잠언 30 – KLB & APSD-CEB

Korean Living Bible

잠언 30:1-33

아굴의 교훈

1이것은 야게의 아들인 아굴이 이디엘과 우갈에게 일러 준 교훈이다:

2나는 너무 어리석어서 짐승만도 못하며 내게는 사람이 마땅히 가져야 할 지각이 없다.

3나는 지혜를 배운 적도 없고 또 거룩하신 분을 아는 지식도 없다.

4하늘에 올라갔다가 내려온 자가 누구인가? 바람을 오목한 손에 모은 자가 누구인가? 물을 옷에 싼 자가 누구이며 땅의 모든 끝을 정한 자가 누구인가? 그의 이름이 무엇이며 그 아들의 이름이 무엇인지 네가 알면 말해 보아라.

5하나님의 말씀은 순수하여 그를 피난처로 삼는 자에게 방패가 되신다.

6너는 그의 말씀에 아무것도 더하지 말아라. 그렇지 않으면 그가 너를 책망하실 것이며 너는 거짓말쟁이가 될 것이다.

730:7 암시됨.나는 하나님께 이렇게 기도한 적이 있다. “내가 두 가지 일을 주께 구합니다. 내가 죽기 전에 이것을 허락하소서:

8내가 속이고 거짓말하지 않도록 나를 도우시며 나를 가난하게도 부하게도 하지 마시고 다만 나에게 매일 필요한 양식을 주소서.

9그렇지 않으면 내가 배불러서 주를 저버리고 여호와가 누구냐고 말하거나, 아니면 내가 가난해서 남의 것을 도둑질하여 내 하나님의 이름을 욕되게 할까 두렵습니다.”

10너는 남의 종에 대하여 그 주인에게 비난하지 말아라. 그렇지 않으면 그가 너를 저주하여 네가 그 대가를 단단히 받게 될 것이다.

11자기 아버지를 저주하고 자기 어머니를 축복하지 않는 사람이 있으며

12스스로 깨끗한 체하면서도 자기의 더러움을 씻지 않는 사람이 있다.

13눈이 대단히 높고 거만한 자가 있으며

14가난하고 불쌍한 사람들을 잔인하게 착취하여 자기 영리만을 추구하는 자들이 있다.

15-1630:15-16 원문에는 ‘거머리에게는두딸이있어다고다고하느니라’거머리처럼 지칠 줄 모르며 족하지 않다고 말하는 것이 서넛 있으 니 그것은 지옥과 임신하지 못하는 태와 비로도 흡족해 하지 않는 메마른 땅과 걷잡을 수 없이 타오르는 불길이다.

17자기 아버지를 조롱하며 자기 어머니를 업신여기는 자의 눈은 골짜기의 까마귀에게 쪼이고 독수리 새끼에게 먹힐 것이다.

18너무 신기해서 내가 깨닫지 못하는 것이 서넛 있으니

19그것은 공중에 날아다니는 독수리의 자취와 바위 위로 기어다니는 뱀의 자취와 바다 한가운데서 길을 찾아다니는 배의 자취와 남자가 처녀와 음행한 자취이다.

20그리고 음란한 여자의 자취도 마찬가지이다. 그녀는 나쁜 짓을 하고서도 시치미를 떼고 “나는 아무것도 잘못한 것이 없다” 라고 말한다.

2130:21 또는 ‘세상을 진동시키며 세상으로 견딜 수 없게 하는 것이’세상이 도저히 용납할 수 없는 것이 서넛 있으니

22종이 임금이 되는 것과 미련한 자가 배부른 것과

23사랑받지 못하는 여자가 시집가는 것과 계집 종이 자기 여주인의 자리를 차지하는 것이다.

24세상에는 작아도 아주 지혜로운 동물이 넷 있으니

25그것은 힘이 없지만 먹을 것을 여름에 부지런히 저장하는 개미와

26약하지만 바위산에 집을 짓고 사는 너구리와

27왕은 없지만 대열을 지어 나아가는 메뚜기와

28손으로 잡을 수 있을 정도이지만 왕궁에 사는 도마뱀이다.

29의젓하고 위풍 있게 걸어다니는 것이 서넛 있으니

30그것은 모든 짐승 중에 가장 강하며 어떤 짐승 앞에서도 물러설 줄 모르는 사자와

3130:31 또는 ‘사냥개와’으스대며 걷는 수탉과 숫염소와 군대를 거느린 왕이다.

32네가 만일 미련하게도 잘난 체하였거나 악한 일을 계획했다면 네 손으로 입을 막아라.

33우유를 저으면 버터가 되고 코를 비틀면 피가 나는 것처럼 분노를 일으키면 다툼이 생긴다.

Ang Pulong Sa Dios

Panultihon 30:1-33

Ang mga Panultihon ni Agur

1Mao kini ang mga panultihon ni Agur nga anak ni Jakeh nga taga-Masa. Iya kining gisulti ngadto kang Itiel ug kang Ucal:30:1 nga taga-Masa… Ucal: Dili klaro ang buot ipasabot niini sa Hebreo nga teksto.

