1여호와께서 말씀하신다. “이스라엘아, 네가 돌아오려거든 나에게 돌아오너 라. 네가 만일 내가 지긋지긋하게 여기는 우상을 내 앞에서 제거하고 마음이 흔들리지 않으며
2살아 있는 나 여호와의 이름으로 맹세하고 또 네가 진실하며 정직하고 깨끗하게 살면 세상 모든 나라가 너를 보고 나에게 와서 복을 구하며 나를 찬양할 것이다.”
3여호와께서 유다와 예루살렘 사람들에게 이렇게 말씀하신다. “너희는 묵은 땅을 갈고, 가시덤불 속에 씨를 뿌리지 말아라.
4유다와 예루살렘 사람들아, 4:4 또는 ‘너희는 스스로 할례를 행하여 너희 마음 가죽을 베고 나 여호와께 속하라’너희는 마음을 깨끗이 하고 너희 자신을 나 여호와에게 바쳐라. 그렇지 않으면 너희가 행한 악한 일에 대하여 나의 분노가 불같이 일어나 너희를 태울 것이니 그 불을 끌 자가 없을 것이다.”
침략의 위협을 당하는 유다
5“너희는 유다와 예루살렘에 선포하여 온 땅에 나팔을 불게 하고 또 큰 소리로 ‘자, 모여라. 요새 성으로 들어가자!’ 하고 외치게 하라.
6그리고 너희는 시온으로 가는 길을 표시하고 지체하지 말고 안전하게 피하라. 내가 북쪽에서 재앙과 큰 멸망을 불러일으킬 것이다.”
7사자가 숲속에서 나오듯 세상을 멸망시킬 자가 나와서 너희 땅을 황폐하게 하려고 달려오고 있으니 너희 성들은 폐허가 되어 주민이 없을 것이다.
8그러므로 너희는 삼베 옷을 입고 통곡하라. 여호와께서 아직 분노를 우리에게서 돌이키지 않으셨다.
9여호와께서 말씀하신다. “그 날에는 왕과 신하들이 낙심할 것이며 제사장들과 예언자들이 깜짝 놀랄 것이다.”
10그때 내가 이렇게 말하였다. “주 여호와여, 주께서는 이 백성과 예루살렘을 완전히 속이셨습니다. ‘너희에게 평화가 있으리라’ 고 말씀하셨는데 오히려 칼이 우리 목에 와 닿았습니다.”
11그 때에 이 백성과 예루살렘이 이런 말을 듣게 될 것이다. “사막에서 뜨거운 바람이 내 백성을 향하여 불 것이다. 그것은 겨나 날려보내는 산들바람이 아니라
12그보다 훨씬 강한 것으로 내가 일으키는 바람이다. 이제 내가 그들에게 심판을 선언한다.”
13보라, 원수가 구름처럼 나오는데 그의 전차는 회오리바람 같고 그의 말들은 독수리보다 빠르구나. 우리에게 화가 미쳤다! 이제 우리는 망했다!
14예루살렘아, 네 마음의 악을 씻어 버려라. 그러면 구원을 얻을 것이다. 네가 악한 생각을 언제까지 품고 있겠느냐?
15단과 에브라임산에서 재앙을 선언한다.
16“너희는 적들이 먼 땅에서 와서 유다 성들을 향하여 소리를 지른다고 온 세상에 알리고 예루살렘에 선포하라.
17그들이 밭을 지키는 자들처럼 예루살렘을 포위할 것이다. 이것은 이 백성이 나를 거역하였기 때문이다. 나 여호와의 말이다.
18“네 행위가 바로 이런 것을 불러들였다. 이것은 네가 받을 형벌이니 그 고통이 네 마음에까지 미칠 것이다.”
민족의 비운을 슬퍼하는 예레미야
19아 괴롭구나! 괴롭구나! 내 마음이 괴롭구나! 내가 나팔 소리와 전쟁 소리를 들었으니 심장이 두근거려 견딜 수 없구나.
20재앙에 재앙이 따르고 온 땅이 황폐해지며, 순식간에 모든 집들이 파괴되었다.
21내가 언제까지 저 깃발을 보며 나팔 소리를 들어야 하는가?
22“내 백성은 미련하여 나를 알지 못하며 지각 없는 자식과 같아서 그들에게는 총명함이 없구나. 그들이 악을 행하는 데는 약삭빠르면서도 선을 행하는 데는 무지하다.”
