이사야 42 – KLB & APSD-CEB

Korean Living Bible

이사야 42:1-25

여호와의 종

1여호와께서 말씀하신다. “내가 붙드는 나의 종, 내가 택하고 기뻐하 는 자를 보아라. 내가 그에게 내 성령을 주었으니 그가 42:1 또는 ‘이방에 공의를 베풀리라’온 세상에 진리를 전할 것이다.

2그는 외치거나 소리를 높이지 않을 것이며 거리에서 떠들어대지도 않을 것이다.

3그는 상한 갈대를 꺾지 않고 꺼져가는 등불을 끄지 않으며 의로운 심판을 성실하게 베풀 것이다.

4그는 비틀거리거나 낙심하지 않고 세상에 진리와 의를 세울 것이니 섬나라 사람들도 그의 교훈을 사모할 것이다.”

5하늘을 창조하여 펴시고 땅과 그 안에 있는 모든 것을 만드셨으며 세상 모든 사람들에게 생명과 호흡을 주시는 하나님 여호와께서 자기 종에게 말씀하신다.

6“나 여호와가 의를 나타내려고 너를 불렀으니 내가 너를 보호하고 지킬 것이며 너를 통해 내 백성과 새로운 계약을 맺고 너를 세워 이방 민족들의 빛이 되게 하겠다.

7네가 소경의 눈을 뜨게 하고 캄캄한 감옥에 갇혀 있는 자들을 끌어내어 자유롭게 할 것이다.

8“나는 여호와이니 이것이 내 이름이다. 나는 내 영광을 다른 신에게 주지 않을 것이며 내 찬송을 우상과 나누지 않을 것이다.

9내가 전에 예언한 일이 이미 이루어졌으니 내가 이제 새로운 일을 예언할 것이다. 그 일이 시작되기도 전에 내가 그것을 너희에게 말한다.”

여호와를 찬양하라

10항해하는 자들아,

바다와 그 안에 있는 모든 것들아,

섬들과 거기에 사는 민족들아,

너희는 여호와께

새 노래를 부르며 그를 찬양하라.

11광야에 있는 성들아,

소리를 높여라.

게달 사람들아,

여호와를 찬양하라.

셀라에 사는 자들아,

크게 노래하며

산꼭대기에서 기쁨으로 외쳐라.

12해안 지역에 사는 자들아,

여호와께 찬양과 영광을 돌려라.

13여호와께서 용사처럼

나가 싸우시며

크게 분발하여 함성을 지르고

자기 원수들을 쳐서 이기시리라.

자기 백성을 도우시겠다는 하나님의 약속

14여호와께서 말씀하신다. “내가 오랫동안 침묵을 지키고 말없이 참았으나 이제는 해산하는 여자처럼 내가 부르짖고 숨이 차서 헐떡이는구나.

15내가 높은 산과 낮은 산을 다 황폐하게 하며 풀과 나무를 마르게 하고 강과 연못을 말려 버릴 것이다.

16내가 소경을 그들이 알지 못하는 길로 인도하며 그들 앞에서 흑암을 광명으로 바꾸고 거친 길을 평탄하게 할 것이다. 나는 반드시 이 일을 행하고 그들을 버리지 않을 것이다.

17그러나 우상을 신뢰하며 그들을 신이라고 부르는 자들은 배척과 수치를 당할 것이다.”

보지 못하고 듣지 못하는 이스라엘

18여호와께서 말씀하신다. “너희 귀머거리들아, 들어라! 너희 소경들아, 눈을 떠서 보아라!

19내 종보다 더 눈먼 자가 누구냐? 내가 보내는 사자보다 더 귀먹은 자가 누구냐?

20이스라엘아, 너는 많은 것을 보면서도 그것에 관심을 가지지 않으며 들을 귀가 있으면서도 아무것도 듣지 않는구나.”

21여호와께서 자기 의로움을 나타내시려고 기쁨으로 그의 율법을 훌륭하고 존귀하게 하려 하셨으나

22이 백성이 약탈을 당하고 다 굴 속에 갇혀 죄수 신세가 되었구나. 그들이 약탈과 강탈을 당해도 와서 그들을 구출해 줄 자가 없다.

23너희 중에 누가 이 일에 귀를 기울이겠느냐? 지금부터라도 너희가 관심을 가지고 듣겠느냐?

24이스라엘을 약탈자에게 넘겨 준 자가 누구냐? 바로 여호와가 아니시냐? 우리는 그에게 범죄하였다. 우리는 그의 뜻대로 살지 않았고 그의 법에 순종하지 않았다.

25그러므로 여호와께서 우리에게 무서운 분노를 쏟아 격렬한 전쟁을 겪게 하셨다. 여호와의 분노가 불붙듯이 타도 우리는 그것을 깨닫지 못하고 또 그런 것을 염두에 두지도 않았다.

