시편 38 – KLB & TNCV

Korean Living Bible

시편 38:1-22

고통당하는 사람의 기도

(다윗의 시)

1여호와여,

주의 분노로

나를 책망하거나 벌하지 마소서.

2주의 화살이 나를 찌르고

주의 손이 나를

내리누르고 있습니다.

3주의 분노로 내 몸이 병들었고

나의 죄 때문에

내 뼈가 성한 곳이 없습니다.

4내 죄가 내 머리까지 넘쳐

무거운 짐같이 되었으므로

내가 감당할 수 없습니다.

5나의 어리석음 때문에

내 상처가 곪아 악취가 납니다.

6내 허리가 굽고 꼬부라졌으므로

내가 하루 종일 슬픔으로 다닙니다.

7내 등은 열로 후끈거리고

내 몸에는 성한 곳이 없습니다.

8내가 피곤하고 지쳤으며

심적인 고통으로

괴로워하고 신음합니다.

9여호와여,

주는 나의 소원을 아십니다.

주께서는 나의 탄식을

들으셨습니다.

10내 심장이 뛰고 내 기력이 쇠하며

내 눈빛도 흐려졌습니다.

11나의 사랑하는 자들과 친구들이

내 상처 때문에

나에게 가까이하기를 꺼려하고

내 가족까지도 나를 멀리합니다.

12나를 죽이려는 자가 덫을 놓고

나를 해치려는 자가

나를 파멸시키려고 위협하며

하루 종일 못된 음모를

꾸미고 있습니다.

13내가 귀머거리처럼 되어

듣지 못하며

벙어리같이 되어

입을 열 수 없습니다.

14나는 듣지 못해서

대답할 수 없는 사람처럼

되었습니다.

15여호와여, 내가 주를 신뢰합니다.

내 주 하나님이시여,

나에게 응답하소서.

16내 원수들이 나를 보고

기뻐하지 못하게 하시며

내가 넘어질 때

그들이 의기 양양하여

뻐기지 못하게 하소서.

17내가 넘어지게 되었고

내 근심이 떠날 날이 없습니다.

18내가 내 죄를 고백하고

내가 행한 일을 슬퍼합니다.

19내 원수들의 세력이 막강하고

이유 없이 나를 미워하는 자가

많습니다.

20선을 악으로 갚는 자들이

내가 선을 추구한다는 이유로

나를 비방하고 있습니다.

21여호와여, 나를 버리지 마소서.

나의 하나님이시여,

나를 멀리하지 마소서.

22나의 구원이 되시는 여호와여,

속히 와서 나를 도우소서.

Thai New Contemporary Bible

สดุดี 38:1-22

สดุดี 38

(บทสดุดีของดาวิด คำทูลวิงวอน)

1ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ขออย่าทรงลงโทษข้าพระองค์ขณะที่ทรงกริ้ว

หรือตีสั่งสอนข้าพระองค์ขณะที่ทรงพระพิโรธ

2เพราะลูกศรของพระองค์ปักลึกในตัวข้าพระองค์

พระหัตถ์ของพระองค์วางเหนือข้าพระองค์อย่างหนักหน่วง

3ร่างกายของข้าพระองค์ทรุดโทรมเพราะพระพิโรธของพระองค์

กระดูกของข้าพระองค์เสื่อมโทรมเพราะบาปของข้าพระองค์

4ความผิดของข้าพระองค์ท่วมท้นข้าพระองค์

เหมือนภาระอันหนักหน่วงเกินจะแบกไว้

5บาดแผลของข้าพระองค์ร้าวระบม

และกลัดหนองเพราะบาปอันโง่เขลาของข้าพระองค์

6ข้าพระองค์ถูกทำให้ทรุดลงและตกต่ำอย่างมาก

ข้าพระองค์คร่ำครวญอยู่วันยังค่ำ

7หลังของข้าพระองค์ปวดร้าว

ร่างกายของข้าพระองค์ทรุดโทรม

8ข้าพระองค์อ่อนระโหยและบอบช้ำ

ข้าพระองค์ครวญครางด้วยความร้าวรานใจ

9ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ความปรารถนาทั้งสิ้นของข้าพระองค์เปิดเผยอยู่ต่อหน้าพระองค์

เสียงทอดถอนใจของข้าพระองค์ไม่ได้ถูกปิดกั้นจากพระองค์

10ใจของข้าพระองค์เต้นระรัว กำลังวังชาของข้าพระองค์ถดถอย

และตาของข้าพระองค์ก็มืดมัวไป

11เพื่อนฝูงปลีกตัวออกห่างเพราะบาดแผลของข้าพระองค์

เพื่อนบ้านหลบลี้หนีหน้า

12บรรดาผู้ที่หมายเอาชีวิตข้าพระองค์ก็วางกับดัก

บรรดาผู้ที่จะทำร้ายข้าพระองค์ก็พูดถึงแต่ความหายนะของข้าพระองค์

และคิดหาอุบายอยู่วันยังค่ำ

13แต่ข้าพระองค์เป็นเหมือนคนหูหนวกที่ไม่ได้ยิน

และเป็นเหมือนคนใบ้ที่พูดไม่ได้

14ข้าพระองค์กลายเป็นเหมือนคนที่ไม่ได้ยินอะไร

ผู้ซึ่งไม่สามารถปริปากโต้ตอบ

15ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ข้าพระองค์รอคอยพระองค์อยู่

ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของข้าพระองค์ พระองค์จะทรงตอบ

16เพราะข้าพระองค์ทูลว่า “ขออย่าให้พวกเขากระหยิ่มยิ้มย่อง

หรือจองหองพองขนเมื่อเท้าของข้าพระองค์พลาดไป”

17เพราะข้าพระองค์กำลังจะล้มลงอยู่รอมร่อ

และความเจ็บปวดอยู่กับข้าพระองค์เสมอ

18ข้าพระองค์สารภาพความชั่วช้าของข้าพระองค์

ข้าพระองค์ร้อนใจในความบาปของตน

19ศัตรูตัวฉกาจของข้าพระองค์มีมากมาย

ผู้ที่เกลียดชังข้าพระองค์โดยไม่มีสาเหตุก็เหลือคณานับ

20คนที่ตอบแทนความดีของข้าพระองค์ด้วยความชั่ว

ให้ร้ายข้าพระองค์

ขณะที่ข้าพระองค์ใฝ่หาความดี

21ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ขออย่าทรงทอดทิ้งข้าพระองค์

ข้าแต่พระเจ้าของข้าพระองค์ ขออย่าทรงห่างไกลข้าพระองค์

22ขอทรงรีบรุดมาช่วยข้าพระองค์เถิด

องค์พระผู้เป็นเจ้าพระผู้ช่วยให้รอดของข้าพระองค์