23내가 땅을 보니 4:23 또는 ‘혼돈하고 공허하며’형태를 알아볼 수 없을 정도로 쑥밭이 되었으며 하늘을 보니 거기도 빛이 없고
24산들을 보니 높고 낮은 산들이 진동하고 움직이는구나.
25내가 보니 사람들도 없고 공중의 모든 새들도 다 날아가 버렸으며
26좋은 땅이 황무지가 되었고 그 모든 성들이 여호와의 무서운 분노로 무너져 버렸다.
27이것은 여호와의 말씀이다. “온 땅이 황폐할 것이나 내가 완전히 못 쓰게 하지는 않을 것이다.
28이것 때문에 땅이 슬퍼할 것이며 하늘이 어두워질 것이다. 그러나 내가 이미 말하였고 작정하였으니 후회하거나 돌이키지 않을 것이다.”
29말을 타고 활을 쏘는 자들의 달려오는 소리에 모든 사람이 도망하여 숲속으로 달아나는 자도 있고 바위에 기어오르는 자도 있으며 성들은 버림을 받아 사람이 살지 않는구나.
30처량하게 된 자여, 네가 무엇을 하느냐? 네가 어째서 붉은 옷을 입고 금으로 장식하며 눈을 그려 꾸미느냐? 네가 아무리 아름답게 꾸밀지라도 헛된 일이다. 너를 사랑하던 자들이 너를 멸시하며 네 생명을 찾고 있다.
31해산하는 여인의 소리 같고 첫아이를 낳는 여인의 비명 소리 같은 것이 들리니 이것은 예루살렘이 숨을 헐떡거리며 손을 펴고 “나에게 화가 미쳤다! 내가 살인자들 앞에서 실신해 가는구나” 하고 부르짖는 소리이다.
1Nagsiling ang Ginoo, “O Israel, kuntani magbalik ka na sa akon. Kon isikway mo ang imo makangilil-ad nga mga dios-dios kag indi ka na magbiya sa akon, 2kag kon magsumpa ka sa akon lang ngalan kag magkabuhi nga masaligan, husto kag matarong, mangin pagpakamaayo ka sa mga nasyon, kag padunggan ka nila.”4:2 mangin pagpakamaayo… nila: Indi klaro ang buot silingon sang Hebreo sini.
3Amo ini ang ginasiling sang Ginoo sa katawhan sang Juda kag Jerusalem: “Bag-uha ninyo ang inyo kaugalingon, pareho bala nga daw mag-arado kamo sang inyo duta nga wala pa maarado. Kag indi pag-isabwag ang inyo maayo nga binhi sa tunukon nga mga hilamon. 4Bag-uha ninyo ang inyo tagipusuon sa atubangan sang Ginoo, kamo nga katawhan sang Juda kag Jerusalem, kay kon indi, maagom ninyo ang akon kaakig pareho sang kalayo nga indi mapatay tungod sa kalautan nga inyo ginpanghimo.
Ang Silot nga Magaabot sa Juda
5“Silinga ang Juda kag Jerusalem nga patunugon nila ang budyong sa bug-os nga duta! Isinggit sing mabaskog nga magpalagyo sila kag mapanago sa napaderan nga mga banwa. 6Magpahibalo ka sa mga taga-Jerusalem4:6 Jerusalem: sa Hebreo, Zion. nga magpalagyo sila gilayon, kay magapadala ako sang puwerte nga kalaglagan halin sa aminhan.”
7Nagguwa na sa pagsalakay ang manuglaglag sang mga nasyon pareho sang isa ka leon nga nagguwa sa iya palanaguan. Nakahalin na siya sa iya lugar sa paglaglag sang inyo duta. Ang inyo mga banwa magakalaguba hasta nga indi na ini maestaran. 8Gani magsuksok kamo sang sako sa pagpakita sang inyo pagpangasubo. Maghilibion kamo kay ara pa gihapon ang puwerte nga kaakig sang Ginoo sa aton. 9Nagsiling ang Ginoo, “Sa sina nga adlaw, ang hari kag ang iya mga opisyal madulaan sang kaisog, ang mga pari maurungan, kag ang mga propeta matingala gid.” 10Dayon nagsiling ako, “O Ginoong Dios, nadayaan gid ang mga tawo sa imo ginsiling sadto, kay nagpromisa ka sang kalinong sa Jerusalem. Pero ang espada gali handa na sa pagpatay sa ila.”
11Magaabot ang tion nga magasiling ang Ginoo sa katawhan sang Jerusalem, “Magahuyop ang mainit nga hangin halin sa mahawan nga mga bukid sa desierto pakadto sa akon katawhan. Pero indi para makapahangin sila sang ila trigo. 12Ining tama kabaskog nga hangin naghalin sa akon. Karon, ihambal ko na ang akon silot sa ila.”