2“Akoy pinakawalay alamag sa tanang mga tawo.

Ang akong panghunahuna daw dili iya sa tawo.

3Wala gayod ako magtuon nga magmaalamon,

ug wala akoy nahibaloan bahin sa Dios.

4May tawo bang nakasaka sa langit ug nanaog?

May tawo bang nakakumkom sa hangin o nakaputos ug tubig sa iyang bisti?

May tawo bang nagpahimutang sa mga utlanan sa kalibotan?

Kon anaa, sultihi ako kon kinsay iyang ngalan ug unsay ngalan sa iyang mga anak.

5Ang matag pulong sa Dios kasaligan gayod.

Sama siya sa usa ka taming ngadto sa mga nagadangop sa iyang pagpanalipod.

6Ayaw dugangi ang iyang mga pulong,

kay kon himuon mo kini, iya kang badlongon ug ipakita niya nga bakakon ka.”

7Ginoo, may duha ako ka butang nga pangayoon kanimo. Kon mahimo ihatag kini kanako sa dili pa ako mamatay. 8Una, tabangi ako nga dili makapamakak. Ikaduha, ayaw ako himoang adunahan o kabos, hatagi lang hinuon ako sa akong kinahanglanon. 9Kay kon maadunahan ako, basig dili ko na ikaw ilhon; ug kon kabos ako, basig mangawat ako ug maulawan ka tungod kanako.

Dugang nga mga Panultihon

10Ayaw pakaulawi ang usa ka sulugoon ngadto sa iyang agalon, kay panghimaraoton ka niya ug mahayan mo kini.

11May mga anak nga wala mag-ampo nga panalanginan sa Dios ang ilang mga ginikanan, ug makaako pa sa pagpanghimaraot kanila.

12May mga tawo nga nagtuo nga sila perpekto, apan ang tinuod hugaw ang ilang kasingkasing ug hunahuna.

13May mga tawo nga labihan gayod ka mapahitas-on, nga kon motan-aw morag nakamenos.

14May mga tawo usab nga morag buaya; labihan kaayo makapamintaha sa mga kabos.

15Ang tawong hakog morag alimatok nga manupsop. Magsige lag ingon, “Hatagi ko! Hatagi ko!”30:15 Sa literal, Ang alimatok may duha ka anak nga babaye nga parehas nga ginganlan ug, “Hatagi ako!”

Adunay upat30:15 upat: sa literal, tulo o upat. Mao usab sa bersikulo 18, 21, 29. ka butang nga walay katagbawan:

16ang dapit sa mga patay,30:16 dapit sa mga patay: o, lubnganan, o, kamatayon.

ang babayeng baog,

ang nagauga nga yuta,

ug ang kalayo.

17Ang tawong tampalasan ug dili motahod sa ginikanan tuhakon sa mga uwak ang iyang mga mata, ug ang iyang patayng lawas kan-on sa mga agila.

18Adunay upat ka butang nga katingalahan alang kanako ug dili ko masabtan:

19Kon nganong makalupad ang agila sa kawanangan,

kon nganong makahimo pagkamang ang bitin sa kabatoan,

kon nganong makalutaw ang barko sa dagat,

ug kon nganong maibog ang lalaki sa babaye.

20Mao kini ang ginahimo sa babayeng mananapaw: Makighilawas siya sa ubang lalaki, ug unya moingon siya nga wala siyay nahimong daotan.

21May upat ka butang nga lisod dawaton sa mga tawo sa kalibotan:

22-23Ang ulipon nga nahimong hari,

ang buang-buang nga abunda sa pagkaon,

ang babayeng badlongon nga naminyo,

ug ang ulipong babaye nga nakapuli sa iyang agalong babaye.

24May upat ka mananap dinhi sa kalibotan nga gagmay apan maalamon kaayo:

25Ang mga lamigas, nga bisan huyang, nagatigom silag pagkaon panahon sa ting-init,

26ang mga “badger,” bisan dili sila kusgan, sa mga bato sila nagahimog puloy-anan,

27ang mga dulon, bisan ug wala silay pangulo, mag-usa sila paglupad,

28ang mga tiki mahimo mo lang dakpon sa imong kamot, apan makita sila diha sa mga palasyo.

29May upat ka mga binuhat nga daw si kinsag barog:

30ang liyon, nga labing kusgan sa tanang mga mananap ug walay gikahadlokan,

31ang sunoy nga manok,

ang laki nga kanding,

ug ang hari nga gipalibotan sa iyang mga sundalo.

32Kon ang imong pagkabuang-buang imong gipasigarbo ug nagplanog daotan, undanga na kana! 33Kon ang pagsigeg kutaw sa gatas makahimo niining keso ug kon ang pagsumbag sa ilong makasunggo, mao usab ang kasuko, makasugod kini ug kagubot.