1이렇게 많은 증인들이 우리를 지켜 보고 있습니다. 그러므로 우리도 모 든 무거운 짐과 얽매이기 쉬운 죄를 벗어 버리고 목표를 향해 꾸준히 달려갑시다.
2그리고 우리 믿음의 12:2 또는 ‘창시자이시며’근원이시며 우리 믿음을 완전케 하시는 예수님을 바라봅시다. 그분은 장차 누릴 기쁨을 위하여 부끄러움과 십자가의 고통을 참으셨으며 지금은 하나님의 오른편에 앉아 계십니다.
3여러분은 죄인들의 이런 증오를 몸소 참으신 예수님을 생각하면서 낙심하지 말고 용기를 내십시오.
4지금까지 여러분은 피를 흘리면서까지 죄를 대항하여 싸운 일은 없습니다.
하나님의 훈계는 우리에게 유익함
5하나님께서 자녀들을 타이르듯 여러분에게 이렇게 격려하신 말씀을 잊었습니까? 12:5 잠3:11,12“내 아들아, 주의 징계를 가볍게 여기지 말며 꾸지람을 듣더라도 낙심하지 말아라.
6주께서는 자기가 사랑하는 사람을 꾸짖고 나무라시며 그가 아들로 받아들이는 사람을 다 채찍질하신다.”
7여러분은 고난을 징계로 알고 견디어 나가십시오. 하나님은 여러분을 아들로 대하십니다. 아버지가 징계하지 않는 아들이 있겠습니까?
8아들이면 누구나 징계를 받습니다. 만일 여러분이 그런 징계를 받지 않는다면 사생아이지 진짜 아들이 아닙니다.
9우리 육체의 아버지가 우리를 징계하여도 우리가 공경하는데 하물며 우리 영의 아버지께 복종하며 살아야 하지 않겠습니까?
10육체의 아버지는 그들이 좋다고 생각하는 대로 잠시 우리를 징계하지만 하나님 아버지는 우리의 유익을 위해서 우리를 징계하여 그분의 거룩하심에 참여하게 하십니다.
11징계를 받을 당시에는 그 징계가 달갑지 않고 괴로운 것 같지만 후에 그것으로 단련을 받은 사람들은 의와 평안의 열매를 맺습니다.
12그러므로 여러분은 맥빠진 손과 약해진 무릎에 힘을 주어 일어나서
13바른 길을 걸어가십시오. 그러면 불구자가 절뚝거리지 않고 고침을 받을 것입니다.
14여러분은 모든 사람들과 화목하게 지내고 거룩함을 추구하십시오. 거룩해지지 않고서는 아무도 주님을 보지 못할 것입니다.
15여러분 가운데 하나님의 은혜를 받지 못하는 사람이 아무도 없도록 잘 살피십시오. 그리고 쓴 뿌리와 같은 사람들이 생겨 많은 사람을 괴롭히거나 더럽히지 못하게 하십시오.
16또 음란한 사람이나 한 그릇의 음식 때문에 맏아들의 특권을 팔아 버린 에서와 같은 불신앙의 사람이 생기지 않도록 하십시오.
17여러분이 알다시피 에서는 그 후에 아버지의 축복을 받으려고 눈물을 흘리면서 구하였으나 거절당했으며 회개할 기회를 얻지 못했습니다.
하나님의 위엄
18여러분이 믿음으로 다다른 곳은 옛날 이스라엘 사람들이 율법을 받던 시내산이 아닙니다. 그 산은 손으로 만져 볼 수 있고 불이 타오르며 검은 구름과 짙은 어두움에 싸인 채 폭풍이 일고
19나팔 소리와 말하는 소리가 들려오는 산이었습니다. 그때 그 소리를 들은 사람들은 하나님께 더 이상 말씀하시지 말아 달라고 간청했던 것입니다.
20그들은 12:20 출19:12,13“짐승이라도 이 산에 닿기만 하면 돌로 쳐죽여라” 고 말씀하신 하나님의 명령이 너무나 두려워 감당할 수 없었습니다.
21그 광경을 본 모세도 무서워 떨린다고 하였습니다.
22그러나 여러분이 다다른 곳은 시온산과 살아 계신 하나님의 성인 하늘의 예루살렘입니다. 그 곳은 수많은 천사들과
23하늘에 등록된 장자들의 총회와 교회, 그리고 모든 사람의 심판자이신 하나님과 완전하게 된 의로운 사람들의 영이 있는 곳입니다.
