัสเกี่ยวกับเมืองไทระมีดังนี้ว่า

จงร่ำไห้เถิด เหล่านาวาแห่งทารชิช!

เพราะไทระล่มจมแล้ว

ไม่เหลือบ้านเรือนและท่าเรืออีก

มีข่าวจากดินแดนไซปรัส23:1 ภาษาฮีบรูว่าคิททิม

มาถึงพวกเขา

2จงนิ่งเถิด ชาวเกาะ

และพวกพ่อค้าแห่งไซดอน

ผู้มั่งคั่งจากเรือเดินทะเล

3เมล็ดข้าวจากชิโหร์

เดินทางข้ามมหาสมุทรมา

ผลผลิตแห่งแม่น้ำไนล์23:2,3 ฉบับ DSS. ว่าไซดอน / ผู้ข้ามทะเลมา / กองเรือของเจ้า 3อยู่บนห้วงสมุทร / เมล็ดข้าวของชิโหร์ / ผลผลิตของแม่น้ำไนล์เป็นรายได้ของไทระ

ซึ่งกลายเป็นตลาดของประชาชาติ

4จงอับอายเถิด ไซดอนเอ๋ย และเจ้าผู้เป็นที่มั่นแห่งท้องทะเล

เพราะทะเลกล่าวว่า

“เราไม่เคยเจ็บท้องและไม่เคยคลอด

อีกทั้งไม่เคยเลี้ยงดูลูกชายลูกสาว”

5เมื่ออียิปต์ได้ยินข่าวจากไทระ

พวกเขาจะทุกข์โศกยิ่งนัก

6จงข้ามไปทารชิชเถิด

ชาวเกาะเอ๋ย จงร่ำไห้

7นี่หรือนครแห่งความสนุกสนานบันเทิง?

นครเก่าแก่

ซึ่งเท้าพามันไป

ตั้งรกรากยังแดนไกล

8ใครหนอวางแผนเล่นงานไทระ

ผู้ซึ่งให้มงกุฎ

ผู้ซึ่งพ่อค้าได้เป็นเจ้านาย

ผู้ซึ่งนายวาณิชเลื่องชื่อในโลก?

9คือพระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์นั่นเอง

ทรงดำริไว้ที่จะทำให้ความภาคภูมิแห่งศักดิ์ศรีทั้งปวงตกต่ำลง

และทำให้บรรดาผู้ที่มีชื่อเสียงของโลกเจียมเนื้อเจียมตัว

10จงพรวน23:10 ฉบับMT. ว่าจงไปทั่วที่ดินของเจ้าเหมือนอย่างที่ดินริมแม่น้ำไนล์

ธิดาแห่งทารชิช23:10 คือ เมืองทารชิช หรือ ชาวไทระเอ๋ย

เพราะเจ้าไม่มีท่าเรืออีกแล้ว

11องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงยื่นพระหัตถ์ออกเหนือท้องทะเล

ทรงเขย่าอาณาจักรทั้งหลาย

พระองค์ทรงมีประกาศิต

ให้ทลายป้อมปราการต่างๆ ของฟีนิเซีย23:11 ภาษาฮีบรูว่าคานาอัน

12พระองค์ตรัสว่า “ไม่มีความสนุกสนานบันเทิงอีกต่อไปแล้ว

โอ ธิดาพรหมจารีแห่งไซดอน23:12 คือ ชาวไซดอนซึ่งบัดนี้แหลกลาญ!

“ขึ้นไปสิ ข้ามไปไซปรัส23:12 ภาษาฮีบรูว่าคิททิมสิ

แม้แต่ที่นั่นเจ้าก็ไม่ได้พักสงบ”

13จงมองดูดินแดนของชาวบาบิโลน23:13 หรือเคลเดีย

ชนชาติซึ่งเดี๋ยวนี้ไม่มีใครสนใจแล้ว!

ชาวอัสซีเรียได้ทำ

ให้มันกลายเป็นที่สิงสถิตของสัตว์ป่า

พวกเขาก่อเชิงเทิน

ทลายป้อมปราการ

และทำให้มันกลายเป็นซากปรักหักพัง

14จงคร่ำครวญเถิด เหล่านาวาแห่งทารชิชเอ๋ย

ป้อมปราการของเจ้าถูกทำลายแล้ว!

15ครั้งนั้นผู้คนจะลืมไทระไปเจ็ดสิบปี อันเป็นช่วงพระชนม์ชีพของกษัตริย์องค์หนึ่ง แต่ในตอนปลายของช่วงเจ็ดสิบปีนั้น ไทระจะเป็นเหมือนในเนื้อเพลงของหญิงโสเภณีที่ว่า

16“โอ หญิงโสเภณีที่ถูกลืม

หยิบพิณขึ้นเถิด แล้วเดินไปทั่วเมือง

เล่นพิณให้ไพเราะ ร้องเพลงหลายๆ เที่ยว

เพื่อคนจะจำเจ้าได้”

17ปลายช่วงเจ็ดสิบปี องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงจัดการกับไทระ จะกลับมีคนว่าจ้างไทระราวกับเป็นโสเภณี และจะติดต่อค้าขายกับอาณาจักรทั้งปวงของโลก 18แต่ผลกำไรและรายได้ของไทระจะถูกกันไว้เพื่อถวายแด่องค์พระผู้เป็นเจ้า จะไม่เก็บหรือสะสมไว้เอง แต่จะมอบผลกำไรแก่ผู้ที่ใช้ชีวิตต่อหน้าองค์พระผู้เป็นเจ้า คนเหล่านั้นจะมีอาหารอุดมสมบูรณ์และมีเสื้อผ้าดีๆ