قوڕبەسەر لەخۆڕازییەکان
1ئەی لەخۆڕازییەکانی سییۆن،
ئەی ئەوانەی کە بە ئاسوودەیی لەسەر کێوی سامیرە دەژین،
ئەی پیاوماقوڵانی پێشەنگی گەلان
کە بنەماڵەی ئیسرائیل دێنە لاتان، قوڕبەسەرتان!
2بۆ کەلنێ بپەڕنەوە و تەماشا بکەن،
لەوێوە بڕۆنە حەماتی گەورە و
پاشان بۆ گەتی فەلەستییەکان دابەزن.
ئایا دۆخی ئێوە لەم شانشینانە باشترە؟
یان ئایا سنوورەکانیان لە سنوورەکانتان فراوانترە؟
3ئێوە ڕۆژی بەڵا بە دوور دەزانن و
تەختی ستەم نزیک دەخەنەوە،
4لەسەر قەرەوێڵەی عاج ڕادەکشێن و
لەسەر نوێنەکانتان پاڵدەکەون.
ئێوە بەرخی ناو ڕان و
جوانەگای قەڵەو دەخۆن.
5لەگەڵ دەنگی ساز دەنگەدەنگتانە
وەک داود ئامێری مۆسیقا بۆ خۆتان دادەهێنن.
6بە قەڕابە شەراب دەخۆنەوە و
بە باشترین زەیت خۆتان چەور دەکەن،
بەڵام بۆ وێرانی نەوەی یوسف خەفەت ناخۆن.
7لەبەر ئەوە ئێستا لە یەکەمی ڕاپێچکراوان دەبن و
چوونە داوەت و تەوەزەلیتان کۆتایی دێت.
قێزی یەزدان لە شانازی ئیسرائیل
8یەزدانی باڵادەست سوێندی بە گیانی خۆی خواردووە، یەزدانی پەروەردگاری سوپاسالار دەفەرموێت:
«من قێزم لە شانازی یاقوب دەبێتەوە و
ڕقم لە قەڵاکانییەتی،
ئینجا شار و هەموو ئەوەی تێیدایە بەدەستەوەی دەدەم.»
9وای لێدێت، ئەگەر دە کەس لە خانووێکدا بمێننەوە ئەوانیش دەمرن. 10ئەگەر خزمێک هات بۆ دەرهێنانی تەرم لە خانووێک بۆ ئەوەی بیسووتێنێت، لە کەسێکی ناو خانووەکە بپرسێت، «ئایا کەسی دیکەت لەگەڵ ماوە؟» ئەو وەڵامی دەداتەوە «کەس نەماوە،» هەروەها دەڵێت: «وسبە، چونکە نابێت ناوی یەزدان بهێنین.»
11لەبەر ئەوەی یەزدان فەرمان دەدات،
لە ماڵی گەورە دەدات و وردوخاشی دەکات،
ماڵی بچووکیش پارچەپارچە دەکات.
12ئایا ئەسپ لەسەر بەردەڵان ڕادەکات؟
یان کەس لەوێ بە گا کێڵان دەکات؟
بەڵام ئێوە دادپەروەریتان ژەهراوی کرد و
بەری ڕاستودروستیشتان کردە زەقنەبووت.
13ئێوە بە لۆدەڤار دڵخۆشن،
دەڵێن: «ئایا بە توانای خۆمان قەرنایممان وەرنەگرت؟»
14یەزدانی پەروەردگاری سوپاسالار دەفەرموێت:
«ئەی بنەماڵەی ئیسرائیل، ئەوەتا نەتەوەیەکتان لێ ڕاست دەکەمەوە،
لە دەروازەی حەماتەوە هەتا شیوی عەراڤا
تەنگتان پێهەڵچنن.»
Ai dos despreocupados
1Ai dos que vivem tranquilos em Sião e seguros na região montanhosa da Samaria, que gozam de tanta popularidade entre o povo de Israel. 2Vão até Calné e vejam o que lá aconteceu; depois vão até à grande cidade de Hamate e desçam, por fim, a Gate dos filisteus. Porventura são melhores que estas nações? Ou a terra deles é maior do que a vossa? 3Vocês afastam todo o pensamento de castigo que possa esperar-vos, mas é pelas vossas ações que fazem aproximar-se o dia do julgamento.
4Vocês repousam em camas de marfim, estendem-se em belos sofás, comendo tenra carne de cordeiro e dos melhores bezerros. 5Cantam canções vãs ao som da harpa, imaginam que são grandes músicos, como era o rei David. 6Bebem vinho em várias taças e perfumam-se com inebriantes essências, sem se preocuparem minimamente com o facto de que Israel será arruinado. 7Essa é a razão por que hão de ser os primeiros levados para o cativeiro; dum momento para o outro cessarão os banquetes dos que vivem folgadamente.
O Senhor detesta o orgulho de Israel
8O Senhor, o Deus dos exércitos, jurou pela honra do seu próprio nome: “Abomino a soberba e a jactância de Jacob, desprezo as suas fortalezas! Entregarei esta cidade, e o que ela contém, aos seus inimigos!”
9Ainda que tenham restado dez homens e uma só casa, também esses perecerão. 10O parente de um homem será o único que há de ficar, para o enterrar e, quando for a levar o corpo para fora de casa, perguntará ao outro que ficou sozinho lá dentro com vida: “Há mais algum corpo aí dentro?” A resposta será: “Não!” E acrescentará: “Cuidado, não chamem a atenção do Senhor, mencionando o seu nome!” 11Porque o Senhor deu a seguinte ordem: “Serão destruídas todas as casas, tanto as grandes como as pequenas!”
12Os cavalos podem correr sobre as rochas? Os bois podem lavrar o mar? São situações absurdas. Mas é semelhante ao que vocês fizeram, que transformaram a justiça em atos desprezíveis; de tudo o que era bom e reto fizeram uma bebida amarga. 13Igualmente estúpida é a vossa satisfação, ao dizerem: “Não foi pelas nossas forças que nós conquistámos Carnaim?”
14“Ó Israel, hei de trazer contra ti uma nação que te oprimirá amargamente, de norte a sul do país, desde Hamate até ao ribeiro de Arabá”, diz o Senhor, o Deus dos exércitos.