24또 우리는 새 계약의 중재자이신 예수님과 복수를 호소하던 아벨의 피보다 나은 그리스도의 은혜로운 피에 접하게 되었습니다.
25여러분은 말씀하시는 분을 거역하지 마십시오. 땅에서 하나님의 말씀을 전한 모세를 거역하고도 벌을 받았는데 하물며 하늘에서 말씀하시는 하나님을 거역한다면 어떻게 그 벌을 피할 수 있겠습니까?
26그 때에는 그분의 음성으로 땅을 뒤흔들었지만 이제는 그분이 이런 약속을 하셨습니다. 12:26 학2:6“내가 한 번 더 땅뿐만 아니라 하늘까지 뒤흔들어 놓겠다.”
27그런데 ‘한 번 더’ 라는 말씀은 흔들리지 않는 것들을 그대로 남기기 위해서 흔들리는 것들 곧, 창조된 것들을 모두 없애 버리는 것을 가리킵니다.
28우리는 흔들리지 않는 나라를 받았으니 감사하며 경건하고 두려운 마음으로 하나님을 섬겨 그분을 기쁘게 해 드립시다.
29우리 하나님은 소멸하는 불이십니다.
دعوت به صبر و پايداری
1پس حال كه در اين ميدان مسابقه، چنين گروه انبوهی از ايمانداران را داريم كه برای تماشای ما گرد آمده‌اند، بياييد هر آنچه را كه سبب كُندی يا عقب افتادن ما در اين مسابقه می‌شود، از خود دور كنيم، و با صبر و شكيبايی در اين ميدان به سوی هدف بدويم؛ 2و برای پيروزی در اين مسابقهٔ روحانی، به عيسی چشم بدوزيم كه چنين ايمانی را در قلب ما ايجاد كرده و آن را كامل خواهد ساخت. زيرا او خود نيز در همين مسير، صليب، و خفت و خواری آن را تحمل كرد، چون می‌دانست در پی آن، خوشی و شادی عظيمی نصيبش خواهد شد. به همين جهت، اكنون در جايگاه افتخار، يعنی در دست راست تخت خدا نشسته است.
3پس اگر می‌خواهيد در اين مسابقه خسته و دلسرد نشويد، به صبر و پايداری مسيح بينديشيد، به او كه از سوی گناهكاران مصیبتها كشيد. 4از اين گذشته، شما تاكنون در مقابل گناه و وسوسه‌های شيطان تا پای جان مقاومت نكرده‌ايد. 5گويا به کلی از ياد برده‌ايد كه كلام خدا برای تشويق شما فرزندان خدا، چه می‌گويد. كلام خدا می‌فرمايد: «پسرم، هرگاه خداوند تو را تنبيه كند، دلگير نشو، و هرگاه اشتباهات تو را خاطرنشان سازد، دلسرد نشو. 6زيرا اگر تو را تأديب می‌كند، به اين علت است كه دوستت دارد، و اگر تو را تنبيه می‌نمايد، به اين دليل است كه فرزند او هستی.»
7كدام پسر است كه پدرش او را تنبيه نكند؟ در واقع، خدا همان رفتاری را با شما می‌كند كه هر پدر مهربانی با فرزندش می‌كند. پس، بگذاريد خدا شما را تأديب نمايد. 8اما اگر خدا هرگز شما را تأديب و تنبيه نكند، معلوم می‌شود كه اصلاً فرزند او نيستيد، زيرا هر پدری فرزندش را تنبيه می‌كند.
9ما در اين دنيا به پدرانمان كه ما را تنبيه می‌كنند، احترام می‌گذاريم؛ پس چقدر بيشتر بايد به تأديب پدر روحانی‌مان خدا، تن در دهيم تا حيات واقعی را بيابيم. 10پدران ما به صلاحديد خود در دوران كوتاه كودكی‌مان، ما را تأديب می‌كردند. اما تأديب خدا برای خير و صلاح ماست، تا مانند او پاک و مقدس گرديم. 11تنبيه شدن خوشايند نيست، بلكه دردناک است. اما نتيجهٔ آن، زندگی پاک و صفات پسنديده است كه بعد از آن ظاهر خواهد شد.
