피할 수 없는 파멸의 운명
1여호와께서 나에게 말씀하셨다. “모세와 사무엘이 내 앞에 나타난다고 해도 나는 이 백성에게 자비를 베풀지 않고 그들을 내 앞에서 쫓아낼 것이다.
2만일 그들이 너에게 ‘우리가 어디로 가야 하겠습니까?’ 하고 물으면 너는 그들에게 이렇게 대답하라: 이것은 여호와의 말씀이다. ‘죽기로 되어 있는 자는 죽음으로, 칼날에 죽을 자는 전쟁으로, 기근을 당할 자는 기근으로, 포로 될 자는 포로로 나아가라.’
3“나 여호와가 말한다. 나는 그들을 네 가지 방법으로 벌하겠다. 그들은 먼저 전쟁에서 죽음을 당할 것이다. 그런 다음에는 그 시체를 개가 끌고 다니며 찢을 것이요 또 공중의 새들이 그 고기를 먹을 것이며 남은 것은 들짐승이 삼켜 버릴 것이다.
4유다 왕 히스기야의 아들인 므낫세가 예루살렘에서 행한 일 때문에 내가 그들을 온 세계에 증오의 대상이 되게 하겠다.
5“예루살렘아, 누가 너를 불쌍히 여기겠느냐? 너를 위해 슬퍼할 자가 누구며 걸음을 멈추고 네 형편을 물어 볼 자가 누구인가?
6네가 나를 버리고 15:6 또는 ‘내게서 물러갔으므로’계속 타락의 길을 걸었으므로 내가 손을 펴서 너를 칠 것이다. 이제 너를 측은하게 여기는 데도 진력이 났다.”
여호와에 대한 예레미야의 불만
7“내가 그 땅의 여러 성문에서 그들을 키질하여 그들의 자식을 죽이고 내 백성을 없애 버릴 것이다. 이것은 그들이 악한 길에서 돌아서지 않았기 때문이다.
8내가 그 땅에 과부들을 바다의 모래보다 많게 할 것이며 대낮에 15:8 또는 ‘훼멸할 자를’멸망의 사자를 그들에게 보내 청년들과 그들의 어머니를 치고 그들에게 갑자기 번민과 공포를 불러일으키겠다.
9일곱 자녀를 잃은 어머니가 점점 쇠약하여 기절하게 될 것이며 아직 낮인데도 그녀의 태양은 떨어져 수치와 부끄러움을 당하게 될 것이다. 그리고 살아 남은 자들은 대적의 칼날에 죽게 하겠다. 이것은 나 여호와의 말이다.”
10정말 슬픈 일이다. 나의 어머니가 나를 온 세상과 다투고 논쟁하는 자로 낳으셨구나. 내가 아무에게도 빌리거나 빌려 준 일이 없는데 모든 사람이 나를 저주하는구나.
11여호와께서 말씀하셨다. “내가 분명히 선한 목적을 위해서 너를 구원할 것이며 내가 재앙과 환난 때에 네 대적이 너에게 간청하게 할 것이다.
12“누가 북방의 철과 놋을 꺾겠느냐?
13네가 온 땅에 범죄하였으므로 너의 모든 재산과 보물이 무조건 약탈당하게 할 것이다.
14내가 너로 알지 못하는 땅에서 네 원수를 섬기게 하겠다. 이것은 너에 대한 내 분노가 불처럼 타오르기 때문이다.”
15여호와여, 주는 아십니다. 나를 기억하시고 돌보시며 나를 박해하는 자에게 보복하소서. 주께서 그들을 오랫동안 내버려 두어 내가 그들의 손에 멸망당하는 일이 없게 하소서. 내가 주를 위해 모욕당하는 것을 생각하소서.
16전능하신 하나님 여호와여, 주께서 말씀하셨을 때 나는 그 말씀을 맛있는 음식처럼 받아먹었습니다. 주의 말씀이 내 마음의 기쁨과 즐거움이 되었던 것은 내가 주를 섬기는 종이었기 때문입니다.
17나는 흥겹게 노는 자들과 자리를 같이하지 않았으며 그들과 즐기지도 않았고 주의 명령대로 홀로 지냈습니다. 이것은 주께서 나에게 분개한 마음을 주셨기 때문입니다.
18어째서 나의 고통은 이처럼 계속되며 내 상처가 낫지 않습니까? 주는 물이 넘쳤다가 말랐다가 하는 종잡을 수 없는 시내처럼 나를 대하실 작정이십니까?
19그러자 여호와께서 대답하셨다. “네가 만일 회개하면 내가 너를 회복시켜 다시 나를 섬길 수 있도록 하겠다. 네가 천한 말을 하지 않고 값진 말을 하면 너는 나의 대변자가 될 것이다. 너는 이 백성이 너에게 찾아오게 하고 네가 그들에게 찾아가지 않도록 하라.
20내가 너를 이 백성에게 튼튼한 놋성벽처럼 되게 하겠다. 그들이 너를 대적하여 싸워도 너를 이겨내지 못할 것이다. 이것은 내가 너와 함께하여 너를 보호하고 안전하게 지킬 것이기 때문이다.
21내가 너를 악한 자의 손에서 건지고 잔인한 자의 손에서 구할 것이다. 이것은 나 여호와의 말이다.”