13Tan-awa! Ang aton kaaway nagapadulong nga daw sa mga panganod. Ang iya mga karwahe daw sa buhawi, kag ang iya mga kabayo madasig pa sang sa mga agila. Kaluluoy kita! Malaglag gid kita.
14“Mga taga-Jerusalem, tinlui ang inyo tagipusuon sa kalautan agod maluwas kamo. Hasta san-o kamo maghunahuna sang malaot? 15Ang inyo kalaglagan ginpahibalo sang mga mensahero halin sa Dan kag sa mga kabukiran sang Efraim. 16Ginsugo sila nga paandaman ang mga nasyon kag ang Jerusalem nga may nagasalakay nga mga soldado halin sa malayo nga lugar nga nagapanghangkat sang inaway kontra sa mga banwa sang Juda. 17Ginalibutan nila ang Jerusalem pareho sang mga tawo nga nagabantay sang uma, tungod kay kamo nga mga taga-Jerusalem nagrebelde sa akon. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini. 18Ang inyo mismo pagginawi kag pamatasan amo ang nagdala sini sa inyo. Amo ini ang inyo silot. Daw ano ini kasakit! Daw ginbuno ang inyo tagipusuon.”
Naghibi si Jeremias para sa Iya Kasimanwa
19Puwerte ang akon kasakit. Indi ko ini maagwanta! Puwerte gid ang akon pag-ugayong. Ang dughan ko nagakubakuba kag indi ako mapahamtang. Kay nabatian ko ang tunog sang budyong kag ang singgit sang inaway. 20Nagasulunod-sunod lang ang kalaglagan. Ang bug-os nga duta nagkalaguba. Bisan ang akon mga tolda naguba gilayon, kag ang mga kurtina sini nagkalagisi. 21Hasta san-o ko pa bala makita ang bandera sang inaway kag mabatian ang tunog sang budyong?
22Nagsiling ang Ginoo, “Buang-buang ang akon katawhan; wala sila makakilala sa akon. Mga balingag sila nga mga kabataan; indi sila makaintiendi. Sagad sila maghimo sang kalautan, pero indi sila makahibalo maghimo sang maayo.”
Ang Palanan-awon ni Jeremias Parte sa Manug-abot nga Kalaglagan
23Nakita ko ang kalibutan kag wala na ini sing porma kag mahawan na. Nakita ko man ang kalangitan kag wala na ini sing kasanag. 24Nakita ko nga ang mga bukid nagauyog. 25Nakita ko man nga wala sing mga tawo, kag ang tanan nga pispis naglulupad palayo. 26Nakita ko nga ang mapatubason nga duta nangin desierto. Ang tanan nga banwa nalaglag tungod sa puwerte nga kaakig sang Ginoo. 27Amo ini ang ginasiling sang Ginoo: “Ang bug-os nga duta magakalaguba, pero indi ko ini paglaglagon sing bug-os. 28Ang kalibutan magapangasubo kag ang kalangitan magadulom, kay nahambal ko na ang silot, kag indi ko na ini pagbawion pa. Nakadesisyon na ako kag indi na magbaylo ang akon hunahuna.”
29Sa gahod sang mga manugkabayo kag mga manugpana, nagpalalagyo sa kahadlok ang mga pumuluyo sang tagsa ka banwa. Ang iban nagpalalagyo sa kakahuyan, kag ang iban nagsaka sa mga kabatuhan. Ginbayaan ang tanan nga banwa kag wala na sing may nagaestar sa sini. 30Ano ang ginahimo mo, Jerusalem, nga malapit na nga laglagon? Ngaa nagasuksok ka pa sang matahom nga bayo kag sang alahas? Ngaa nagapamutang ka pa sang kolorete sa imo mga mata? Ang imo pagpatahom wala na sing pulos. Ang imo mga hinigugma nga mga nasyon nga imo kadampig nagsikway na sa imo kag gusto ka nila nga patyon.
31Nabatian ko ang hibi kag ugayong, pareho sang isa ka babayi nga nagabata sang iya kamagulangan nga anak. Ini hibi sang mga pumuluyo sang Zion4:31 mga pumuluyo sang Zion: sa literal, anak nga babayi sang Zion. nga daw nagalagas sang ila pagginhawa. Nagabayaw sila sang ila mga kamot kag nagasiling, “Kaluluoy sa amon; daw malipong na kami. Kay ara na ang amon mga kaaway nga magapatay sa amon.”