12بنابراين، دستهای خستهٔ خود را به کار گيريد، بر پايهای سست و لرزان خود محكم بايستيد، 13و برای پايهای خود، راهی راست و هموار بسازيد، تا آنانی كه به دنبال شما می‌آيند، حتی اگر ناتوان و لنگ باشند، نيفتند و صدمه نبينند، بلكه قوت خود را باز يابند.
هشدار در مورد بی‌توجهی به امور الهی
14بكوشيد تا با همهٔ مردم در صلح و صفا به سر بريد، و دلی پاک و زندگی مقدسی داشته باشيد، زيرا تا پاک و مقدس نباشيد، خداوند را نخواهيد ديد. 15مواظب باشيد مبادا كسی از شما از خدا دور شود. دقت كنيد تلخی در ميان شما ريشه ندواند، زيرا باعث اضطراب شده، به زندگی روحانی بسياری لطمه خواهد زد. 16همچنين، مراقب باشيد كسی گرفتار زنا و بی‌عفتی نشود و يا در مورد امور الهی لاقيد نگردد، مانند عيسو برادر بزرگ يعقوب كه حق ارشدی خود را به يک كاسه آش فروخت! 17و بعد از آن، وقتی خواست حق خود را باز پس گيرد، هر چه اشک ريخت، موفق نشد، چون ديگر دير شده بود و پشيمانی فايده‌ای نداشت. بنابراين، از اين واقعه درس عبرت بگيريد و مواظب خودتان باشيد.
18بلی، دقت كنيد زيرا شما با مسائلی سروكار داريد كه بسيار بالاتر از مسائلی است كه قوم اسرائيل با آن مواجه بودند. هنگامی كه خداوند در كوه سينا، احكام خود را به قوم اسرائيل عطا می‌كرد، ايشان با شعله‌های آتش، تاريكی و ظلمت كامل، طوفان هولناک، 19و صدای سهمگين شيپور مواجه شدند. صدايی نيز كه با ايشان سخن می‌گفت، حاوی پيامی چنان هراس‌انگيز بود كه از خدا التماس كردند كه ديگر چيزی نگويد، 20زيرا قادر نبودند اين دستور را تحمل كنند كه فرموده بود: «حتی اگر حيوانی به كوه نزديک شود، بايد سنگسار گردد.» 21موسی نيز چنان از آن منظره ترسيده بود كه می‌لرزيد!
22اما سروكار شما با اين امور نيست؛ شما به چنين كوهی نزديک نشده‌ايد، بلكه مستقيماً به كوه صهيون و به شهر خدای زنده يعنی اورشليم آسمانی آمده‌ايد. شما وارد محفل شاد گروه بيشماری از فرشتگان شده‌ايد. 23شما به كليسايی قدم گذاشته‌ايد كه نام اعضای آن، در آسمان ثبت شده است. شما به حضور خدايی آمده‌ايد كه داور همه است؛ به روحهای نجات‌يافتگانی نزديک شده‌ايد كه در آسمان به مرحلهٔ كمال رسيده‌اند. 24به حضور عيسی آمده‌ايد كه آورندهٔ اين پيمان جديد می‌باشد؛ شما به سوی خون او آمده‌ايد كه مانند خون هابيل طالب انتقام نيست، بلكه به روی ما پاشيده شده تا گناهانمان را بشويد.
25پس مواظب باشيد كه از او كه با شما سخن می‌گويد، اطاعت نماييد. زيرا اگر قوم اسرائيل از سخنان موسی كه يک پيغام‌آور زمينی بود، سرپيچی كردند و جان به در نبردند، ما چگونه از مجازات هولناک آينده در امان خواهيم ماند، اگر از كلام خدايی كه از آسمان سخن می‌گويد، سرپيچی كنيم؟ 26هنگامی كه خدا از بالای كوه سينا سخن گفت، صدای او زمين را لرزاند. اما او وعده داده و فرموده است: «بار ديگر، نه فقط زمين را، بلكه آسمانها را نيز خواهم لرزاند.» 27منظور او اينست كه هر آنچه را كه پايه و اساس محكمی ندارد غربال خواهد كرد تا فقط چيزهايی باقی بمانند كه تزلزل‌ناپذير می‌باشند.
28پس حال كه ملكوتی تزلزل‌ناپذير نصيب ما خواهد شد، بياييد خدا را از صميم قلب سپاس گوييم و او را چنانكه سزاوار است، با خوف و احترام خدمت نماييم. 29زيرا خدای ما آتشی سوزاننده است.