Ang Pulong Sa Dios

Isaias 42:1-25

Ang Alagad sa Ginoo

1Miingon ang Ginoo, “Ania ang akong alagad nga akong gilig-on. Ako siyang gipili ug nalipay ako kaniya. Gamhan ko siya sa akong Espiritu, ug magdala siyag katarungan ug kaangayan sa mga nasod. 2Dili siya mosinggit o mosulti ug kusog diha sa mga kadalanan. 3Dili niya pasagdan ang mga maluya sa pagtuo,42:3 mga maluya sa pagtuo: o, mga gidaog-daog. kay tabangan niya ang tanan bisan ang gamay lang gayod ug pagtuo. Sa iyang pagkamatinumanon ipatuman gayod niya ang hustisya. 4Dili gayod siya moundang o mawad-ag paglaom hangtod nga mapatunhay niya ang hustisya ug kaangayan sa kalibotan. Ang mga tawo sa mga isla nagahulat sa iyang mga pagtulon-an.” 5Mao kini ang giingon sa Dios, ang Ginoo nga nagbuhat sa kalangitan nga iyang gibukhad nga daw tela. Gibuhat niya ang kalibotan ug ang tanang anaa niini. Siya usab ang naghatag ug gininhawa sa mga tawo ug sa tanang mga binuhat nga anaa sa kalibotan. 6Miingon siya sa iyang alagad, “Ako, ang Ginoo, mao ang nagtawag kanimo sa pagpakita sa akong pagkamatarong. Tabangan ug panalipdan ko ikaw, ug pinaagi kanimo mohimo akog kasabotan uban sa mga tawo. Himuon ko ikaw nga suga ngadto sa mga nasod, 7aron mobuka ang mga mata sa mga buta ug mahatagag kagawasan ang mga binihag nga nabilanggo sa mangiob nga bilanggoan. 8Ako mao ang Ginoo, mao kana ang akong ngalan! Dili ko ihatag ang akong pasidungog kang bisan kinsa o ang pagdayeg nga alang kanako ngadto sa mga dios-dios. 9Ang akong mga giingon kaniadto natuman na, ug karon ipadayag ko ang mga bag-ong mga panghitabo sa dili pa kini moabot.”

Awit sa Pagdayeg sa Ginoo

10Pag-awit kamo ug bag-ong awit ngadto sa Ginoo! Pag-awit kamo ug mga pagdayeg kaniya, bisan kamo nga anaa sa pinakalayong bahin sa kalibotan. Dayga ninyo siya, kamo nga nagalawig sa dagat ug tanan kamong mga binuhat nga anaa niini, ug kamong nagapuyo sa mga isla. 11Dayga ninyo siya, kamong anaa sa mga lungsod sa kamingawan ug kamong mga lumulupyo sa Kedar. Pag-awit kamo sa kalipay, kamong mga katawhan sa Shela. Panghugyaw kamo gikan sa tumoy sa mga bukid. 12Pasidunggi ug dayga ang Ginoo, kamong anaa sa mga isla. 13Makig-away ang Ginoo sama sa usa ka sundalong kusgan ug isog. Mosinggit siya sa pagsulong, ug modaog siya batok sa iyang mga kaaway. 14Moingon siya, “Sa taas nga panahon naghilom lang ako ug gipugngan ko ang akong kaugalingon. Apan karon mosinggit ako sama sa usa ka babayeng gapanganak. 15Tumpagon ko ang mga bukid ug mga bungtod, ug palayaon ko ang mga tanom niini. Himuon ko ang mga suba nga malang yuta,42:15 malang yuta: sa Hebreo, mga isla. ug pahubsan ko ang mga katubigan. 16Agakon ko ang akong katawhan nga mga buta sa kamatuoran ngadto sa dalan nga wala nila masinati ug maagii. Himuon kong kahayag ang kangitngit sa ilang agianan, ug patagon ko ang mga libaong nga mga dapit nga ilang pagalaktan. Himuon ko kini ug dili ko sila isalikway. 17Apan kadtong nagsalig sa mga dios-dios ug nagaila sa tinunaw nga mga rebulto nga ilang dios-dios, mangikyas sa kaulaw.”

Ang Israel sama sa Bungol ug Buta

18Miingon ang Ginoo sa iyang katawhan, “Kamong sama sa mga bungol ug buta, pamati kamo ug tan-aw! 19Alagad ug pinili ko kamo. Mga mensahero ko kamo, apan walay makalabaw sa inyong pagkabuta ug pagkabungol. 20Daghan na kamog nakita, apan wala ninyo tagda. Makadungog kamo, apan dili kamo mamati.”

21Buot gayod sa Ginoo nga mapakita ang iyang pagkamatarong,42:21 mapakita ang iyang pagkamatarong: o, luwason ang iyang katawhan. aron ang iyang kasugoan mapasidunggan. 22Apan karon ang iyang katawhan gikawatan, giilogan sa ilang mga kabtangan, gipriso sa mga bangag o sa mga bilanggoan, ug wala gayoy nakatabang kanila. 23Kinsa kaninyoy buot mamati o mohatag ug pagtagad niining inyong nadunggan gikan karon? 24Kinsa ba ang nagtugot nga kawatan ug ilogan sa ilang kabtangan ang Israel? Dili ba ang Ginoo nga atong nasad-an? Kay wala nato sunda ang iyang mga pamaagi ug wala nato tumana ang iyang kasugoan. 25Busa gipakita sa Ginoo ang iyang hilabihan nga kasuko kanato pinaagi sa pagpaantos kanato sa kapait sa gira. Ang iyang kasuko sama sa kalayo nga milukop ug misunog kanato, apan wala nato kini gihunahuna ug gitagad.