Ang Silot alang sa Katawhan sa Dios
1Miingon ang Ginoo kanako, “Bisan pag magpakilooy si Moises ug si Samuel kanako alang niining mga tawhana, dili ko gayod sila kaloy-an. Busa papahawaa sila sa akong atubangan. Ipalayo sila gikan kanako! 2Kon mangutana sila kon asa sila mopaingon, ingna sila nga mao kini ang akong gisulti: Ang gitakda na nga mamatay, mamatay gayod. Ang gitakda nga mamatay sa gira, mamatay sa gira. Ang gitakda nga mamatay sa gutom, mamatay sa gutom. Ang gitakda nga bihagon, pagabihagon. 3Ako, ang Ginoo, nagaingon nga padad-an ko silag upat ka matang sa kalaglagan: Pamatyon sila sa gira, guyoron sa mga iro ang ilang mga patayng lawas, kaonon sila sa mga langgam, ug ang mahibilin sa ilang patayng lawas tiwason sa ihalas nga mga mananap. 4Pakurogon ko sa kahadlok ang tanang gingharian sa kalibotan nga makakita sa mahitabo kanila. Mahitabo kini tungod sa gihimo ni Manasseh (nga anak ni Hezekia) sa Jerusalem sa dihang siya ang nahimong hari sa Juda.
5“O katawhan sa Jerusalem, kinsa pa kahay malooy kaninyo? Kinsay magsubo alang kaninyo? Ug kinsay magpakabana sa pagpangutana kon unsa nay inyong kahimtang? 6Gisalikway ninyo ako; kanunay kamong mitalikod kanako. Busa ako, ang Ginoo, nagaingon nga ituy-od ko ang akong kamot sa paglaglag kaninyo. Gikapoy na ako ug pakita sa akong kalooy kaninyo. 7Silotan ko kamo didto sa mga pultahan sa lungsod pinaagi sa pagpatibulaag kaninyo sama sa tahop nga gipalid sa hangin. Laglagon ko kamo ug ang inyong mga kabataan, tungod kay wala kamo mobiya sa inyong daotang binuhatan. 8Himuon kong mas daghan pa sa balas sa baybayon ang inyong biyuda. Sa udtong tutok padad-an ko ug tiglaglag ang mga inahan sa inyong mga batan-ong lalaki. Sa kalit moabot kaninyo ang kasubo ug kahadlok. 9Malipong ug halos dili na makaginhawa ang inahan nga mamatyan ug pito ka anak nga lalaki. Ang iyang mga anak pareha sa adlaw nga misalop ug sayo. Maulawan gayod siya kay mawad-an siya ug mga anak. Ug ang mahibiling buhi ipapatay ko pa sa ilang mga kaaway. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”
Mireklamo si Jeremias
10Pagkamakalulooy ko gayod. Wala na lang unta ako ipakatawo sa akong inahan! Kontra ako sa tibuok Juda. Wala man unta akoy nautangan o gipautang, apan gitunglo ako sa tanan. 11Miingon ang Ginoo kanako, “Sa pagkatinuod, mahimong maayo ang tanan alang kanimo. Manghangyo ang imong mga kaaway nga iampo mo sila sa panahon sa ilang kalisdanan ug katalagman.
12“Maingon nga dili mabali ang kabilya nga puthaw o bronsi, dili usab mapildi ang mga kaaway nga gikan sa amihan. 13Ipailog ko sa inyong mga kaaway ang inyong bahandi ug mga kabtangan tungod sa tanang sala nga inyong nahimo sa tibuok ninyong nasod. 14Ipaulipon ko kamo sa inyong mga kaaway sa usa ka dapit nga wala kamo masuheto. Ipatagamtam ko kaninyo ang akong kasuko nga daw sa nagadilaab nga kalayo.”
15Miingon si Jeremias, “O Ginoo, nasayod ka sa tanang nahitabo kanako! Hinumdomi ug tabangi ako. Panimasli ang naglutos kanako. Nahibalo ako nga dili ka daling masuko, busa ayaw kuhaa ang akong kinabuhi. Hinumdomi kon giunsa ko pag-antos ang kaulaw tungod kanimo. 16Sa dihang nakigsulti ka kanako, gipatalinghogan ko ikaw. Ang imong mga pulong naghatag kanakog kalipay kay imo ako, O Ginoong Dios nga Makagagahom. 17Wala ako moapil sa paglipay-lipay ug paghudyaka sa uban. Nagainusara lang ako tungod kay nagpakigsulti ka kanako, ug gisultihan mo ako sa imong kasuko. 18Nganong wala may kataposan ang akong kasakit? Nganong dili man maayo ang akong samad? Pakyason mo ba ako sama sa sapa nga mamad-an sa panahon sa ting-init?”
19Busa miingon ang Ginoo kanako, “Kon maghinulsol ka, pabalikon ko ikaw kanako aron padayon ka nga makaalagad kanako. Kon mga pulong nga mapuslanon ang imong isulti ug dili mga pulong nga walay pulos, himuon ko ikaw nga akong tigpamaba. Kinahanglan nga sila ang modangop kanimo, ug dili kay ikaw ang modangop kanila. 20Himuon ko ikaw nga sama sa lig-ong paril nga bronsi ngadto niini nga mga tawo. Makig-away sila kanimo, apan dili ka nila mapildi. Kay mouban ako kanimo aron pagpanalipod ug pagluwas kanimo. 21Oo, luwason ko ikaw gikan sa kamot sa daotan ug bangis nga mga tawo.”
